Το κλειδί

Σε μια όμορφη περιοχή του Δυτικού Λονδίνου, κάπου κοντά στους ονομαστούς Κήπους Kew, δίπλα από το Kew Pier, έχουν τοποθετηθεί δύο γλυπτά, σε κάποια απόσταση μεταξύ τους (ίσως κάπου 10 μέτρα).

Δεν είναι εύκολο να τα συνδυάσει κανείς, εκτός αν μείνει λίγη ώρα παρατηρώντας γύρω του όλο τον χώρο. Όμως αν το κάνει αξίζει τον κόπο, γιατί θα ανακαλύψει κάτι που μπορεί να έχει ενδιαφέρον και να του δημιουργήσει μια αίσθηση περισυλλογής αλλά και συγκίνησης.

Το ένα γλυπτό συμβολίζει το κλειδί και το άλλο την κλειδαρότρυπα. Είναι σαφέστατα κάτι ιδιαίτερα πρωτότυπο και ευφάνταστο. Η απόσταση μεταξύ τους έχει κι αυτή την αξία της. Το κλειδί βρίσκεται συνήθως τοποθετημένο κάπου εκτός της κλειδαρότρυπας. Απλά χρησιμεύει και χρησιμοποιείται για να ανοίξει ή να κλείσει μια πόρτα, όταν αυτό πρέπει να γίνει. Το καθένα όμως έχει κατά κάποιο τρόπο αυτόνομη ύπαρξη, αλλά η χρησιμότητα του ενός εξαρτάται από τη λειτουργικότητα του άλλου.

Στην ανθρώπινη ιστορία και ειδικώτερα στον γραπτό λόγο έχουν πολλές φορές αναφερθεί περιστατικά, γεγονότα, αλλά και θεωρίες σχετικές με πόρτες, κλειδαρότρυπες και βέβαια με κλειδιά. Ίσως η πιο γνωστή και σημαντική να είναι η θρησκευτική αναφορά στα ονομαζόμενα «κλειδιά του Παραδείσου».

Τελικά, φαίνεται πως υπάρχει πάντα ένα κλειδί που ταιριάζει ακόμα και στην πιο δυσκολοδιάβατη πόρτα.