Κώστας Καρακάσης

Πιστέψτε με, το αισθάνομαι ως προσωπική ανάγκη, να κάνω ένα -έστω σύντομο- αφιέρωμα σε έναν πραγματικό Πρίγκηπα της σύγχρονης Ελληνικής Λογοτεχνίας, τον Κώστα Καρακάση, τον «ποιητή» (αν και εγγονό) της «Αθηνάς», αλλά και άλλων σπουδαίων έργων.

Για βιογραφικά και εργογραφία σας παραπέμπω. Δεν θεωρώ πως χρειάζεται να αναφερθώ εγώ σε αυτά τα τυπικά στοιχεία. Θα ήθελα όμως να σχεδιάσω με έμφαση μια φιλικότατη προσωπικότητα, έναν ευγενέστατο και ευφυέστατο Αιγυπτιώτη Έλληνα, που μου κάνει την τιμή και τη χάρη να επικοινωνεί μαζί μου, να με καλεί στο αρχοντικό του, που την επόμενη φορά θα πρέπει οπωσδήποτε να φωτογραφήσω (για χάρη των αναγνωστών αυτού του ιστολογίου) κάποιες γωνιές και κειμήλιά του, και που με κερνάει απλόχερα με την ευγένεια, την καλωσύνη και την φιλία του.

Όταν πρωτοεκδόθηκε το ασύγκριτης καλλιτεχνικής και λογοτεχνικής ομορφιάς μυθιστόρημά του «Αθηνά - Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη...» κάτι καινούργιο γεννήθηκε στο ελληνικό λογοτεχνικό στερέωμα. Προσωπικά είχα πολλά - πολλά χρόνια να ξενυχτήσω για να διαβάσω ένα λογοτεχνικό β ιβλίο. Για την ακρίβεια θα έλεγα πως δεν το διάβασα, ούτε το μελέτησα, αλλά το ρούφηξα κυριολεκτικά. Οι ιδιαίτερα λεπτομερείς περιγραφές και οι ζωντανές εικόνες του βιβλίου δίνουν τροφή στη φαντασία του αναγνώστη για να πλάσει μόνος του έναν περίφημο ζωγραφικό πίνακα, αμύθητης αξίας.

Η παγκόσμια Λογοτεχνία απέκτησε -χωρίς αμφιβολία- ένα πραγματικό αριστούργημα με την έκδοση αυτού του έργου. Ο συγγραφέας άνοιξε μ’ αυτό, και μ’ ό,τι ακολούθησε, την καρδιά του στον κόσμο και την οικουμένη ολάκερη και μοιράσθηκε με όλους μας μια γνήσια ιστορία ζωής, η οποία μοιάζει μ’ ένα ωραίο παραμύθι. Πολλοί ίσως μια τέτοια ιστορία να την κρατούσαν ως πολύτιμο φυλαχτό στο σκουριασμένο οικογενειακό θησαυροφυλάκιο. Αλλά ο Κώστας Καρακάσης άνοιξε το θησαυροφυλάκιό του και μας προσκάλεσε να πλουτίσουμε κι εμείς μαζί του. Του χρεωστούμε γι’ αυτό μεγάλη ευγωμοσύνη.