Εγκύκλιος
του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας κ. Γρηγορίου, προς το
Χριστεπώνυμο Πλήρωμα της Βιβλικής αυτής Επαρχίας του Οικουμενικού Θρόνου με την
είσοδο μας στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή 2016.
Αγαπητοί
μας εν Κυρίω,
Με
τη χάρη και την ευλογία του εν Τριάδι προσκυνουμένου Θεού, αξιωθήκαμε και φέτος
να φτάσουμε αυτές τις Άγιες μέρες και να συνεχίζουμε με ευλάβεια και πίστη την
ορθόδοξη Παράδοση και Λατρεία μας. Καθημερινά Τον υμνολογούμε και με την ψυχή
μας και με τα έργα μας όπως μας προτρέπει ο ψαλμωδός, «Πάσα πνοή
αινεσάτω τον Κύριον». Βρισκόμαστε στην κατανυκτική περίοδο της Αγίας και
Μεγάλης Τεσσαρακοστής, μιας περιόδου γεμάτης από μεγάλα και σωτήρια διδάγματα,
τα οποία εκφράζει η θεία λατρεία και προσευχή, η μελέτη του Θείου λόγου και η
ανάκληση στη μνήμη μας της ζωής της στρατευμένης Εκκλησίας, η οποία συν-οδοιπορεί
και συν-αγωνίζεται μαζί με τους Αγίους οι οποίοι «ουράνωσαν» την γή με την
αιματηρά τους θυσία και συνέβαλαν ιεροπρεπώς για την επικράτηση της Βασιλείας
του Θεού στην Οικουμένη.
Η
Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι περίοδος γεμάτη από υψηλά μαθήματα αγάπης
του Θεού προς τον άνθρωπον, παρμένα από την ιστορία της Ανθρωπότητος, την οποία
ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός αγίασε, ανακεφαλαίωσε, αναγέννησε και της έδωσε
νέα πνοή, νέα ζωή, όπως μας διδάσκει ο θείος Παύλος: «Ο δε Θεός πλούσιος ων εν
ελέει, διά την πολλήν αγάπην αυτού ην ήγάπησεν ημάς, και όντας ημάς νεκρούς
τοις παραπτώμασι συνεζωοποίησε τω Χριστώ· χάριτί εστε σεσωσμένοι· και συνήγειρε
και συνεκάθισεν εν τοις επουρανίοις εν Χριστώ Ιησού» Εφεσίους, Κεφ. 2:4-6). Ο
δε υμνωδός της Εκκλησίας μας προσκαλεί να «ταπεινωθώμεν εναντίον του Θεού
τελωνικώς διά νηστείας κράζοντες: ιλάσθητι υμίν ο Θεός τοις αμαρτωλοίς» (ὐμνος
Τριωδίου).
Βασικά,
υπαρξιακά μαθήματα των αγίων τούτων ημερών είναι η προσευχή, η μετάνοια, η
ταπείνωση, η συγγνώμη, η συγχώρηση, η φιλανθρωπία, η ελεημοσύνη, η αγάπη προς
τον Θεόν και προς τους ανθρώπους, η νηστεία, η άσκηση της αρετής και των
ωφελίμων διά τους ανθρώπους έργων. Η πίστη στον Θεό και η απόλυτη εμπιστοσύνη
μας στο Άγιον θελημά Του, και την φιλανθρωπίαν Του, την οποίαν «ο Θεός
πολυμερώς και ποικιλοτρόπως» έδειξεν προς τον άνθρωπον αποτελεί την προὓπόθεση της σωτηρίας της ψυχής μας. Να
αποφεύγουμε, αδελφοί, τον εγωισμόν, την υπερηφάνεια, την κενοδοξία, όπως μας
διδάσκει ο υμνωδός: «Εκ ταπεινώσεως γέρας υψοποιόν, εκ δε της επάρσεως, πτώμα
βλέπων χαλεπόν, του Τελώνου ζήλου τα καλά και του Φαρισσαίου κακίαν μίσησον»
και μας υπενθυμίζει ότι ο Θεάνθρωπος Χριστός «αρίστην έδειξεν οδόν υψώσεως την
ταπείνωσιν, ταπεινωθείς μέχρι και δουλικής μορφής».
Οι
Άγιες αυτές μέρες μας καλούν να επαναεξετάσουμε τας πράξεις του βίου μας, να
παύσουμε να σπαταλούμεν τα αγαθά μας για ταπεινά και ασήμαντα πράγματα, και να
διαθέτουμε την υγεία, την παιδεία, και τα χρήματα μας για καλούς και ιερούς
σκοπούς μη «εκδαπανώμεν ραθύμως τον βίον μας» από ματαιοδοξίαν και κοσμικόν
φρόνημα.
Το
παράδειγμα της μετάνοιας του Τελώνου, του Ασώτου υιού, και της οσίας Μαρίας της
Αιγυπτίας παραμένουν πάντα επίκαιρα και διδακτικά για κάθε άνθρωπο που θέλει να
αποκαταστήσει το «κατ’ εικόνα» με το οποίο μας έπλασεν ο Θεός. Δεν υπάρχει
κανένας άλλος τρόπος ζωής ενάρετης και δίκαιας παρά μόνον η επιστροφή του ανθρώπου προς τον Θεόν,
την οποίαν ευρίσκει –αποκαλύπτει με την
αγάπη και την συνεργασία του με τον πλησίον του. Με το πνεύμα θυσίας και
προσφοράς προς τους άλλους, μιμούμεθα τον Φιλάνθρωπον και Ελεήμονα Θεόν. Ο
Θεάνθρωπος Χριστός» εσταυρώθη για να μας ανεβάσει εις τον ουρανόν και να μας
κάμει μέλη και μετόχους της ουρανίου βασιλείας του. Γι’ αυτό, αδελφοί και
πατέρες, να νηστεύσουμε και με το σώμα μας και με το πνεύμα μας, να
μετανοήσουμε για τα σφάλματα μας, και να συγχωρήσουμε εαυτούς και αλλήλους. Να
καταφύγουμε στην Εκκλησία να προσευχηθούμε, να μεταλάβουμε των Αχράντων
Μυστηρίων εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον, για να εορτάσωμεν θεοπρεπώς
τα Σωτήρια Πάθη και την Ανάστασιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, Αυτόν
δοξολογούντες με χαράν και ευφροσύνην γιατί «εαυτόν εκένωσε μορφήν δούλου
λαβών, εν ομοιώματι άνθρώπων γενόμενος και σχήματι ευρεθείς ως άνθρωπος
εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού» (Φιλιπ.
2:7-8) για την λύτρωσιν του ανθρωπίνου γένους. Σ’ αυτόν ανήκει η δόξα, το
άπειρον έλεος, και η Βασιλεία, εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Λονδίνο,
Μεγάλη Τεσσαρακοστή 2016
Ο
Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και
Μεγάλης Βρετανίας Γρηγόριος
No comments:
Post a Comment