Tuesday 31 March 2020

H Ποίηση στην πανδημία


Οι εποχές της ταραχής και των παντός είδους κοινωνικών και άλλων αναστατώσεων είναι γνωστό πως δημιουργούν και προσφέρουν εμπνεύσεις πολλές και ιδιαίτερες. Σε τέτοιες έντονες στιγμές όλες οι Τέχνες ανθούν και οι δημιουργοί / καλλιτέχνες βρίσκουν χώρο και τρόπο να καλλιεργήσουν την προσωπική τους δυναμική και να εκφραστούν. Αυτή την ευκαιρία αξιοποίησε κι ο παρών ιστολόγος και κατέγραψε, σε λευκό πίνακα με πράσινο πενάκι, τους παρακάτω ταπεινούς στίχους:


ΑΝΑΓΚΗΣ ΚΑΙΡΟΣ

Η εστεμμένη πανδημία
χτύπησε τη θύρα της γης
ο βασιλικός ιός καλπάζει
η ταχύτητα των ανθρώπων
μειώθηκε στο ελάχιστο.

Αίφνης έχουμε την ευκαιρία
ν’ αφουγκραστούμε
τις φτερούγες της άνοιξης
και ν’ αναπνεύσουμε
την ανάσα των λουλουδιών.

Το μελισσένιο κερί
καίει τώρα στο μανουάλι
ασυντρόφευτο
αλλά το θυμίαμα
αναδύει εντονότερη ευωδιά.

Στο γραφείο αποδημίας
τα χαρτιά ανακατεμμένα
ο βυζαντινός καφές αχνιστός
κι οι ευλογίες μετριούνται
με τους δείχτες του ρολογιού.

Η ζωή αναμένει
            με καρτερία περισσή.

                                                                                                Λονδίνο, 28 Μαρτίου 2020

Monday 30 March 2020

Τήν πᾶσαν ἐλπίδαν μου...


...ες σ νατίθημι, Μήτηρ το Θεο,  φύλαξόν με π τν σκέπην σου


Νομίζω πς ο στερνς μας λέξεις πο προφέρουμε στν προσευχή μας, λίγο πρν μς βυθίσει πνος, εναι οἱ παραπάνω. Λέξεις τρυφερές, ντυμένες μ κατάνυξη κα φατη συγκίνηση. Γιατ φηνόμαστε πι ν’ ποκοιμηθομε στ Μητρικ τν γκαλι τς Παναγις, τς Μάνας λων μας, τς μοναδικς παραμυθίας μας, μέσα στ δυσώπητο τέναγος τς καθημερινότητας, πο περνμε. Κι λήθεια, χουμε σκεφτε τ εδικ βάρος πο σηκώνουν μι-μι ο παραπάνω λέξεις, λέξεις κλειδι ν’ νοίξουν ο πύλες τς ασιοδοξίας, τς καταθέσεως κάθε γνοιας κα κάθε στεναγμο, μ τν κατάθεση τς λπίδας μας, τς κάθε λπίδας μας, στ τίμια χέρια Της.

λήθεια, πόσοι π μς λους, πο τοτον τν καιρ το γκλείστου βίου μας ψάχνουμε τρόπους κα φορμς ν’ ποδράσουμε, στω γιλίγο π τν πραγματικότητα στν ποία ζομε. Μι πραγματικότητα πο στν πυρήνα της εναι σκηση, θεία πίσκεψη, γι να μς πε Θεός, «δ εμαι, μαζί σας· προσέξτε με, ν τ θέλετε». Κα μαζί Του ν εμαστε σίγουροι πς γρυπνεί κι Παναγι «σν πάσι τος γίοις». Τ ρώτημα κα μάλιστα τ πλέον βασικ ρώτημα εναι τ πόσοι κμεταλλεύονται ατν τν εκαιρία πρς ψυχωφέλειαν κα καταρτισμό τους; Κα κυρίως πόσοι ναζητον την Παναγία Μητέρα μας ν Τς προσέφουν «τν πσαν λπίδα τους»;

π. Κ.Ν. Καλλιανός

Sunday 29 March 2020

Λόγος Κυρίου, 29/3/2020


Οι εκκλησίες μας είναι κλειστές στη Μεγάλη Βρετανία, για τον γνωστό λόγο της πανδημίας του κορωνοϊού. Για τον λόγο αυτό, κι επειδή οι πιστοί μας δεν θα έχουν τη δυνατότητα να πάρουν στα χέρια τους το φυλλάδιο «Λόγος Κυρίου», που κυκλοφορεί σε όλους τους Ναούς της Ι.Α. Θυατείρων και Μ.Β. κάθε Κυριακή, αναρτούμε εδώ το φυλλάδιο, για να μπορέσουν οι Ομογενείς να το διαβάσουν ηλεκτρονικά.




Saturday 28 March 2020

Ποίηση Φάνη Λελεμψή - 7


Είμαστε πλέον έγκλειστοι στα σπίτια μας, λόγω της γνωστής πανδημίας. Ο καθένας ψάχνει να βρει τι θα τον κρατήσει σε εγρήγορση, τι θα του δώσει λίγη χαρά, λίγο χαμόγελο.  


Ένα από τα στοιχεία που γαληνεύουν την ψυχή είναι ασφαλώς και η Ποίηση. Ο λογοτέχνης του Αναπλιού / Ναυπλίου, ο φίλος Φάνης Λελεμψής, μας οδηγεί σταθερά σε μονοπάτια έμπνευσης και αλήθειας, σε φωτεινές και χαρούμενες ατραπούς.

ΤΑ ΑΗΔΟΝΙΑ

Τα αηδόνια
δεν έχουν ωράριο
στην αρμονία.
Κελαηδούν
το απερίγραπτο.

Friday 27 March 2020

Προσευχή για τον κορωνοϊό


Εχή ες λοιμικήν νόσον
(το νεωστί νσκήψαντος κορωνοϊο)


Δέσποτα παντοκράτορ, ὁ ἀντιλήπτωρ καί σωτήρ τοῦ κόσμου˙ ὁ ἰατρός καί βοηθός τῶν πασχόντων, λυτρωτής τε καί Σωτήρ τῶν νοσούντων˙ ὁ τάς σωματικάς καί ψυχικάς θλίψεις τῶν ἀνθρώπων θεραπεύων˙ ὁ νικητής τοῦ θανάτου˙ αἰτούµεθά Σου, ὁ Θεός ἡµῶν, καθάρισον καί ἀπάλλαξον ἡμᾶς ἀπό πάσης νόσου καί ἀπό παντός µολυσµοῦ σαρκός καί πνεύµατος. Κύριε, μή ἐγκαταλίπῃς ἡμᾶς. Τήν ἰατρικήν Σου δύναµιν οὐρανόθεν ἐξαπόστειλον. Πᾶσαν λανθάνουσαν ἀσθένειαν ἀποδίωξον. Βοήθησον ἡμῖν εἰς καιρόν λοιμοῦ, καί ρῦσαι ἡμᾶς ἀπό πάσης θλίψεως, κακῶν καί ὀδύνης. Παῦσον τήν ἐνεστῶσαν μάστιγα, ὑπομονήν δέ ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ δός ἡμῖν, Κύριε. Ἀνάστησον ἡμᾶς. Γενοῦ ἰατρός πάντων ἡμῶν˙ ἐξέγειρον ἡμᾶς ἀπό κλίνης ὀδυνηρᾶς καί ἀπό στρωµνῆς κακώσεως. Πρόσδεξαι τάς ἱκεσίας τῶν ἰατρῶν, τῶν νοσηλευτῶν καί πάντων τῶν διακονούντων καί παρεχομένων τοῖς ἀσθενοῦσι φροντίδα, περίθαλψιν καί κουφισμόν ἐν τοῖς χώροις τῆς Ὑγείας. Ἐνίσχυσον αὐτούς διά τῆς φιλανθρωπίας Σου καί στερέωσον αὐτούς ἐν τῇ δυνάμει Σου. Ἀνάπαυσον ἐν τόπῳ ἀναψύξεως τούς ὑπό τῆς ἐπαράτου λοιμικῆς νόσου φθορᾷ ὑποκύψαντας κεκοιμημένους δούλους Σου καί ἀδελφούς ἡμῶν, ἀποκατάστησον δέ ἡμᾶς, τούς περιλειπομένους, ὑγιεῖς καί τεθεραπευμένους ἐν τῇ ἁγίᾳ Σου Ἐκκλησίᾳ, εἰς προσκύνησιν καί δόξαν τοῦ ἁγίου Σου ὀνόματος. Σόν γάρ ἐστι τό ἐλεεῖν καί σῴζειν ἡµᾶς, ὁ Θεός ἡµῶν, καί Σοί τήν δόξαν ἀναπέµποµεν, τῷ Πατρί, καί τῷ Υἱῷ, καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύµατι, νῦν, καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Wednesday 25 March 2020

Θυατείρων Νικήτας για 25η Μαρτίου 1821


Εγκύκλιος του Αρχιεπισκόπου για την Επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821


Αριθ. Πρωτ.: Α00233

25η Μαρτίου· διπλή γιορτή, διπλή χαρά, γιορτή της Ορθοδοξίας και του Γένους. 25η Μαρτίου· μέρα χαράς, απολύτρωσης, αισιοδοξίας για την Χριστιανοσύνη. Την ημέρα αυτή ο Άγγελος Κυρίου υπόσχεται στην ανθρωπότητα σωτηρία και αναγέννηση. Αναγγέλλει τον ερχομό του Θεανθρώπου, του Σωτήρα του κόσμου. 25η Μαρτίου· θύμιση γεγονότος μοναδικού θάρρους. Τιμούμε τους προγόνους που κήρυξαν την Επανάσταση του 1821, τους Έλληνες και τις Ελληνίδες που πολέμησαν στα πεδία των μαχών και θυσίασαν ακόμη και αυτό το υπέρτατο αγαθό της ζωής, προκειμένου να δρέψουν το γλυκό καρπό της ελευθερίας.

Η επανάσταση του 1821 είναι το σπουδαιότερο γεγονός της νεώτερης ιστορίας του Γένους μας, αφού το Γένος απέκτησε υπόσταση κρατική, σταθερό σημείο αναφοράς των Ελλήνων ανά την οικουμένη. Είναι όμως και γεγονός παγκοσμίου σημασίας, διότι υπήρξε η πρώτη εθνική επανάσταση για την ανεξαρτήσία υπόδουλου Έθνους, παράδειγμα και γι’ άλλους υπόδουλους λαούς.

Το έργο των Ελληνών του 1821 δεν ήταν μόνο έργο των λίγων, ούτε έργο μόνο μίας τάξεως ή κοινωνικής ομάδας. Ήταν έργο ολόκληρου του Γένους. Οι λίγοι και οι πολλοί δεν ξεχώρισαν, γιατί τους ένωνε ο κοινός σκοπός. Κι ο σκοπός των αγωνιστών του 1821 ήταν Εθνικοθρησκευτικός.

Οι Έλληνες πολέμησαν γιά του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία. Τα δύο αυτά ιδανικά ένωναν τούς Έλληνες. Ο Ιωάννης Μακρυγιάννης είπε: “κι’ αν πεθάνουμε, πεθαίνουμε για τη Πατρίδα και για την Θρησκεία μας. Αυτός ο θάνατος είναι γλυκός”.

Γι’ αυτό κι εμείς σήμερα, ευλαβείς προσκυνητές μπροστά στους τάφους των αθανάτων νεκρών μας, υψώνουμε με ευγνωμοσύνη το νου και την καρδιά μας στους ελευθερωτές, τους ήρωες και μάρτυρες των αγώνων του 21.

Και καθώς βαδίζουμε προς την ιστορική επέτειο των διακοσίων ετών από την Επανάσταση του 1821, τους διαβεβαιώνουμε ότι Ορθοδοξίας κι Ελληνισμός πορεύτηκαν, πορεύονται και θα πορεύονται μαζί. Είναι μεγέθη άρρηκτα συνδεδεμένα. Κι αποτελεί ιερό χρέος να τα κρατήσουμε ζωντανά μέσα μας, ως αδιάσπαστα συστατικά της ιδιοσυγρασίας κάθε Ορθόδοξου Έλληνα στη Μεγάλη Βρεταννία, αλλά και όπου γης.

Και καθώς βαδίζουμε προς την ιστορική επέτειο των διακοσίων ετών από την Επανάσταση του 1821, δεν λησμονούμε ότι παραμένει ακόμη ανοιχτή η πληγή στο σώμα του Κυπριακού Ελληνισμού. Απαιτούμε από την διεθνή κοινότητα να στρέψει επιτέλους το βλέμμα της προς την μαρτυρική νήσο και να γιατρέψει την χρονίζουσα εκκρεμότητα της διχοτόμησης με οδηγό τους κανόνες διεθνούς δικαίου, με σεβασμό σε εκείνους που θυσιάστηκαν ή εκτοπίστηκαν και με στόχο την αταλάντευτα ειρηνική πορεία της Κύπρου προς το μέλλον.

Λονδίνο, 18 Μαρτίου 2020

Ο Αρχιεπίσκοπος

U ο Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας ΝΙΚΗΤΑΣ

Tuesday 24 March 2020

Θυατείρων Νικήτας προς Κληρικούς

Αγαπητοί Αδελφοί και συνεργάτες στον αμπελώνα του Κυρίου,
 
Photo by Alexios Gennaris!
"Ό Θεός ἡμῶν καταφυγὴ καὶ δύναμις, 
βοηθὸς ἐν θλίψεσι ταῖς εὑρούσαις ἡμᾶς σφόδρα. 
Διὰ τοῦτο οὐ φοβηθησόμεθα ἐν τῷ ταράσσεσθαι τὴν γῆν 
καὶ μετατίθεσθαι ὄρη ἐν καρδίαις θαλασσῶν, 
ἤχησαν καὶ ἐταράχθησαν τὰ ὕδατα αὐτῶν, 
ἐταράχθησαν τὰ ὄρη ἐν τῇ κραταιότητι αὐτοῦ” (Ψαλμ. 46:1-3).

Εχθές εορτάσαμε την Σταυροπροσκύνηση - το μέσον της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Ήταν μια μέρα που άπαντες, κλήρος και λαός μαζί, προσδοκούσαμε. Περιμέναμε να αντικρίσουμε τον Ζωηφόρο Σταυρό και να λάβουμε δύναμη, ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε το πνευματικό μας ταξίδι προς το Πάσχα. Περιμέναμε να αντικρίσουμε το Σταυρό και να ζητήσουμε ίαση, έλεος και χάριν. Οι εκκλησίες θα ξεχείλιζαν, γεμάτες ανθρώπους. Δυστυχώς, οι εκκλησίες ήταν κλειστές και άδειες. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι το μήνυμα του Σταυρού απουσίαζε για εμάς και για τον κόσμο. Το μήνυμα της πίστεως, της ελπίδος και της αγάπης συνεχίζει να εκπορεύεται και να γεμίζει την οικουμένη εξαιτίας του Κυρίου.

Δεν είναι ανάγκη να σας πω ότι αντιμετωπίζουμε δύσκολους και απαιτητικούς καιρούς. Οι άδειοι δρόμοι και οι άδειες καρδιές των ανθρώπων το μαρτυρούν. Είναι, ωστόσο, επίσης ο καιρός που εμείς, ως κλήρος, οφείλουμε να αρθούμε στο ύψος της κλήσεώς μας ως διάκονοι και ιερείς του Θεού. “Υπάρχει για κάθε τι ο καιρός του”, όπως μας θυμίζει ο Εκκλησιαστής, και τώρα είναι η ώρα κατά την οποία οφείλουμε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά και να διακονήσουμε τον πάσχοντα κόσμο.

Υπάρχουν αυτοί που αναζητούν απαντήσεις σε πλήθος ερωτήσεων αναφορικώς προς τον κορωνοϊό. Για τις περισσότερες από αυτές τις ερωτήσεις δεν έχουμε απαντήσεις, καθώς εμείς δεν είμαστε επαγγελματίες ιατροί. Παρά ταύτα, είμαστε εντεταλμένοι να αποκριθούμε σε καρδιές που παραπαίουν από την απογοήτευση προκειμένου να τις πληρώσουμε διά παρηγορίας, ελπίδος και αγάπης, ιδίως όταν άνθρωποι μας λένε “πως μπορεί ο Θεός να το  επιτρέπει αυτό στον κόσμο;” Όταν η πίστη διέρχεται κρίση, είναι τότε που εμείς πρέπει να σταθούμε δυνατοί και να γίνουμε το αντίβαρο εν μέσω της θυέλλης που μας έχει υπερσκελίσει. 

Βεβαίως, στην ιστορία της Εκκλησίας οι προπάτορές μας ήρθαν και αυτοί ενώπιον μεγάλων προκλήσεων και κρίσεων και ο Θεός έστειλε αγίους ανθρώπους να διακονήσουν τους εμπερίστατους. Η πρόνοια και το έλεος του Θεού αποκαλύφθηκαν όταν ήγειρε τους Κριτές για να σώσει τον λαό Του. Σε δύσκολους καιρούς πείνας, ασθένειας και αναταραχής, ο Θεός εισάκουσε τις κραυγές και τις αιτήσεις των πιστών. Είναι δικό μας καθήκον να ταπεινωθούμε και να προσευχηθούμε. 

Ο Ουράνιος Πατέρας μας μπορεί να επιλέξει να ενεργήσει θαύμα μέγα και να μας ελευθερώσει άμεσα από τον λοιμό, ή μπορεί να επιτρέψει τα πράγματα να ακολουθήσουν το δρόμο τους. Ό,τι και αν συμβεί, εμείς οφείλουμε να μείνουμε σταθεροί, ως Χριστιανοί και ως άνθρωποι της Εκκλησίας. “Τοῦ λοιποῦ, ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ” (Εφ. 6:10). "Ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ ἐνοικείτω ἐν ὑμῖν πλουσίως, ἐν πάσῃ σοφίᾳ, διδάσκοντες καὶ νουθετοῦντες ἑαυτοὺς ψαλμοῖς, ὕμνοις, ὠδαῖς πνευματικαῖς ἐν χάριτι ἄδοντες ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν τῷ θεῷ” (Κολ. 3:16). Ας ευχηθούμε ο Θεός να εισακούσει τις αιτήσεις και τις κραυγές μας προς Εκείνον.

Ως πατέρας σας, ανησυχώ για την προσωπική σας υγεία και ευεξία. Ζήτησα από τους γηραιότερους κληρικούς να παραμείνουν κατ’ οίκον και να εισέλθουν σε περίοδο αυτο-απομόνωσης. Το ίδιο ζητήθηκε και από όσους ιερείς είναι ασθενείς ή έχουν προβλήματα υγείας. Μπορούμε να υπηρετήσουμε κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον Χριστό και τον λαό Του, όταν φροντίζουμε την δική μας υγεία μας. 

Ως εκ τούτου σας παρακαλώ να μην θέτετε τον εαυτό σας σε κίνδυνο, αλλά να ενεργείτε κατά το μέγιστο των δυνατοτήτων σας υπό τις παρούσες συνθήκες, με την λογική να σας καθοδηγεί. Δεν έχουμε ανάγκη από ήρωες, έχουμε ανάγκη από ανθρώπους της προσευχής και της αγάπης, οι οποίοι να μπορούν να διακονήσουν και να μοιραστούν τον Χριστό με τους άλλους. Από τις οικίες σας και μέσω των κινητών σας τηλεφώνων, καλέστε και ανακουφίσετε και υποστηρίξετε ο ένας τον άλλο. Μην λησμονείτε ότι υπάρχουν και άγαμοι κληρικοί που δεν έχουν οικογενείς εδώ. Μπορεί να αισθάνονται μόνοι και απομονωμένοι. Μη τους επιτρέψετε να πέσουν σε κατάθλιψη από τον πόνο που προκαλεί η στενοχώρια της απομόνωσης. Πείτε σε αυτούς τους αδελφούς σας εν Κυρίω ότι κάποιος νοιάζεται γι’ αυτούς. 

Μαζί με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζετε εσείς και η οικογένειά σας, δεν παύετε να είστε πνευματικοί πατέρες των πιστών. Ως ποιμένες του κατά τόπους ποιμνίου και των κατά τόπους κοινοτήτων, καλείστε να φροντίζετε και να επιβλέπετε την ποίμνη σας. Όπως ευπειθώς διακονήσατε το ποίμνιο σας στο διάβα των χρόνων, συνεχίσετε να το διακονείτε, έχοντες προ οφθαλμών την εικόνα του ελαχίστου μεταξύ των αδελφών σας.  

“Πτωχῷ ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου, ἵνα τελειωθῇ ἡ εὐλογία σου. 
Χάρις δόματος ἔναντι παντὸς ζῶντος καὶ ἐπὶ νεκρῷ μὴ ἀποκωλύσῃς χάριν.
Μὴ ὑστέρει ἀπὸ κλαιόντων καὶ μετὰ πενθούντων πένθησον. 
Μὴ ὄκνει ἐπισκέπτεσθαι ἄρρωστον, ἐκ γὰρ τῶν τοιούτων ἀγαπηθήσῃ. 
ν πᾶσι τοῖς λόγοις σου μιμνήσκου τὰ ἔσχατά σου, καὶ εἰς τὸν αἰῶνα οὐχ ἁμαρτήσεις.” (Σοφία Σειράχ 7:31-36)

Έχοντας κατά νου όλα τα παραπάνω, θα ήθελα να θέσω υπ’ όψιν σας κάποιες σκέψεις:
  • Η εκκλησία, αν και κλειστή για δημόσια λατρεία, πρέπει να παραμένει ανοικτή, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να προσέρχονται για προσευχή και παράκληση προς τον Θεό να θεραπεύσει τον πεπτωκότα κόσμο μας και να καθοδηγήσει τους ειδήμονες προς εύρεση της θεραπείας του κορωνοϊού.
  • Η Ενορία είναι η πνευματική οικογένεια των πιστών και τα μέλη της οικογένειας στηρίζουν και βοηθούν το ένα το άλλο, συμπεριλαμβανομένης και της φροντίδας και κατανόησης των προκλήσεων που επιφέρει η κατάθλιψη. Κάτι τόσο απλό όσο μια λέξη ή ένα νεύμα ευγενούς συναντίληψης μπορούν να προσφέρουν στήριξη και ενδυνάμωση.  
  • Όσοι μπορούν και θέλουν, οφείλουν να φέρουν τρόφιμα (ιδίως μακράς διαρκείας) στην εκκλησία. Αυτά τα τρόφιμα μπορούν να διανεμηθούν σε ανθρώπους ενδεείς. 
  • Κάθε Ενορία πρέπει να δημιουργήσει ομάδες δράσης προκειμένου να διακονήσουν ανάγκες και προκλήσεις της κοινότητας. 
  • Αυτές οι μικρές ομάδες πρέπει να συγκεντρώσουν τα ονόματα των ανθρώπων που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου (ηλικιωμένοι, ασθενείς, φτωχοί) και να τους καλούν σε σταθερή βάση. 
  • Οι ομάδες αυτές μπορούν να αγοράζουν και να παραδίδουν τρόφιμα και άλλα αναγκαία είδη σε όσους αδυνατούν να εξέλθουν των οικιών τους.
  • Σε περιπτώσεις ανθρώπων περιορισμένων πόρων ή απόρων, η ομάδα μπορεί να διανείμει τα είδη που δωρήθηκαν και προσφέρθηκαν στην εκκλησία, κάνοντας διανομές σε όσους είναι μόνοι. 
  • Θυμηθείτε ότι ο ιός έχει προσβάλει τον κόσμο όλο, όχι μόνο την κοινότητα μας. Οι πόροι που διαθέτουμε πρέπει να μοιραστούν σε κάθε άνθρωπο που βρίσκεται σε ανάγκη.
  • Παρακαλείσθε να μη συσσωρεύετε και αγοράζετε πράγματα που δεν χρειάζεστε. Είναι ιδιαιτέρως σημαντικό για την Εκκλησία να δείξει και να διδάξει ευαισθησία ως προς αυτή την πλευρά της κρίσεως. 

Μη λησμονείτε ότι τα γραφεία της Αρχιεπισκοπής παραμένουν ανοικτά και είμαστε στη διάθεσή σας. Όπως σας θυμάμαι στις προσευχές μου, σας παρακαλώ να θυμάστε στις προσευχές σας τον Πατριάρχη μας και όλους τους ανθρώπους του Θεού. Προσευχηθείτε για τους γιατρούς, τους νοσηλευτές, τους ερευνητές, για όσους υποφέρουν και για όσους θρηνούν. Ζητήστε από τους Αγίους Αναργύρους να μεσιτεύσουν για εμάς. Είθε ο Χριστός να μας θεραπεύσει και να μας σώσει.

Με πατρική αγάπη και ευχές,

+ O Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας Ν Ι Κ Η Τ Α Σ

Monday 23 March 2020

Μένουμε σπίτι!!!

Συγκλονιστικό μήνυμα!


Το ακολουθούμε στην ακρίβειά του και ελπίζουμε να είμαστε όλοι υγιείς και ασφαλείς!!!

«Χαῖρε, Νύμφη, Ἀνύμφευτε...»


, νασαίνοντας τ σιωπηλ συντροφι τν γίων,  πο σ κανοναρχον


Μέσα στν ποιητικ ρα το νοιξιάτικου δειλινο, πο φήνει μ ποικίλους χρωματισμος τ μέρα ν τελειώσει, νοίγει σιωπηλ πύλη τς κκλησις, γι ν τοιμαστε ναρξη τς κολουθίας τν Χαιρετισμν. Μι διακριτικ ναρξη σ καιρος βαθει δυνηρούς, σκληρος κι νήσυχους.

καμπάνα δν θ χήσει πόψε, ν ο λιγοστοί, μετρημένοι στ δάχτυλα το νς χεριο, πιστοί, πο ρχονται ν προσκυνήσουν, ποχωρονε γρήγορα μ βουρκωμένο βλέμμα. Τ καντήλια χνοφέγγουν μπροστ στς εκόνες, πο θλιμένες κινητον κα σ κοιτάζουν. Κι σ ρχίζεις μέσα σ τούτη τ σιωπ ν ψελλίζεις σιγά-σιγά κα μ βαθει συγκίνηση τ Μικρ πόδειπνο. Μόνος ντελς, δίχως ψάλτη, δίχως πλήρωμα. Μονάχη συντροφι τ δεια στασίδια, που, καθς τ κοιτς, σχηματίζεις τς σκις κείνων πο χρόνια κα χρόνια κάθονται στν δια πάντα θέση. Κι φο  ψαλλε, δίχως καλοφωνίες κα ργόσυρτα μέλη, Κανόνας, ρχίζει μ ραγισμένη φων κι τρίτη στάση τν Χαιρετισμν πρς τν Παναγιά μας. 

«Νέαν  δειξεν κτίσιν...»

ντως, σ νέα κτίση βρισκόμαστε λη κκλησία τ πόβραδο τοτο. Δίχως παισιοδοξία, δίχως σωτερινος τριγμούς, μονάχα μ παραμυθητικ τρόπο συλλαβίζεις μία-μία τς λέξεις. Κι ταν φτάσεις στ φύμνιο, στ «Χαρε, Νύμφη νύμφευτε» «λληλούϊα», θαρρες τ κίνητα τ χείλη τν γίων πο σ γναντεύουν σιγοψυθιρίζουν κι αὐτοί, γιατ τ χρονιάρα ρα δ θέλουν ν σ’ φήσουν μοναχό, σν ρφανό, μέσα στ σιωπηλ κκλησιά, πο βυθίζεται, σο στραγγίζει τ φς τς μέρας, μέσα στ πρτο χν νύχτωμα...

ερς πράγματι ο στιγμές. Κι χι μονάχα ερές, λλ μοναδικές, γιατ διδάσκουν πολλά. Πολλ κα χρήσιμα.

π. Κ.Ν. Καλλιανός
Παρασκευή, 20 Μαρτίου 2020