Η Καράγιωργα και ο Σαραντάρης

 
Η ποιήτρια και με πολλά ακόμη ταλέντα Ολυμπία Καράγιωργα απεβίωσε στην αγαπημένη της Λέρο, ιδιαίτερη πατρίδα της μητέρας της, στις 5 Ιανουαρίου 2024. Σύμπτωση: ακριβώς πριν τριάντα χρόνια, στις 4 Ιανουαρίου 1994, τελείωσε το γράψιμο του πρωτότυπου στην ιδέα και μεγάλου ενδιαφέροντος βιβλίου της για τον χριστιανό ποιητή και στοχαστή Γιώργο Σαραντάρη. Στον πρόλογό του σημειώνει: «Πρωί 4.1.94… Έτοιμο το βιβλίο και τέλειο πια, έτοιμος και τέλειος ο καινούργιος απρόσμενος εκδότης…».
 

Για το βιβλίο «Γιώργος Σαραντάρης: Ο μελλούμενος», που εξέδωσε ο «Δίαυλος», η Ολυμπία Καράγιωργα εργάσθηκε επί τριάντα χρόνια, από το 1964 έως το 1994.Τον ποιητή τον γνώρισε τυχαία ξεφυλλίζοντας τα βιβλία με ποιήματα του Σαραντάρη, που εκδόθηκαν με επιμέλεια του φίλου του Γιώργου Μαρινάκη. Της ήταν άγνωστος ο ποιητής, αλλά την εντυπωσίασε το έργο του. Βρήκε αυτόν τον άγνωστο και στους περισσότερους Έλληνες ποιητή «βαθύ, μεστό, τραγικά ανθρώπινο…» και βάλθηκε να τον κάνει ευρύτερα γνωστό…
 
Στο μυαλό της Ολυμπίας μπήκε η σκέψη να μελετήσει τη ζωή του Σαραντάρη και στη συνέχεια να ψάξει να βρει ανθρώπους που έζησαν μαζί του, που τον γνώρισαν και αντάλλαξαν σκέψεις, που υπηρέτησαν μαζί στο μέτωπο κατά τον Ελληνο - Ιταλικό πόλεμο, από το οποίο ο Σαραντάρης επέστρεψε στην Αθήνα ετοιμοθάνατος και απεβίωσε στις 25 Φεβρουαρίου 1841, στα 33 του χρόνια. Όλα αυτά τα γεγονότα - μαρτυρίες, που, σε σύνθεση, παρουσιάζουν τη ζωή του ποιητή, τον χαρακτήρα του και το έργο του χρειάσθηκε τριάντα χρόνια η Ολυμπία Καράγιωργα να συγκεντρώσει και να δημοσιεύσει. Είναι μια τεράστια ιστορική - λογοτεχνική έρευνα, μια Οδύσσεια, που Ιθάκη της είναι το εξαιρετικό της βιβλίο.  
 
Το επίτευγμα της Ολυμπίας Καράγιωργα είναι ότι μίλησαν για τον Γιώργο Σαραντάρη μεγάλες προσωπικότητες των γραμμάτων, που κατανόησαν την ποίηση του και τη φιλοσοφική του σκέψη. Σημειώνω ότι η κυριαρχούσα τότε, και περισσότερο σήμερα, στον τόπο μας ιντελιγκέντσια όχι μόνο διαφώνησε με το έργο του Σαραντάρη, αλλά και τον περιθωριοποίησε, τον εξοστράκισε. Όταν η Καράγιωργα συνάντησε τον Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη και συζήτησαν για τον παραγκωνισμό του σημαντικού ποιητή και στοχαστή εκείνος  της είπε: «Πώς να τον σεβαστούν οι ζωικοί; Αυτός είναι ένας νηστικός άνθρωπος που όμως με την ένταση του την εσωτερική ζει πιότερο απ’ τον χορτασμένο».
 
Πώς να  αποδεχθούν τον Σαραντάρη οι αντίθεοι, που καλύπτονται πίσω από την ανυπαρξία του ανθρώπου, όταν το βιβλίο της Καράγιωργα στις πρώτες του σελίδες έχει το ιδιόγραφό του: «Πολιτισμένος είναι μονάχα όποιος πιστεύει στην αιωνιότητα του ανθρώπου. 13/6/33»; Πώς να τον αποδεχθούν οι ατομιστές και οι ηδονιστές όταν γράφει πως «η Δύση καλλιεργεί τη θνητή ζωή του ατόμου, την καλλωπίζει» και πως «η Δύση λησμονεί τον θάνατο, αλλά ο θάνατος είναι η κύρια υποστασιακή προοπτική της»;  Χαρακτηριστικό είναι πως και τώρα, στον θάνατό της, ΟΛΟΙ όσοι έγραψαν για την Ολυμπία το έργο ζωής της για τον Σαραντάρη το πέρασαν ως μόνο έναν τίτλο…
 
Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Τρεις Φωστήρες

 

Συναξάριον.

Τῇ Λʹ τοῦ αὐτοῦ μηνός, μνήμη τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν, καὶ οἰκουμενικῶν Διδασκάλων, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, καὶ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.
 

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος αʹ.

Τοὺς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας τῆς τρισηλίου Θεότητος, τοὺς τὴν οἰκουμένην ἀκτῖσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας· τοὺς μελιῤῥύτους ποταμοὺς τῆς σοφίας, τοὺς τὴν κτίσιν πᾶσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας· Βασίλειον τὸν μέγαν, καὶ τὸν Θεολόγον Γρηγόριον, σὺν τῷ κλεινῷ Ἰωάννῃ, τῷ τὴν γλώτταν χρυσοῤῥήμονι· πάντες οἱ τῶν λόγων αὐτῶν ἐρασταί, συνελθόντες ὕμνοις τιμήσωμεν· αὐτοὶ γὰρ τῇ Τριάδι, ὑπὲρ ὑμῶν ἀεὶ πρεσβεύουσιν.

Σημείο αντιλεγόμενο

«…ἰδού οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καί ἀνάστασιν πολλῶν

ἐν τῷ Ἰσραήλ καί εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον…» (Λουκ. 2, 34)

Η ζωή όσων θέλουν να ζουν ευσεβώς και θεαρέστως, είναι κατάγιομη  από διωγμούς και πειρασμούς, λοιδορίες, ύβρεις, ειρωνείες, καταφρόνια, υποτίμηση, συκοφαντίες.
 
-Μήπως είμαι εξωγήινος; μας ρωτούσε τις προάλλες μια ψυχούλα… -μήπως τα έχω χάσει; Γιατί  όλοι με αντιμετωπίζουν έτσι, σχεδόν σαν τρελό! Ένας συνάδελφος στο γραφείο μου είπε, πως με αυτά που λέω είμαι για το luben... (σ.σ. διαδικτυακό σατυρικό κανάλι).
 
Η πεπερασμένη μας μας λογική αδυνατεί να υποκλιθεί στο απερινόητο και ακατάληπτο του Θεού. Ελάχιστα ψήγματα του μεγαλείου Του μας χαρίζονται σαν παρηγοριές, για να μπορούμε να αντέχουμε αυτό το πολλάκις  δυσβάσταχτο άλγος της στενής και  και τεθλιμμένης οδού. Για να μπορούμε να χαιρόμαστε ελπίζοντας. Ελπίδα (έλεγε ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος) είναι η χαρά πριν την χαρά! Ο παράδεισος πριν τον παράδεισο! Και είναι αυτά τα θαύματα και τα θαυμάσια ακήρατες πλευρές του Κυρίου μας (έτσι τα παρομοιάζει ο μακαριστός Παναγόπουλος) από τις οποίες ξεβγαίνουν συνεχώς ύδωρ και αίμα, της πίστης μας τα νάματα τα ζωοποιά, τα σωστικά μυστήρια της ζωντανής αλήθειας!
 
Είναι τα θαύματα λοιπόν τα υπέρλογα, τα υπερφυή,  που κατά την πίστη του καθενός χορηγούνται. Μακάριοι βέβαια όσοι πιστεύουν δίχως να δουν. Η  διάκριση, η μεγαλύτερη και μητέρα και αδελφή όλων των αρετών, είναι εκείνη που θα οδηγήσει τον πιστό, είτε να κρατήσει καλά φυλαγμένο τούτο το σημείο-δώρο, είτε προς δόξαν Θεού και ωφέλεια ψυχών, να το κοινολογήσει στους αδελφούς του, να χαρούν και να παρηγορηθούν και εκείνοι,  να δοξάσουν τον Κύριο, που συντρίβει τη λογική, της φύσεως την τάξη και να αναφωνήσουν με δυναμωμένη την ελπίδα: Ζει Κύριος των δυνάμεων!
 
Βέβαια εδώ αρχίζει η μεγάλη δοκιμασία, γιατί δεν είναι μόνο οι άγευστοι και τυφλοί, οι απονεκρωμένοι ολότελα πνευματικά, που θα σπεύσουν όπως είπαμε και νωρίτερα να χλευάσουν, μα είναι και άνθρωποι, εντός πολλών εισαγωγικών, πιστοί και πνευματικοί, λαϊκοί μα και κληρικοί, που αβίαστα θα αποδώσουν το υπέρλογο που μόλις ακούστηκε από μία ταπεινή ψυχούλα, ως αποκύημα φαντασίας, ή ακόμα και  ομαδικής παράκρουσης, αν πολλοί έγιναν κοινωνοί του, διαστρεβλώνοντας την αλήθεια και ζητώντας ένα νέο θαύμα επί τόπου, προκειμένου να πειστούν και για εκείνο που άκουσαν!
 
«…Καί προσελθόντες οἱ Φαρισαῖοι καί Σαδδουκαῖοι πειράζοντες ἐπηρώτησαν αὐτόν σημεῖον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτοῖς. Ὁ δέ ἀποκριθείς εἶπεν αὐτοῖς· ὀψίας γενομένης λέγετε· εὐδία· πυρράζει γάρ ὁ οὐρανός· καί πρωΐ· σήμερον χειμών· πυρράζει γάρ στυγνάζων ὁ οὐρανός. Ὑποκριταί, τό μέν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τά δέ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι; Γενεά πονηρά καί μοιχαλίς σημεῖον ἐπιζητεῖ, καί σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰ μή τό σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου. Καί καταλιπών αὐτούς ἀπῆλθεν…» (Ματθ.16,1-4).
 
Και ναι μεν όπως λένε οι πατέρες, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, γιατί ο μισόκαλος στήνει διαρκώς δόκανα υπερηφανείας και παγίδες οιήσεως, αλλά όταν με την ευλογία του πνευματικού πατρός και με την διάκριση οδηγό, ένα θαύμα μας κοινολογείται, θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, ώστε να μην ομοιάσουμε στους φαρισαίους που κατηγόρησαν, ω της  βλασφημίας, τον Χριστό μας ότι συμπράττει  με τον άρχοντα των δαιμονίων για να εκβάλει τα δαιμόνια! «…Οἱ δέ Φαρισαῖοι ἔλεγον· ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τά δαιμόνια…» (Ματθ. 9, 34). 
 
Θέλουμε θαύμα για να πειστούμε για το θαύμα, σαν τους φαρισαίους και τους σαδδουκαίους,  που πείραζαν τον Κύριο, ω της εμπαθούς υποκρισίας, ω της πλάνης, ω της ζηλοφθονίας της παμίαρης!  Όλα τα ξεχάσαμε με μιας, όλα τα θαύματα και τα θαυμάσια της Αγίας Ορθοδοξίας! Σκάνδαλα για τη λογική μας! Το λείμμα θα κρατήσει την πίστη ζωντανή! Θα διαβάσουμε μερικά τέτοια λοιπόν σήμερα διάσπαρτα, με θεματικό τους πυρήνα το γεγονός ότι ο Χριστός μας είναι πάντοτε παρών, η Παναγία Μητέρα μας και οι γνήσιοι φίλοι του, είναι συνεχώς δίπλα μας! Η λογική υποχωρεί και νικιέται από  την άδολη και ανυστερόβουλη  πίστη της καθαρής καρδιάς, που αενάως θα προκαλεί και θα αποτελεί σημείον αντιλεγόμενον! Τα λόγια του Δικαίου Συμεώνος δεν θα πάψουν  ποτέ να ηχούν έως το τέλος της ιστορίας…
 
Νώντας Σκοπετέας

Ομολογία Πίστεως

Στην εκπομπή «Ελλάδα έχεις ταλέντο» ο νεαρός Γιώργος Καπετανάκης έκανε αυτό που άλλοι δεν τολμάνε να κάνουν σήμερα και πόσο μάλλον μπροστά σε κοινό και μάλιστα σε κοσμική τηλεοπτική εκπομπή...

Πραγματικά είναι συγκινητικό να βλέπεις ακόμα νέους ανθρώπους να έχουν σθένος και αγάπη για τον Χριστό και την Πατρίδα... Η Πίστη μας και η Ορθοδοξία είναι η μήτρα που μας γέννησε ως πνευματικές προσωπικότητες. Αξίζει να την ομολογούμε με παρρησία και μάλιστα δημόσια.

Πως είναι ο Θεός

 

Αν αναρωτιέσαι πως είναι ο Θεός, κοίταξε τον Ιησού Χριστό και θα βρεις την απάντηση. Ο Θεός είναι όπως ο Ιησούς Χριστός. Και αυτό σημαίνει: Ο Θεός είναι Παντοδύναμος, Πάνσοφος, Πραότατος.

 

Όπως κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στη δύναμή του, έτσι και κάθε κακία υποκύπτει στην πραότητά του. Γι’ αυτό, αν θέλεις να βρεις δύναμη, βρες καταφύγιο στον Θεό. Αν θέλεις να αποκτήσεις σοφία, στάσου ενώπιον του Θεού. Αν αναζητάς καλωσύνη και αγάπη, προσκολλήσου στον Θεό. Να ξέρεις και να θυμάσαι ότι μόνον οι αδύναμοι, οι παρανοϊκοί και οι κακοί στρέφονται εναντίον του Θεού.

 

Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς

Πνευματικά ερεθίσματα

 
Ο πίνακας της παρούσας ανάρτησης εμπεριέχει κάποιες σπουδαίες και διαχρονικές θρησκευτικές αλήθειες, που λειτουργούν ως πνευματικοί οδοδείκτες, τους οποίους έχουμε ανάγκη στο στάδιο των αγώνων της ζωής.
 

Οι άνθρωποι που βρίσκονται σε μια πορεία πνευματικών αναζητήσεων και επιθυμούν να ανακαλύψουν και να βιώσουμε κάποιες θρησκευτικές εμπειρίες, που να τους δίνουν μια ηθική και χριστιανική προοπτική, θα βρουν αυτό τον πίνακα αρκετά χρήσιμο και επωφελή.

3 Ιεράρχες και Γράμματα στο Bristol

 
Κάθε χρόνο στα τέλη Ιανουαρίου η Ομογένεια του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά και ολόκληρο το Ελληνορθόδοξο Γένος, πανηγυρίζουμε την Εορτή των Αγίων Τριών Ιεραρχών (30 Ιανουαρίου) και παράλληλα τιμούμε τα Ελληνικά και Χριστιανικά Γράμματα.
 

Το Ελληνικό Σχολείο Απ. Πέτρου και Παύλου Bristol ετοιμάζεται να τιμήσει την ερχόμενη Κυριακή 28 Ιανουαρίου τις λαμπρές αυτές επετείους. Διευθυντής, δασκάλες, παιδιά, γονείς, αλλά και όλο το εκκλησίασμα στον ομώνυμο Ιερό Ναό, πρόκειται να εορτάσουν την ξεχωριστή αυτή και πολυδιάστατη επέτειο. Όλοι ευπρόσδεκοι.

Με τα φτερά λαβωμένα

Δεν είναι λίγες οι φορές που στην πνευματική ζωή, συναντάμε ανθρώπους να προοδεύουν… Ταπεινά και απλά, με τον Χριστό να αποτυπώνεται ανεξίτηλα στις καρδιές τους, να βαθαίνουν ολοένα και περισσότερο στην πίστη και στο βίωμα της Τριαδικής Θεότητας. Να επιθυμούν ολόψυχα να ζουν κατά Θεόν, χωρίς ανθρωπαρέσκεια, θεαρέστως και ευσεβώς.

Αν θέλουμε να το εξειδικεύσουμε κάπως και να περιοριστούμε μέσα στην Ορθόδοξη πνευματικότητα, θα διαπιστώσουμε πως επαναλαμβάνεται συνεχώς και χωρίς την παραμικρή διαφορά, ο λεχθείς υπό του Μέγα Παύλου πνευματικός νόμος και προειδοποίηση ταυτόχρονα, για όποιον επιλέξει τον δύσκολο δρόμο και την στενή τεθλιμμένη οδό: Όσοι θέλουν να ζήσουν ευσεβώς θα διωχθούν!
 
Διαβάζοντας τον Ιερό Συναξαριστή, γινόμαστε κοινωνοί των αναριθμήτων φριχτών μαρτυρίων και ανδρείων παλαισμάτων των γνησίων φίλων του Χριστού. Εκεί ο εχθρός ήταν απέναντι όμως! Αρνισήχριστος, αντικείμενος, λυσσαλέα αντίμαχος και επίβουλος, δολιότατα μηχανευόμενος πανουργίες, πειρατήρια και επιθέσεις. 
 
Είναι όμως και κάποιες σελίδες του συναξαριού, αλλά και της σύγχρονης (τόσο εκφυλισμένης) πνευματικής ζωής, που μας προκαλούν τέτοια κατάπληξη, αφού τα πεπυρωμένη βέλη του πονηρού τα εξακοντίζουν οικείοι και αδελφοί μας… υποτιθέμενοι συνοδοιπόροι εν Χριστώ… Χωρίς αιτία και αφορμή, διώκουν, συκοφαντούν, λοιδορούν, εξορίζουν τους σημερινούς αποσυναγώγους… Και έργα αγαθά να τους βλέπουν να κάνουν, ζηλοφθόνως θα αγανακτούν μαζί τους!
 
Έλεγε ο Μπαλζάκ πως «είναι στη φύση μας να καταστρέφουμε αυτό που δεν μπορούμε να αποκτήσουμε, να απορρίπτουμε αυτό που δεν καταλαβαίνουμε και να κακολογούμε αυτό που φθονούμε».
 
Μα γιατί να αναζητούμε ρήματα συγγραφέων του κόσμου όταν έχουμε τις αιώνιες λαλιές του Ευαγγελικού λόγου; «…ἀποκριθείς δέ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσίν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καί μή τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου» (Λουκ. 13,14).
 
Υπάρχει ακόμη μια παράμετρος εξίσου σπουδαία που δεν πρέπει να μας διαφεύγει, στην στάση του αρχισυναγώγου της  Ευαγγελικής περικοπής της συγκυπτούσης γυναικός! Αυτής που ακούει στο όνομα ζηλοφθονία! Βρίσκει τούτο το "σαράκι" προσωποποίηση και στον ταλαίπωρο αυτό άνθρωπο και της εποχής μας, που διώκει δίχως αφορμή και καθιστά... αποσυναγώγους, όσους λίγους ξεπερνώντας το ατσαλάκωτο και βολεψό "μέτριο", το χλιαρό και άκριτο υποτελές των πολλών, ορθώνουν ανάστημα και αρθρώνουν με ευθύ, ελεγκτικό, μα κόσμιο και ευγενή τρόπο, άποψη σε θέματα πίστεως και αληθείας!
 
Θα λέγαμε λοιπόν πως η στάση του αρχισυναγώγου καθρεφτίζει πρωτίστως εκείνο το διαχρονικό παράπονο του Χριστού μας που και στις μέρες μας επικαιροποιείται θλιβερά: Εμίσησάν με δωρεάν... μα και ακόμα εκείνο το «...εἰ κακῶς ἐλάλησα, μαρτύρησον περί τοῦ κακοῦ· εἰ δέ καλῶς, τί με δέρεις;» (Ιωαν. 18, 23).
 
Ο καταπληγωμένος Χριστός, ο ανασταυρωμένος Χριστός, ο παραπονεμένος απ’ την αγνωμοσύνη μας, καθρεφτίζεται στις ψυχές όσων πληγωμένων ψυχών, με φτερά αετού αμνησίκακα και πανελεύθερα, συνεχίζουν να ζητούν μόνο τα άνω και να φτεαρακίζουν στον Ουρανό της Βασιλείας του Αγίου Τριαδικού Θεού. Σαν τον μεγαλύτερο πληγωμένο αετό της Ορθοδοξίας… Τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, τον μεγάλο μύστη και αγωνιστή της Ιερής πίστης, με την πιο ποιητική και Θεολογική ψυχή!
 
Στον πυρήνα της σημερινής μας εκπομπής, μια από τις συγκλονιστικότερες αφηγηματικές βιογραφίες που ταπεινή γραφίδα συνέγραψε. Εκείνη του μακαριστού μοναχού Γερασίμου του Δοχειαρίτη. Κατά κόσμον καθηγητού Στυλιανού Παπαδόπουλου. Διαζωγράφισε με Θεία επίνευση τον Βίο ενός Μεγάλου υψιπέτη και ουρανοβάμωνος, χαρίζοντάς μας ένα μνημείο αγιότητας και Θείου ζήλου, παραμυθία για όσους συνεχίζουν να πετούν, με τα φτερά τους λαβωμένα! Εκείνου που (όπως ο μακαριστός συγγραφέας περιγράφει) «…Ζούσε για να προσεύχεται, να κλαίει, ν’ αγαπάει, να περιαυγάζεται από το θείο φως, ν’ αναπαύεται στην αγκάλη της αγίας Τριάδας…».
 
Νώντας Σκοπετέας

Εόρτιες Πατριαρχικές ευχές

 
Για άλλη μια φορά η σεπτή Κορυφή της Οικουμενικής Ορθοδοξίας και του θεοφιλούς Γένους μας, η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, μας επιδαψίλευσε τις Πατριαρχικές ευχές και την Πατρική ευλογία Του, με την ευκαιρία του Αγίου Δωδεκαημέρου και της εισόδου μας στον νέον Ενιαυτόν της χρηστότητος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
 

Η κάρτα που μας έστειλε απεικονίζει στην πρώτη σελίδα πολύ όμορφη και ιστορική φωτογραφία, από την εις Αρχιερέα χειροτονία Του Παναγιωτάτου, στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό του Αγ. Γεωργίου, τα Χριστούγεννα 1973.
 

Στη δεύτερη σελίδα ο Πατριάρχης του Γένους αναφέρει λίγες γλυκύτατες, ευγενέστατες και ευχαριστήριες σκέψεις και επίκαιρες ευχές.
 

Η τρίτη σελίδα εμπεριέχει εικόνα του Χριστού μας, καθώς και εόρτιες προσωπικές ευχές, γραμμένες με το τίμιο χέρι Του Παναγιωτάτου, ένδειξη της υπερευγενικής ψυχής Του και της πατρικής Του φροντίδας και προσοχής, στοιχεία για τα οποία Του είμαστε εξαιρετικά ευγνώμονες.

Νέα αρχή στο Bristol

 
Χθες Κυριακή τελέσθηκε στον Ι.Ν. Απ. Πέτρου και Παύλου στο Bristol η Ορκωμοσία των μελών της νέας Επιτροπής της Βοηθητικής Αδελφότητας (Φιλοπτώχου) Κυριών και Δεσποινίδων «Αγ. Ταβιθά»!
 

Οι εκλεκτές και ερίτιμες Κυρίες του νέου Διοικητικού Συμβουλίου, με το χέρι στο Ιερό Ευαγγέλιο, έδωσαν την εξής διαβεβαίωση:
 

«Με το χέρι στο ιερό Ευαγγέλιο ορκιζόμαστε ενώπιον Θεού και ανθρώπων ότι θα εργασθούμε με όλη την ψυχή μας, με πίστη και με αγάπη, για την Ορθόδοξη Εκκλησία μας στη Βρετανία και για τη θεοφιλή Κοινότητά μας, διακονώντας το υψηλό έργο της φιλανθρωπίας, όπως αυτό περιγράφεται στο Καταστατικό της Αδελφότητας Κυριών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων & Μεγ. Βρετανίας. Ο Θεός ας μας είναι βοηθός».
 

Τα μέλη της νέας Επιτροπής, με τις αντίστοιχες θέσεις, υπευθυνότητες και αρμοδιότητές τους, είναι τα εξής:

Πρόεδρος: Παυλίνα Κοφτερού
Αντιπρόεδρος: Μυροφόρα Χριστοδούλου
Γραμματέας: Μαρία Καντά
Ταμίας: Ιωάννα Κατσιμίχα
Βοηθός Ταμία: Βασιλική Μαντζαροπούλου
Δημόσιες Σχέσεις: Θεοδώρα Λέστερ
Δημόσιες Σχέσεις: Λάουρα Λαζαρίδη
Κατηχητικό: Δήμητρα Σαρρίδου
Μέλος: Αναστασία Μιλτσακάκη
Μέλος: Ευαγγελία Παπανδρέου
 

Στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο της Αδελφότητας «Αγ. Ταβιθά» ευχόμαστε ολόψυχα καλή επιτυχία και κάθε ευλογία στα ευθυνοφόρα καθήκοντά τους, καθώς και πλούσια πνευματική καρποφορία!

Η Παλαιστίνη στο Bristol

 
Οι δρόμοι του Bristol μας διδάσκουν. Άλλωστε η γραφική αυτή πόλη θεωρείται ως η πρωτεύουσα της λεγόμενης τέχνης του δρόμου (street art) στην Αγγλία. Έτσι, σε διάφορα σημεία, κυρίως κεντρικά, ζωγραφίζονται θέματα με ευρύτερο κοινωνικό ενδιαφέρον, που απεικονίζουν όψεις της σύγχρονης ζωής.
 

Μια επίκαιρη εικόνα βρήκαμε ζωγραφισμένη σε δημόσιο τοίχο στην Οδό Α38, σε πολυσύχναστο σημείο, κοντά στο κέντρο της πόλης. Οι σκεπτόμενοι άνθρωποι σήμερα αναρωτιούνται για αρκετά θέματα, αναφορικά με τον πόλεμο στην Παλαιστίνη, ενώ η τέχνη προσπαθεί να επισημάνει και να υπογραμμίσει κάποιες αλήθειες (Τί ἐστιν ἀλήθεια;), γιατί φυσικά λύσεις δεν μπορεί να δώσει.

Βυζαντινή Μουσική στο Κάρδιφ

 
Η ιστορική Ελληνορθόδοξη Κοινότητα Αγίου Νικολάου (ίδρυση: 1873), που έχει έδρα το Κάρδιφ, την πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου της Ουαλίας, οργανώνει επίσημα Μαθήματα Βυζαντινής Μουσικής και Εκκλησιαστικής Ψαλμωδίας.
 

Τα Μαθήματα, τα οποία θα προσφέρονται δωρεάν προς τους μαθητές, θα διδάσκονται στην εκκλησία, από τα τέλη Φεβρουαρίου 2024. Θα διδάσκει ο Δρ. Δημήτρης Σαλαπάτας, έμπειρος και διπλωματούχος Καθηγητής Βυζαντινής Μουσικής.