Μια νέα αναστάτωση έφερε στη ζωή της Ομογένειας Μεγ. Βρετανίας, αλλά και γενικώτερα, η νέα απόφαση του Υπουργείου Παιδείας της Μητέρας Πατρίδας Ελλάδας να αναστείλει τις αποσπάσεις «Ελλήνων Εκπαιδευτικών στα Παροικιακά Σχολεία του Ηνωμένου Βασιλείου για το σχολικό έτος 2011-2012». Η απόφαση αυτή μας κοινοποιήθηκε ανήμερα της Εορτής του Αγίου Παντελεήμονος (27η Ιουλίου 2011) και μετρίασε έτσι τη μεγάλη εκκλησιαστική και πνευματική χαρά της εορταστικής ατμόσφαιρας της ημέρας αυτής.
Αυτό βέβαια δεν μπορεί να πει κανείς ότι ήλθε ως κεραυνός εν αιθρία, αφού όποιος παρακολουθεί τις εξελίξεις στην Πατρίδα μας το τελευταίο διάστημα, γνωρίζει πολύ καλά ότι ανάλογες περικοπές γίνονται σε όλα τα Υπουργεία και σε πολλές Υπηρεσίες του Δημόσιου Τομέα.
Η Κυπριακή Δημοκρατία βρίσκεται επίσης σε μια τέτοια κατάσταση αυτή την εποχή, που δεν δύναται να καλύψει τα κενά που θα αφήσει η απουσία των εξ Ελλάδος Εκπαιδευτικών. Ευτυχώς, όπως έχουμε διαβεβαιώσεις από τον Προϊστάμενο της Κυπριακής Εκπαιδευτικής Αποστολής, δεν θα μειωθεί τουλάχιστον ο αριθμός των Ελληνοκυπρίων Εκπαιδευτικών που αποστέλλονται στα Σχολεία της Ομογένειας Μεγ. Βρετανίας.
Το δυσάρεστο αυτό γεγονός, της απόσυρσης των Ελλαδιτών Εκπαιδευτικών από τα Ελληνικά Σχολεία της Μεγ. Βρετανίας, αποτελεί οπωσδήποτε μια ιδιαίτερα αρνητική εξέλιξη αλλά και μια τεράστια πρόκληση για τη φιλογενή Ομογένειά μας, που κατοικεί και δραστηριοποιείται επαγγελματικά και επιστημονικά στη Γηραιά Αλβιώνα για πάρα πολλές δεκαετίες. Η αγγλική γλώσσα και κουλτούρα είναι -ως γνωστόν- εξαιρετικά αφομοιωτικές. Έτσι, υπάρχει ορατότατος κίνδυνος η Ομογένεια και ειδικότερα οι νέοι μας να χάσουν την επαφή και τη σχέση τους με την Πατρίδα, τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας.
Εδώ έρχεται τώρα και πάλι, όπως και παλαιότερα, στα χρόνια της τουρκοκρατίας, αλλά και σε άλλες εποχές κρίσεων, να αναδειχθεί ο ρόλος της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, η οποία (σε συνεργασία και με άλλους παράγοντες, εκπαιδευτικούς φορείς και ενδιαφερόμενα άτομα), θα εξασφαλίσει, όπως έκανε πάντα, τη διατήρηση, καλλιέργεια και διαιώνιση της αθάνατης ελληνικής γλώσσας μας και του ελληνο-χριστιανικού πολιτισμού μας.
Όμως οι απαιτήσεις της εποχής μας είναι μεγάλες και ιδιαίτερες. Δεν αρκούν απλά μέσα. Χρειαζόμαστε υποδομές, όπως, κτήρια, εποπτικό υλικό, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ειδικευμένους εκπαιδευτικούς, ομάδες υποστήριξης και μεγάλους χορηγούς. Ας ελπίσουμε ότι η νέα αυτή εθνική αναγκαιότητα θα μας ενώσει και πάλι όλους και θα κάνουμε πάλι όλοι μαζί το άλμα του εθνικού και πατριωτικού θαύματος, το οποίο θα εξασφαλίσει τη μεταλαμπάδευση στις νεώτερες γενεές των Αποδήμων Ελλήνων των πολιτιστικών και πνευματικών αξιών, των εθνικών ιδανικών της φυλής μας και της ολυμπιακής φλόγας, την οποία εμείς οι Έλληνες έχουμε και κρατούμε πάντα υπό τη φροντίδα και την προστασία μας.
Αυτό βέβαια δεν μπορεί να πει κανείς ότι ήλθε ως κεραυνός εν αιθρία, αφού όποιος παρακολουθεί τις εξελίξεις στην Πατρίδα μας το τελευταίο διάστημα, γνωρίζει πολύ καλά ότι ανάλογες περικοπές γίνονται σε όλα τα Υπουργεία και σε πολλές Υπηρεσίες του Δημόσιου Τομέα.
Η Κυπριακή Δημοκρατία βρίσκεται επίσης σε μια τέτοια κατάσταση αυτή την εποχή, που δεν δύναται να καλύψει τα κενά που θα αφήσει η απουσία των εξ Ελλάδος Εκπαιδευτικών. Ευτυχώς, όπως έχουμε διαβεβαιώσεις από τον Προϊστάμενο της Κυπριακής Εκπαιδευτικής Αποστολής, δεν θα μειωθεί τουλάχιστον ο αριθμός των Ελληνοκυπρίων Εκπαιδευτικών που αποστέλλονται στα Σχολεία της Ομογένειας Μεγ. Βρετανίας.
Το δυσάρεστο αυτό γεγονός, της απόσυρσης των Ελλαδιτών Εκπαιδευτικών από τα Ελληνικά Σχολεία της Μεγ. Βρετανίας, αποτελεί οπωσδήποτε μια ιδιαίτερα αρνητική εξέλιξη αλλά και μια τεράστια πρόκληση για τη φιλογενή Ομογένειά μας, που κατοικεί και δραστηριοποιείται επαγγελματικά και επιστημονικά στη Γηραιά Αλβιώνα για πάρα πολλές δεκαετίες. Η αγγλική γλώσσα και κουλτούρα είναι -ως γνωστόν- εξαιρετικά αφομοιωτικές. Έτσι, υπάρχει ορατότατος κίνδυνος η Ομογένεια και ειδικότερα οι νέοι μας να χάσουν την επαφή και τη σχέση τους με την Πατρίδα, τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας.
Εδώ έρχεται τώρα και πάλι, όπως και παλαιότερα, στα χρόνια της τουρκοκρατίας, αλλά και σε άλλες εποχές κρίσεων, να αναδειχθεί ο ρόλος της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, η οποία (σε συνεργασία και με άλλους παράγοντες, εκπαιδευτικούς φορείς και ενδιαφερόμενα άτομα), θα εξασφαλίσει, όπως έκανε πάντα, τη διατήρηση, καλλιέργεια και διαιώνιση της αθάνατης ελληνικής γλώσσας μας και του ελληνο-χριστιανικού πολιτισμού μας.
Όμως οι απαιτήσεις της εποχής μας είναι μεγάλες και ιδιαίτερες. Δεν αρκούν απλά μέσα. Χρειαζόμαστε υποδομές, όπως, κτήρια, εποπτικό υλικό, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ειδικευμένους εκπαιδευτικούς, ομάδες υποστήριξης και μεγάλους χορηγούς. Ας ελπίσουμε ότι η νέα αυτή εθνική αναγκαιότητα θα μας ενώσει και πάλι όλους και θα κάνουμε πάλι όλοι μαζί το άλμα του εθνικού και πατριωτικού θαύματος, το οποίο θα εξασφαλίσει τη μεταλαμπάδευση στις νεώτερες γενεές των Αποδήμων Ελλήνων των πολιτιστικών και πνευματικών αξιών, των εθνικών ιδανικών της φυλής μας και της ολυμπιακής φλόγας, την οποία εμείς οι Έλληνες έχουμε και κρατούμε πάντα υπό τη φροντίδα και την προστασία μας.
No comments:
Post a Comment