Σκόλοψ τῇ σαρκί

Ἐδόθη μοι σκόλοψ τῇ σαρκί, ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι

Αυτή είναι η μεγάλη εξομολόγηση του κορυφαίου Αποστόλου Παύλου, ο οποίος είχε γνώση μεγάλη των ανθρωπίνων αδυναμιών και δι’ αυτού του τρόπου δικαιολογούσε την ασθένεια από την οποία υπέφερε αδιαμαρτύρητα, προφανώς ίνα μη ενδώσει σε αναδυόμενη πιθανή ανθρωπίνη αδυναμία.

Θεέ μου, το μεγαλείο της ψυχής του ανθρώπου αυτού, ο οποίος συνετέλεσε στην διάδοση του Χριστιανισμού, ιδίως στις χώρες της Ανατολής Μικράς Ασίας. Του είχαν δοθεί από άνωθεν δυνάμεις και αυτό τον έκαμε να δέχεται την ταλαιπωρία της ασθενείας του φοβούμενος την κατά κόσμο αδυναμία του. ΄Ηταν γνώστης των πάντων και εγνώριζε πώς ο διάβολος ενεργεί μέσω του εγωϊσμού να καταστρέψει τα πάντα. Είναι ο Παύλος που από το πνευματικό του περίσσευμα επότιζε τις ψυχές των ολιγοπιστούντων.

Kαι τί δεν έχει γράψει σε παραινέσεις υπό μορφή επιστολών, τις οποίες εμείς σήμερα διαβάζουμε κάθε Κυριακή στην Εκκλησία πρό του Ευαγγελίου. Λόγια θεία, γεμάτα αγάπη, γιατί ο Παύλος συμμετείχε ενεργά στην ζωή, εργαζόμενος ως σκηνοποιός. ΄Ηταν ο πιο μορφωμένος κατά κόσμο από τους Αποστόλους και αυτό δεν τον πείραζε να εργάζεται τις πλέον ταπεινές εργασίες για τα πρός το ζήν, σκεπτόμενος ότι οποιαδήποτε εργασία και εάν κάνει είναι καλή και τιμημένη. Δεν ήθελε να ζει είς βάρος κανενός, είχε πνευματική υπερηφάνεια.

Για τον Απόστολο Παύλο έχουν γραφεί πολλά, με κύριο μέρος την βιογραφία του, η οποία είναι γεμάτη περιπέτειες, προκειμένου να διαδώσει τον Χριστιανισμό στους Εθνικούς, όπως ονομάζονταν τότε, χωρίς ποτέ να το βάζει κάτω. 

Ζούσε βιώνοντας τον Χριστό ενεργά στη ζωή του. Και έκανε πολλά θαύματα ένα από τα οποία είναι συναρπαστικό. Στους Φιλίππους ο Παύλος και ο Σίλας, που ακολουθούσε τον Παύλο, κατηγορούνται ως πρόξενοι ανωμαλίας στην πόλη και ως φορείς απαγορευμένων για τους Ρωμαίους συνηθειών. Οι δύο άντρες ραβδίζονται και φυλακίζονται αλλά τρομερός σεισμός προκαλεί τη νύχτα πανικό. Οι πόρτες της φυλακής ανοίγουν και ο δεσμοφύλακας αποπειράται να αυτοκτονήσει. Εμποδίζεται όμως από τους δύο Αποστόλους. Αυτός πιστεύει στο Θεό και βαπτίζεται με όλη την οικογένειά του φιλοξενώντας στο σπίτι την ιερά συνοδεία.

Ήταν ο Απελευθερωτής από τη μιζέρια, τη δουλεία και την εκμετάλλευση που γινότανε στον αδαή λαό, διδάσκοντας την αληθινή ελευθερία που τους προσέφερε ο Χριστιανισμός.

Όταν μάλιστα έφθασε στην Αθήνα, αμέσως παρετήρησε ότι οι ΄Ελληνες ήταν θρησκευόμενος λαός, που επίστευε στα είδωλα. Είδε τον βωμό που είχαν στον άγνωστο θεό και άρπαξε την ευκαιρία λέγοντας ότι ήλθε να τους διδάξει τον Θεό που ήταν άγνωστος γι’ αυτούς.

Για εμάς ο Θεός είναι γνωστός, μένει μόνο να δεχθούμε το θέλημά Του.

Νικόλαος Πούλιος

Ομότιμος Αρχιγραμματέας Ι.Α. Θυατείρων & Μ.Β.