O μικρότερος ενοριακός ναός στο Η.Β.

 
Σε μια μαγευτική διαδρομή από τις πολλές που προσφέρει το λεγόμενο “Coastal path”, ήτοι παράκτιο μονοπάτι, των 630 μιλίων που ξετυλίγει την αρχή του νήματός του από τις νοτιοδυτικές ακτές της Αγγλίας καταλήγοντας έως τους νοτιοανατολικούς αιγιαλούς της ξακουστής Κορνουάλης,  το τοπίο αλλάζει και το πετρώδες ή χωμάτινο διάβα του διασχίζει άλλοτε περάσματα λίγα μέτρα από τα αφρίζοντα, αεικίνητα κύματα του Ατλαντικού ωκεανού, άλλοτε σκαρφαλώνει δαιδαλωδώς στους ανεμοδαρμένους λόφους της Ιουρασικής πλευράς της Γηραιάς Αλβιώνας σπαρμένη με ασβεστόλιθους, ψαμμίτες, χαλαζίες και λογής αστρίους και πότε σε καταφυτές πλαγιές κάθε απόχρωσης πρασίνου φυλλώματος.
 

Κάπως έτσι καταλήξαμε η σύζυγός μου Λίλη και ο γράφων, ένα ηλιόλουστο και άπανεμο πρωινό μαγιάτικου Σαββάτου σ’ ένα από αύτα τα περίφημα μονοπάτια που ξεκινά από το μικρό ψαροχώρι Πόρλοκ (Porlock) και καταλήγει μετά απο έξι ώρες πορείας με εναλλαγή αναρρίχησης - καταρρίχησης 1072 μέτρων στο γραφικό Λίνμουθ (Lynmouth) το επανομοζόμενο “Αγγλική Ελβετία” από τον ποιητή Ρόμπερτ Σάουθι (Robert Southey).
 

Στα μισά αυτής της διαδρομής περίπου, σε μία κατηφορική δεξιόστροφη απότομη καμπή του μονοπατιού διασχίζοντας ένα ακόμα ρυάκι από τα πλείστα ορμητικά ρυάκια που καταλήγουν στη θάλασσα, όμως αυτή την φορά με την βοήθεια μίας λιθόδμητης και μονότοξης γέφυρας, αντικρύσαμε ένα ξέφωτο στην αριστερή όχθη αυτού, γεμάτο γρανιτένιες επιτύμβιες κάθετες πλάκες και σταυρούς. Αναπάντεχο θέαμα σε μια τόσο απομακρυσμένη γωνιά της φύσης. Κοιμητήριο σε ένα τέτοιο τόπο ησυχίας και ηρεμίας ψέλλισα με έκπληξη στην γυναίκα μου. Λίγα μέτρα παρέκει πρόβαλε όμως μια δεύτερη έκπληξη. Ένα εκκλησάκι περιστοιχισμένο απο μνήματα και κάτω απο τις σκιές των δέντρων. Πρώτη συνειρμική σκέψη οι στίχοι του λαϊκού ποιητή μας:
 

Πράσινο σκοτάδι απ’ τα μάτια σου βαμμένο
χίμηξε κι απόψε να με βρει
κι έγινε το σπίτι ένα δάσος πετρωμένο
που ’μοιαζαν τα δέντρα του σταυροί.
 

Και περί αυτού ο λόγος... συναντηθήκαμε με την μικρότερη ενοριακή εκκλησία στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπως αναφέρεται στο Domesday Book, καθώς και στο Guinness Book of Records. Το όνομα αυτής είναι εκκλησία του Αγίου Μπιούνο (St Beuno’s Church) ή ευρύτερα γνωστή στους ντόπιους ως Καλμπόουν (Culbone church). Το ολικό μήκος ανέρχεται σε 10,50 μέτρα και πλάτος 3,50 μέτρα. Το ιερό (κόγχη) καταλαμβάνει 12 τ.μ. και το μόνο και κυρίως κλίτος 24,70 τ.μ. με ορθό και ακριβή προσανατολισμό ορίζοντα στην Ανατολή. Ο προνάρθηκας και η σημερινή είσοδος (porch entrance) στην νότια πλευρά του ναού προστέθηκε κατα τον 14^ο αιώνα. Χωράει εώς και 33 άτομα καθήμενα και είναι χαρακτηρισμένο ως Κτίριο κατηγορίας 1 (Grade 1 listed building). Αξιοσημειώτο είναι πως αποτελεί την τελευταία ενορία της Επισκοπής του Μπαθ και Γουέλς (diocese of Bath and Wells) και πρώτη σε υψόμετρο στα 120 μέτρα πάνω από την θάλασσα σε μία άγρια δασώδη περιοχή.
 

Εικάζεται πως ανεγέρθη από Σάξονες λίγο πριν το 1066 μ.Χ. λόγω της αρχικτεκτονικής δομής του κλίτους που χρησιμοποιήθηκε και συνηγορεί το γεγονός πως η θεμελίωση φέρει κομμάτια πλίνθων και άλλων δομικών στοιχείων προερχόμενα από άλλους σαξονικούς ναούς της περιοχής.
 
Αυτά εν ολίγοις και ευελπιστώ να μην μακρυγόρησα ασκόπως.  Ας μιλήσουν οι εικόνες. Εύχομαι να εμπνεύσει το παρόν κείμενο την λαχτάρα σας να επισκεφείτε κι εσείς αυτή την ιστορική εκκλησία και να γίνει αφορμή προς σωματική αερόβια άσκηση και πνευματική μαζί με συναμαρτωλούς συνοδοιπόρους.
 
Νίκος Κηρηθράς