Sunday 18 January 2009

Τζιβαέρι

Ο ύμνος της ξενιτειάς



Καλή Πατρίδα!

7 comments:

  1. Γένοιτο, αγαπητότατε, γένοιτο!!!

    ReplyDelete
  2. @ Π.Κ.

    Ό,τι θέλει ο Ύψιστος!

    ReplyDelete
  3. Άκουσα σε μια απίστευτη εκδοχή το Τζιβαέρι πριν χρόνια, και δεν την ξεχνώ.
    Φαρμάκωνε αλλά και παρηγορούσε έκτοτε τους αποχωρισμούς μου...

    "Αχ, απόψε τα μεσάνυχτα, αχ σηκώθηκα να γράψω, τζιβαέρι μου.
    Αχ, και μολυβιά δεν τράβηξα,αχ χωρίς ν' ανεστενάξω..."

    Καλή Πατρίδα.

    ReplyDelete
  4. @ Big Mama,

    Αυτό που για εσάς στην Πατρίδα είναι συγκινητικό τραγούδι, για εμάς εδώ είναι πόνος ψυχής, κάποτε ασήκωτος...

    Κι όπως λέει και το δημοτικό μας τραγούδι: "Παρηγοριά 'χει ο θάνατος και λησμοσύνη ο χάρος,
    ο ζωντανός ο χωρισμός παρηγοριά δεν έχει"...

    ReplyDelete
  5. @
    Anastasios

    Έτσι είναι...έτσι.

    Να είστε καλά..."εκεί στα ξένα που είστε"

    ReplyDelete
  6. Καταπληκτικό τραγούδι!

    ReplyDelete
  7. @ Σοφία,

    Το έχουν τραγουδήσει τόσοι και τόσοι καλλιτέχνες. Το έχει τραγουδήσει ο λαός μας. Είναι πια χαρακτηριστικό στοιχείο της ελληνικής ψυχής.

    ReplyDelete