...για άλλη μια φορά;
Κυριακή απόγευμα. Διαβάζω στις ειδήσεις (στο διαδίκτυο):
Εκτεταμένα επεισόδια μεταξύ αστυνομικών και ομάδων νεαρών...
Ομάδες κουκουλοφόρων πέταξαν πέτρες, ξύλα και άλλα αντικείμενα στους αστυνομικούς...
Οι νεαροί κατέβασαν επίσης την ελληνική σημαία από το κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου, αναρτώντας μία άλλη σημαία με το σήμα των αναρχικών. Κατά την έφοδο στην πρυτανεία, οι άγνωστοι τραυμάτισαν τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρήστο Κίττα...
Ομάδες νεαρών έβαλαν φωτιά σε σακούλες σκουπιδιών, ενώ έσπασαν και βιτρίνες...
Αναρωτιέμαι, ειλικρινέστατα, για ποιό λόγο όλα αυτά;
Τι δεν πάει καλά; Τι χρειάζεται να γίνει;
Γιατί οι νέοι μας προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες;
Αποφασίζουν μόνοι τους για τις ενέργειες αυτές ή κατευθύνονται;
Επειδή απουσιάζω από την Πατρίδα τα τελευταία 22 χρόνια φαίνεται πως έχω χάσει κάποια... επεισόδια.
Πάντως, όταν τον προηγούμενο μήνα πέρασα από την Οδό Ερμού είδα αυτή την διαφημιστική αφίσα σε κάποια βιτρίνα καταστήματος. Κοιτάξτε τι έχουν γράψει πάνω της κάποιοι επιτήδειοι.
Αν είναι δυνατόν!!!
3 comments:
Έχω μια θεωρία που νομίζω ότι όσο πάει και επιβεβαιώνεται: όσοι φάγαμε ξύλο μικροί (από γονείς και δασκάλους, όπως έπρεπε, και με σωστές αφορμές) έχουμε λιγότερες πιθανότητες να φάμε ξύλο μεγάλοι, δικαίως ή αδίκως. Δεν πάθαμε τίποτε, δεν αποκτήσαμε ψυχικά τραύματα, και μάθαμε ότι όλες οι πράξεις μας έχουν συνέπειες, κάποιες σε πολύ ευρύτερο πλαίσιο. Μήπως πέφτω έξω;
@ Α. Παπαγιάννης,
Προφανώς η θεωρία σου δεν θα θεωρηθεί politically correct με σημερινά δεδομένα και κριτήρια, αλλά όμως έχει την αξία της και την ιστορική της καταξίωση.
Αχ π.Αναστάσιε.... Έχεις χάσει όντως το τραίνο που λέγεται σύγχρονη Ελλάδα και σύγχρονος Έλληνας...
Δεν μας χωράει τούτη η γωνιά για να καταθέσουμε τα "γιατί" αυτών των ερωτημάτων που θέτεις...
Χρόνια τώρα η Πατρίδα αφανίζεται αργά και σταθερά, ξεπουλιώνται τα πάντα και οι πάντες, καιόλοι δείχνουμε να μην αντιλαμβανόμαστε το που πάμε... Μεθοδευμένοι σατανιστές προετοιμάζουν χρόνια τώρα, αργά και σταθερά την αποδόμηση της νεολαίας για να μην υπάρξει Αύριο...Κάτι ξέρουν...
Ελπίζω να μην ζήσω τα χειρότερα...
Πρόλαβα να γνωρίζω και να κλάψω για μια Πατρίδα υπερήφανη και άξια των πράξεων και της Ηθικής της υπόστασης.. Μοιάζει πια με όνειρο.
Κ.Κ.
Post a Comment