Οι χαρές και οι αγωνίες της νέας μητέρας

Η γέννηση ενός νέου βρέφους αποτελεί μια από τις πιο χαρμόσυνες  στιγμές της ζωής. Μετά από εννέα μήνες αναμονής, όταν εντέλει έλθει το νεογέννητο, φαίνεται ότι η ευτυχία ρέει άπλετη. Αυτό που πολλές φορές ξεχνάμε είναι ότι, με την γέννα, όλα αλλάζουν στην ζωή των γονέων, ιδιαίτερα στην ζωή της μητέρας. Τίποτα δεν είναι όπως πριν και αυτό δημιουργεί μια έλλειψη εξοικείωσης σε σχέση με τα νέα δεδομένα που μπορεί γίνει αξεπέραστη, συντριπτική και να προκαλέσει φόβο.

Μαζί με την χαρά που νιώθει για την γέννα, η μητέρα αισθάνεται μια αίσθηση απώλειας. Έχει αποχωριστεί από το μωρό που είχε στην μήτρα της για εννέα μήνες. Υπάρχει μια απώλεια προσωπικού χώρου˙  έλλειψη ύπνου και σωματικής αντοχής˙ έλλειψη χρόνου να κάνει πράγματα, όπως έκανε στο παρελθόν˙ έλλειψη χρόνου να περάσει λίγη ώρα με τον άνδρα της˙ έλλειψη κινητικότητας. Το αίσθημα της απώλειας περιπλέκεται με τον φόβο. Η μητέρα φοβάται ότι δεν έχει τις κατάλληλες ικανότητες να φροντίσει σωστά το παιδί της˙ φοβάται για την υγεία του βρέφους˙ φοβάται για την δική της ψυχοσωματική κατάσταση˙ φοβάται τι θα φέρει το μέλλον. Στην σημερινή εποχή, αυτές οι φοβίες γίνονται πιο έντονες, επειδή η σύγχρονη μητέρα: 1) είναι απομονωμένη και νιώθει μόνη, 2) είναι υποχρεωμένη να αποχωριστεί από το παιδί της πιο σύντομα απ’ ότι επιθυμεί για να επιστρέψει στην δουλειά της μετά την γέννα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η σύγχρονη μητέρα χρειάζεται πολύ υποστήριξη. Το ερώτημα είναι τι είδους υποστήριξη χρειάζεται. Σίγουρα, δεν υπάρχει ένα και μόνο «πακέτο υποστήριξης» που μπορεί να καλύψει τις ανάγκες όλων των μητέρων. Η υποστήριξη που χρειάζεται κάθε μητέρα διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα. Όμως, κάθε νέα μητέρα έχει την ανάγκη  να μιλήσει για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, την αίσθηση της απώλειας που νιώθει και τους φόβους που βιώνει.

Οι υπηρεσίες Υγείας χρειάζονται να βρουν τρόπους να προσφέρουν την κατάλληλη υποστήριξη για την νέα μητέρα. Παράλληλα, ο ιερέας βρίσκεται σε μια καίρια θέση προκειμένου να προσφέρει πολύτιμη πνευματική υποστήριξη στην μητέρα στα διάφορα στάδια του πρώτου έτους του νεογέννητου:  με την ευκαιρία της ευχής της πρώτης μέρας μετά την γέννα˙  στον «σαραντισμό»˙  στην  βάπτιση. Γνωρίζοντας τι μπορεί να περνά η νέα μητέρα, έχει την δυνατότητα να προσφέρει τον εαυτόν του ως έναν καλό ακροατή και να τις μεταφέρει ότι «Ο Θεός μεθ’ ημών» και ότι η προστασία και οι πρεσβείες της Θεοτόκου είναι πάντοτε εκεί να μας προσφέρουν σκέπη και βοήθεια.

Πρωτοπρ. Δρ. Σταύρος Κοφινάς

ΠΗΓΗ: Ποιμαντική Διακονία στο χώρο της Υγείας