«Η αχτίδα»

Χθες είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω με το μετρό του Λονδίνου. Σε βαγόνι της γραμμής Jubilee βρήκα και φωτογράφισα το Ποίημα της παρούσας ανάρτησης.

Ρομαντικό, ψυχολογικό, θλιβερό και συγκινητικό, αλλά πάνω απ’ όλα Ποίημα! Έργο της Helen Dunmore (1952 - 2017), που «έφυγε» σχετικά νέα, κι ενώ ήταν σε πορεία αναχώρησης έβλεπε, διέκρινε, αξιολογούσε και κατέγραφε την αχτίδα φωτός που «ξάπλωνε» στο μαξιλάρι του κρεβατιού της.

Το ερώτημά της δε, στο τέλος του στιχουργήματος, παραμένει καίριο και πάντα επίκαιρο για όλους: “Who would have thought that pain / And weakness had such gifts / Hidden in their rough hearts?”

Τώρα, είμαι σίγουρος, θα γράφει Ποιήματα πλημυρισμένη μέσα στο φως!!!