Saturday 30 September 2017

Νέα σχολική χρονιά στο Βeaconsfield

Για άλλη μια φορά είχαμε την ωραία ευκαιρία να επισκεφθούμε την πανέμορφη πόλη του Βeaconsfield, που βρίσκεται λίγο έξω από τον εθνικό δρόμο, που οδηγεί από το Λονδίνο στην Οξφόρδη.



Εκεί βρίσκεται μια ολιγάριθμη αλλά με σημαντική παρουσία Ελληνορθόδοξη Κοινότητα, της οποίας το πιο ζωντανό και δραστήριο τμήμα είναι το Ελληνικό Σχολείο.



Η Κοινότητα και το Ελληνικό Σχολείο φέρουν το όνομα του εν Αγίοις Πατρός ημών και Οικουμενικού Διδασκάλου Γρηγορίου του Θεολόγου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, ενός από τους Τρεις Ιεράρχες, συμ-Προστάτου των Ελληνικών Γραμμάτων.



Το Ελληνικό Σχολείο στο Βeaconsfield αριθμεί σήμερα 22 μαθητές και μαθήτριες. Έχει Διευθύντρια τη Φιλόλογο Αλεξάνδρα - Αρετή Βομβόρη και Πρόεδρο στην Επιτροπή Γονέων τον Ανδρέα Λογοθέτη.



Oι ευχές και οι προσευχές μας συνοδεύουν τη μικρή αυτή αλλά ιδιαίτερα δραστήρια Σχολική Κοινότητα, για μια καλή και καρποφόρα σχολική χρονιά.

Friday 29 September 2017

Αυτός ο κόσμος ο μικρός ο μέγας

The Small World, the Great - A Tribute to Odysseas Elytis

Eκδήλωση αφιερωμένη στον Οδυσσέα Ελύτη, στη Βρετανική Βιβλιοθήκη (The British Library, 96 Euston Road, London NW1 2DB), την Κυριακή 15 Οκτωβρίου, 3:00-5:00 μ.μ.


A Tribute to the Poet Odysseus Elytis. With music by George Couroupos.

Presented under the auspices of the President of the Hellenic Republic Mr. Prokopios Pavlopoulos.

The poetry of Odysseus Elytis (1911–1996) is lyrical, bold and expressive, capturing the ‘small and great’ spirit of the Greek landscape and its timeless values of innocence, justice and love. In awarding him the Nobel Prize for Literature in 1979, the Academy declared that Elytis’ poetry ‘depicts with sensual strength and intellectual clear sightedness, modern man’s struggle for freedom and creativity’. The poet responded that he wished his award to honour the long tradition of Greek poetry, ever since the time of Homer.

At this special event Elytis’ words are brought alive in readings and song, with music by the outstanding Greek composer George Couroupos, written to accompany a new multilingual anthology of his poetry and prose (Ikaros Publishing 2016), and performed by a live piano quartet. Presented in Greek and English.

Voices: Tassis Christoyannis, Theodora Baka
Recitation: Ioulita Iliopoulou and guests
Piano: Thanassis Apostolopoulos
Violin: Kostas Panagiotidis
Viola: Ilias Sdoukos
Cello: Lefki Kolovou
Introduction by Dr Polina Tambakaki.

Organisation by Ark4Art in co-operation with the Embassy of Greece and with the generous support of John S. Latsis Public Benefit Foundation. This event is part of London Hellenic Festival.

Thursday 28 September 2017

Ορθόδοξος Κήρυξ, τεύχ. 343-5

Μόλις κυκλοφόρησε το νέο τεύχος του περ. «Ορθόδοξος Κήρυξ», το οποίο αποτελεί το επίσημο όργανο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας.



Η θεματολογία των περιεχομένων είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, με διάφορα άρθρα, επισήμους εγκυκλίους, πατερικά κείμενα, πρόγραμμα επαφών Σεβ. Αρχιεπισκόπου Θυατείρων & Μ.Β. κ. Γρηγορίου, διανθισμένα όλα από ωραίες φωτογραφίες.



Η Συντακτική Επιτροπή τίμησε ιδιαίτερα και τον παρόντα ιστολόγο, συμπεριλαμβάνοντας στις σελίδες του εν λόγω περιοδικού δύο άρθρα του.


Αυτά αφορούν την υποδοχή και φιλοξενία στην Ομογένεια της Μεγάλης Βρετανίας της Τιμίας Κάρας του Αγίου Παντελεήμονος, κι επίσης την Ποντιακή Γενοκτονία.

Tuesday 26 September 2017

Καύση κεκοιμημένων

Νέα εκπομπή για ένα ζήτημα που προκαλεί τον έμπονο προβληματισμό!



Με την ευχή να ρίξει Φως στα σκοτάδια της πλάνης και του θανάτου που μας περικυκλώνουν ολοένα και περισσότερο!

Καλή δύναμη σε όλους!

Νώντας Σκοπετέας

Monday 25 September 2017

Τοῡ φθινοπώρου τό ἄλλο νόημα

Τ καλοκαίρι μς φησε τν καθιερωμένο του  χαιρετισμό,  κι ποσύρθηκε στ μυστικά του δώματα,  γι ν ξαναφανε το χρόνου πάλι. Μ λλο πρόσωπο, λλη νομασία, λλα νειρα κι λλες προοπτικές. Γιατ δν θ εναι πι τ καλοκαίρι το 2017, λλ το 2018, κι μες κατ να χρόνο μεγαλύτεροι, πι γερασμένοι, σως κα μ λιγότερο νθουσιασμ ν τ ποδεχτομε.


Παραμέρισε, λοιπόν, κι ατ τ καλοκαίρι. Κι ρθε πι τ φθινόπωρο, ατ τόσο ζωογόνα κα νοσταλγικ ποχή, πο μπορε ν χει τ χάρη το φθινοπώρου κάποιων λλων καιρν, ταν δηλαδή, σορροπία τς φύσεως δν εχε διαταραχθεσόσο, κάτι κόμα πομένει ν θυμίζει τι, 

«γυρίσαμε πι στ φθινόπωρο» (Γ. Σεφέρης),

κι τι ο ρυθμο το βίου μας, γι κάποιους-λάχιστους πάντα- διαφοροποιονται. Εναι κενοι, ο λάχιστοι, δυστυχς, πο νοσταλγικ βιώνουν μ χαρμολυπικ δέος ατ τν ναλλαγ τν ποχν κα φροντίζουν μέσα π τ μηνύματα πο ατς προβάλλουν, ν  νουθετονται, διδάσκονται κα συνάμα συντονίζονται μ τ νόημα πο χει δώσει στν κάθε ποχή, ς προίκα, Δημιουργός.

Κα το φθινοπώρου τ νόημα εναι να, γι σους χουν σκύψει πάνω του κα τ χουν μελετήσει μ προσοχ κα σύνεση: Κι ατ εναι νακατάταξη τν δυνάμεων κι ναδημιουργία. προσπάθεια, δηλαδή, μετ τν λόθερμη θύελλα το θέρους μ τν τελειωμ τς σύναξης τν καρπν, φροντίδα τς νέας καλλιέργειας τς γς, τ συγύρισμα το τόπου, λλ κα το αυτο μας, πο μετ τς διακοπς το θέρους χρειάζεται μι πανασυγκρότηση, μιν νανέωση, στε ν᾿ ποκτήσει ξαν τς δυνατότητες κενες, στε ν πανενταχθε στν καθημερινότητα. Γιατ ατ καθημερινότητα εναι βύθιος δράκων πο πασχίζει ν καταβροχθήσει τν καθένα, ποος δν ρυθμίζει τν βίο του σωστά, στε ν παραμερίζει τ περιττ κα νούσια κα ν ταμιεύει ατ πο θ τν ψώνουν μέσα στν κόσμο κα θ τν νεβάζουν στ ποιο σκαλί δηγε σιμ στ Δημιουργό.

Τ φθινόπωρο, λοιπόν, εναι παρχ μις νέας προσπάθειας, στε ν ξανασπείρουμε το χωράφι τς ψυχς μας μ νέα σπορά, φο προηγουμένως τ καλλιεργήσουμε σωστά.

Βλέπεις, παραβολ το Σπορέως τυχαα δ διαβάζεται τέτοιες μέρες, πο μοσχοβολον νοτισμένο χμα κα βροχή.

π. Κ.Ν. Καλλιανός

Sunday 24 September 2017

Επιμορφωτικό Σεμινάριο ΚΕΑ

Η Κυπριακή Εκπαιδευτική Αποστολή (ΚΕΑ, 22 Stuart Crescent, London N22 5NN, Tel.: +44 208 881 6982, Fax: +44 208 365 8257, http://kea.schools.ac.cy/) οργανώνει για την ερχόμενη Τετάρτη 27η Σεπτεμβρίου τ.έ. Επιμορφωτικό Σεμινάριο.


Το Σεμινάριο απευθύνεται στους νέους εκπαιδευτικούς και σε όσους δεν μπόρεσαν να παρακολουθήσουν τα Σεμινάρια των δύο τελευταίων χρόνων.

Saturday 23 September 2017

Το ελληνικό παρελθόν της Αλβανίας

Η επιστήμη έχει τη δύναμη και την αυθεντία να αποδείξει την ιστορική αλήθεια και να θέσει στο περιθώριο την ανιστόρητη πολιτική προπαγάνδα.


Στους σημερινούς Times του Λονδίνου βλέπουμε ακριβώς ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, που αξίζει μελέτης και προσοχής από όλους.

Friday 22 September 2017

Η εικασία της εικασίας

Στο Ελληνικό Κέντρο Λονδίνου θα πραγματοποιηθεί την περίοδο 3-30 Οκτωβρίου τ.έ. έκθεση ζωγραφικής του Κώστα Σπυρόπουλου. Την Παρασκευή 6 Οκτωβρίου, 6-8 μ.μ., όσοι επιθυμούν μπορούν να συναντήσουν τον καλλιτέχνη αυτοπροσώπως.


The Artist's work 

The painter, through a rich upward wandering journey full of colours and shapes, gives the mark of his art moving to the limits of POP ART. 

In relation to his work, the author himself states that the work of art is a feat of freedom, not a specific predetermined process. He believes the true creator is free. That's why he lives in chaos where the real art is born.

About the Artist 

Professor of Medicine, but also acting Associate Professor of Fine Arts, Kostas Spiropoulos will be presenting his paintings exhibition throughout October.

Initially titled “Assumptions over Assumptions”, it is heavily influenced by Plato’s Theory of Forms.

Special reference has been made to his work by highly acclaimed Greek and international painters and art historians, while the Italian Academy of Fine Arts features his name among other representatives of modern European Painting (2016 Edition).

Thursday 21 September 2017

Το χέρι του Θεού

Ο Θεός είναι Πνεύμα άυλο και κανείς δεν μπορεί να δικαιολογήσει την ύπαρξή του, δηλαδή πως δημιουργήθηκε. Εμείς οι άνθρωποι που είμαστε δικό Του δημιούργημα μας έχουν δοθεί όρια νοημοσύνης και αντιλήψεως για να κρίνουμε  τον Πανάγαθο Θεό. 


Ο Θεός είναι παντοδύναμος ενώ εμείς  αδύναμοι  και γι’ αυτό ζητούμε το χέρι μας να γίνει άξιο  για να συλλάβουμε, νοητά βέβαια, την θεική δύναμη, δύναμη χωρίς κανένα όριο που θα μας σώσει από τις αδυναμίες μας πρώτα και μετά από το οτιδήποτε άλλο του ζητήσουμε. Αυτή η επαφή με τον Θεό δεν είναι όπως η ανθρώπινη, δηλαδή ζητάς κάτι και την ίδια ώρα προσφέρεις ότι σου ζητήσει ο συνδιαλεγόμενος.  

Το μόνο που ζητάει ο Θεός  είναι το  ΘΕΛΗΜΑ Του. Το δε θέλημα του Θεού  πρώτα απ’ όλα  είναι η αποχή από την ΑΜΑΡΤΙΑ στην οποία ευκόλως  πέφτουμε. Είναι αυτή που μειώνει τον άνθρωπο στα μάτια του Θεού. Γι’ αυτό τα μικρά παιδιά λάμπουν στην όψη γιατί είναι  αναμάρτητα.

Λέγεται ότι στην Ανάσταση επί του Τάφου του Χριστού, όταν ο Πατριάρχης προσεύχεται για να λάβει θαυματουργηκά το Άγιο Φώς, οι πιστοί το πιάνουν και κανείς δεν καίγεται, αλλά μετά από λίγο αυτό αποκτά την κοινή ιδιότητα δηλαδή να καίει. Νομίζω ότι αυτή η αλλαγή οφείλεται στην ανθρώπινη αμαρτωλότητα.

Δός μου το χέρι να διαβώ λέγει κάποιο τραγούδι. Αυτό και εμείς οι αδύναμοι άνθρωποι το ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ζητάμε κάθε μέρα  για να περάσουμε αλώβητοι  από τα δύσκολα της ζωής, να αποφύγουμε τα δεινά που προκαλεί η αμαρτία. Στο σώμα αλλά προ πάντων στην ψυχή μας, την οποία οφείλουμε να ντύσουμε με παιδική αγνότητα, για να έχουμε τη δύναμη να αντικρύσουμε τον ΘΕΟ κατά μέτωπο όταν έλθει  η ώρα.

Νικόλαος Πούλιος
Ομότιμος Αρχιγραμματέας Ι.Α. Θυατείρων & Μ.Β.

Wednesday 20 September 2017

Τοιχογραφίες στον Καθεδρικό Ναό του Winchester

Ο Αγγλικανικός Καθεδρικός Ναός του Winchester, που ήταν η πρώτη πρωτεύουσα της Αγγλίας, είναι ένας υπέροχος και εξαιρετικά ιστορικός Ναός, με πολλά διασωθέντα κειμήλια και πλούσιο υλικό, που έχει αναφορά στην Εκκλησιαστική Ιστορία, αλλά και στον πολιτισμό της Μεγάλης Βρετανίας.


Ο Ναός είναι αφιερωμένος στην Αγία Τριάδα, στους Αγίους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο και στον τοπικό Άγιο Swithin. Μέσα στον εν λόγω Ναό, ο οποίος είναι τεραστίων διαστάσεων, υπάρχει παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Πανάγιο Τάφο (Holy Sepulchre).


Στους τοίχους του παρεκκλησίου αυτού βλέπουμε και θαυμάζουμε υπέροχες αγιογραφίες του 12ου αι., που θεωρούνται οι καλύτερες μεσαιωνικές τοιχογραφίες στην Αγγλία. Το κεντρικό πρόσωπο είναι ο Ιησούς Χριστός. Διακρίνουμε δε παραστάσεις, σχετικές με τα Άγια Πάθη, την Αποκαθήλωση και τον Ενταφιασμό του Κυρίου. Στο παρεκκλήσι αυτό τελούνταν στα μεσαιωνικά χρόνια οι Ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας.

Tuesday 19 September 2017

Δουνκέρκη: η ηρωικότερη ήττα των Βρετανών

Τον τελευταίο μήνα είδα δύο ταινίες στον κινηματογράφο που είχαν ως θέμα την μάχη και τον αποκλεισμό των συμμάχων στην Δουνκέρκη. Η πρώτη από αυτές ήταν το «Their Finest», ένα κινηματογραφικό στούντιο στην Αγγλία δίνει την δική του μάχη προπαγάνδας για να εμψυχώσει τον κόσμο και να ανατρέψει μια μεγάλη ήττα σε μια νίκη. Η υπεύθυνη του στούντιο βρίσκει δύο αδελφές που κατέχουν μια ψαρόβαρκα, οι οποίες ήθελαν να βοηθήσουν στην εκκένωση της Δουνκέρκης αλλά λόγω μηχανικού προβλήματος της βάρκας τους αναγκάστηκαν να μείνουν στις ακτές της Αγγλίας, οι άνθρωποι του κινηματογράφου θα μετατρέψουν αυτήν την δίχως ενδιαφέρον ιστορία σε ένα δραματικό μελόδραμα αυτοθυσίας (κάπως έτσι γεννιούνται οι θρύλοι!). Η δεύτερη ταινία είχε απλἀ τον τίτλο «Dunkirk» και πραγματευόταν την αγωνία των απλών στρατιωτών, εγκλωβισμένων στην ακτή της Δουνκέρκης που περίμεναν τα πλοία να τους απομακρύνουν από εκεί πέρα.


Απλή σύμπτωση είναι το γεγονός πως δύο ταινίες πραγματεύονται το ίδιο θέμα από διαφορετική σκοπιά φέτος; Πολλές ταινίες γυρίζονται κατά καιρούς για τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, αλλά αυτές οι δύο έχουν ως θέμα την συγκεκριμένη μάχη. Τι το διαφορετικό συνέβη στην Δουνκέρκη, που να έχει κινηματογραφικό ενδιαφέρον;

Βρισκόμαστε στις αρχές του πολέμου. Μάιος 1940. Ο Χίτλερ επιτίθεται σε Βέλγιο, Ολλανδία και Γαλλία και καταφέρνει να προελαύνει ανενόχλητος από την μία πόλη στην άλλη. Τα γερμανικά στρατεύματα κατακτούν χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία τα βελγικά εδάφη. Το μεγαλύτερο μέρος του γαλλικού στρατού βρίσκεται νότια, έτοιμο να υπερασπιστεί το Παρίσι. Τα γερμανικά στρατεύματα συνεχίζουν ανενόχλητα την πορεία τους δυτικά προς τον Ατλαντικό. Οι Βρετανοί κατ’ αυτόν τον τρόπο αποκόβονται από τους συμμάχους τους, τους Γάλλους, και απομονώνονται στα βόρεια παράλια της Γαλλίας. Εκτός της απομάκρυνσης των δύο στρατών, ανάμεσά τους κυκλοφορούν και δέκα εκατομμύρια πρόσφυγες Βέλγοι και Γάλλοι, άμαχος πληθυσμός, που δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο τις κινήσεις των στρατιωτών. 400.000 στρατιώτες Βρετανοί, Γάλλοι και Βέλγοι βρίσκονται αποκλεισμένοι στις ακτές του Ατλαντικού, στην Δουνκέρκη. Ο Λόρδος Γκορτ, υπεύθυνος του βρετανικού στρατού θα πάρει την σκληρή απόφαση να αφήσει τους Γάλλους στην μοίρα τους, προκειμένουν να σώσει τους Βρετανούς στρατιώτες. Στις 19 Μαΐου βλέποντας την σίγουρη ήττα να πλησιάζει ο Τσώρτσιλ δίνει στο Βασιλικό Ναυτικό την διαταγή εκκένωσης των στρατευμάτων από την Γαλλία και την διάσωση των αντρών. Η επιχείρηση θα μείνει στα χρονικά με το όνομα Δυναμό. Επί δέκα ημέρες το Βρετανικό βασιλικό ναυτικό με την βοήθεια των βρετανών πολιτών (οι ιδιώτες υπακούοντας στην διαταγή του Τσώρτσιλ επιστρατεύουν όλων των ειδών τα πλεούμενα για να πλεύσουν στις ακτές της Γαλλίας και να σώσουν τους στρατιώτες: ψαροκάϊκα, γιοτ αναψυχής, βάρκες και καΐκια) θα καταφέρουν να φέρουν πίσω 338.000 άντρες. Την ευθύνη της επιχείρησης Δυναμό έχει αναλάβει ο υποναύαρχος Ράμσει, ο οποίος στέφθηκε με δάφνες. Οι Βρετανοί πανηγύριζαν την επιστροφή των παιδιών τους και παρά την φρικτή ήττα, ακόμα και σήμερα ονομάζουν το όλο συμβάν ως «Θαύμα της Δουνκέρκης». Δικαιολογημένα βέβαια αφού αν δεν κατάφερναν να διασώσουν το μεγαλύτερο μέρος του στρατού τους, θα αναγκάζονταν να παραδωθούν αργά ή γρήγορα στις δυνάμεις του Άξονα. Ιδιαίτερα ηρωϊκός ήταν και ο ρόλος που έπαιξαν οι απλοί πολίτες που συνεισέφεραν με τις ψαρόβαρκες τους και με κίνδυνο της ζωής τους. Δεν πρέπει λοιπόν να μας κάνει εντύπωση το γεγονός ότι γυρίζονται ταινίες με θέμα την συγκεκριμένη φάση του πολέμου, το εν λόγω περιστατικό για τους Βρετανούς αποδείχτηκε ηρωϊκό, ήταν μια ηρωϊκή ήττα. Άλλωστε οι νικητές του πολέμου γράφουν και την ιστορία.

Οι Γάλλοι εγκαταλείφτηκαν στην μοίρα τους. Εβδομήντα χιλιάδες στρατιώτες των συμμαχικών δυνάμεων που δεν κατάφεραν να μπουν στα καράβια και να φύγουν στην Αγγλία είτε σκοτώθηκαν είτε αιχμαλωτίστηκαν από τους Γερμανούς. Οι Βρετανοί είχαν εντολή να διασώσουν τους δικούς τους στρατιώτες. Η Γαλλία έπεσε στα χέρια των Γερμανών λίγες ημέρες αργότερα, στις 17 Ιουνίου.

Η μάχη της Δουνκέρκης για τους Γάλλους υπήρξε μια απογοήτευση. Για τους Βρετανούς μια ηρωϊκή ήττα που την χρησιμοποίησαν για την προπαγάνδα τους. Για τους Γερμανούς όμως ήταν το μοιραίο λάθος, ή ένα από τα μοιραία λάθη τους. Επί δέκα ημέρες οι Βρετανοί έπαιρναν πίσω τους φαντάρους τους ανενόχλητοι από τα γερμανικά στρατεύματα. Για κάποιον παράξενο λόγο ο Χίτλερ δεν άκουσε τις παραινέσεις των διοικητών Κλάιστ και Γκουντέριαν να επιτεθούν στα βρετανικά στρατεύματα δια ξηράς όσο αυτά ήταν εγκλωβισμένα στην Δουνκέρκη. Θα μπορούσε να τους είχε σκοτώσει όλους έτσι όπως ήταν εγκλωβισμένοι. Ο Χίτλερ εμπιστεύθηκε εν αντιθέσει τον Γκαίρινγκ που τον είχε διαβεβαίωσει ότι θα εξολόθρευε τον βρετανικό στρατό με τα αεροπλάνα. Ο Γκαίρινγκ έχασε το στοίχημα, δεν κατάφερε να εξολοθρεύσει τους Βρετανούς λόγω της κακοκαιρίας που δυσκόλευε τις πτήσεις αλλά και της συμμετοχής της βρετανικής RAF, που έτρεξε σε βοήθεια.

Τι συμβολίζει λοιπόν η Δουνκέρκη; Για τον κάθε λαό, κάτι διαφορετικό! Απογοήτευση για τους Γάλλους. Χαμένη ευκαιρία και στρατηγικό λάθος για τους Γερμανούς. Ηρωϊκή ήττα και θαύμα για τους Βρετανούς.

Εύη Ρούτουλα