Monday 30 August 2021

Θερινές ἀθάνατες μνῆμες…

 
Σκφτεσαι τοτη τν ρα κποιο θεριν, δροσερ πομεσμερο. πομεσμερο εεργετικ, π κενα, δηλαδ, τ παραδεσια κληματιαν πομεσμερα, πο μετ τ μεσημεριαν συχα, τν ποα λκνιζε παλ τ μοντονο τραγοδι το τζτζικα κα τ θρϊσμα τν φλλων τς κληματαρις π τ μελτμι τ πελαγσιο, μφανζονταν στ μικρ χωρι, γι ν προετοιμσουν τ χωρικ γι τν περχμενη τ νχτα.
 
ν᾿ π᾿ ατ τ πομεσμερα βλπεις κα τρα ν προβλλεται στν θνη το χρνου· κποιου χρνου τς δεκαετας το 1950.
 
ταν καθισμνες ο γιαγις μφιθεατρικ στ σκαλοπτια το σπιτιο το μπαρμπα Βαρσαμ το Πολζου, πναντι π τ Κοινοτικ Γραφεο κι πλεκαν στ δροσι κουβεντιζοντας. Πσες ταν δ θυμσαι. σως ν ταν μως τρες- τσσερες, φορντας τς ρχοντικς φουστνες, μιλοσαν περιμνοντας νρθει τ βρδυ, γι νά νετρουν.
 
Ττε λοιπν ταν πο παρουσιστηκαν δυ τρες πισκπτες, πο παραθριζαν στ νησ κα θερησαν καλ ν περιηγηθον τοτο τ πομεσμερο τ χωρι μας. Θυμσαι πολ καλ τς περιποισεις τν ντπιων, πως τος κερσουν γλυκ κα δροσερ νερ φερμνο π τ βρση το χωριο.
 
Ο ξνοι πρσεξαν τς γιαγις πο συνχιζαν τ πλξιμο κα τν κουβντα τους. Προθυμοποιθηκαν ν τς φωτογραφσουν. κενες δχτηκαν. Κα ττε πρσεξες πς ο ξνοι διναν σημασα σ λεπτομρειες το καθημερινο μας βου, -ατ τ συνειδητοποησες ταν ργτερα διάβασες κα περιηγητικ κιμενα- πργμα ντελς φυσικ κι ατονόητο γι μς, πο δν μς ντυπωσαζε διλου.
 
ραγε, σκφτεσαι στερ᾿ π πενντα περπου χρνια, πο ν βρσκεται κενη φωτογραφα, κενη δισωση μις κα μνης στιγμς π τν βο κα τν μχη κποιων γνωστων καθημερινν νθρπων;  Πο χθηκε, γιατ καταστρφηκε ατ τ τεκμριο ζως κα παρουσας κενου το μικρο μλου τν γυναικν το χωριο;
 
σες φορς δ μετνοιωσα πο, ταν βρκα μι σειρ π φωτογραφες σ παλι, ρειπωμνο σπτι το Κτω Χωριο, τς φησα, μλλον ν καον, γιατ φοβθηκα μήπως θεωρηθ ερσυλος, κλφτης κα καταπατητς τς ξένης περιουσας! π τ μι μερι νοιθω κανοποηση πο  δν ποξνωσα ατ τ λικ π τν στα του, μως π τν λλη, ταν μαθα τι πουλθηκε τ σπτι, πικράθηκα, γιατ κατλαβα τι χθηκαν μαζ μ τς μνμες πο κρατοσαν συντροφι στ ρεπια ατ κα ο εκνες κενες π κποιο καιρ, πο ν κα μοιζει γι βαλσαμωμνος ν τοτοις εναι κα παραμνει πντα ζωντανς κα τοιμος ν φεγγοβολσει ναστανοντας θμησες κα πρσωπα, πως το σιταριο ο σπροι...).
 
π. Κ.Ν. Καλλιανός

No comments:

Post a Comment