Η καλή μας συμπατριώτισσα, από την Αρχαία Ολυμπία, κα. Φωτεινή Hetherington, είναι δασκάλα υπεύθυνη για την διδασκαλία των Θρησκευτικών στο Αγγλικό Δημοτικό Σχολείο Furness Primary School, στην περιοχή Harlesden, του ΒΔ Λονδίνου. Τα τελευταία χρόνια, προς το τέλος της σχολικής χρονιάς, οργανώνει με δική της πρωτοβουλία μια Έκθεση Θρησκευτικών (Religious Education Fair).
Σ’ αυτή την Έκθεση προσκαλεί να λάβουν μέρος εκπροσώπους διαφόρων θρησκευμάτων, αφού το μάθημα των Θρησκευτικών στην Αγγλία (σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης) είναι καθαρά θρησκειολογικό.
Οι εκπρόσωποι των θρησκειών έχουν μαζί τους και εκθέτουν διάφορα αντικείμενα από τη λατρεία, βιβλία, φυλλάδια για να μοιράσουν στους μαθητές του Σχολείου κ.ά. Στη φετινή έκθεση, που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 26 Ιουνίου, έλαβαν μέρος οι παρακάτω:
Ελληνορθόδοξοι:
Μουσουλμάνοι:Ελληνορθόδοξοι:
Βουδιστές:
Σικ:
Βιβλική Εταιρεία:
Μάρτυρες του Ιεχωβά:
Ινδουϊστές:
Ιουδαίοι:
Ανθρωπιστές (Humanists):
Είναι σίγουρα μια διαφορετική εμπειρία, η οποία δεν μπορεί να γίνει ούτε εύκολα κατανοητή, αλλά ούτε και αποδεκτή στην Πατρίδα μας την Ελλάδα, η οποία είναι μια Ομολογιακή Ορθόδοξη χώρα, με επίσημη θρησκεία την Ανατολική Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία.
11 comments:
H συνύπαρξη ιδεών σε όλο της το μεγαλείο!Μήπως μπορεί να αποτελέσει οδηγό και για μας;
Καλή Κυριακή ευχομαι...
Αναγκαστικά ξύνω το κεφάλι μου από αμηχανία απέναντι στην ιδέα αυτή: είναι καλή για αγγλικό σχολείο, με διαπολιτισμική εκπαίδευση και προσαρμοσμένο στις ανάγκες μιας πολυεθνικής κοινωνίας. Πόσο εφαρμόσιμη (ή επιθυμητή) θα ήταν σε μια κοινωνία όπως η ελλαδική που γίνεται προοδευτικά πολυεθνική, αλλά αδιαφορεί συστηματικά για τη διατήρηση της παραδοσιακής πολιτισμικής της ταυτότητας; Χωρίς να είμαι κινδυνολόγος, αυτό διαπιστώνω καθημερινά, και δεν έχω έτοιμη απάντηση στο δίλημμα.
Πιστευω οτι ειναι μοναδικη προσπαθεια αυτη. Γιατι ουτε την εχω ξαναδει ουτε την εχω ξανακουσει.
Μπραβο της!!!
@ VaD,
Εσύ έχεις κάποιες εμπειρίες από το εξωτερικό και μπορείς να δεις κάποια τέτοια θέματα με πιο ανοιχτό μυαλό.
Η Ελλάδα μας όμως...
@ Α. Παπαγιάννης,
Πάντως δεν πρότεινα τίποτα για την Πατρίδα μας. Απλά έδειξα μια Λονδρέζικη εκπαιδευτική πρακτική. Η διαπολιτισμική εκπαίδευση υπάρχει μεν τώρα και στην Ελλάδα, αλλά δεν μπορεί να συγκριθεί με την εμπειρία άλλων χωρών, που ασχολούνται με το ζήτημα αυτό επί μακρόν.
@ Aliki,
Έχει οπωσδήποτε τα θετικά της. Και μπορεί μια τέτοια συνάντηση, μέσα σε έναν χώρο εκπαίδευσης, να αποτελέσει την απαρχή για την συμφιλίωση των θρησκειών.
Καλησπέρα π. Αναστάσιε,
Πριν απο λίγους μήνες είχα την τύχη και τη χαρά να ζήσω αυτή την εμπειρία στο νηπιαγωγείο όπου κάνω την πρακτική μου, στην Κύπρο. Τα παιδιά αλλά και εμείς χαρήκαμε και γιορτάσαμε την διαπολιτιμικότητα.
Μοναδική εμπειρία!!!
Ελπίζω να υπάρξουν και άλλες τέτοιες εκδηλώσεις, όχι μόνο στην Κύπρο και Αγγλία αλλά και αλλού.
@ pavlina,
Είναι αλήθεια ότι μια τέτοια εμπειρία μπορεί να σημάνει την άρση της απομόνωσης και την αρχή της συνεργασίας. Έχουμε ανάγκη να ανοικτούμε προς το πέλαγος του... άλλου, και να ανακαλύψουμε τρόπους επικοινωνίας μαζί του.
Π. Αναστάσιε με ξαφνιάζετε που βλέπετε τα πράγματα τόσο ανοιχτόμυαλα!!!
Μέχρι τώρα οφείλω να ομολογήσω οτι ο μαναδικός ιερέας που έχω συζητήσει μαζί του και δεν είναι κολλημένος σε δεισιδαιμονίες και προλήψεις, είναι ο γαμπρός μου, ο άνδρας της αδελφής μου, που είναι ιερέας στο καντόνι της Ζυρίχης στην Ελβετία. Χαίρομαι να διαβάζω το μπλογκ σας, ειλικρινά!
@ logia,
Aφού αναφέρθηκες στην Ελβετία, θα θυμήσω ότι ο πρώην Μητροπολίτης Ελβετίας Δαμασκηνός έπαιζε πάντα πρωταγωνιστικό ρόλο στους δια-θρησκευτικούς διαλόγους και ήταν πρωτοπόρος στο τομέα αυτό.
Αξίζει οπωσδήποτε το έργο και η παρακαταθήκη του να συνεχισθεί.
Πολύ ενδιαφέρον!
Post a Comment