Sunday 25 October 2009

Δημοσκόπηση

Σήμερα αναχωρώ για την Πατρίδα. Αυτή τη φορά πάω για κάτι ευχάριστο, την ορκωμοσία του πρωτότοκου ως πτυχιούχου Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Οπωσδήποτε θα έχω την ευκαιρία να κάνω και λίγες διακοπές. Κάποιες ημέρες στην Αθήνα, λίγες στο Ναύπλιο, συναντήσεις με φίλους και γνωστούς, απόλαυση ξεχασμένων (σχεδόν) γεύσεων γλυκών και φαγητών και άλλα, όλα θετικά κι ευχάριστα.

Θα απουσιάσω βέβαια αρκετές ημέρες, και δεν θα μπορώ να ανανεώνω το μπλογκ μου από εκεί που θα είμαι. Πιθανότατα να μην έχω καν πρόσβαση στο διαδίκτυο. Όμως σκέφθηκα, για να μην σας αφήσω άπρακτους μέχρι να επιστρέψω, να σας βάλω μια εργασία (homework). Τι θα λέγατε να δίνατε μερικές σκέψεις σας για το μπλογκ αυτό; Δηλαδή, πως το βλέπετε από πλευράς εικόνας, εμφάνισης, αλλά και από πλευράς περιεχομένου. Αν υπάρχει κάτι που δεν σας αρέσει πείτε το. Τι θα μου προτείνατε αν ήταν να αλλάξω ένα στοιχείο;

Πόσο θα βαθμολογούσατε το περιεχόμενό του, χρησιμοποιώντας την κλίμακα 1-10; Θα χαιρόμουν να δω και τη δικαιολόγηση, αν είναι δυνατόν. Σας λέγω πάντως εκ των προτέρων ότι δεν μου χρειάζονται καθόλου κολακευτικά σχόλια. Την έχω περάσει αυτή την παιδική ασθένεια. Δεν τα έχω καθόλου ανάγκη, δεν με βοηθούν σε τίποτα. Γράψτε ειλικρινά τη γνώμη σας.

Όπως και νάχει θα χαρώ αν στην επιστροφή μου βρω μερικές ειλικρινείς σκέψεις και προτάσεις από όλους εσάς, με τους οποίους έχω μοιρασθεί τόσο όμορφα και φιλικά συναισθήματα όλο αυτό τον καιρό. Και είναι αλήθεια ότι με πολλούς, ίσως τους περισσότερους, δεν έχουμε καν συναντηθεί προσωπικά ποτέ. Τι σου είναι τελικά αυτή η τεχνολογική εξέλιξη!!!

Saturday 24 October 2009

Εν όψει των Ολυμπιακών

Οι Άγγλοι σε όλους τους τομείς της ζωής και των δραστηριοτήτων τους κοιτούν πάντα πολύ μπροστά και μακριά. Σκέπτονται, συσκέπτονται, οργανώνουν, προετοιμάζουν...

Έτσι κάνουν την εποχή αυτή με την ετοιμασία για τους επόμενους Ολυμπιακούς και Παρολυμπιακούς Αγώνες, που θα πραγματοποιηθούν στο Ανατολικό Λονδίνο το καλοκαίρι του 2012. Αυτή είναι βέβαια μια τεράστια διοργάνωση που κανείς θα πρέπει να την μελετήσει από πολλές και διάφορες πλευρές για γίνει τελικά με επιτυχία.

Τα τελευταία αγγλικά γραμματόσημα τονίζουν ακριβώς αυτή την ιδέα της προετοιμασίας και της πορείας προς τους Ολυμπιακούς και Παρολυμπιακούς του 2012. Το ταξίδι και η πορεία προς τα εκεί σημαίνει μια όμορφη περίοδο προσφοράς και συμμετοχής στα δρώμενα από μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων πολλών ειδικοτήτων, που θα αναλωθούν στην υπόθεση της επιτυχούς διοργάνωσης των Αγώνων.

Friday 23 October 2009

400.000 Αγγλικανοί

Τις τελευταίες ημέρες οι μεγάλες και έγκριτες εφημερίδες παγκοσμίως γράφουν συνεχώς άρθρα για το σπουδαίο αυτό θέμα, που αφορά την αποχώρηση 400.000 Αγγλικανών από την Αγγλικανική Κοινωνία και την προσχώρησή τους στο Βατικανό.
Όπως διαβάσαμε χθες στους Times του Λονδίνου:

Leaders of more than 400,000 Anglicans who quit over women priests are to seek immediate unity with Rome under the apostolic constitution announced by Pope Benedict XVI. They will be among the first to take up an option allowing Anglicans to join an “ordinariate” that brings them into full communion with Roman Catholics while retaining elements of their Anglican identity.
The Pope’s move is regarded by some Anglicans as one of the most dramatic developments in Protestant Christendom since the Reformation gave birth to the Church of England 400 years ago.
Archbishop John Hepworth, the twice-married Primate of the Traditional Anglican Communion, who led negotiations with the Congregation for the Doctrine of the Faith in Rome, said he was “profoundly moved” by the Pope’s decision and would immediately seek the approval of the group’s 400,000 members worldwide to join.
He described the development as “a moment of grace, perhaps even a moment of history”.
As fully-fledged Anglicans also seek refuge from liberalism in the shelter of Rome, it is feared that the proposal could deal a deadly blow to the 77 million-strong Anglican Communion, which already faces schism over homosexual ordination.

Η αλήθεια είναι ότι η Αγγλικανική Κοινωνία βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι και θα πρέπει να αποφασίσει τι θέλει να κάνει και προς ποιά κατεύθυνση θα ήθελε να πορευθεί. Όχι ότι η όποια τέτοια απόφαση είναι εύκολη. Αλλά τις τελευταίες δεκαετίες δεν φαίνεται πως συγκινεί εύκολα τους πιστούς της, που την εγκαταλείπουν κατά νέφη. Εκείνοι που μένουν πρεσβεύουν περισσότερο μια Αγγλική (εθνικής δηλαδή διάστασης) χριστιανική ομάδα. Πάντως είναι γεγονός ότι οι Αγγλικανοί έχουν στη Βρετανία καταπληκτικά εκκλησιαστικά και άλλα κτήρια, κυρίως δε θαυμαστούς Ναούς, πολλοί από τους οποίους αγοράζονται από την Ελληνορθόδοξη Ομογένειά μας για χρήση ως Ελληνορθόδοξοι χώροι λατρείας.

Thursday 22 October 2009

Πέρα από τη γέφυρα...

Χθες βράδυ πληροφορηθήκαμε ότι μια εξαίρετη κυρία, μια πραγματική αρχόντισσα, μητέρα 4 κοριτσιών και γιαγιά αμέτρητων εγγονών και δισεγγόνων, που ζει στην πόλη Newport της Ουαλίας ήταν σοβαρά άρρωστη. Οι γιατροί της έδιναν μόλις λίγες ώρες να ζήσει. Διανύει ήδη το 88ο έτος της ηλικίας της. Αμέσως σπεύσαμε να την επισκεφθούμε. Μας πήρε 3 ώρες μόνο να πάμε. Περάσαμε την πανέμορφη γέφυρα Severn, η οποία ενώνει την Αγγλία με την Ουαλία και φθάσαμε εκεί μετά τα μεσάνυχτα. Μείναμε λίγο κοντά της και κοντά στους συγγενείς και αναχωρήσαμε τις πρωϊνές ώρες, ώστε να είμαστε στην έδρα μας το πρωΐ.

Η κα. Λέλα αίρει την καταγωγή από την Καλαμάτα και ήταν πάντα πολύ περήφανη γι’ αυτό. Κάθε χρόνο στη γιορτή της Υπαπαντής βρισκόταν εκεί, για να συνεορτάσει με συγγενείς και φίλους. Όταν πριν από 22 χρόνια φθάσαμε κι εμείς στο Κάρδιφ της Ουαλίας, αυτή ήταν από εκείνους τους Ομογενείς που μας αγκάλιασαν και μας προσέφεραν ανθρώπινη και φιλική ζεστασιά στο σπιτικό και στην καρδιά της. Υποστήριξε σθεναρά σ’ ολόκληρη τη ζωή της την Εκκλησία και την ιστορική Ελληνική Κοινότητα της Νότιας Ουαλίας, όπως επίσης και το Ελληνικό Σχολείο της περιοχής. Τώρα βρίσκεται στα χέρια του Θεού. Ας είναι τα τέλη της χριστιανά, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά...

Wednesday 21 October 2009

Φεστιβάλ Ελλ. Κινηματογράφου

Ο Οργανισμός London Greek Film Festival οργανώνει από την 30η Οκτωβρίου μέχρι την 1η Νοεμβρίου Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στο Ελληνικό Κέντρο Λονδίνου. Την σημαντική αυτή εκδήλωση, η οποία οργανώνεται στη βρετανική πρωτεύουσα για δεύτερη συνεχή χρονιά, υποστηρίζει η Ελληνική Πρεσβεία, ο ΕΟΤ Λονδίνου, καθώς και άλλες οργανώσεις και εταιρείες.

Στη διάρκεια του Φεστιβάλ θα προβληθούν πολλές δεκάδες κινηματογραφικών ταινιών, διαφόρων κατηγοριών και θεμάτων. Οι περισσότερες παρουσιάζονται στην Αγγλία για πρώτη φορά και θα έχουν αγγλικούς υπότιτλους. Τις ημέρες του Φεστιβάλ θα οργανωθούν και δύο εργαστήρια. Το ένα με θέμα “Body Awareness & Acting” και το άλλο με θέμα “Surprise me!”

Tuesday 20 October 2009

Ένωση Μακεδόνων Μ.Β.

Μια σημαντική εθνική και πατριωτική οργάνωση λειτουργεί μέσα στο πλαίσιο της Ελληνικής Ομογένειας του Λονδίνου. Είναι η Ένωση Μακεδόνων της Μεγάλης Βρετανίας, που ιδρύθηκε το 1989.

Η Ένωση προσπαθεί να προβάλλει στο ευρύ αγγλικό κοινό τη Μακεδονική ιστορία και τον πολιτισμό. Επίσης δε, πρωτοστατεί στη διάδοση της μεγάλης ιστορικής αλήθειας, προς όλες τις κατευθύνσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο, πως η Μακεδονία είναι ελληνική.

Οργανώνει κατά καιρούς ομιλίες, διαλέξεις και κοινωνικές εκδηλώσεις, με μεγάλη πάντα επιτυχία. Η επόμενη εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί το ερχόμενο Σάββατο, σύμφωνα με την παραπάνω ανακοίνωση.

Monday 19 October 2009

Ελληνική Κοινότητα Woolwich

Μια σημαντική επέτειο εορτάζει σήμερα η Ομογένεια της Μεγ. Βρετανίας. Η Κοινότητα του Σωτήρος Χριστού στην περιοχή Woolwich του ΝΑ Λονδίνου ιδρύθηκε επίσημα σαν σήμερα, την 19η Οκτωβρίου 1969. Το ιδρυτικό έγγραφο, το οποίο υπογράφηκε από τον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας κυρό Αθηναγόρα Κοκκινάκη, τον πρώτο Πρόεδρο της Κοινότητας Ευριπίδη Ιωάννου, τον Αντιπρόεδρο Μιχαήλ Προκομμένο, τον Γραμματέα Ανδρέα Χαλλούμα και τον Ταμία Ιωάννη Ευστρατίου, έλεγε -μεταξύ των άλλων- και τα εξής:
«Την 19ην Οκτωβρίου 1969 συνελθόντες εν τινι αιθούση εν Plumpstead αρκετοί Ομογενείς υπό την ηγεσίαν προσωρινής Επιτροπής αποτελουμένης υπό των κ.κ. Ευριπίδην Ιωάννου, Μιχαήλ Προκομμένον και Ηλία Κωνσταντίνου παρόντος και του Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μ. Βρετανίας κ. Αθηναγόρου, του Πρωτοσυγκέλλου της Αρχιεπισκοπής Αρχιμ. Γρηγορίου Θεοχάρους, του Αρχιμ. Χριστοφόρου Κομμοδάτου της Κοινότητος της Παναγίας του Ν. Λονδίνου, του Ανδρέα Καραγιώργη Επιθεωρητού του Υπουργείου της Παιδείας της Κύπρου, ετελέσθη Ιερά Παράκλησις προς την Παναγίαν.
Μετά το κήρυγμα ο Αρχιεπίσκοπος υπέδειξε την πραγμάτωσιν της επιθυμίας την οποίαν εξεδήλωσεν η Προσωρινή Επιτροπή προς ίδρυσιν Εκκλησίας και Σχολείου. Μετά ταύτα έλαβε τον λόγον ο κ. Ανδρέας Χαλλούμας, ο οποίος δι εμπεριστατωμένης ομιλίας εξήγησε την ανάγκην ιδρύσεως Σχολείου και Εκκλησίας δια την περιφρούρησιν των θρησκευτικών και Εθνικών Παραδόσεων της Φυλής μας. Μετά ταύτα ωμίλησεν ο κ. Ανδρέας Καραγιώργης τονίσας την αξιέπαινον προσπάθειαν των Ομογενών προς ίδρυσιν Σχολείου και Ναού δια την διαφώτισιν της Νεολαίας και την ανανέωσιν των Παραδόσεων της Φυλής μας εν Αγγλία.
Ο Αρχιεπίσκοπος μετά ταύτα εισηγήθη όπως οι Ομογενείς εκλέξουν τους Αξιωματούχους της Κοινότητας... Εκ των παρόντων Ομογενών εγένοντο προσφοραί και συνηθροίσθη το ποσόν των εκατόν πεντήκοντα λιρών. Τα ονόματα των εισφορέων κατέγραψε ο Γραμματεύς κ. Α. Χαλλούμας. Το όνομα της Κοινότητος θα είναι: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ WOOLWICH - PLUMPSTEAD ΚΑΙ ΠΕΡΙΧΩΡΩΝ».
Στις 20 Φεβρουαρίου 1975 η Κοινότητα Woolwich, σ’ αυτή την άκρη του ΝΑ Λονδίνου, απέκτησε Ναό για αποκλειστική χρήση. Ο Ναός αυτός παραχωρήθηκε από την Αγγλικανική Ομολογία. Ο εν λόγω Ναός είχε αρκετά μεγάλη και ενδιαφέρουσα ιστορία στα χρόνια της Αγγλικανικής ιστορίας του. Αξίζει να αναφέρουμε επιγραμματικά ότι στα νεώτερα χρόνια, ένας από τους ιδιαίτερα ονομαστούς και γνωστούς Εφημερίους του ήταν ο Αιδεσιμ. Baden Powell (22 Αυγούστου 1796 - 11 Ιουνίου 1860), ο οποίος ήταν ο πατέρας του Robert Baden Powell, που ίδρυσε το Παγκόσμιο Κίνημα του Προσκοπισμού. Ο Baden Powell διακόνησε την Αγγλικανική Ενορία σε μια πολύ σημαντική εποχή για την νεώτερη Ιστορία του Ελληνισμού. Ήταν τα χρόνια 1821-1828, κατά τα οποία οι ηρωϊκοί πρόγονοί μας είχαν ξεσηκωθεί ενάντια στον τουρκικό ζυγό και πολεμούσαν για την Ελευθερία και την Εθνική τους Ανεξαρτησία.
Από την 1η Ιουνίου 1978 και μέχρι σήμερα Ιερατικώς Προϊστάμενος είναι ο Οικονόμος π. Μιχαήλ Παζίνας. O π. Μιχαήλ γεννήθηκε στη νήσο Ρόδο στις 14 Δεκεμβρίου 1950. Όλα αυτά τα χρόνια ο π. Μιχαήλ διακονούσε και συνεχίζει να διακονεί με απόλυτη αφοσίωση και πλήρη αγάπη την Κοινότητα, φροντίζει με μεγάλη επιμέλεια όλους τους Κοινοτικούς τομείς και υπηρετεί το καλώς νοούμενο Κοινοτικό συμφέρον, προς πνευματικό όφελος του πολυπληθούς εκκλησιάσματος και βέβαια προς δόξαν του Αγίου Τριαδικού Θεού μας. Είναι πραγματικά ένας πανάξιος εργάτης του Ιερού Ευαγγελίου του Χριστού μας κι ένας προστάτης και θεματοφύλακας των ιερών και των οσίων της θεοφιλούς Φυλής μας. Ο π. Μιχαήλ είναι έγγαμος και πατέρας πέντε τέκνων, τεσσάρων αγοριών και μιας κόρης, που σήμερα είναι όλα αποκατεστημένα με καλές οικογένειες. Ο γάμος του είχε γίνει στη Ρόδο με την ευσεβέστατη Δήμητρα Δεληγιάννη. Δυστυχώς την 25η Φεβρουαρίου 1999 έχασε την άξια Πρεσβυτέρα του Δήμητρα, η οποία μετά από πολύχρονη ασθένεια μετακόμισε στην θριαμβεύουσα Εκκλησία και προσεύχεται από εκεί για την βιολογική οικογένειά της και την ευρύτερη οικογένεια της Κοινότητας του Woolwich.
Μέσα στο πλαίσιο της εν λόγω Κοινότητας λειτουργούν Φιλόπτωχη Αδελφότητα Κυριών, Ελληνικό Παροικιακό Σχολείο και Κατηχητικό, Οργάνωση Νεολαίας, Κύκλος Μελέτης Αγίας Γραφής. Η Κοινότητα οργανώνει τακτικά ενδιαφέρουσες πνευματικές, εθνικές, εκπαιδευτικές και φιλανθρωπικές εκδηλώσεις.
Ας ευχηθούμε στον π. Μιχαήλ, τους συνεργάτες του και τα μέλη της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας Woolwich Χρόνια Πολλά, Καλά κι Ευλογημένα, γεμάτα από επιτυχίες και πρόοδο.

Saturday 17 October 2009

Όπου γης

Ένας από εκείνους που δεν θα πρέπει να έχει παράπονο από το 2009 είναι ο παρών ιστολόγος. Φέτος συνέβησαν πολλά, σπουδαία και εξαιρετικά ευχάριστα γεγονότα σε προσωπικό και οικογενειακό επίπεδο. Αξίζει να πω ότι είμαι σε αναμονή και άλλων... Και το εννοώ. Ένα από αυτά που πραγματοποιήθηκαν ήδη, είναι η έκδοση δύο ποιητικών συλλογών μου. Ναί... η δεύτερη, και πραγματική αυτή τη φορά, «συλλογή», είναι τελικά εδώ. Ο τίτλος της: «Όπου γης». Το κεντρικό της θέμα: το ταξίδι. Την ονόμασα πραγματική «συλλογή» γιατί ο Φαεσφόρος αίνος, που εκδόθηκε πριν από λίγους μήνες ήταν μάλλον μια ανθολογία. Ετούτη εδώ είναι γνήσια συλλογή με κύριο άξονα την έξοδο από τα δικά μας και την πορεία προς τον άλλο και το εκείθε. Τα ποιήματά της γράφτηκαν από το 1984 μέχρι το 2008. Διαιρούνται δε, σε δύο μέρη: Εξοδία και Αλβιώνος σπουδή.Το βιβλίο αφιερώθηκε «στους γιους μου, Δημήτρη και Νίκο, πρόθυμους συνταξιδιώτες ...όπου γης».

Το βιβλίο εκδόθηκε στην Αθήνα, από τις εκδόσεις Ad Libitum. Εκδότρια είναι και πάλι η Φιλόλογος και Ιστορικός Δρ. Περσεφόνη Γιαννέλου, της οποίας το ενδιαφέρον, η προσωπική επιμέλεια και η εμπιστοσύνη για την ταπεινότητα και το έργο μου είναι απίστευτα. Της οφείλω θερμότατες ευχαριστίες και πραγματική ευγνωμοσύνη. Για το εξώφυλλο έχω ήδη αναφερθεί στην προχθεσινή ανάρτηση. Είναι της πολυ-αγαπητής μου φίλης ζωγράφου Αθηνάς Μπετίνι. Η έμπνευσή του έρχεται κατευθείαν από τα ίδια τα ποιήματα. Η καρποφόρα γη απεικονίζεται ξεκάθαρα, μαζί με το πλοίο, που συμβολίζει την κίνηση και το ταξίδι. Δεν έχω πραγματικά λόγια να εκφράσω τα συναισθήματα χαράς και ευχαριστίας προς αυτήν και θαυμασμού για το υπέροχο και διαχρονικό έργο της. Το ISBN του βιβλίου είναι: 978-960-98127-1-9.

Ως μια μικρή γεύση από αυτή την συλλογή παραθέτω τα παρακάτω:


Οι νότες

Τις σημειώσεις με τις νότες
.....σαν πρώτη ύλη
συνέλεξα κι αράδιασα
σε τραπέζι βυζαντινό
.....που αίρει την καταγωγή
.....από τους Κομνηνούς.

Κοντά στα σύνορα
μιας παντοτινής Γαληνοτάτης
.....που παραμένει ολοζώντανη
.....στα όνειρα και την ψυχή
σχεδίασα
μιαν απόπειρα
γνήσιας ποίησης και ζωής.

Οι κραδασμοί της ψυχής
.....με βάση τις πορφυρές νότες
υιοθέτησαν
τη μελωδικότητα
του λατίνου λόγου.


..........Βερόνα, Αύγουστος 1998



Up North

Η πολιτιστική πρωτεύουσα
σκαρφάλωσε φέτος στο βορρά.
Γαντζώθηκε στο ψηλό καμπαναριό
κι αγναντεύει την λατινική σκηνή
που πλημμύρισε από φυσικό φως
αλλά παραμένει άδεια
από εκείνα τα μικρά αντικείμενα
που στην ανατολή
τα ονομάζουν τάματα.

Το ηχηρό καμπανάκι
του... αβύθιστου Τιτανικού
ακούσθηκε κι εδώ δυνατά
αποτυπώνοντας
θρηνητική αντιφώνηση
στο χάρτη της ιδιοτέλειας
μιας αυτοκρατορικής συνείδησης
που βλέπει πάντα στον καθρέφτη
μόνο τα πήλινα χαρακτηριστικά της.

..........29 Σεπτεμβρίου 2008

Friday 16 October 2009

Επέτειοι Δαρβίνου

Ο Κάρολος Δαρβίνος είναι παγκοσμίως γνωστός για τη θεωρία της εξέλιξης που την διατύπωσε μεν πριν από πολλά χρόνια αλλά παραμένει στο προσκήνιο μέχρι σήμερα. Πολύς κόσμος παραμένει ίσως αδιάφορος και ίσως να του είναι άγνωστες οι θεωρίες του Δαρβίνου. Εκείνοι όμως που τις γνωρίζουν είναι είτε φανατικοί οπαδοί του, είτε φανατικοί πολέμιοι.

Φέτος εορτάζονται δύο επέτειοι. Η μία είναι η επέτειος των γενεθλίων του Δαρβίνου (1809) και η άλλη είναι η επέτειος της πρώτης έκδοσης της θεωρίας της εξέλιξης, «Περί της Καταγωγής των Ειδών» (1859). Στον δυτικό κόσμο, ο οποίος σε γενικές γραμμές αποδέχεται ευκολώτερα από την καθ’ ημάς Ανατολή τις θεωρίες του Δαρβίνου, γίνονται κατά την τρέχουσα χρονιά πολλές εκδηλώσεις για να τιμηθεί ο Δαρβίνος.

Εμείς δεν θέλουμε να ασχοληθούμε εδώ με τη βασική θεωρία του, η οποία έχει δημιουργήσει πολλές ταραχές στον επιστημονικό αλλά και γενικώτερα στον κόσμο της διανόησης, από την κυκλοφορία της το 1859 και μέχρι σήμερα. Θα ήθελα απλά να αναφέρω κάτι που διάβασα πρόσφατα, στο περιοδικό του Κολεγίου Birkbeck του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, και μου έκανε εντύπωση. Μια από τις λιγώτερο γνωστές επιστημονικές εργασίες του Δαρβίνου σχετίζεται με την ανάπτυξη από τα νήπια και τα παιδιά της κατανόησης και της δυνατότητας να χρησιμοποιούν την ομιλία.

Σε μεγάλη ηλικία ο Δαρβίνος εξέδωσε το 1877 ένα μικρό άρθρο με τίτλο «Βιογραφικό Σχεδίασμα ενός Νηπίου». Τη μελέτη του αυτή την είχε βασίσει στην παρατήρηση που είχε κάνει σε ένα από τα δικά του παιδιά 37 χρόνια ενωρίτερα και στις ημερολογιακές σημειώσεις που είχε τότε κρατήσει. Οι ειδικοί επιστήμονες μας πληροφορούν ότι πριν να εκδοθεί αυτή η μικρή μελέτη του Δαρβίνου δεν είχε γίνει καμμιά σημαντική έρευνα στον τομέα αυτό. Έτσι θεωρείται πως η μελέτη αυτή αποτελεί μια πραγματική προσφορά στον χώρο της διανοητικής ανάπτυξης του ανθρώπου.

Thursday 15 October 2009

Πίνακας εξωφύλλου


Νομίζω ότι ήλθε η ώρα να αποκαλύψω τον πίνακα του εξωφύλλου της νέας μου ποιητικής συλλογής, η οποία εκδόθηκε πριν λίγες ημέρες στην Αθήνα μας. Λόγω των απεργιών στα ταχυδρομεία και της σχετικής καθυστέρησης δεν την έχω παραλάβει ακόμα. Εύχομαι σύντομα να είναι εδώ και να σας δείξω ολόκληρο το εξώφυλλο, τον τίτλο και κάποιες ποιητικές δοκιμές.

Για την ώρα ας απολαύσουμε τον πανέμορφο αυτό πίνακα, έργο της φίλης ζωγράφου Αθηνάς Μπετίνι. Αξίζει να σημειώσω ότι το έργο αυτό έγινε ειδικά για την έκδοση αυτή και είναι βέβαια εμπνευσμένο από τα ποιήματα που περιέχει. Αφήνω την φαντασία των φίλων να τρέξει και να συλλάβει την κεντρική ιδέα της συλλογής αυτής. Πάντως πιστεύω πως σύντομα θα μπορούμε να αναρτήσουμε την καλή είδηση. Εν τω μεταξύ... υπομονή!

Wednesday 14 October 2009

Oι δύο φίλοι


Δύο φίλοι περπατούσαν στην έρημο. Κάποια στιγμή τσακώθηκαν και ο ένας από τους δύο έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο. Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος, αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο: ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ.

Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο. Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε. Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα: ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ.

Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή, τον ρώτησε: όταν σε χτύπησα, έγραψες πάνω στην άμμο, και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα. Γιατί;

Ο άλλος φίλος απάντησε : «όταν κάποιος μας πληγώνει, πρέπει να το γράφουμε στην άμμο, όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν. Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας, πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει».

Είναι καλά να μάθουμε να γράφουμε τα τραύματά μας στην άμμο και να χαράζουμε τις χαρές μας στην πέτρα.

Tuesday 13 October 2009

Ο Πλούταρχος στο Λονδίνο

Προχθές Κυριακή το βράδυ ο εξαίρετος Έλληνας καλλιτέχνης Γιάννης Πλούταρχος έδωσε συναυλία στην Αρένα του Wembley στο ΒΔ Λονδίνο.

Τη συναυλία οργάνωσαν με άρτιο τρόπο οι φίλοι μας Άγγελος Χρηστίδης και Παναγιώτης Αργυρού.

Όπως καταλαβαίνετε είχαμε κι εμείς την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε, ως φιλοξενούμενοι, την όμορφη αυτή μουσική εορτή, που μεταμόρφωσε το χώρο σε ευχάριστο ελληνικό πανηγύρι.

Σε προσωπικό επίπεδο είχα τη χαρά να δω και να μιλήσω -μετά από πολλές δεκαετίες- με τον παλιό μου συμμαθητή από το Ναύπλιο Δημήτρη Κορδατζή.

Ο Δημήτρης ήταν βασικό μέλος της ορχήστρας, αφού είναι σπουδαίος και διακεκριμένος οργανοπαίχτης (στο μπουζούκι), ο οποίος είναι αχώριστος φίλος και συνεργάτης του Πλούταρχου τα τελευταία 4 χρόνια.


Στο πρόγραμμα έλαβε μέρος και η γνωστή από ελληνική τηλεοπτική εκπομπή ταλέντων Αναστασία, η οποία με την υπέροχη φωνή της τραγούδησε ελληνικά αλλά και κλασικά τραγούδια. Επίσης, τραγούδησε και μια άλλη νεαρή τραγουδίστρια, της οποίας όμως δεν γνωρίζω το όνομα.


Οπωσδήποτε όμως το αστέρι της εκδήλωσης ήταν αναμφισβήτητα ο Γιάννης Πλούταρχος, ο οποίος με την γλυκύτατη φωνή του, τα υπέροχα και ποιοτικά τραγούδια του και με την καλλιτεχνική εμπειρία του κατάφερε να φέρει σε πέρας ένα απαιτητικό μουσικό πρόγραμμα και να ευχαριστήσει όλους τους παρευρεθέντες (περίπου 3000 Έλληνες και ξένους).


Θερμά συγχαρητήρια αξίζουν σε όλους τους συντελεστές της εκδήλωσης για την σκληρή δουλειά και το θαυμάσιο αποτέλεσμα που πέτυχαν.


Φάνηκε δε καθαρά πως ο Ελληνισμός του Λονδίνου διψά για τέτοιες ωραίες μουσικές εκδηλώσεις. Και εις άλλα τέτοια, με υγεία!

Monday 12 October 2009

Διακεκριμένοι Βρετανοί

Η τελευταία σειρά Αγγλικών γραμματοσήμων, άριστης καλλιτεχνικής ποιότητας, που κυκλοφόρησε στις 8 Οκτωβρίου τ.έ., μας συστήνει μια ομάδα σπουδαίων και διακεκριμένων (Eminent) Βρετανών.

Δεν είναι άτομα και ονόματα που θα σκεπτόμασταν άμεσα οι περισσότεροι από εμάς, εάν μας ζητούσαν να προτείνουμε εμείς μια τέτοια ομάδα. Παρ’ όλα αυτά όμως είναι άνθρωποι που διέπρεψαν στο χώρο τους και δικαίως τους αποδίδεται ο τίτλος του «διακεκριμένου». Επίσης, όλοι τους έχουν φέτος μια επέτειο, είτε γεννήσεως, είτε επιτεύγματος.

Αυτοί είναι: ο πρωταθλητής του τένις Fred Perry (1909-1995), ο συνθέτης και μουσικός Henry Purcell (1659-1695), ο προπονητής ποδοσφαίρου Sir Matt Busby (1909-1994), ο πρωθυπουργός William Gladstone (1809-1898), η πρωτοπόρα του φεμινιστικού κινήματος Mary Wollstonecraft (1759-1797), ο δημιουργός του Σέρλοκ Χόλμς Sir Arthur Conan Doyle (1859-1930), ο πρωταθλητής πιλότος υδροπλάνου Donald Campbell (1921-1967), η ιδρύτρια της φιλανθρωπικής οργάνωσης Mencap για ανάπηρους ανθρώπους Judy Fryd (1909-2000), ο λεξικογράφος, κριτικός και ποιητής Samuel Johnson (1709-1784) και ο αστρονόμος Καθηγητής του Κέϊμπριτζ Sir Martin Ryle (1918-1984).

Sunday 11 October 2009

Οι επτά Διάκονοι

«Τη ΙΑ΄ του μηνός Οκτωβρίου,

Μνήμη του Αγίου Αποστόλου Φιλίππου,
ενός των επτά Διακόνων»

Η Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία μας τιμά και πανηγυρίζει σήμερα την ιερά μνήμη του Αγίου Φιλίππου, ο οποίος, όπως μας πληροφορεί το συναξάρι του «υπό των Αποστόλων εν ταις χρείαις των Αγίων Διάκονος καταστάς». Στο έκτο κεφάλαιο του βιβλίου των Πράξεων των Αποστόλων μπορεί κανείς να βρει και να μελετήσει αυτό το σημαντικό γεγονός της εκλογής και χειροτονίας των επτά Διακόνων της πρώτης Εκκλησίας.

Αξίζει κατ’ αρχάς να αναφέρουμε, σχετικά με τον Άγιο Φίλιππο, πως καταγόταν από την Καισάρεια της Παλαιστίνης. Ήταν έγγαμος και είχε τέσσερεις θυγατέρες, οι οποίες ήταν προικισμένες με προφητικό χάρισμα. Ο Φίλιππος ανέλαβε ιεραποστολικό έργο, γι’ αυτό και φέρει τον τίτλο του «Αποστόλου». Κήρυξε το ιερό Ευαγγέλιο στη Σαμάρεια, όπου βάπτισε χριστιανό το Σίμωνα το μάγο. Επίσης, κατήχησε και βάπτισε και τον Ευνούχο της βασίλισσας Κανδάκης. Στη συνέχεια ταξίδεψε στις Τράλλεις της Μικράς Ασίας, όπου δίδαξε, κατήχησε και βάπτισε όλους σχεδόν τους κατοίκους της πόλης. Εκεί έμεινε μόνιμα, οικοδόμησε χριστιανικό ναό και τελικά εκοιμήθη εν Κυρίω.

Όσον αφορά δε το σώμα των επτά Διακόνων, η αρχέγονη Εκκλησία βασίστηκε πολύ στην παρουσία, το έργο και την πολυποίκιλη προσφορά τους. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς, συγραφέας του βιβλίου των Πράξεων των Αποστόλων, παρουσιάζει σε αδρές γραμμές την ζωή της εκκλησιαστικής κοινότητας των Ιεροσολύμων. Συγκεκριμένα αναφέρει πως το έργο είχε αρχίσει σιγά-σιγά να διευρύνεται, και υπήρχαν πολλοί χριστιανοί που προσέβλεπαν στην διακονία των Αγίων Αποστόλων, ενώ πολλοί ήταν επίσης και οι κατηχούμενοι, που κι εκείνοι παρακαλούσαν να έχουν προσωπική επικοινωνία με τους Αποστόλους του Κυρίου.


Αφού, λοιπόν, μελέτησαν τα θέματα αυτά οι Απόστολοι ενδελεχώς, αποφάσισαν να δώσουν δικαιοδοσία στους πιστούς της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων να εκλέξουν επτά άνδρες, «πλήρεις Πνεύματος Αγίου και σοφίας», για να συνδράμουν στο ποιμαντικό έργο της Εκκλησίας. Αυτοί εξέλεξαν «Στέφανον, άνδρα πλήρη πίστεως και Πνεύματος Αγίου, και Φίλιππον και Πρόχορον και Νικάνορα και Τίμωνα και Παρμενάν και Νικόλαον, προσήλυτον Αντιοχέα» . Οι επτά αυτοί εκλεκτοί άνδρες παρουσιάσθηκαν στους Αποστόλους κι εκείνοι αφού προσευχήθηκαν έθεσαν πάνω στους επτά τα χέρια τους, για να μεταδοθεί σ’ αυτούς η θεία χάρις, καθώς και τα πνευματικά χαρίσματα και οι δωρεές, που ήταν αναγκαία για την διακονία την οποία επρόκειτο να αναλάβουν. Ο τρόπος αυτός απετέλεσε το πρότυπο για τις χειροτονίες των κληρικών που ακολούθησαν αργότερα στην Εκκλησία μας.

Οι περισσότεροι από τους Διακόνους αυτούς, αποδείχθηκαν σπουδαίες προσωπικότητες και επιτέλεσαν αξιοθαύμαστο έργο στην ζωή της αρχαίας Εκκλησίας. Ιδιαίτερα γνωστός, ανάμεσα στους επτά Διακόνους, είναι ο Στέφανος, ο οποίος είναι και ο Πρωτομάρτυρας της Χριστιανικής Εκκλησίας. Θανατώθηκε με λιθοβολισμό από τους Ιουδαίους έξω από την Αγία Πόλη. Μάλιστα ενώ λιθοβολούνταν προσεύχονταν λέγοντας: «Κύριε, μη λογαριάσεις σ’ αυτούς (τους δημίους του) την αμαρτία αυτή».

Για τον σήμερα εορταζόμενο, Άγιο Απόστολο Φίλιππο, το συναξάρι του αναφέρει: «Ων περ διηκόνισας εν γη πραγμάτων, εν ουρανοίς Φίλιππε μισθόν λαμβάνεις». Έχοντας προσφέρει σημαντική διακονία στην Εκκλησία του Χριστού επί γης, ο Φίλιππος απολαμβάνει τον πνευματικό μισθό του στους ουρανούς. Ας γίνει αυτό παράδειγμα και μάθημα για όλους μας.

Αμήν.

Saturday 10 October 2009

Ο Galliano και το Λύκειο

Τον Galliano ούτε τον γνώριζα ούτε είχα ποτέ ακούσει περί αυτού. Στο περιοδικό των Times του Λονδίνου, της 19ης Σεπτεμβρίου τ.έ, διάβασα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο της Αλεξίας Σκηνίτη, εκλεκτής νέας ελληνίδας δημοσιογράφου της έγκριτης αγγλικής εφημερίδας, το οποίο παρουσίαζε τον σπουδαίο αυτό μόδιστρο να επισκέπτεται το Λύκειο των Ελληνίδων Λονδίνου, στο οποίο προεδρεύει η μητέρα της δημοσιογράφου, Πηγή Σκηνίτη, και να εξετάζει με προσοχή τις παραδοσιακές στολές του βεστιαρίου του Λυκείου.

Το αποτέλεσμα της έρευνας αυτής που έκανε ο Galliano ήταν ο σχεδιασμός μέρους της τελευταίας ενδυματολογικής συλλογής του με βάση και έμπνευση από τις παραδοσιακές γυναικείες ελληνικές φορεσιές. Οι φωτογραφίες δείχνουν του λόγου το αληθές και αυτό βέβαια είναι ιδιαίτερα κολακευτικό για τον ελληνικό πολιτισμό, που φαίνεται πως έχει τη δύναμη να επηρεάσει πρόσωπα, πράγματα, καταστάσεις και ακόμα και τη σύγχρονη ενδυματολογία.

Εύγε, λοιπόν, στον Galliano και εύγε, επίσης, και στο Λύκειο των Ελληνίδων Λονδίνου, που κατάφερε με την οργάνωση και την πιστότητα στην παράδοση να προσφέρει έμπνευση σε ένα σύγχρονο καλλιτέχνη της μόδας.

Friday 9 October 2009

Νόμπελ Λογοτεχνίας 2009

Στη Γερμανίδα συγγραφέα Χέρτα Μίλερ απονέμεται το Νόμπελ Λογοτεχνίας για το 2009, ανακοίνωσε χθες η Σουηδική Ακαδημία. Το βραβείο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 10 εκατ. σουηδικών κορονών (1,42 εκατομ. δολαρίων).
Η Χέρτα Μίλερ, που γεννήθηκε το 1953 στη Ρουμανία, είναι μυθιστοριογράφος, ποιήτρια και δοκιμιογράφος και στο έργο της περιγράφει τις συνθήκες ζωής κάτω από το καθεστώς του Νικολάε Τσαουσέσκου.
Ανακοινώνοντας την απόφασή της, η Σουηδική Ακαδημία ανέφερε ότι η Μίλερ, «με την πυκνότητα της ποίησής της και την ειλικρίνεια της πρόζας της, σκιαγραφεί το σύμπαν των στερημένων». Η ανακοίνωση της Σουηδικής Ακαδημίας αποτέλεσε έκπληξη, μιας και, σύμφωνα με πληροφορίες, ένας από τους επικρατέστερους υποψήφιους για το Νόμπελ Λογοτεχνίας ήταν ο Ισραηλινός συγγραφέας Αμός Οζ, ακολουθούμενος από την Αλγερινή Ασία Τζεμπάρ.

Πηγή: in.gr,

Thursday 8 October 2009

Ελληνικό χρώμα

...στην Ολυμπιάδα του 2012 στο Λονδίνο;

Ένα πολύ ενδιαφέρον διμηνιαίο περιοδικό κυκλοφορεί με συνεργασία του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων και του Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων. Είναι το περιοδικό «Ελληνική Διασπορά». Το τελευταίο τεύχος (Νο. 117), Σεπτεμβρίου - Οκτωβρίου 2009 φιλοξενεί συνέντευξη του γνωστού και διακεκριμένου Έλληνα μουσικού και δάσκαλου έγχορδων μουσικών οργάνων (μπουζουκιού, τζουρά, μπαγλαμά) Γιάννη Πολυκανδιώτη.

Ο «δάσκαλος», όπως είναι γνωστός στην Ελληνική Παροικία του Λονδίνου, δραστηριοποιείται τα τελευταία 13 χρόνια στο χώρο της Ελληνικής Εκπαίδευσης στο Λονδίνο, διδάσκοντας στα Παροικιακά Σχολεία την ελληνική μουσική και κυρίως μπουζούκι.

Η συνέντευξη αυτή, εκτός των άλλων, έδωσε και μια είδηση: Ο Γιάννης Πολυκανδριώτης διεκδικεί με τους μαθητές του μια θέση στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα της Ολυμπιάδας του Λονδίνου το 2012. Η ομάδα του «δάσκαλου» αποτελείται από 50 ελληνόπουλα, αγόρια και κορίτσια, ηλικίας 9 έως 32 ετών, που παίζουν μπουζούκι και έχουν ήδη παρουσιασθεί σε διάφορες εκδηλώσεις της Ομογένειας, με επικεφαλής το δάσκαλο και μαέστρο τους. Ας ευχηθούμε η προσπάθεια διεκδίκησης μιας θέσης στην επικείμενη Ολυμπιάδα του Λονδίνου να είναι επιτυχημένη. Σίγουρα θα προβάλλει την Πατρίδα και τον Πολιτισμό μας.

Wednesday 7 October 2009

Ελληνική Γλώσσα και Εθνική Ταυτότητα


Το Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας της Ελληνικής Πρεσβείας Λονδίνου εκδίδει τακτικά το τετρασέλιδο φυλλάδιο με τον τίτλο «GREECE». Στην 3η σελίδα του φύλλου 128 του Σεπτεμβρίου 2009, δημοσιεύθηκε ένα ενδιαφέρον κείμενο, το οποίο είναι μέρος μιας διάλεξης που δόθηκε στο Ελληνικό Κέντρο Λονδίνου, στις 23 Ιουνίου 2009, με την ευκαιρία της έκδοσης από το Oxford University Press του βιβλίου του Peter Mackridge, Ομότιμου Καθηγητή της Νέας Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, με τίτλο: «Language and National Identity in Greece, 1766-1976».

Στο εν λόγω κείμενο ξαναθυμόμαστε το μεγάλο γλωσσικό ζήτημα της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, το οποίο παλαιότερα δημιούργησε μεγάλες κοινωνικές συγκρούσεις στην Πατρίδα μας και έριξε ακόμα και κυβερνήσεις. Συνοπτικά, βλέπουμε να παρουσιάζεται το γλωσσικό πρόβλημα από το 1766 μέχρι το 1976. Πολλά σημαντικά ονόματα (Ευγένιος Βούλγαρης, Διονύσιος Σολωμός, Γιάννης Ψυχάρης, Αλέξανδρος Πάλλης) παρουσιάζονται και αναλύεται η άποψή τους. Η αρχαία ελληνική, η καθαρεύουσα και η δημοτική εμπλέκονται στη συζήτηση και σχετίζονται με την εθνική ταυτότητα των Ελλήνων, καθώς επίσης και με την οντολογική σχέση των Αρχαίων Ελλήνων με τους Νεο-Έλληνες. Προφανώς αξίζει η μελέτη του εν λόγω σύντομου κειμένου και για όσους έχουν πρόσβαση, διάθεση και χρόνο σίγουρα έχει σημασία να διαβάσουμε και το βιβλίο του Καθηγητή, στο οποίο παρουσιάζονται αναλυτικά οι ιδέες του για το σπουδαίο αυτό ζήτημα.

Tuesday 6 October 2009

Σύνδεσμος Χιωτών Η.Β.

Το περασμένο Σάββατο, 3η Οκτωβρίου 2009, είχαμε την ευκαιρία να φιλοξενηθούμε στην ωραία κοινωνική εκδήλωση που οργάνωσε ο Σύνδεσμος Χιωτών Ηνωμένου Βασιλείου, προσκεκλημένοι από την άξια Πρόεδρο κα. Άννα Φραγγεσκίδου. Η εκδήλωση έλαβε χώρα στην αίθουσα εκδηλώσεων της Ελληνικής Κοινότητας Τιμίου Σταυρού και Αρχαγγέλου Μιχαήλ, στο Golders Green του ΒΔ Λονδίνου.

Ήταν μια πλούσια βραδιά, με εξαιρετική οργάνωση, την οποία παρακολούθησαν πλέον των 100 ατόμων, Χιώτες, Ελληνο-Κύπριοι και άλλοι, μέλη και φίλοι του Συνδέσμου. Το φαγητό (που ετοιμάσθηκε από τον Ανδρέα Γεωργιάδη και τον Γιάννη Κυριάκου) ήταν νοστιμότατο, η μουσική (από την ορχήστρα των Γιάννη Πολυκανδριώτη και Γιώργου Μιχαλισλή) καθώς και οι χοροί στόλισαν με εύηχες νότες και πολυποίκιλους χρωματισμούς την ευχάριστη βραδιά. Ο Χιώτης Γιάννης Φουρούκλας, Ναυτιλιακός παράγοντας στο Λονδίνο, ομίλησε με πατριωτικό ύφος για το νησί της Χίου, τον πολιτισμό και την ιστορία του.

Ο Σύνδεσμος Χιωτών ιδρύθηκε τα τελευταία χρόνια στο Λονδίνο, με σκοπό να συσπειρώσει όλους τους καταγώμενους από το νησί της μαστίχας και επίσης να συνδράμει οικονομικά σε διάφορους φιλανθρωπικούς σκοπούς της Χίου και γενικώτερα της Ελλάδας. Οπωσδήποτε αξίζουν θερμότατα συγχαρητήρια στην Πρόεδρο και στους καλούς συνεργάτες της, για την ίδρυση του Συνδέσμου και για τις ωραίες και ωφέλιμες δραστηριότητές του.

Monday 5 October 2009

Ανέκδοτο


Ο πρόεδρος και ιδιοκτήτης μιας μεγάλης εταιρίας φωνάζει έναν υφιστάμενο να τον δει προσωπικά στο γραφείο του.
- "Γιώργο, σε προσέλαβα πριν από ένα χρόνο για να ξεχωρίζεις την αλληλογραφία της εταιρείας. Σε δύο μήνες έγινες γραμματέας και μετά από άλλους τρεις μήνες έγινες πωλητής. Αφού πέρασαν άλλοι τρεις μήνες πήρες προαγωγή σε διευθυντή πωλήσεων και εδώ και ένα μήνα έγινες γενικός διευθυντής. Τώρα σκέφτομαι να βγω στη σύνταξη και να σε αφήσω να πάρεις τη θέση μου. Τι έχεις να πεις για όλα αυτά;"
- "Εεε... ευχαριστώ..."
- "Ευχαριστώ; Μόνο ένα σκέτο ευχαριστώ;"
- "Εεε... ευχαριστώ, μπαμπά..."

Sunday 4 October 2009

εφημ. «Η Πανολυμπιακή»

Μια από τις πιο ποιοτικές τοπικές εφημερίδες που έχω πιάσει στα χέρια μου είναι η εφημ. «Η Πανολυμπιακή». Εκδίδεται από τον απόστρατο στρατηγό της Αστυνομίας κ. Ευάγγ. Πολ. Γιαννικόπουλο και προβάλλεται ως «Εφημερίδα Πολιτιστικού και Κοινωνικού Ενδιαφέροντος των Απανταχού Ολυμπίων και Φίλων».

Τα τελευταία χρόνια γίνομαι αποδέκτης του ωραίου αυτού εντύπου, παρότι μη Ολύμπιος. Τα άρθρα της εφημερίδας, πάντα φροντισμένα και επιμελημένα με μεγάλη προσοχή από τον εκδότη, έχουν ποικίλα θέματα. Οπωσδήποτε προβάλλονται με υπερηφάνεια τα τοπικά ζητήματα. Επίσης, προφανώς λόγω ιδιαίτερης ευαισθησίας και επιλογής του εκδότη η ύλη συμπεριλαμβάνει πάντα πολλά εθνικά θέματα, όπως και άλλα θρησκευτικού περιεχομένου.

Μέρος της ύλης αφιερώνεται σε ιστορίες με γέλιο, όπως η στήλη «Μεταξύ σοβαρού και αστείου» κ.ά., δείγμα κι αυτό του ευγενικού ύφους και του επικοινωνιακού ταλέντου του εκδότη. Το τελευταίο φύλλο (Αυγούστου - Σεπτεμβρίου 2009), συμπεριλάμβανε μεταξύ άλλων και τα εξής:

- Αποκαλυπτήρια προτομής του Γεωργίου Κανελλάκη στην Ανδρίτσαινα
- Πάρι Σεκέρογλου, Η Παναγία – Μητέρα όλων των ανθρώπων
- Μιλτιάδη Κάπου, Ιωάννης Καποδίστριας – Ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος
- Σωκράτη Γρηγορόπουλου, Η Αυτή μεγαλειότης η Τύχη
- Λεωνίδα Μπαρτζελιώτη, Οι προκλήσεις των Σκοπίων και οι αντιδράσεις της Πανεπιστημιακής Κοινότητας
- Κωνσταντίνου πυλαρινού, Ο «Παντουρκισμός»
- Κωνσταντίνου Χιώλου, Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Saturday 3 October 2009

Αποχαιρετισμός στην Ελλάδα

Παλιό, ίσως, αλλά σίγουρα καλό, πολύ καλό, εξαίρετο θα έλεγα. Μόλις το ανακάλυψα. Ήταν κρυμμένο πάνω στο γραφείο μου, ανάμεσα σε πολλά αποκόμματα εφημερίδων, που μου έστειλε πριν από καιρό η αδελφή μου από το Ναύπλιο. Προχθές, λοιπόν, μέσα στο σκοτάδι, από την διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος, αναδύθηκε αυτό το φως. Γιατί είναι πραγματικά ένα φωτεινό κείμενο. Είναι το αποχαιρετιστήριο κείμενο του Σάϊμον Γκας, απερχόμενου Πρέσβη της Βρετανίας στην Ελλάδα. Δημοσιεύθηκε στην εφημ. «Καθημερινή», στις 28 Δεκεμβρίου 2008! Πάντως, παραμένει πάντα επίκαιρο.


Γράψε αν μπορείς στο τελευταίο σου όστρακο
τη μέρα τ’ όνομα τον τόπο
και ρίξε το στη θάλασσα για να βουλιάξει.
Γιώργος Σεφέρης
Γυμνοπαιδία - Σαντορίνη

Σε λίγες μέρες η γυναίκα μου κι εγώ αφήνουμε την Αθήνα ύστερα από οκτώ ευτυχισμένα χρόνια στη χώρα σας – πρώτα στη δεκαετία του ’80 και για δεύτερη φορά αυτά τα τελευταία χρόνια. Η Ελλάδα ήταν καλή μαζί μας. Μας χάρισε τον πρώτο μας γιο, που γεννήθηκε εδώ πριν από 23 χρόνια. Μας χάρισε πολλούς φίλους. Μας χάρισε πολλές στιγμές ευτυχίας. Και ποτέ, μα ποτέ δεν μας άφησε να πλήξουμε.
.
Η Ελλάδα και οι Ελληνες ασκούν έντονη επίδραση στους ξένους. Ο Βρετανός συγγραφέας Lawrence Durrell έγραψε: «Αλλες χώρες μπορούν να σε κάνουν να ανακαλύψεις έθιμα ή παραδόσεις ή τοπία. Η Ελλάδα σου προσφέρει κάτι πιο σκληρό: την ανακάλυψη του εαυτού σου». Στην Ελλάδα εμείς οι Βορειοευρωπαίοι αφήνουμε πίσω μας λίγη απ’ την ψυχραιμία και την επιφυλακτικότητά μας και γινόμαστε πιο εξωστρεφείς, αναζητάμε πιο πολύ τη συντροφιά των άλλων ανθρώπων. Δεν εκπλήσσομαι που η λέξη privacy δεν μεταφράζεται ακριβώς στα Ελληνικά. Αλλά, πάλι, ούτε η λέξη παρέα μεταφράζεται στα Αγγλικά.
.
Η Ελλάδα άναψε τον πόθο του ταξιδιού σε γενιές και γενιές Βρετανών, και η Μαριάν κι εγώ προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε τα βήματά τους. Η μυρωδία του καπνού του ξύλου που καίγεται ένα φθινοπωρινό απόγευμα στην Ηπειρο, τα λιβάδια με τ’ αγριολούλουδα στην Πελοπόννησο την άνοιξη, τα κρυστάλλινα γαλανά νερά του Ιονίου το καλοκαίρι είναι μερικές από τις αναμνήσεις που θα πάρουμε μαζί μας φεύγοντας.
.
Οι Ζουλού λένε ότι οι άνθρωποι είναι άνθρωποι μέσα από άλλους ανθρώπους. Η Ελλάδα δεν θα σήμαινε τόσα πολλά για μας αν δεν υπήρχαν οι άνθρωποι που γνωρίσαμε εδώ. Η γιαγιά που μας φίλεψε ροδάκινα απ’ το καλάθι της όταν χάλασε το αυτοκίνητο της παρέας μας, στη Θεσσαλία το 1975. Το ζευγάρι που μας παραχώρησε το διαμέρισμά του, παρόλο που μόλις μας είχε συναντήσει, στο Ρέθυμνο το 1984. Ο ταξιτζής στη Χίο, το 1992, που όταν ο γιος μου ο Κρίστοφερ ζαλισμένος από το ταξίδι έκανε εμετό κι έκανε χάλια και το ταξί και τον ίδιο, αυτός ανησυχούσε μόνο αν ήταν εντάξει το παιδί. Θα μας λείψουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι στην Ελλάδα, που μας έδωσαν τη φιλία τους και τη συντροφιά τους.
.
Θα θέλαμε επίσης, η Μαριάν κι εγώ, να ευχαριστήσουμε όλους αυτούς που ήταν τόσο επιεικείς και συγχωρητικοί όσο εμείς κατακρεουργούσαμε την ελληνική γλώσσα. Θέλω να ζητήσω ιδιαιτέρως συγγνώμη από μια κυρία που γνώρισα σε μια δεξίωση πριν από λίγα χρόνια. Τη ρώτησα τι δουλειά έκανε ο άντρας της. Μου απάντησε ότι ήταν γεωπόνος. Δυστυχώς, μπέρδεψα τη λέξη γεωπόνος με τη λέξη Γιαπωνέζος. Καθώς η συζήτηση προχωρούσε, διαπίστωσα με έκπληξη ότι δεν ήξερε σχεδόν τίποτε για την Ιαπωνία. Και καθώς επέμενα με τις ερωτήσεις μου για τον ιαπωνικό πολιτισμό, έβλεπα σιγά σιγά τον πανικό να φουντώνει στα μάτια της.
.
Θα ήθελα ακόμη να ζητήσω συγγνώμη κι από τον προβεβλημένο εκείνον υπουργό, που παρέμεινε ατάραχος όταν τον ρώτησα πώς σκόπευε να αντιμετωπίσει όλες τις προσκλήσεις και όχι τις προκλήσεις του τομέα ευθύνης του. Τώρα ήρθε ο καιρός να πάμε σε μιαν άλλη χώρα. Χαιρόμαστε με την προοπτική των νέων εμπειριών, των νέων ενδιαφερόντων που πάντα φέρνει ένα νέο διπλωματικό πόστο. Οπως λέει κι ο ποιητής:
.
«Πολλά τα καλοκαιρινά πρωινά να είναι
που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένες πρωτοϊδωμένους»
Aλλά, δεν θα είναι Ελλάδα.
.
Αυτό για το οποίο μπορούμε να είμαστε σίγουροι είναι ότι θα επιστρέψουμε. Δεν νομίζουμε ότι η Ελλάδα μας έχει δώσει ακόμη την άδεια να την εγκαταλείψουμε οριστικά. Και όταν επιστρέψουμε δεν θα το κάνουμε μόνο για τους ανθρώπους ή για το τοπίο, αλλά και γιατί η Ελλάδα είναι μια χώρα που θαυμάζουμε για πάρα πολλά πράγματα.
.
Αλλά αυτό που ιδιαίτερα θαυμάζουμε εδώ είναι η σημασία που δίνουν οι Ελληνες στους οικογενειακούς δεσμούς και τη φιλία, την επιμονή σας να χαίρεστε τη ζωή, την ανοιχτόκαρδη διάθεσή σας, τη γενναιοδωρία σας και την αίσθηση αξιοπρέπειας και ευπρέπειας. Το ταλέντο των Ελλήνων ξεχειλίζει σε κάθε τομέα, από τις καλές τέχνες ώς τον κάθε χώρο δουλειάς και δημιουργίας. Ενα από τα προνόμια που είχα ως πρέσβης στην Ελλάδα ήταν η ευκαιρία που μου έδωσε να συναντήσω τόσους προικισμένους, ζωντανούς ανθρώπους από φοιτητές μέχρι δισεκατομμυριούχους.
.
Ομολογώ ότι ακόμη και τώρα, μετά οκτώ χρόνια στην Ελλάδα, υπάρχουν ακόμη μερικά πράγματα που δεν καταλαβαίνω. Δεν καταλαβαίνω την ελληνική μανία να βουτάνε όλοι στη θάλασσα κάθε φορά που η θερμοκρασία ανεβαίνει πάνω από τους δέκα βαθμούς. Εγώ μεγάλωσα σε μια χώρα που η θάλασσα ήταν κρύα και γκρίζα και, γενικώς, έπρεπε να αποφεύγεται. Δεν καταλαβαίνω γιατί τα κινητά είναι τόσο δημοφιλή, ενώ τόσες και τόσες Ελληνίδες σε διακοπές έχουν τη συνήθεια να φωνάζουν τόσο δυνατά και σε τόσο ψηλές νότες ώστε οι φωνές τους να σκίζουν τον αιθέρα και λόγγοι και ραχούλες να αντηχούν «έλα Τούλααα…». Θαυμάζουμε το πάθος των Ελλήνων για προσωπική ελευθερία και ελευθερία του λόγου. Ακόμη δεν έχω καταλάβει τα παραθυράκια στην τηλεόραση. Πώς καταλαβαίνει ο ένας τι λέει ο άλλος όταν όλοι μιλούν ταυτόχρονα; Ο στρατηγός Ντε Γκολ αναρωτήθηκε κάποτε πώς είναι δυνατόν να κυβερνήσει κανείς μια χώρα που παράγει 246 διαφορετικά είδη τυριών. Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να κυβερνήσει κανείς μια χώρα που έχει σχεδόν τόσους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς όσα τυριά έχει η Γαλλία. Αυτό που καταλαβαίνω και ξέρω καλά είναι ότι η Μαριάν και εγώ αισθανόμαστε τεράστια τρυφερότητα, ευγνωμοσύνη και θαυμασμό για μια χώρα που μας φέρθηκε τόσο καλά.
.
Σ’ ευχαριστώ, Ελλάδα.

Friday 2 October 2009

Με το κερί στο σκοτάδι

Χθες το μεσημέρι οι εργάτες που εργάζονται δίπλα από το σπίτι μας έκοψαν κατά λάθος το καλώδιο παροχής ηλεκτρικού ρεύματος. Το καταλάβαμε αμέσως, αφού οι υπολογιστές, τα τηλέφωνα, το ψυγείο και όλες οι ηλεκτρικές συσκευές έπαψαν μονομιάς να λειτουργούν. Στην αρχή θεωρήσαμε ότι ήταν μικρό το πρόβλημα. Κατόπιν οι μηχανικοί διαπίστωσαν ότι ήταν αρκετά σοβαρό και έπρεπε να έλθει ειδικός ηλεκτρολόγος από την εταιρεία που μας παρέχει το ηλεκτρικό ρεύμα για να αποκαταστήσει τη ζημιά. Περιμέναμε, περιμέναμε, περιμέναμε... Τελικά ηλεκτρολόγος δεν ήλθε καθόλου χθες. To keep the story short ο ηλεκτρολόγος ήλθε σήμερα κάποια στιγμή το πρωΐ και η παροχή ηλεκτρικού αποκαταστάθηκε.

Αυτές οι λίγες ώρες χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα ήταν κυριολεκτικά βασανιστικές. Αν μου το έλεγαν δεν θα το πίστευα. Απουσίαζε το φως. Χρησιμοποιήσαμε κεριά (ρομαντική ατμόσφαιρα!). Δεν είχαμε τη χρήση του υπολογιστή. Κόνταψα να πάθω εγκεφαλικό. Αισθανόμουν να αγριεύω. Έχασα την ψυχραιμία μου. Μίλησα στο τηλέφωνο σε έντονο ύφος στην υπάλληλο της εταιρείας. Τι έφταιγε κι αυτή! Φαίνεται τελικά όμως πως έχουμε τόσο πολύ συνηθίσει τις ανέσεις μας, που πραγματικά δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτές, ούτε για μικρό χρονικό διάστημα. Θα μου πείτε άλλοι δεν έχουν ψωμί να φάνε κι εσύ έχασες για λίγο το ηλεκτρικό και κάτι τρέχει... Έχετε δίκιο. Απλά, γράφω αυτά τα ολίγα με απόλυτη ειλικρίνεια για να τονίσω την εξάρτηση που έχουμε σήμερα από πράγματα που μέχρι πριν λίγα χρόνια μας ήταν άγνωστα.

Thursday 1 October 2009

Ρωμανός ο Μελωδός

Ο σήμερα εορταζόμενος Άγιος Ρωμανός καταγόταν από την Έμεσα της Συρίας. Έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Αναστασίου (491-518). Γεννήθηκε σε Ιουδαϊκή οικογένεια, αλλά βαπτίσθηκε Χριστιανός και κατόπιν χειροτονήθηκε διάκονος στην Εκκλησία της Βηρυτού.

Είναι ο πρώτος διδάξας και συντάξας κοντάκια. Θεωρείται από τους γνωστότερους ποητές και υμνογράφους της Εκκλησίας μας και αποκαλείται «Πίνδαρος της Ρυθμικής Ποίησης». Σύμφωνα με το συναξαριστή ο Ρωμανός έγραψε χίλιες περίπου συνθέσεις από τις όποιες διασώθηκε μόνο το ένα δέκατο. Πολυποίκιλα τα θέματά του. Ύμνησε όλους σχεδόν τους Αγίους και τις εορτές της Χριστιανικής Εκκλησίας. Ανεξάντλητος στις συλλήψεις και στον πλούτο ιδεών, γνωρίζοντας τον τρόπο να προσδίνει πρωτοτυπία ακόμη και στα πιο κοινά θέματα.


Η ποίηση του Ρωμανού του Μελωδού εκφράζει την ίδια την εποχή του, τους πόθους και τις ελπίδες εκείνων των ανθρώπων. Γι΄ αυτό και το έργο του δεν εξετάζεται μόνο από θρησκευτικής άποψης ή λογοτεχνικής αλλά και ιστορικής και λαογραφικής. Η γλώσσα του απλή, χωρίς στόμφους και όπου παρουσιάζεται ρητορική μακρολογία, επειδή έτσι επιβαλλόταν από την ανάγκη των τότε λειτουργικών πλαισίων, αυτή γίνεται χωρίς να κουράζει. Γενικά οι φράσεις του περιέχουν μια πλαστικότητα, μεστή νοημάτων κατά μια άψογη τεχνική όπως παραδέχονται ειδικοί.