Εκπέμπουν εικόνες, φωνές, ζωή ξέγνοιαστη των παιδικών μας αναμνήσεων. Συγκινητική ανάρτηση Δεν ξέρω γιατί επικεντρώθηκα στη β΄ εικόνα. ΄Ισως γιατί αγαπώ το ξύλο.
Ναι...ναι... έχω εικόνες από το μικρό σπιτάκι(εξοχικό υποτίθεται) στο χωριό του πατέρα μου, όπου άραζαν τα καλοκαίρια (στην από 17/9/2007 ανάρτησή μου, με τίτλο "Καμαρούλα μια σταλιά")για τον τρύγο. Το "θρήνησα" όταν κατεδαφίστηκε από το βάρος του χρόνου και αντίκρισα τους πλίνθους και τα κεραμίδια διασκορπισμένα..
Εκπέμπουν εικόνες, φωνές, ζωή ξέγνοιαστη των παιδικών μας αναμνήσεων.
ReplyDeleteΣυγκινητική ανάρτηση
Δεν ξέρω γιατί επικεντρώθηκα στη β΄ εικόνα. ΄Ισως γιατί αγαπώ το ξύλο.
Μετ' ασπασμών τε και εναγκαλισμών
Ναι...ναι... έχω εικόνες από το μικρό σπιτάκι(εξοχικό υποτίθεται) στο χωριό του πατέρα μου, όπου άραζαν τα καλοκαίρια (στην από 17/9/2007 ανάρτησή μου, με τίτλο "Καμαρούλα μια σταλιά")για τον τρύγο.
ReplyDeleteΤο "θρήνησα" όταν κατεδαφίστηκε από το βάρος του χρόνου και αντίκρισα τους πλίνθους και τα κεραμίδια διασκορπισμένα..
@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ,
ReplyDeleteΔεν είναι εύκολο να μιλά κανείς για πράγματα τόσο οικεία που βρίσκονται σε πορεία αναχώρησης.
Έτσι κάποιες εικόνες μπορεί να λένε περισσότερα από τις λέξεις...