Εγκύκλιος Αρχιεπ. Θυατείρων

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΘΥΑΤΕΙΡΩΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ
κ.κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
ΕΠΙ ΤΗ ΕΙΣΟΔΩ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΝ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΝ

Προς τους Ευλαβεστάτους Ιερείς και Διακόνους,
τους Αξιοτίμους Προέδρους και τα Μέλη των
Επιτροπών των Εκκλησιών, των Βοηθητικών Αδελφοτήτων και
των Σχολικών Επιτροπών των Κοινοτήτων της Ιεράς Αρχιεπισκοπής
Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας.
.

Νηστεύσωμεν νηστείαν δεκτήν, ευάρεστον τω Κυρίω˙

αληθής νηστεία, η των κακών αλλοτρίωσις,

εγκράτεια γλώσσης, θυμού αποχή,

επιθυμιών χωρισμός, καταλαλιάς, ψεύδους και επιορκίας˙

η τούτων ένδεια, νηστεία εστίν, αληθής και ευπρόσδεκτος.

Αγαπητοί μας εν Κυρίω,

Με την είσοδό μας εις την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, απευθύνω προς όλους και όλες σας θερμό και εγκάρδιο χαιρετισμό και σας εύχομαι καλό στάδιο. Να διέλθουμε όλοι με ειρήνη, με χαρά, με ευλάβεια και ταπεινοφροσύνη την ιερά αυτή περίοδο, την οποία η Μητέρα Εκκλησία εθέσπισε για να προετοιμάσει τους πιστούς για τα μεγάλα Γεγονότα, την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα, τα Πάθη και την Ανάσταση εκ Νεκρών του Σωτήρος ημών Χριστού.

Η περιόδος αυτή είναι η πιο πνευματική και πλούσια σε θρησκευτικό και Χριστιανικό περιεχόμενο, και προσφέρει πολλά μηνύματα στους ανθρώπους, τους Χριστιανούς και όλους τους άλλους, οι οποίοι ευρίσκονται έξω από την ιεράν παρεμβολήν της Εκκλησίας. Η Εκκλησία, με τις πλούσιες ιερές Ακολουθίες, ενθαρρύνει τους πιστούς στους πνευματικούς αγώνες, στο στάδιο αρετών. Σ’ αυτό το στάδιο συνευρίσκονται οι μεγάλες αξίες που βοηθούν τον άνθρωπο να διαφυλάξει «το κατ’ εικόνα», το οποίον του εδώρησε ο Θεός όταν τον δημιούργησε. Στον πλούτον των αρετών που προτάσσει μπροστά μας η Εκκλησία είναι η νηστεία, η εγκράτεια, η μετάνοια, η προσευχή, τα δάκρυα, η πίστη, η ελπίδα, η ταπεινοφροσύνη, η υπακοή, η φιλανθρωπία και η συνεχής μυστική και πνευματική σχέση του ανθρώπου με τον Δημιουργό Του.

Η περίοδος του Τριωδίου αρχίζει με τους γνωστούς ύμνους «της μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα». Υπογραμμίζει το μέγεθος της ανθρώπινης πτώσεως και αμαρτωλότητος, γι’ αυτό και καθημερινά ο άνθρωπος ζητά από τον Θεόν την ευσπλαχνία και το έλεός Του. Χαρακτηριστικά ο υμνωδός ψάλλει «τα πλήθη των πεπραγμένων μου δεινών, εννοών ο τάλας, αλλά θαρρών εις το έλεος της ευσπλαχνίας σου ως ο Δαυΐδ βοώ σοι˙ ελέησόν με ο Θεός κατά το μέγα σου έλεός».

Εις την άσκησιν της αρετής η Εκκλησία προβάλλει τον Τελώνην και τον Άσωτον Υιόν, οι οποίοι με την μετάνοιαν και τα δάκρυα της ψυχής τους, με την προσευχήν και την ταπείνωσή τους, επέτυχαν το ποθούμενον, να επανασυνδέσουν τις σχέσεις τους με τον Θεόν Πατέρα, ειρήνευσαν με τον εαυτό τους, και επανασυνδέθηκαν μυστικά με τους συνανθρώπους τους και με την Εκκλησία του Χριστού. Η Εκκλησία μας υπενθυμίζει επίσης την αλαζονεία και την υποκρισία του Φαρισαίου, ο οποίος αντί να ζητήσει από τον Θεόν συγχώρηση για τις αμαρτίες και τα σφάλματά του, εκαυχάτο με αυθάδεια για τα έργα του και τις επιτυχίες του, γι’ αυτό και απέτυχε στον σκοπό της ζωής του. Γιατί «η κακοδοξία εκκεινεί πλούτον δικαιοσύνης˙ των παθών δε σκορπίζει, η ταπείνωσις πληθύν˙ ην μιμούμενους ημάς της μερίδος, δείξον του Τελώνου Σωτήρ».

Μεταξύ των ιερών πνευματικών όπλων που προβάλλει ιδιαίτερα αυτή την Περίοδο η Εκκλησία, είναι η συνεχής και αδιάλλειπτη προσευχή. Η συμμετοχή εις την Θεία Ευχαριστίαν και την φιλανθρωπία, τα καλά έργα, τις καλές πράξεις, τον καλό λόγο για τους άλλους. Υπενθυμίζει η Εκκλησία το αμάρτημα της συκοφαντίας, της καταλαλιάς, της κατηγορίας, της κατάκρισης και της κακογλωσσίας, εις την οποίαν είναι επιρρεπής ο άνθρωπος, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζει ο υμνωδός: «Εξ απονοίας κενούται παν αγαθόν, εκ δε ταπεινώσεως, καθαιρείται παν κακόν˙ ην περ ασπασώμεθα πιστοί, βδελυττόμενοι σαφώς, τρόπον κενόλογον» (Τριωδίον).

Η ιερή αυτή περίοδος της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι μία ευκαιρία πνευματικής ανασύνταξης, περίοδος πνευματικού ανεφοδιασμού, ευκαιρία να εξετάσουμε ιεροπρεπώς τον εαυτόν μας και να βυθομετρήσουμε το βάθος της ψυχής μας και όλης της ύπαρξής μας για να εύρομεν τρόπους ανανέωσης της ζωής μας, της διαγωγής μας, της συμπεριφοράς μας, των έργων μας, της οικογενείας μας, της εργασίας μας, της Εκκλησίας μας. Γι’ αυτό και η έννοια της μετάνοιας, την οποίαν καθημερινά μας υπενθυμίζει η Εκκλησία, πρέπει να γίνει καθημερινό βίωμα μας. Γιατί μόνον με την αρετήν και με την πίστη και με την πνευματική αναγέννηση θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τα τεράστια υπαρξιακά προβλήματα, κοινωνικά, οικονομικά, πολιτιστικά και πολιτικά, που σήμερα βασανίζουν όχι μόνο τους Χριστιανούς, αλλά και ολόκληρη την Ανθρωπότητα. Να μην λησμονούμε ότι το κίνημα των λαών της Μέσης Ανατολής και της Βορείου Αφρικής ιδιαίτερα, οι οποίοι στις μέρες μας επιδιώκουν να εύρουν καλύτερους, πιο ανθρώπινους και πιο πολιτισμένους τρόπους ζωής και επιβίωσης εις την πατρίδα τους και την καθημερινή ζωή τους είναι και δικό μας πρόβλημα. Είναι δική μας πνευματική πρόκληση και πρόσκληση. Γι’ αυτό οι προσευχές και οι μετάνοιες μας πρέπει να περιλαμβάνουν και αυτόν τον κόσμον, όλους τους ανθρώπους της Υφηλίου, οι οποίοι ομολογούν τον Έναν και Αληθινό Θεόν και στηρίζουν τις ελπίδες τους εις την αγάπη Του και την φιλανθρωπίαν Του και την επέμβασή Του στα προβλήματα του βίου τους.

Ο Δεσπότης Χριστός να επιβραβεύσει τους αγώνες μας, να φωτίσει τον νου και την καρδιά μας και να καθοδηγήσει τα βήματά μας και να δεχθεί την μετάνοια και την προσευχή μας για τη ειρήνη, την αδελφοσύνη και την ιερή αλληλεγγύη της Ανθρωπότητος.

Διακατεχόμενος από τα συναισθήματά που απορρέουν από την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, σας χαιρετίζω από βάθους καρδίας, σας εύχομαι υγεία και καλή Σαρακοστή, και διατελώ με της εν Κυρίω αγάπης και θερμών ευχών.

Μεγάλη Τεσσαρακοστή 2011

Ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων
και Μεγάλης Βρετανίας Γρηγόριος