Στο Henley

I

Ένας αναπάντεχος
και ανάγλυφος
ζωγραφικός πίνακας
διαγράφεται
over the bridge
κάπου στα νότια
της κομητείας της Οξφόρδης
εκεί όπου ο Τάμεσης
είναι ακόμη αβαθής.

Οι ολόλευκοι κύκνοι
οπτασία αιθέρια μιας συγγενικής
και χαμένης
ίσως προδομένης
αυτοκρατορίας
γέρνουν το μακρύ λαιμό τους
ως άλλοι κρίνοι
ικετευτικά.

Το κρύο τσουχτερό
την ώρα του περιπάτου
μα ο ήλιος ανάλαφρος και γλυκύς
και το καμπαναριό
της γοτθικής εκκλησιάς
αγέρωχο
κανόνας μιας ζωής
που απομακρύνεται
σαν τα μακρόστενα
ποταμόπλοια
που χάνονται στο βάθος
της υδάτινης καταλλαγής.

ΙΙ

Το γραφικό θέρετρο
των Λονδρέζων της βικτωριανής εποχής
Henley-on-Thames
παρά τις όχθες του ποταμού
που μας θυμίζει λίγο από Πηνειό
τουλάχιστιν στο χρώμα
έχει τις αγκαλιές του
γεμάτες από άνθη εποχής
και την πλούσια καρυδένια κασέλα
με τους πολύτιμους θησαυρούς του
ανοιχτή
και προτεινόμενη.

Η φιλοξενία σε τούτη την κοιλάδα
μας ξάφνιασε.
Ο τόπος έτοιμος
να υποδεχθεί την άνοιξη.

Το όνειρο εδώ θα συνεχίσει αενάως
να συνοδεύει τις λέμβους
στους έντιμους αγώνες τους
και να γεννά ακέραιη αισιοδοξία
που τόσο την έχουμε
όλοι μας
ανάγκη.

-