Monday 13 August 2018

Δεκαπενταύγουστος καί πάλι


λοκάρδιο εχετήριο στν Παναγιώτη Γρ. Σταμούλη, Γιατρό, γι τ νομαστήριά του


ναπόφευκτες κα φέτος ο συγκρίσεις. πως κάθε χρόνο, γιατ μονάχα μ τν τρόπο ατν μπορες ν συλλαβίσεις, σο γίνεται περισσότερο, τ νόημα τς Γιορτς πο ξημερώνει: Τς χράντου Κοιμήσεως τς Παναγις μας.

π μακρυά, π χρόνια παιδικ κα ντυμένα μ τ χιτώνα τς τρυφερότητας κα τς καλωσύνης, ξεκιννε τ βιώματα κενα, πο θέλανε τ Γιορτ ν εναι κα ν στέκει σιμά μας βακτηρία κα βεβαιότητα, στε ν ξέρουμε τί πιστεύουμε, τί κάνουμε κα γιατί. τσι, ταν τ χωρι λάκερο εωδίαζε λιαστ ψημμένο δαμασκην κα φρέσκο ξεφλουδισμένο μύγδαλο, ταν νήμερα τς Γιορτς πάλι πό τ σπίτια νέβαινε λλη εωδι το «καπαμ», γι ν τιμήσουν τ μέρα, τότε νοιωθες πς κάτι τ διαφορετικ ζοσες, πο δινε περισσ νόημα στ βίο σου, στ βίο μας. Κι στερα ταν κενο τ δροσοστόλιστο πρωϊν μ τς σίγαστες καμπάνες ν μηνον τ γεγονς τς θανάτου Κοιμήσεώς Της, -λήθεια, πόση ντίθεση μ τ κοσμικ τ πράγματα ατ φανέρωση το κκλησιαστικο γεγονότος, τ ν τιμ δηλαδή να θάνατο!!!! Κα στ περιθώριο λων ατν κενοι ο πλοί, ο φτωχοί, κουρασμένοι χωρικοί, πο φηναν γι μι μέρα τ ργα τν χειρν τους κα τιμοσαν μ πανηγύρι ατν τν θάνατο... Ξέροντας πολ καλ τί κάνουν.

Σήμερα μως... Μι διαφορία πλανιέται παντο, φο τ γεγονς τς νηστείας, ς νάρετη σκηση γιασμο κα βιώματος τς τέλειάς μας,  χει ξοριστε π τ ζωή μας. ταν Γιορτ μοιράζεται πι μ λλες κδηλώσεις, πο τν ποψιλώνουν, τν φυδατώνουν κα τν καταντον περιττή. Κι  λήθεια εναι, πς ν Γιορτάσεις; τσι, συμμαζεύεις τος στοχασμούς σου, ναπολες τν μορφι κα τ γνησιότητα το χτές κα πασχίζεις ν συνεορτάσεις μ σους πόμειναν ν κρατνε στς δεκαπέντε μέρες τ νηστεία, ν προσέρχονται τ᾿ πόβραδα στς Παρακλήσεις κα ν ξέρουν να πργμα: Πς ν δ τιμήσουν τ Χάρη Της, ν δ νοιώσουν τι στέκονται σιμά Της, πως  στν κηδεία τς Μάνα τους, τότε κανένα νόημα δν χει ζωή τους. Ναί, κανένα νόημα, φο σ λες τς δυσκολίες, τς πιέσεις τς καθημερινότητας, στος γχωτικος πνιγμούς, μόνη φράση πο γίνεται νάχωμα κα ποσυμφορίζει τν κατάσταση εναι τό, «Παναγία μου, σύ...». Κα δν εναι ψέματα.

π. Κ.Ν. Καλλιανός

No comments:

Post a Comment