Friday 29 May 2009

Θρηνητικό Συναξάρι

Στην αποφράδα αυτή ημέρα, την ημέρα που το Γένος μας έχει αφιερώσει στην εθνική μνημοσύνη, την ημέρα που χάσαμε την πολυτίμητη και πολυθρύλητη παντοτινή Βασιλεύουσά μας, σκέφθηκα να δούμε μαζί δύο ζωγραφικές απεικονίσεις ενός Θρηνητικού Συναξαριού. Το πρώτο ιστορήθηκε από το χέρι του Φώτη Κόντογλου:

Το δεύτερο «έγραψεν Κωνσταντίνος Βρούσγος», ο οποίος μου χάρισε προσωπικά ένα αντίγραφο, με τη γλυκύτατη αφιέρωση: «Ζωγραφικό δημοτικό τραγούδι για τα ξεχασμένα εθνικά μας θέματα, αφιερωμένο εξαιρετικά στον...».

Μεταφέρουν και τα δύο, με έναν γνήσιο τρόπο, τον ασίγητο καημό της Ρωμιοσύνης. «Πάλι μέ χρόνια με καιρούς...».

7 comments:

Κώστας Καρακάσης said...

Καλημέρα Αδελφέ μου.
Πένθιμη η σημερινή ημέρα.Για όσους έχουν ακόμα μνήμες... Η Εκκλησία μας εορτάζει ταυτόχρονα την Οσία Υπομονή, που δεν είναι άλλη από την Ελένη, μητέρα των δύο τελευταίων αυτοκρατόρων, του Ιωάννη Η! και του Κωνσταντίνου ΚΑ! που έπεσε στην πύλη του Ρωμανού, εκείνη την αποφράδα ημέρα. Άραγε πότε θα αγιοποιηθεί αυτός ο τελευταίος θρύλος της Βασιλεύουσας; Οι Ρώσσοι αγιοποίησαν τους τελευταίους Ρωμανώφ που εκτελέστηκαν κατά τον γνωστό κτηνώδη τρόπο στο Αικατερίνεσμπούργκ.... Εμείς εκείνον τον τραγικό αυτοκράτορα, όλο και λιγότερο τον θυμόμαστε...
Ας ανάψουμε τουλάχισοτν όλοι ένα κεράκι στην μνημοσύνη του.
Και κάτι ακόμα: Η κάρα της Οσίας Υπομονής σώζεται στην Μονή του Οσίου Παταπίου στο Λουτράκι....

Anastasios said...

@ Κώστας Καρακάσης,

Άρχοντά μου, καλημέρα!

Πάντα τέτοια μέρα είμαι ιδιαίτερα λυπημένος. Είμαι σίγουρος ότι πολλοί Έλληνες είναι έτσι, κι όχι απαραίτητα για εθνικιστικούς λόγους.

Για την Αγία Υπομονή γνωρίζω. Έχω διαβάσει και το βιβλίο (νομίζω πως είναι το μοναδικό) που έγραψε ο π. Σωτ. Μακρυστάθης. Είναι καλά όμως που την αναφέρετε.

...Οι μισοί είμαστε στον Πανορμίτη σήμερα...

Κώστας Καρακάσης said...

Α! Τι τυχεροί που είστε....
Τον έχω σαν ένα από τους προστάτες μου.... Ανάψτε ένα κεράκι και για μένα με τις ευλογίες και τις προσευχές σας.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Βαριά η θλίψη..
Πόσα άλλα μαθαίνω σήμερα. Δε γνώριζα για την οσία Υπομονή, παρ' ότι έχω επισκεφθεί το μοναστήρι του οσίου Παταπίου που πολύ αγαπώ

Μετ' ασπασμών τε και εναγκαλισμών

Anastasios said...

@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ,

Ας μην ξεχνούμε και το σεπτό Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, που φυλάει Θερμοπύλες στη Βασιλεύουσα, και βιώνει μια μόνιμη κατάσταση Μεγ. Παρασκευής.

Αλντεμπαράν said...

Καλησπέρα σας! Μπορεί να έπεσε η Πόλη, μα όσο οι άνθρωποι συνεχίζουν να λειτουργούν το μυστήριο της σύναξης και την αποστολής τους στον «κόσμο» εν Χριστό. Οι μικρές και ασήμαντες πολιτείες μας μορφώνονται εν Χριστό γιατί στην καρδία μας όταν υποδεχόμαστε τον Χριστό αυτό φωτίσει την κάθε πτυχή της ζωής μας. Αγγίζει και μπορεί να ζεστάνει και να φωτίσει και τον άλλον. Η πόλη μας τότε γίνετε Πόλη και η ενορία μας Ενορία, η εκκλησία μας Εκκλησία. Να προσέχουμε μόνο μέσα στις καρδίες μας να μην γίνει το αντίθετο και η Πόλη γίνει πόλη!
Καλό σας βράδυ

Αθανάσιος Παυλάκης

Anastasios said...

@ Αλντεμπαράν,

Η πόλη που μεταμορφώνεται σε Πόλη είναι μια πολύ όμορφη εικόνα...