Όπως έλεγε κι ο Σεφέρης όταν τρέχει το ποτάμι φέρνει μαζί του καθαρό νερό αλλά και διάφορες ακαθαρσίες. Δηλαδή η ζωή μας στην πορεία της μας φέρνει και χαρές και λύπες.
Μια πρόσφατη περιπέτεια υγείας του γεννήτορα πατέρα οδήγησε τα βήματά μου στην πατρική γη για συμπαράσταση και προσκύνημα στα πάτρια.
Εκεί, λοιπόν, παράλληλα με την αγωνία, την ανησυχία, την ανασφάλεια και τον φόβο που φέρνει μια σοβαρή ασθένεια, και μάλιστα αγαπημένου προσώπου, αυτό που γενικά θα λέγαμε τα «ξινά» της ζωής, γεύθηκα και τα πρόσφατα προϊόντα της σπιτικής τέχνης από τη γεννήτορα και «ποιήτρια» μητέρα.
Οι δίσκοι με τα γλυκά, ιδιαίτερα του κουταλιού, πήγαιναν κι έρχονταν. Τα σιρόπια έτρεχαν. Τα «γλυκά» της ζωής φαίνεται να νικούν τελικά τα «ξινά», αν και τα δύο είναι παράλληλες καταστάσεις που είναι πάντα παρούσες στη ζωή του καθενός μας.
2 comments:
Πολύ ωραία τα γλυκά...Άντε και περαστικά στον παππού...!
@ demetrifs,
Από το στόμα / γραφίδα σου στου Θεού τ' αυτί!
Post a Comment