Monday 27 July 2020

Πανηγύρεως ἡμέρα...


, Τιμώντας τν γιο Παντελεήμονα κι φέτος

Ταπεινς όρτιος χαιρετισμς στν φιλοξενοντα με στν λεκτρονικ σελίδα ατή, π. ναστάσιον.


Μοσχοβολάει κι φέτος φρέσκια μυρτι πο στολίζει τν πύλη το κυρίως ναο, λλ κα λα του τ παράθυρα. Μοσχοβολάει κι ννώνεται μ τ ρωμα το νυχτολούλουδου τς διπλανς αλς, λλ κα το γιασεμιο.

Πανηγύρεως μέρα κι φέτος... λήθεια, ποι τν ριθμό, π τς συστάσεως κα παρουσίας ατο το νοριακο ναο το 17ου α. Κοιτάζεις πίσω κα βλέπεις μι χορεία μέτρητων πιστν ν γονατίζουν στν πάνσεπτη εκόνα το γίου κα ν Τν κετεύουν «...πρέσβευε τ λεήμονι Θε να πταισμάτων φεσιν παράσχη τας ψυχας μν». Αἰῶνες τώρα. Ν κετεύουν κα ν᾿ φήνουν τς δεήσεις τους ν’ νεβαίνουν μαζ μ τ σταχτ καπν το μοσχοθυμίαματος, πο συνοδεύει λες τς λλες εωδιές. Κα κυρίως κενες τν γαθν ψυχν, τν πλν κα ταπεινν, πο χαίρονται τ πανηγύρι κα συγκινονται κατ τ λιτάνευση τς θαυματουργο εκόνος το γίου. Συγκινονται, γιατ ξέρουν τι φουγκράζεται ατς τς μυστικές τους δεήσεις, κενα τ καρδιακ «πρέσβευε...».

Κα το χρόνου.

π. K.N. Kαλλιανός

Monday 20 July 2020

Μνημοσύνου ἔνεκεν...


(Μνήμη ερ κα πάνσεπτος το π. λία Μαστρογιαννοπούλου)


Τ θεωρ μεγάλη μου τιμή, λλ κα μέγιστο χρέος ν π δυ λόγια ταπειν γι ναν ντως γιο νθρωπο τν καιρν μας, πο ναχώρησε «δι τς αλς το Κυρίου μας» δ κα λίγους μνες, τν 1η Φεβρουαρίου 2020. Κα μιλ γι τν σιακς βιοτς Γέροντα π. λία Μαστρογιαννόπουλο. να πρόσωπο κορυφαο κα φωτεινό, το ποίου τ διαδρομ σφραγίζει τ πέροχο βιβλιο τν καλλίμορφων κδόσεων «ν πλ». Πο φέρει τν τίτλο «δ θ πς, στ στεν μονοπάτι...». Βιβλίο, στ ποο ταμιεύονται «ατοβιογραφικς φηγήσεις» το π. λία στν κ. Βασίλη ργυριάδη κα στν π. Βασίλειο Χαβάτζα.

ξίζει κανες ν τ μελετήσει τ ν λόγω βιβλίο, γι ν δε τν νθεο παραδειγματισμ, τν ποο μς χαρίζει π. λίας. Παραδειγματισμ εραποστολικο βίου κι διακονίας ψευδος μέσα στν στορικ δελφότητα τς «ΖΩΗΣ», τς ποίας πολλά, πάρα πολλ στελέχη της διακόνησαν μ ζλο κα φόβο Θεο τν κκλησία.  Κα τν τίμησαν -σχετα μ τ σα λέγονται, γιατ δν εναι εκολο λ.χ. ν περιθωριοποιήσεις ναν ζηλωτ ργάτη το Εαγγελίου, τν είμνηστο λέξανδρο Βάμβα ν διαγραψεις τν π. ωάννη λεξίου, τν π. Νικόλαο ρκ κ.ἄ. κόμη.

Συντονισμένος στν δια συχνότητα π. λίας μ κείνη τν πνευματικν του πατέρων κα εροπρεπς διακονησάντων τν δελφότητα, κατόρθωσε ν’ φήσει, μέχρι σήμερα τ «σφραγίδα δωρες» του, στν Κύριο ησο Χριστ πο μέ δολη πίστη κα ταπείνωση διακονοσε ως τς σχατις το πιγείου του βίου. Γιατ γι κενον φησε καριέρες κα ξιώματα κοσμικά, στε ν φιερωθε στν να κα μοναδικό του προορισμό: Ν διακονήσει τν κκλησία το Χριστο μέσω τς δελφότητος. Κι χι μόνο ατς διος λλ κα δελφή του Σταματία. Πρόκειται γι γιασμένες Μορφς το 20ου αἰ., πο τ πάντα κατέλιπον κα κολούθησαν τ ησο.

λήθεια, πόσο στς μέρες μας πολογίζεται ατς   εραποστολικς ζλος, ατ θετικ πάντηση στό Κυριακό, «στις θέλει πίσω λθεν παρνησάσθω αυτόν...» (Μαρκ. 8, 34). Πόσο προσμετρται στν ἐυφυΐα κα καπατσωσύνη  μας κίνηση ν χάνεις τιμές, δόξες πίγειες, ατοπροβολ κα παρση, κα ν προσμετρσαι μ τν σχατο Μοναχό, τν πλ παπ, μ τ φτωχ διάκονο το Εαγγελίου; Δ νομίζω δέ, τι τ σα γράφτηκαν κα   στ συνέχεια παραθέτω, εναι κενς λόγος. ντίθετα. Εναι μι πραγματικότητα, ποία κα φείλει ν γίνει δηγός μας. Γράφει, λοιπόν George Gilson, δημοσιογράφος:

« μεγαλύτερος φωστήρας τς δελφότητας Θεολόγων Ζωή  [ π. λίας δηλαδή], παιξε κεντρικό ρόλο στν προσπάθεια ν στραφον ο πιστοί στν νάγνωση το Εαγγελίου στην δημοτική, κάτι οδόλως προφανές στν λλαδική Εκκλησία, η οποία ντίκειτο σφόδρα στν διάλογο μ λλες χριστιανικές μολογίες.

πατήρ λίας ταν πέρ το διαλόγου στν μακρύ δρόμο πρς τ Κοινό Ποτήριον.»

ποφαινόμενος εχε τν ελογία ν λάβει τν ελογία το Γέροντα. Τν πρώτη φορ τ 1971, νήμερα το γίου Προκοπίου, στ Μοναστήρι το Εαγγελισμο τς Σκοπέλου, πού εχε μεταβε μαζ μ τ πνευματικό του νάστημα, τν μακαριστ Μητροπολίτη Χαλκίδος Νικόλαο, γι ν καταθέσουν τ εχετήρια, γι τ νομαστήρια το Γέροντος Προκοπίου, πού μόναζε κεί.

Τ δεύτερη φορ ταν  στν γία Παρασκευή, στν χρο τς δελφότητος, να χειμωνιάτικο πόγευμα  το 1991...

Τς κρατ κα τίς δύο συναντήσεις μέσα μου λόφωτες κα πολ ελαβικ φυλαγμένες, γιατ Γέροντας ταν βρύση πνευματική, πο ξεδιψοσε τν κάθε διψασμένο δοιπόρο το βίου ατο.

Τν εχή του ν χουμε.

π. Κ.Ν. Καλλιανού
Το Προφήτου λιο το Θεσβίτου 2020