Έπαινος στα... «Αθόρυβα»

Γι’ άλλη μια φορά ας μιλήσουμε για ποίηση. Και μάλιστα για την ημετέρα. Μόλις έλαβα με το ταχυδρομείο από την Πατρίδα την περγαμηνή με τον Έπαινο που έλαβε η αδημοσίευτη ακόμα ποιητική συλλογή μας με τον ταπεινό τίτλο... «Αθόρυβα»!

Η εν λόγω συλλογή υποβλήθηκε στον ΚΗ΄ Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός και έλαβε τον πρώτο Έπαινο ανάμεσα σε 118 ποιητικές συλλογές. Η τελετή απονομής πραγματοποιήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2011 στο Μέγαρο του Παρνασσού, στο κέντρο της Αθήνας. Τον Έπαινο παρέλαβε, αντί εμού, η εκδότριά μου Δρ. Περσεφόνη Γιαννέλου, την οποία θερμά ευχαριστώ.

Την Κριτική Επιτροπή, στην οποία επίσης οφείλω ευγνώμονες ευχαριστίες, αποτελούσαν οι εξής Πανεπιστημιακοί Καθηγητές: Καθ. Δημήτριος Ι. Κουκουλομμάτης, Καθ. Γεράσιμος Γ. Ζώρας και Επ. Καθ. Διονύσιος Χ. Καλαμάκης. Στο σκεπτικό της απονομής αναφέρονται μεταξύ άλλων οι εξής λέξεις: «...Αξιόλογη θεματολογία, αξιοπρεπές λεξιλόγιο. Σοβαρή προσπάθεια».

Τα «Αθόρυβα» χωρίζονταν σε τρία μέρη, με τους παρακάτω τίτλους:

Α). Εφ’ υγροίς (16 ποιήματα)
Β). Σχέσεις (4 ποιήματα)
Γ). Μεταφράσεις (2 ποιήματα)

Στην Κριτική Επιτροπή άρεσαν ιδιαίτερα οι δύο μεταφράσεις εξαίρετων πρωτότυπων ποιημάτων, προερχομένων το ένα από την Αγγλική και το άλλο από την Ουαλική Λογοτεχνική Σχολή και Παράδοση. Ξεχώρισαν μάλιστα το ποίημα με τον τίτλο «Συζήτηση» του Ουαλού ποιητή Euros Bowen, το οποίο πρωτοκυκλοφόρησε στην Ουαλική γλώσσα. Αξίζει οπωσδήποτε να το δημοσιεύσουμε εδώ για πρώτη φορά στην Ελληνική Γλώσσα:

...............Συζήτηση

Τέσσερεις από εμάς συζητούσαμε για ποίηση.

- Η ποίηση δεν πρέπει να ενδιαφέρεται
για κοπέλες
και λουλούδια
και τέτοια πράγματα,
με τον κόσμο να είναι έτσι όπως είναι.

Αυτή ήταν η περισπούδαστη γνώμη των κριτών
γύρω από το τραπέζι της ταβέρνας.

- Υπάρχουν πιο σπουδαία πράγματα
για να γράψεις
με τον κόσμο να είναι έτσι όπως είναι, -
η κρίση στη γλώσσα,
η άθλια κατάσταση του κόσμου,
και το νόημα της ζωής και της ύπαρξης.

Όταν η συζήτηση έφθασε στη κουβέντα
για τούτο και για ’κείνο
μέσα από την εμπειρία της ζωής,
βρέθηκε πως ένας ήταν ερωτευμένος,
ένας άλλος καλλιεργούσε τριαντάφυλλα
κι ο τρίτος επέμεινε
πως ο ευκάλυπτος φέτος
προμήνυσε
χειμώνα βαρύ.

Τέλος, κρατώ κοντά στην καρδιά μου την όμορφη ευχή της αγαπητής εκδότριάς μου και φίλης, Φιλολόγου και Ιστορικού Δρος Περσεφόνης Γιαννέλου, η οποία -στέλνοντάς μου τον Έπαινο- μου έγραψε: «Εύχομαι ολόψυχα συγχαρητήρια και ελπίζω τα “Αθόρυβα” να είναι και να αποδειχθούν “θορυβώδη” λογοτεχνικά»!