Ποίημα του Ριχάρδου

 
Με τον αγαπητό φίλο Ριχάρδο, συνοδοιπόρο στα μονοπάτια της ηλιοφώτιστης Ποίησης και αφοσιωμένο Φιλέλληνα, βρεθήκαμε πριν από λίγες ημέρες, με σκοπό να συζητήσουμε για Ποίηση, καθώς και για μια νέα εκδοτική προσπάθεια, για την οποία θα πούμε περισσότερα κάποια άλλη στιγμή.
 

Η συνάντησή μας έγινε σε ελληνική καφετέρια του Bristol, όπου εκεί εκτός των άλλων είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και από μια σπανακοτυρόπιτα. Μετά τη συνάντηση ο Ριχάρδος μου έστειλε ένα Ποίημά του, που ήταν αφιερωμένο ακριβώς σε αυτό το θέμα, δηλαδή στην σπανακοτυρόπιτα. Αμέσως αισθάνθηκα μια έλξη και μια διάθεση να το μεταφράσω στα ελληνικά. Το έκανα με την άδεια του Ποιητή. Παραθέτω παρακάτω το πρωτότυπο Ποίημα στην αγγλική και τη μετάφραση στα ελληνικά.
 

Spanachotyrópittes
 
Triangles of filo
filled with feta and spinach –
we bought them from the bakery
in the old village.
 
You sit outside in the shade
with your book.
I bring out a tub of aubergine dip
and cut you strips of carrot.
 
One glass each of yesterday's wine
to sip till lunch is ready.
I play some Theodorakis songs
(’64 -‘ 75) –
the ones I played back then.
 
I slice a red salad
and chop a green
dressing them with olive oil
lemon juice and all my love
 
cut the country bread
and open the Retsina.
I bring them out to the table
almost forgetting the spanochotyrópittes.
 
 
Σπανακοτυρόπιτες
 
Τρίγωνα του φύλλου
γεμιστά με φέτα και σπανάκι –
τα αγοράσαμε από το αρτοποιείο
στο παλιό χωριό.
 
Κάθεσαι έξω στη σκιά
με το βιβλίο σου.
Βγάζω ένα σκεύος με σάλτσα μελιτζάνας
και σου κόβω λωρίδες καρότου.
 
Ένα ποτήρι ο καθένας από το χθεσινό κρασί
να πιούμε μέχρι να ετοιμασθεί το γεύμα.
Παίζω κάποια τραγούδια του Θεοδωράκη
('64 -' 75) -
αυτά που έπαιζα τότε.
 
Κόβω μια κόκκινη σαλάτα
και ψιλοκόβω ένα λαχανικό
περιχύνοντάς τα με ελαιόλαδο
χυμό λεμονιού και όλη μου την αγάπη
 
κόβω το χωριάτικο ψωμί
και ανοίγω τη Ρετσίνα.
Τα βγάζω έξω στο τραπέζι
σχεδόν ξεχνώντας τις σπανοκοτυρόπιτες.