Τα αγαπημένα

Πίνακας, Φράση, Ποίημα

Ανταποκρινόμενος με χαρά στην πρό(σ)κληση αγαπημένων συνιστολόγων, ιδιαίτερα του π.κ., αναφέρω παρακάτω, κυριολεκτικά ως κατάθεση ψυχής και ως δημόσια εξομολόγηση, τα αγαπημένα μου: πίνακα, φράση και ποίημα.

Α. Πίνακας

Αυτός ο πίνακας είναι τοιχογραφία. Βρίσκεται στην είσοδο (στο νάρθηκα) του σπιτικού μας. Είναι έργο της καπετάνισσας του σπιτιού μας, της Βιργινίας. Η Βιργινία, καλλιτεχνική φλέβα από γεννησιμιού της, έκανε κατ’ αρχάς σπουδές σχεδίου στην Αθήνα και μετά την γνωριμία μας ασχολήθηκε και με την αγιογραφία. Αργότερα βέβαια ασχολήθηκε με άλλο τομέα, αλλά το 2003 αποφάσισε να ιστορήσει αυτό το έργο, σε στυλ λαϊκής ζωγραφικής, με θέμα την αγαπημένη Πατρίδα, και με λεπτομέρειες από την ελληνική καθημερινότητα. Το έργο αυτό αποτυπώθηκε στο σημείο υποδοχής των ξενιτεμένων φίλων και αδελφών, που έρχονται να φιλοξενηθούν στο ελληνικό «νησί» μας, σε μια προσπάθεια υπέρβασης του πόνου της αποδημίας.

.

Β. Φράση

«Τα πάντα ρει», του αγαπημένου μου φιλόσοφου Ηράκλειτου.

Από τότε, στα φοιτητικά μου χρόνια, που μελέτησα το βιβλίο του Κώστα Αξελού «Ο Ηράκλειτος και η φιλοσοφία», έγινα οπαδός και μελετητής του γίγαντα αυτού της αρχαίας ελληνικής σκέψης. Μήπως δεν είναι αλήθεια ότι όλα είναι ρευστά και όλα εξελίσσονται; Η εμπειρία της ζωής μας δικαιώνει απόλυτα την ρήση αυτή.

Γ. Ποίημα

Θα μπορούσα να αραδιάσω ένα μεγάλο σύνολο από αγαπημένα ποιήματα λατρεμένων δημιουργών, όπως του Ελύτη, του Bowen και άλλων. Όμως να μου επιτρέψετε να αναφέρω το εξής δημόσια, ενώ μέχρι τώρα ήταν γνωστό μόνο μέσα στην οικογένειά μας: όταν μάθαμε ότι η Βιργινία ήταν έγκυος στο πρώτο μας παιδί (τον Δημήτρη, τελειόφοιτο σήμερα του Πανεπιστημίου Αθηνών), ήθελα να το ανακοινώσω με έναν ωραίο και ξεχωριστό τρόπο στην αγαπημένη μου μητέρα Ελένη. Ξέρετε, λοιπόν, πως της το είπα; Της απήγγειλα λίγους στίχους από το θεόρατο εκείνο και μεγαλειώδες ποίημα του Νίκου Καζαντζάκη, Οδύσσεια:

«Μάνα, και να σου πω το μυστικό, για να χαρεί η καρδιά σου:
οψές τη νύχτα η κερα-νύφη σου ξύπνησε τρομαγμένη,
κλοτσιά μεγάλη ξάφνου γρίκηξε στην καρπερή κοιλιά της,
μάνα, και γρήγορα στα χέρια σου θα πιάσεις και το αγγόνι!»