Η πρωτεύουσα της μεγαλονήσου και λεβεντογέννας Κρήτης. Πατρίδα του Ελ Γκρέκο, του Μιχαήλ Δαμασκηνού, του Βιτσέντζου Κορνάρο, του Νίκου Καζαντζάκη και του Οδυσσέα Ελύτη.
Μια καταπληκτική πόλη, γεμάτη ιστορία, μύθους, θρύλους και παραδόσεις. Πλημμυρισμένη από χρώματα, μυρωδιές, τέχνη και έθιμα.
Τα αξιοθέατα της πόλης του Ηρακλείου αξίζουν περιήγησης και μελέτης (Βενετικά τείχη, Μεσαιωνικό Κάστρο Κούλες, Λότζια, Κρήνη του Μοροζίνη, Αγ. Αικατερίνη, Άγιος Μηνάς, Κεντρική Αγορά, Αρχαιολογικό Μουσείο).
Ευτυχής όποιος κατάφερε να την επισκεφθεί.
Κι όπως λέει και μια μαντινάδα:
«Χάνει όποιος το πόδι του στο Ηράκλειο δεν πατήσει,
«Χάνει όποιος το πόδι του στο Ηράκλειο δεν πατήσει,
τόσες χιλιάδες ομορφιές ποτέ δεν θα γνωρίσει».
.
.
.
2 comments:
Δεν έχω πάει στο Ηράκλειο και είναι μια πόλη που πολύ θα ήθελα να επισκευτώ.
Το Ηράκλειο και οι άλλες πόλεις, αλλά και τα χωριά της Κρήτης, έχουν κάτι ειδικό που σε προσελκύει. Είναι οι φυσικές ομορφιές; Είναι το πνεύμα της φιλοξενίας των εγκάρδιων κατοίκων; Είναι η ιστορία, οι παραδόσεις και τα έθιμα; Είναι ένα ή πολλά; Πάντως, στην Κρήτη αισθάνεσαι να αναπνέεις έναν αέρα οικείο και πολύ πλούσιο σε πνευματικό, ηθικό και πολιτιστικό οξυγόνο. Αξίζει να την προσεγγίσει κανείς απαλά και με αγάπη.
Post a Comment