Αυτοκίνητα του Μάρτη

Ήθελα πριν βγει αυτός ο ανοιξιάτικος μήνας να έχω γράψει κάτι για το πρώην και το νυν αυτοκίνητό μου, αφού και τα δύο σχετίζονται (στην ουσία αγοράστηκαν) με τον τρέχοντα μήνα.

Στις 12 Μαρτίου 2002 αγόρασα το πρώην αυτοκίνητό μου, μάρκας OPEL, τύπου ASTRA. Το αγόρασα καινούργιο («του κουτιού», λένε στην Πατρίδα). Ήμουν πολύ ευχαριστημένος απ’ όλες τις πλευρές. Με εξυπηρετούσε άψογα. Στις 22 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου, όταν ήταν μόλις 9 μηνών, σχεδόν μου το σακάτεψαν. Ένας μεθυσμένος το τράκαρε και πήρε στην εταιρεία 3 μήνες για να το φτιάξει, έτσι ώστε να είναι ασφαλές για να κυκλοφορήσει και πάλι στο δρόμο.

Ίσως αξίζει να αναφέρω πως έγινε ακριβώς αυτό το τρακάρισμα. Ήταν παραμονές Χριστουγέννων. Είχα μαζέψει μια ομάδα παιδιών από το Ελληνικό και το Κατηχητικό μας Σχολείο και είχαμε βγει εκείνο το βράδυ για να ψάλλουμε τα κάλαντα σε σπίτια Ομογενών. Την ώρα που έγινε το κτύπημα εμείς βρισκόμασταν μέσα σε κάποια οικία στην περιοχή του Wembley. Μόλις είχαμε τελειώσει κι ετοιμαζόμασταν να φύγουμε. Τότε ακούσαμε το δυνατό κτύπημα. Πεταχτήκαμε έξω κι αυτό που είδαμε δεν μπορούσαμε πραγματικά να το πιστέψουμε. Ας μην γράψω περισσότερα... Μονάχα να πω πόσο μεγάλη ευλογία και χαρά αισθάνθηκα που δεν είχαμε προλάβει να μπούμε με τα παιδιά στο αυτοκίνητο. Σίγουρα θα είχαμε θρηνήσει θύματα...

Μετά από 9 χρόνια το αυτοκίνητο αυτό έφθασε η ώρα να παρκάρει μόνιμα. Ο μέσος όρος ζωής των αυτοκινήτων στην Αγγλία είναι γύρω στα 7 χρόνια, λόγω και των βεβαρημένων κλιματολογικών συνθηκών. Έτσι, στις 11 Μαρτίου τ.έ. το παρέδωσα στην εταιρεία από την οποία το είχα αγοράσει και παρέλαβα πάλι ένα καινούργιο, ίδιας μάρκας και τύπου. Ας ευχηθούμε ετούτο να είναι καλοτάξιδο και χωρίς μεγάλα προβλήματα.