Ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ

Στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας διαβάζουμε σήμερα για τη θεραπεία του σεληνιαζομένου νέου. Στο πλαίσιο της ιστορίας αυτής ο Κύριος δίνει ένα εμφατικό μάθημα στους μαθητές Του, λέγοντας πως: «Τοῦτο τὸ γένος ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ». Ο Ιησούς αναφέρεται στο σημείο αυτό ειδικά στις πονηρές και δαιμονικές δυνάμεις, οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν και να εγκλωβίσουν κάποτε στα γρανάζια τους τον άνθρωπο, κάνοντάς τον υποχείριό τους.

Το σημαντικό στοιχείο της ιστορίας αυτής είναι ότι πραγματικά υπάρχει διέξοδος, όντως παρέχεται μόνιμη και ουσιαστική θεραπεία, κι αυτή σχετίζεται φυσικά με τα στοιχεία που ανέφερε ο Κύριος, την προσευχή και τη νηστεία. Αυτά είναι πνευματικά στοιχεία, που αποτελούν δώρα του Αγίου Θεού και είναι από τα βασικά μέσα που χρησιμοποιούν και αξιοποιούν οι Ορθόδοξοι χριστιανοί ειδικά κατά την παρούσα περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Η προσευχή παραμένει πάντα το πρώτο μέλημα του χριστιανού κι ένα εξαιρετικά δυναμικό όπλο της Ορθόδοξης Πνευματικότητας. Ο Όσιος Παΐσιος αναφέρει χαρακτηριστικά τον εξής επίκαιρο λόγο: «Να καταφύγεις στην προσευχή. Και μόνον το κεφάλι σου να ακουμπήσεις σε μια εικόνα, θα βρεις παρηγοριά. Μια χρονιά, στις 26 Μαρτίου, που γιορτάζουμε τη Σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, προσευχόμουν όρθιος μπροστά στις εικόνες του Χριστού και της Παναγίας. Για μια στιγμή βλέπω τον Χριστό και την Παναγία να κινούνται σαν ζωντανοί! “Χριστέ μου, είπα, ευλόγησέ με”. Και, καθώς έπεφτα να προσκυνήσω, μια έντονη ευωδία γέμισε το κελλί. Το χαλάκι που είχα στρωμένο κάτω, αν και ήταν γεμάτο χώμα, ακόμη και αυτό ευωδίαζε. Έμεινα γονατιστός και ασπαζόμουν αυτό το χαλάκι. Τέτοια ευωδία»!

Η νηστεία, επίσης, όπως έχει χαρακτηριστικά λεχθεί, «δίνει φτερά στην προσευχή, γιατί ταπεινώνει τον άνθρωπο. Τον γυμνάζει σωματικά και ψυχικά. Απονεκρώνει τις σαρκικές επιθυμίες και ηδονές και προετοιμάζει το σώμα κατάλληλα για να μην καταστεί εμπόδιο, αλλά να υπηρετήσει την ψυχή την ώρα της προσευχής».

Αξίζει οπωσδήποτε να υπογραμμίσουμε και τον ευεργετικό ρόλο που διαδραματίζει στην προκειμένη περίπτωση ο πατέρας του ασθενούς νέου. Παρατηρώντας το αγαπημένο του παιδί να δοκιμάζεται σκληρά από το πονηρό πνεύμα δεν μένει απαθής, ούτε αφήνει το παιδί του να το φροντίσουν άλλοι. Προσφέρει με τη στάση του ένα μεγάλο δίδαγμα σε όλους τους χριστιανούς γονείς. Αναλαμβάνει ο ίδιος, ως πιστός άνθρωπος, έχοντας εμπιστοσύνη στον Αληθινό Θεό, να οδηγήσει το βασανιζόμενο παιδί του στον Κύριο, και να παρακαλέσει επίμονα για τη θεραπεία του. Και φυσικά ο Σωτήρας μας Ιησούς Χριστός, διαπιστώνοντας την πνευματική καθαρότητα και την ποιότητα της προσευχόμενης ψυχής του πατέρα, τον ανταμείβει με τη θεραπεία του παιδιού του.

Τα δύο αυτά πνευματικά όπλα, τα οποία μας προτείνει σήμερα ο Κύριος, την προσευχή συνδυασμένη με τη νηστεία, μας καλεί η Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία μας να τα αξιοποιήσουμε περισσότερο κατά την τρέχουσα περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Μας προσφέρει δε πολλές και πλούσιες βιωματικές εμπειρίες, όπως ιδιαίτερες και κατανυκτικές Ιερές Ακολουθίες, και βέβαια αυστηρότερη νηστεία και εντατικότερη άσκηση. Καλούμαστε, λοιπόν, να αναλάβουμε έναν προσωπικό αγώνα στον πνευματικό στίβο, έχοντας ως βασικό μας εφόδιο τα όπλα αυτά, με την απόλυτη βεβαιότητα πως μας συνοδεύει και μας ενισχύει η ακατανίκητη δύναμη της Χάριτος του Θεού.

Αμήν.

Πρωτοπρ. Αναστάσιος Δ. Σαλαπάτας