Thursday 31 December 2009

Κωνσταντίνος Νικολακόπουλος

Στην εφημ. «Καθημερινή» της 13ης Δεκεμβρίου 2009 δημοσιεύθηκε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη του φίλου Καθηγητή της Βιβλικής Θεολογίας και Προέδρου του Τμήματος Ορθοδόξου Θεολογίας του Πανεπιστημίου του Μονάχου Δρος Κωνσταντίνου Νικολακόπουλου, στον οποίο είχαμε κάνει αφιέρωμα πέρσι στο ιστολόγιό μας. Η συνέντευξη έχει ως εξής:


«Ο αληθινός Ελληνας
είναι οικουμενικής εμβέλειας»

Η ελληνικότητα είναι αίσθημα ή συνείδηση;
Οικουμενικό αίσθημα και ταυτόχρονα συνείδηση, εμφυτευμένη μέσα σου, εκ γενετής. Αλίμονο, όμως, σε αυτό το αίσθημα ή στη συνείδηση που, αντί να στολίζονται από γνήσια εθνικά χαρακτηριστικά, ταυτίζονται με εθνικιστικές παράνοιες! Η ελληνικότητα πρέπει να σε εξυψώνει, όχι να σε καταβαραθρώνει.

Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα.
Το κερί της Μεγάλης Παρασκευής, κατά την περιφορά του Επιτάφιου στα σοκάκια του χωριού, όπως αυτό στάζει, σχεδόν ρυθμικά, στην παλάμη μου. Ανεπανάληπτες στιγμές ελληνικότητας, εμποτισμένες από τη θρησκευτικότητα της φυλής μας - άλλη μια εκδοχή της ελληνικότητας, που δεν μπορεί να διαχωριστεί από το πιστεύω της ορθόδοξης πεποίθησης για τη ζωή, το θάνατο και την Ανάσταση.

Η υπέροχη εκδοχή του Ελληνα.
Αυτός που νιώθει το πολιτιστικό βάρος των προγόνων του, που εκτιμά δηλαδή το παρελθόν και υπολογίζει αδιάκριτα τους συνανθρώπους του, με άλλα λόγια που σέβεται το παρόν. Οικοδομώντας κανείς στους δύο αυτούς άξονες, μοχθεί με ανιδιοτέλεια να διαμορφώσει ένα πιοανθρώπινο μέλλον για τις μετέπειτα γενιές.

Αυτό που με χαλάει.

Το ότι η δομή της σημερινής νεοελληνικής κοινωνίας είναι κατά μεγάλο μέρος βασισμένη στο κριτήριο του «μέσου» και έτσι λειτουργεί. Το βρίσκω απαίσιο. Και σε άλλες ξένες χώρες μιλούν μεν για τη «βιταμίνη Β» -δηλαδή τις γνωριμίες, ως βάση προόδου-, αλλά το κακό στην Ελλάδα έχει παραγίνει. Ενα άλλο γεγονός που με χαλάει, επίσης, είναι η διαρκής αμφισβήτηση θεσμών, επιτροπών και ατόμων. Ακούς συνεχώς τη φράση «και ποιος είναι αυτός που θα με κρίνει;»· οπότε, χωρίς αξιολόγηση, ο φαύλος κύκλος δεν λέει ποτέ να σπάσει.

Προσόν ή μειονέκτημα να είσαι Ελληνας σήμερα;
Είναι στα χέρια ημών, των σημερινών Ελλήνων, να το μετατρέψουμε σε προσόν ή σε μειονέκτημα. Πάντως, αν το δούμε από τη σκοπιά της γνώμης των ξένων για μας, νομίζω ότι οι σημερινοί νεοέλληνες (υπάρχουν βεβαίως και εξαιρέσεις) «καταφέραμε» να το μετατρέψουμε σε μειονέκτημα.

Παράγει πολιτισμό ο Ελληνας της νέας εποχής ή μένει προσκολλημένος σε μια ρητορική ελληνικότητα;

Η ελληνική πραγματικότητα μας προσφέρει και τα δύο φαινόμενα. Από τη μια, η μεγάλη ιστορική υποδομή για παραγωγή πολιτισμού (κάτι που γίνεται έντονα από τους Ελληνες του εξωτερικού), από την άλλη, οι πολλές εκβάσεις του σημερινού ελληνισμού πόρρω απέχουν από την τεράστια δυναμική της φυλής μας.

Με ποια ταυτότητα οι Ελληνες περιέρχονται τον σύγχρονο κόσμο;
Η εικόνα που έχω είναι αυτή του Ελληνα που στην ταυτότητά του συγκεράζει ταιριαστά την εθνική συνείδηση με τη θρησκευτική τοποθέτηση. Είναι ορθόδοξοι χριστιανοί, που εν μέσω ετεροδόξων και αλλοδόξων, «προκαλούνται» δημιουργικά, και έτσι δίνουν μαρτυρία φυλής και πίστης. Μέσα τους δεν μπορείς να χωρίσεις πατρίδα και θρησκεία.

Το ελληνικό μου «γιατί» και ένα «πρέπει» που πέταξα.

«Γιατί» άραγε οι σημερινοί Ελληνες παρουσιάζονται τόσο «λίγοι», σε μια ελλαδική κοινωνία που σε καίρια σημεία της προκαλεί τον οίκτο των τρίτων;
Ποτέ μου δεν υιοθέτησα τα «πρέπει» που ακούς καθημερινά ή τις γνωστές απόψεις του τύπου «οχ αδερφέ, δεν βαριέσαι, εγώ θα αλλάξω τον κόσμο;», «όποιος πρόλαβε, τον Κύριον είδε», «αδίκησε τους άλλους, για να ωφεληθείς εσύ», «μην είσαι κορόιδο, αδίκησε κι εσύ αυτόν που σε αδίκησε»!


Ο Ελληνας ποιητής μου.

Ο Ιωάννης Δαμασκηνός και ο Κωστής Παλαμάς.

Η αδιαπραγμάτευτη ελληνική αλήθεια μου.

Ο αληθινός Ελληνας δεν μπορεί να περιοριστεί στα λίγα τετραγωνικά χιλιόμετρα του ελληνικού εδάφους. Πρεσβεύει Ελλάδα παντού. Είναι οικουμενικής εμβέλειας.

Η Οδός των Ελλήνων στον παγκόσμιο χάρτη - ορίστε την.
Η οδός αυτή είναι διαχρονική και ακτινοβολεί ανά τους αιώνες προ Χριστού και μετά Χριστόν έως σήμερα. «Περιτριγυρίζει» όλη τη Μεσόγειο, από Ανατολή και Δύση, Βορρά και Νότο, και έχει πολλών λογιών πολύτιμα ψιμύθια (κλασικιστικά, ελληνιστικά, ρωμαϊκά, βυζαντινά, μεσαιωνικά, νεωτερικά), που όλα μαζί συμβάλλουν στην ταυτότητά της.

Κείμενο: της Άννας Γριμάνη
Εικονογράφηση: Τιτίνα Χαλματζή

Wednesday 30 December 2009

Η σημασία του σήμερα

Να κι άλλο ένα ρητό από το Μετρό του Λονδίνου: «Nothing is worth more than this day» (Τίποτα δεν αξίζει περισσότερο από αυτή την ημέρα) του Johann von Goethe.

Η αλήθεια είναι ότι, όπως έχει αποδειχθεί περίτρανα στη προσωπική ζωή όλων μας, η ημέρα που ζούμε είναι συμπερίληψη όλου του χρόνου. Τα πάντα μπορούν να βιωθούν μέσα στο πλαίσιο της «σήμερον», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά και η Ορθόδοξη Εκκλησία. Έτσι είναι καλά να ζούμε με όλη μας την ψυχή την κάθε ημέρα. Ας μην αναβάλλουμε τίποτα για άλλη φορά κι ας δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας στη διάρκεια της κάθε ημέρας, η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως σύνοψη ολόκληρης της ζωής.

Tuesday 29 December 2009

Δίκτυο του Οικουμενικού Πατριαρχείου...

...για την Ποιμαντική Διακονία στο Χώρο της Υγείας
.
Mε απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου και την ευλογία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, δημιουργήθηκε ένα δίκτυο με τον τίτλο: «Δικτυο του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την Ποιμαντική Διακονία στο Χώρο της Υγείας».

Ο σκοπός του νέου «Πατριαρχικού Δικτύου» είναι να συσπειρώσει σε ένα δίκτυο συνεργασίας όλες τις μητροπόλεις που ανήκουν πνευματικά και διοικητικά στο Πατριαρχείο, τους αντιπροσώπους των άλλων Αυτοκέφαλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, αυτούς που ασχολούνται με την ποιμαντική εκπαίδευση στις Θεολογικές Σχολές και Εκκλησιαστικές Ακαδημίες, καθώς και άλλους που διακονούν και σχετίζονται με την ποιμαντική διακονία του ασθενούς, αλλά και με την ιατρική και νοσηλευτική του φροντίδα στον ευαίσθητο τομέα της Υγείας. Επίσης, το «Πατριαρχικό Δίκτυο» θα αναπτύξει επαφές με τις άλλες ομολογίες και τους φορείς που σχετίζονται με την Υγεία.


Tο δίκτυο αυτό θα δώσει τη δυνατότητα σε όσους μετέχουν:

• Να αλληλοβοηθούνται στη διακονία την οποία προσφέρουν στους ασθενείς.
• Να συμμερίζονται ο ένας τις δυσκολίες και τα προβλήματα του άλλου.
• Να προωθήσουν ένα επίπεδο υψηλής ποιότητας στον τομέα της ποιμαντικής διακονίας στο χώρο της υγείας.
• Να επωφελούνται αμοιβαία από τη γνώση και την εμπειρία αλλήλων.
.
Υπεύθυνος και Συντονιστής του Δικτύου του «Πατριαρχικού Διχτύου» θα είναι ο Πρωτοπρεσβύτερος Σταύρος Κοφινάς.


Ο Συντονιστής θα πλαισιώνεται από μία Κεντρική Επιτροπή και από εκλεκτούς επιστημονικούς συνεργάτες. Τα μέλη που διορίζονται στην Κεντρική Επιτροπή είναι:

1) Αιδ. Πρωτοπρεσβ. Αντώνιος Αρετάκης – Ι. Μ. Κισάμου και Σελίνου
2) Αιδ. Πρωτοπρεσβ. Νικόλαος Κρομμύδας – Ι. Μ. Βοστώνης
3) Αιδ. Πρωτοπρεσβ. Αναστάσιος Σαλαπάτας – Ι. Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μ. Βρετανίας.
4) Αιδ. Οικον. Ευάγγελος Ψάλλας – Ι. Μ. Βελγίου
5) Αξιότιμη κ. Άννα Κοστάλα – Ι. Μ. Μπουένος Άρες
6) Εντιμότατος κ. Κυριάκος Σ. Αντωνίου – Ίδρυμα Ορμύλιας – Κέντρο «Παναγία η Φιλανθρωπινή»
7) Αξιότιμη κ. Ειρήνη Γιαλλουρίδου – Πατριαρχική Εξαρχία Πάτμου

Η δημιουργία του νέου αυτού δικτύου οφείλεται στη συμμετοχή και υποστήριξη όλων των Μητροπόλεων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, σε όσους έλαβαν μέρος στο Α’ Διεθνές Συνέδριο για την Ποιμαντική Διακονία του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Χώρο της Υγείας που πραγματοποιήθηκε την Ρόδο το Οκτώβριο του 2008.


Ο πρώτος στόχος του «Πατριαρχικού Δικτύου», μέσα στον επόμενο χρόνο, είναι να εκδοθεί ένα βιβλίο στα Ελληνικά και στα Αγγλικά με μία βελτιωμένη έκδοση των ομιλιών του Συνεδρίου της Ρόδου, μια έκδοση που μπορεί να αποτελέσει την αρχή μιας σειράς βιβλίων για τον σοβαρό αυτό τομέα της ποιμαντικής. Αυτό είναι απαραίτητο επειδή υπάρχουν ελάχιστα επιστημονικά και έγκυρα εγχειρίδια στην Ελληνο-Ορθόδοξη βιβλιογραφία που να αναφέρονται σε αυτή την διακονία. Αυτή η πρωτοβουλία εκ μέρους της Μητέρας Εκκλησίας θα είναι και μία καλή μαρτυρία για το ενδιαφέρον που αυτή έχει για τον άρρωστο, αλλά και γι’ αυτούς που τον διακονούν.
.
Ένα βασικό εργαλείο του Δικτύου θα είναι η ιστοσελίδα που δημιουργήθηκε για τις ανάγκες του Συνεδρίου.

Το επόμενο Διεθνές Συνέδριο του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την Ποιμαντική Διακονία στο Χώρο της Υγείας θα γίνει, με την σεπτή επιθυμία του Πατριάρχου μας, πάλι στη Ρόδο το 2011.
.
του Πρωτοπρεσβυτέρου Σταύρου Κοφινά
Συντονιστού του Δικτύου του Οικουμενικού Πατριαρχείου
για την Ποιμαντική Διακονία

Πηγή: http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1287
Τελευταία Ενημέρωση: Dec 27, 2009

Monday 28 December 2009

Πατρικός Λαχανόκηπος

Στην ιδιαίτερη Πατρίδα μου τις επίσημες και εορταστικές ημέρες τις ονομάζουν «χρονιάρες ημέρες».


Τέτοιες, λοιπόν, ημέρες και εποχές ο νους των Αποδήμων ταξιδεύει στην Πατρίδα, και μάλιστα στα μέρη εκείνα που μας έχουν σημαδέψει και μας ορίζουν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.


Ένα από αυτά τα μέρη είναι πάντα το πατρικό σπίτι και τα περί αυτό.


Σήμερα σκέφθηκα να μοιρασθώ μαζί σας μερικές πρόσφατες φωτογραφίες (που τραβήχτηκαν στις αρχές Νοεμβρίου 2009) και έχουν ως θέμα τους τον πατρικό λαχανόκηπο.


Θέμα χωρίς ιδιαίτερη σημασία για τους πολλούς, αλλά με τεράστια αξία για εκείνους που συνδέονται με το χώρο αυτό.


Ο λαχανόκηπος έχει αναφορά στη γη. Κι όχι μόνο στο χώμα, αλλά και σ’ αυτό που λέει ο Σικελιανός τη «συνείδηση της γης μου».


«...ω χώματα, που με λυτρώσατε απ’ τη βαριά του ζώου πνοή!».

Sunday 27 December 2009

Ημερολόγιο Αρχιεπ. Θυατείρων

Με την εμπνευσμένη πρωτοβουλία του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας κ.κ. Γρηγορίου εκδόθηκε πρόσφατα το νέο Ημερολόγιο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής.

Αποτελείται από 624 πλουσιότατες σελίδες, πολλές από τις οποίες είναι πολύχρωμες.

Το έντυπο αυτό μπορεί να ονομάζεται Ημερολόγιο, αλλά είναι ουσιαστικά μια αναλυτικότατη Επετηρίδα της Εκκλησίας των Θυατείρων και της Ελληνικής Ομογένειας του Ηνωμένου Βασιλείου.

Σ’ αυτό παρουσιάζεται η ζωή και η δράση όλων των Κοινοτήτων και Ενοριών της Αρχιεπισκοπής, όπως επίσης των Παροικιακών Ελληνικών Σχολείων και των Φιλανθρωπικών Ιδρυμάτων της Εκκλησίας στην Αγγλία, Ουαλία, Σκωτία, Βόρεια Ιρλανδία και στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας.

Αποτυπώνεται, επίσης, και η παρουσία Ελλήνων Ιατρών, Οδοντιάτρων, Κτηνιάτρων, Δικηγόρων, Αρχιτεκτόνων, και πολλών άλλων επαγγελματιών.

Οι Διπλωματικές Υπηρεσίες Ελλάδας και Κύπρου, καθώς και όλοι οι Ελληνικοί Σύλλογοι της Μεγ. Βρετανίας παρουσιάζονται εκεί με λεπτομέρειες.

Το βιβλίο αυτό είναι ένας εξαίρετος καθρέπτης της ιστορίας και της ζωής μιας θάλλουσας Ελληνικής Ομογένειας, η πλειοψηφία της οποίας κατάγεται από την εσταυρωμένη Μεγαλόνησο Κύπρο.

Το μέλλον της Ομογένειάς μας διαγράφεται αισιόδοξο, ελπιδοφόρο και γεμάτο από υποσχέσεις, για μια διακεκριμένη πορεία προόδου, ανάπτυξης και παραγωγής κουλτούρας και πολιτισμού.

Saturday 26 December 2009

Αληθώς ετέχθη!

Παρατήρησα μια μέρα -έγραφε ένας εντομολόγος- σε μια φωλιά μυρμηγκιών ένα λάθος, που είχαν κάμει στο κτίσιμο της φωλιάς τους. Ήταν ένα λάθος τραγικό. Έπρεπε κάποιος να τους το πει. Αλλά ποιός; Και πώς; Δύο τρόποι υπήρχαν. Έπρεπε ή ένα μυρμήγκι να γίνει άνθρωπος για να συζητήσει το λάθος, ή ένας άνθρωπος να γίνει μυρμήγκι, να κατέβει στην κοινωνία τους και να τους εξηγήσει σχετικά...

Κάτι περίπου έτσι έγινε και με το ασύλληπτο μυστήριο της θείας ενσαρκώσεως. Θεός ων εγένετο άνθρωπος. Κατέβηκε και έζησε ανάμεσά μας. Και μίλησε στη γλώσσα μας. Για το λάθος μας, τους κινδύνους μας και για τον τρόπο της σωτηρίας μας.

«Θεός ων άνθρωπος γέγονεν, ίνα τον άνθρωπον Θεόν απηργάσηται» (Χρυσόστομος).

Friday 25 December 2009

Θεός εφανερώθη εν σαρκί

Ο βασιλιάς της Τροίας Έκτωρ άπλωσε τα χέρια του για να σηκώσει στην αγκαλιά του το νήπιο τέκνο του, τον Αστυάνακτα. Αλλά το παιδί τρόμαξε, γιατί ο πατέρας του ήταν ντυμένος με τον πολεμικό οπλισμό του. Χρειάσθηκε, λοιπόν, ν’ αφαιρέσει ο Έκτωρ την τρομερή περικεφαλαία κι έτσι να πάρει θάρρος το νήπιο και να τον αγκαλιάσει.


Το ίδιο έκανε και ο Χριστός. Χάρη του Αστυάνακτος, που λέγεται «πήλινος άνθρωπος», και που θα τρόμαζε εάν έβλεπε τον Θεό πρόσωπο προς πρόσωπο, απέβαλε τη θεϊκή πανοπλία Του και περιεβλήθη το ασθενικό δικό μας σώμα. Έγινε άνθρωπος. Γεννήθηκε μέσα στο σπήλαιο και ενηπίασε για χάρη μας. Και περιμένει να τον αγκαλιάσουμε.
.
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, γεμάτα Φως!

Thursday 24 December 2009

Το Ραδιόφωνο του Νοσοκομείου

Help the sick feel better

Ένα από τα Γενικά Νοσοκομεία της ευρύτερης περιοχής του ΒΔ Λονδίνου ονομάζεται Northwick Park Hospital. Βρίσκεται μεταξύ των περιοχών Harrow και Brent ή Wembley.

Σήμερα θα ήθελα να κάνω μια συγκεκριμένη αναφορά, που έχει να κάνει με τον Ραδιοφωνικό Σταθμό του Νοσοκομείου, στον οποίο πολλοί και διάφοροι μουσικοί παραγωγοί προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αφιλοκερδώς, για να συμβάλλουν με τον τρόπο αυτό στην καλύτερη και συντομότερη αποκατάσταση της υγείας των νοσηλευομένων.


Οι ασθενείς έχουν από το κρεβάτι τους πρόσβαση στον Ραδιοφωνικό αυτό Σταθμό και απολαμβάνουν τις μουσικές επιλογές και τα ενθαρρυντικά μηνύματα των παρουσιαστών. Είναι πραγματικά μια σημαντική προσφορά από πλευράς του Νοσοκομείου και των εθελοντών που στελεχώνουν την προσπάθεια αυτή.

Ένας από τους παραγωγούς των εν λόγω εκπομπών είναι και ο Ομογενής Pierre Πέτρου, γιος του καλού και ευγενικού Ιερέα της Αρχιεπισκοπής Θυατείρων π. Θεοφάνη Πέτρου. Ο Pierre είναι γεννημένος το 1972 και ασχολείται με το έργο αυτό με μεγάλη αφοσίωση και αγάπη από το 2001. O ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά:


Ι present the show covering my favourite genres of music, possibly under-represented on radio, because sometimes we no longer appreciate the Rock ‘n’ Roll music which the past decades since the 1950’s have produced in shaping all the music styles of today.

In addition, today’s New Country brings moving, meaningful lyrics which make you feel better, along with melodic sounds, which you don’t really find in other types of music! “Some say it’s too Country, some say it’s too Rock ‘n’ Roll, but it’s just good music if you can feel it in your soul!”


Ο Pierre και οι συνάδελφοί του στο Ραδιοφωνικό Σταθμό του Νοσοκομείου είναι οπωσδήποτε άξιοι πολλών ευχών και συγχαρητηρίων για την καλοκάγαθη αυτή προσφορά τους, η οποία είναι βέβαια αξιομίμητη εθελοντική εργασία.

To πρόγραμμα του Ραδιοφώνου αυτού μπορεί κανείς να το παρακολουθήσει και μέσω του διαδικτύου.

Wednesday 23 December 2009

Χριστουγεννιάτικες κάρτες [Β΄]

Εκατοντάδες κάρτες πάνε κι έρχονται αυτές τις ημέρες στο σπιτικό μας. Χαιρόμαστε πολύ όταν λαμβάνουμε εορταστικά μηνύματα από φίλους και γνωστούς. Το τελευταίο διάστημα βέβαια ανταλλάσσουμε πολλές ευχές μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Η παραδοσιακή κάρτα όμως δεν χάνει ποτέ την αξία της. Μερικές όμορφες κάρτες που λάβαμε είναι και οι παρακάτω.

Από τον γλύπτη Νίκο Κοτζιαμάνη:

Από τον Άγγλο Βουλευτή Tony McNulty, MP Harrow East:

I.N. Aρχαγγέλου Μιχαήλ, χωριό Βυζακιά, Κύπρος:

Aπό τον Καθεδρικό Ναό Αγ. Σοφίας Λονδίνου (απεικονίζει σχέδιο που δημοσιεύθηκε στο αγγλικό περ. «The Builder», 1η Απριλίου 1882):

Από το London Assembly Labour Group:

Tuesday 22 December 2009

Oxford Street

Είναι ο πιο γνωστός εμπορικός δρόμος της Αγγλίας και όχι μόνο. Αυτές τις ημέρες δεν μπορεί κανείς ούτε να περπατήσει εκεί, παρότι χιονίζει ακατάπαυστα και κάνει τσουχτερό κρύο.

Μυριάδες καταλανωτών, από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, ευρισκόμενοι μέσα στον πυρετό της αγοράς, δημιουργούν εκεί μια σύγχρονη Βαβυλωνία.

Σήμερα και τις επόμενες δύο ημέρες αναμένεται ότι θα ξοδευτούν στην φημισμένη αυτή Οδό £100 εκατομμύρια, λόγω και των πρόωρων εκπτώσεων.

Το περασμένο Σαββατοκύριακο ένα εκατομμύριο άνθρωποι βρέθηκαν εκεί για τα ψώνια - δώρα της τελευταίας στιγμής.

Οι εμπορικοί αναλυτές λένε πως τα έσοδα των τελευταίων ημερών για τις επιχειρήσεις της περιοχής αυτής ήταν αυξημένα κατά 10%-12% από την ανάλογη περίοδο της περασμένης χρονιάς.

Αυτό βέβαια δίνει ένα θετικό μήνυμα για την ανάκαμψη της οικονομίας, μετά από μια περίοδο κρίσης. Δυστυχώς όμως δεν λύνει κανένα απολύτως υπαρξιακό πρόβλημα του σύγχρονου ανθρώπου. Αυτά θα αντιμετωπισθούν από την στάση που θα κρατήσουμε απέναντι στον Ερχόμενο σε λίγες ημέρες...

Monday 21 December 2009

Για την πείνα

Ένα παιδί πεθαίνει από πείνα
κάθε έξι δευτερόλεπτα

Πριν από ένα μήνα πραγματοποιήθηκε στη Ρώμη Σύνοδος Κορυφής των Ηνωμένων Εθνών. Στην έναρξη των εργασιών έγιναν κάποιες ιδιαίτερα δραματικές αποκαλύψεις, όπως ότι εν έτει 2009 ένα παιδί πεθαίνει από την πείνα κάθε έξι δευτερόλεπτα και περίπου το ένα έκτο του παγκόσμιου πληθυσμού (1,02 δισ. άνθρωποι) υποσιτίζεται.

Στη Σύνοδο έλαβαν μέρος 60 πρωθυπουργοί και αρχηγοί κρατών. Ανάμεσά τους και ο Πάπας Βενέδικτος. Αισθητή ήταν η απουσία των ηγετών των ανεπτυγμένων χωρών. Από τον Όμιλο των «G8» μόνο ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ήταν παρών. Μιλώντας στη σύνοδο ο Πάπας κατήγγειλε την κερδοσκοπία που «βάζει την τροφή» στο ίδιο επίπεδο με όλα τα άλλα εμπορεύματα.


Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, τα τρόφιμα για να καλύψουν τις ανάγκες του παγκόσμιου πληθυσμού υπάρχουν, όμως είναι πολύ ακριβά για να τα εισαγάγουν οι χώρες που τα χρειάζονται. Ο αναπτυσσόμενος κόσμος θα χρειαστεί περίπου 44 δισεκατομμύρια ετησίως, σε σχέση με τα 8 δισεκατομμύρια που συγκεντρώθηκαν φέτος, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει την επισιτιστική κρίση.

Κι εμείς έχουμε επιδοθεί αυτή την εποχή σε έναν ξέφρενο αγώνα κατανάλωσης, άμετρων αγορών, ανταλλαγής πολλών «χριστουγεννιάτων» δώρων, περισσότερο για λόγους εντυπωσιασμού και υπεροχής απέναντι στους διπλανούς μας. Τι νόημα άραγε έχει όλο αυτό, όταν κάθε έξι δευτερόλεπτα ένα παιδί... αναχωρεί από τη σκηνή του βίου τούτου!!!

Sunday 20 December 2009

Η Αγία Σοφία μας

Μέρες που είναι σκεφθήκαμε να κάνουμε μια εικονική επίσκεψη και προσκύνημα στη Μεγάλη Εκκλησία, τον Καθεδρικό Ναό της Κωνσταντινουπόλεως, την μαρτυρική και βουβή σήμερα Αγία Σοφία.

Ποιός Έλληνας Ορθόδοξος δεν συγκινείται με την ιστορία και τους θρύλους της. "Πάλι με χρόνια με καιρούς...".

Saturday 19 December 2009

Χιόνι και ποδόσφαιρο

Ακόμη και στην Αγγλία με τον ποδοσφαιρικό πολιτισμό, οι ακραίες καιρικές συνθήκες δεν μπορούν εύκολα να αντιμετωπισθούν. Έτσι, σήμερα, που τα γήπεδα ήταν χιονισμένα και παγωμένα οι περισσότεροι αγώνες αναβλήθηκαν.

Οι φανατικοί ποδοσφαιρόφιλοι στενοχωρήθηκαν βέβαια. Αλλά, προέχει φυσικά η υγεία όλων των εμπλεκόμενων στον τομέα αυτό, ιδιαίτερα δε των ποδοσφαιριστών.

Friday 18 December 2009

Χριστουγεννιάτικες κάρτες [Α΄]

Ανταλλάσσουμε πολλές κάρτες αυτές τις εορταστικές ημέρες. Είναι παράδοση ιδιαίτερα διαδεδομένη στην Εσπερία. Μάλιστα οι Άγγλοι έχουν ως έθιμο και αυτό που ονομάζουν «χριστουγεννιάτικη επιστολή». Σ’ αυτήν γράφουν, εκτός από τις επίκαιρες ευχές, τα οικογενειακά νέα όλου του χρόνου που πέρασε. Έτσι κρατούν τους φίλους και γνωστούς ενήμερους για την εξέλιξη της προσωπικής και οικογενειακής ζωής τους. Εμείς λάβαμε μέχρι τώρα, εκτός των άλλων, και κάποιες κάρτες που ξεχωρίσαμε με υποκειμενικά κριτήρια, και τις παραθέτουμε παρακάτω.

Από την ιστορική Κοινότητα του Κάρδιφ της Ουαλίας:

Από το Συμβούλιο Εκκλησιών της Αγγλίας:

Από το νέο Ελληνικό Περιοδικό της Ομογένειας «The Hellenic Times of GB»:

Aπό τον Καθ. Κώστα Χατζηστεφάνου (Κύπρος):

Η επόμενη κάρτα εικονίζει τη Γέννηση από την Ι.Μ. Οσίου Λουκά:

Thursday 17 December 2009

Το πρώτο χιόνι στο Λονδίνο

Χθες χιόνισε. Δυστυχώς όμως δεν το έστρωσε.
Πάντως η πρόγνωση είναι ότι σήμερα και αύριο θα το στρώσει και θα φθάσει μέχρι 10 πόντους.
Για να δούμε θα φτιάξουμε χιονάνθρωπο φέτος!
Οψώμεθα!

Άσπρες ανταύγειες

Η μέρα άσπρισεσήμερα
για κάτι
σίγουρα
σημαντικό.
..........................
Τελικά
εκείνο που θα μείνει
είναι μια κατακόκκινη
κηλίδα αγάπης
πάνω στο κάτασπρο πέπλο
και την τρυφερή διάθεση
της χιονισμένης νύχτας.

Ας μην πάει χαμένη!


5-2-1983

Wednesday 16 December 2009

Βυζαντινά Κάλαντα

Ἄναρχος Θεὸς καταβέβηκεν καὶ ἐν τῇ Παρθένῳ κατώκησεν
ἐρουρεμ-ἐρουρεμ-ἐρουρερου-ἐρουρεμ, Χαῖρε Ἄχραντε.
Βασιλεὺς τῶν ὅλων καὶ Κύριος, ἦλθες τὸν Ἀδὰμ ἀναπλάσασθαι.
ἐρουρεμ-ἐρουρεμ-ἐρουρερου-ἐρουρεμ, Χαῖρε Ἄχραντε.
Γηγενεῖς σκιρτᾶτε καὶ χαίρετε, τάξεις τῶν ἀγγέλων εὐφραίνονται
ἐρουρεμ-ἐρουρεμ-ἐρουρερου-ἐρουρεμ, Χαῖρε Ἄχραντε.
Δεῦτε ἐν σπηλαίῳ κατείδομεν, κείμενον ἐν φάτνῃ, τὸν Κύριον
ἐρουρεμ-ἐρουρεμ-ἐρουρερουρεμ, Χαῖρε Δέσποινα.
Ἐξ ἀνατολῶν μάγοι ἔρχονται δῶρα προσκομίζουσιν ἄξια
ἐρουρεμ-ἐρουρεμ-ἐρουρερουρεμ, Χαῖρε Δέσποινα.
Ἤκουσεν Ἡρώδης τὸ μήνυμα κι ὅλος ἐταράχθη ὁ δόλιος
τεριριριρεμ-τεριριριρεμ-τεμ καὶ ἀνανες, Χαῖρε Ἄχραντε.
Θεόδρομον ἄστρον θεώμενοι, μάγοι τῶν Περσῶν ἐξεκίνησαν
τεριριριρεμ-τεριριριρεμ-τεμ καὶ ἀνανες, Χαῖρε Ἄχραντε.
Κάκωσιν προστάξας ὁ τύραννος, τῆς Ραχήλ τὰ τέκνα κατέσφαξεν
τεριριριρεμ-τεριριριρεμ-τεμ καὶ ἀνανες, Χαῖρε Ἄχραντε.


Traditional Byzantine Christmas Carols
(12th-14th century AD)
.
The God who is without beginning has descendeth and dwelt in the Virgin
eroorem-eroorem-eroorerooh-eroorem, rejoice 0 spotless one.
Thou art the King of all and the Lord, Thou came to refashion Adam
eroorem-eroorem-eroorerooh-eroorem, rejoice 0 spotless one.
Ye mortals rejoice and be glad, ye angelic hosts jubilate
eroorem-eroorem-eroorerooh-eroorem, rejoice 0 spotless one.
Come hither to see in the cave, laying in the manger, the Lord
eroorem-eroorem-erooreroorem, rejoice 0 Sovereign Lady.
Magi from the East are coming, bearing noble gifts
eroorem-eroorem-erooreroorem, rejoice 0 Sovereign Lady.
Herod heard the news and trembled with fury the godless one
teriririrem-teriririrem-tem and ananes, rejoice 0 spotless one.
Following an unexpected course, the magi from Persia came
teriririrem-teriririrem-tem and ananes, rejoice 0 spotless one.
Out of wickedness, the tyrant ordered the slaughter of all Rachel's children
teriririrem-teriririrem-tem and ananes, rejoice 0 spotless one.

Tuesday 15 December 2009

Ο παππούς μου

Έχοντας αναφερθεί στο παρελθόν στις δύο γιαγιάδες μου σκέφθηκα να γράψω λίγα λόγια σήμερα για τον παππού μου, πατέρα του πατέρα μου. Το όνομά του ήταν Αναστάσιος Σαλαπάτας, γιος του Δημητρίου και της Αγλαΐας. Γεννήθηκε το 1900 στο Μέρμπακα, Ναυπλίας, Αργολίδας. To 1919 κατετάγη στον Ελληνικό Στρατό και πήγε στο μέτωπο της Μικράς Ασίας, όπου υπηρέτησε 90 μήνες!!!

Στη διάρκεια της συμμετοχής του στην Μικρασιατική εκστρατεία έφτασε μέχρι 20 χλμ. πριν την Άγκυρα. Κατά καιρούς ανέφερε στην οικογένειά του διάφορους τόπους όπου βρέθηκε με τον ένδοξο Ελληνικό Στρατό, όπως Εσκίρ Σεχίρ, Αφιόν Καραχισάρ, Κιουτάχεια, Σαγγάρειο ποταμό. Έλαβε μάλιστα και παράσημο, γιατί απέκρουσε μόνος του ένα τάγμα Τούρκων με το οπλοπολυβόλο του.

Όταν επέστρεψε στο Μέρμπακα (ήταν παραμονές εκλογών) δεν τον γνώρισε ούτε η μητέρα του. Όλοι οι συγγενείς που ανέμεναν φαντάρους από το μέτωπο είχαν μαζευτεί στην πλατεία του χωριού. Όταν ο παππούς μου έφθασε εκεί, έτρεξε προς τη μητέρα του. Εκείνη τον κοίταξε, προφανώς δεν τον γνώρισε και τον έδιωχνε, λέγοντάς του «φύγε, ποιός είσαι εσύ;». Ο γιος της, με μακριά γενιάδα και μαλλιά, και οπωσδήποτε αγριεμένος από τον πόλεμο, της είπε με παράπονο «δεν με γνώρισες μάνα!». Αμέσως μετά πήγε να κουρευτεί στο κουρείο του Μπακή.

Κατόπιν εργάστηκε ως εργάτης στην κατασκευή δρόμων, κυρίως δε Μέρμπακα - Ναύπλιο και Ναύπλιο - Λυγουριό. Ύστερα εργάσθηκε ως πλιθράς, μαζί με άλλους 4 συγχωριανούς του. Αυτοί ήταν οι εξής: Δημήτριος Καλιαμούτος ή Γκοσκώνης, Νικόλαος Μερκούρης ή Ζιώτης, Λάμπρος Κυριάκου ή Καφίτσιας και Ανδρέας Σαλαπάτας ή Μπεκούκης (ο Ανδρέας Σαλαπάτας ήταν αδελφός του - το παρατσούκλι «Μπεκούκης» ήταν κατ’ αρχάς παρωνύμιο του πατέρα τους Δημητρίου Σαλαπάτα). Αυτοί οι 5 είχαν συστήσει συνεργείο και ετοίμαζαν τις πλίθρες για σπίτια και για μάντρες.

Στο χωριό τον προσφωνούσαν «Τασούλη». Από το «Τασούλης» βγήκε το «Τασέλης» κι απ’ αυτό εξήχθη το τελικό και μόνιμο παρωνύμιό του «Τσέλης».

Το 1928 παντρεύτηκε τη Γεωργία Κρεμμύδα από την Ασίνη. Από το γάμο τους απέκτησαν δύο παιδιά, τον πατέρα μου Δημήτριο και τη θεία μου Αγλαΐα.

Τελικά εκοιμήθη στις 2 το μεσημέρι της 10ης Φεβρουαρίου 1970. Εγώ ήμουν στο Δημοτικό Σχολείο, παρακολουθώντας την απογευματινή βάρδια...

Στον αγαπημένο μου παππού έχουμε αφιερώσει το πρώτο (πάνω αριστερά) τεταρτημόριο του οικογενειακού μας οικοσήμου. Σ’ αυτό υπάρχει η χρονολογία γέννησής του, 1900, που είναι η παλαιότερη συγκεκριμένη ημερομηνία που αφορά την ιστορία της οικογένειάς μας. Επίσης, διακρίνει κανείς τα αρχικά του ονόματός του, που είναι τα αρχικά ενός άρρενος της οικογενείας κάθε δεύτερη γενεά. Τέλος δε, υπάρχουν και όπλα τα οποία συμβολίζουν την συμμετοχή του στη Μικρασιατική Εκστρατεία.

Monday 14 December 2009

The Monument

Το ονομαζόμενο «The Monument» είναι ένα σημαντικό μνημείο για την ιστορία του Λονδίνου. Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης.

Σχεδιάστηκε από τον σπουδαίο Άγγλο αρχιτέκτονα Sir Christopher Wren και κτίσθηκε στα χρόνια 1671-1677, για να υπενθυμίζει τη μεγάλη φωτιά του 1666 που έκαψε περισσότερα από 13.000 σπίτια στο Λονδίνο.

Η φωτιά ξεκίνησε από ένα σημείο 61 μέτρα μακριά από εκεί που βρίσκεται το εν λόγω μνημείο.

Στο πάνω μέρος του μνημείου υπάρχει μπαλκόνι, απ’ όπου μπορεί κανείς να δει πανοραμικά ολόκληρο το Λονδίνο. Για να φτάσει κανείς εκεί θα πρέπει να ανέβει 311 σκαλοπάτια.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι και ο κοντινότερος σταθμός του μετρό του Λονδίνου ονομάζεται «Monument».