Πιστέψτε με, το αισθάνομαι ως προσωπική ανάγκη, να κάνω ένα -έστω σύντομο- αφιέρωμα σε έναν πραγματικό Πρίγκηπα της σύγχρονης Ελληνικής Λογοτεχνίας, τον Κώστα Καρακάση, τον «ποιητή» (αν και εγγονό) της «Αθηνάς», αλλά και άλλων σπουδαίων έργων.
Για βιογραφικά και εργογραφία σας παραπέμπω. Δεν θεωρώ πως χρειάζεται να αναφερθώ εγώ σε αυτά τα τυπικά στοιχεία. Θα ήθελα όμως να σχεδιάσω με έμφαση μια φιλικότατη προσωπικότητα, έναν ευγενέστατο και ευφυέστατο Αιγυπτιώτη Έλληνα, που μου κάνει την τιμή και τη χάρη να επικοινωνεί μαζί μου, να με καλεί στο αρχοντικό του, που την επόμενη φορά θα πρέπει οπωσδήποτε να φωτογραφήσω (για χάρη των αναγνωστών αυτού του ιστολογίου) κάποιες γωνιές και κειμήλιά του, και που με κερνάει απλόχερα με την ευγένεια, την καλωσύνη και την φιλία του.
Όταν πρωτοεκδόθηκε το ασύγκριτης καλλιτεχνικής και λογοτεχνικής ομορφιάς μυθιστόρημά του «Αθηνά - Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη...» κάτι καινούργιο γεννήθηκε στο ελληνικό λογοτεχνικό στερέωμα. Προσωπικά είχα πολλά - πολλά χρόνια να ξενυχτήσω για να διαβάσω ένα λογοτεχνικό β ιβλίο. Για την ακρίβεια θα έλεγα πως δεν το διάβασα, ούτε το μελέτησα, αλλά το ρούφηξα κυριολεκτικά. Οι ιδιαίτερα λεπτομερείς περιγραφές και οι ζωντανές εικόνες του βιβλίου δίνουν τροφή στη φαντασία του αναγνώστη για να πλάσει μόνος του έναν περίφημο ζωγραφικό πίνακα, αμύθητης αξίας.
Η παγκόσμια Λογοτεχνία απέκτησε -χωρίς αμφιβολία- ένα πραγματικό αριστούργημα με την έκδοση αυτού του έργου. Ο συγγραφέας άνοιξε μ’ αυτό, και μ’ ό,τι ακολούθησε, την καρδιά του στον κόσμο και την οικουμένη ολάκερη και μοιράσθηκε με όλους μας μια γνήσια ιστορία ζωής, η οποία μοιάζει μ’ ένα ωραίο παραμύθι. Πολλοί ίσως μια τέτοια ιστορία να την κρατούσαν ως πολύτιμο φυλαχτό στο σκουριασμένο οικογενειακό θησαυροφυλάκιο. Αλλά ο Κώστας Καρακάσης άνοιξε το θησαυροφυλάκιό του και μας προσκάλεσε να πλουτίσουμε κι εμείς μαζί του. Του χρεωστούμε γι’ αυτό μεγάλη ευγωμοσύνη.
16 comments:
Μ'αρέσουν τα βιβλία που περνάει η ιστορία μέσα από αυτά...
δεν κατάλαβα όμως ποτέ γιατί ο τίτλος στην "Αθηνά".
@ Καλλιόπη,
Καλημέρα.
Προφανώς αναφέρεσαι στο δεύτερο συνθετικό του τίτλου.
Ας δώσουμε το λόγο στο συγγραφέα. Εύχομαι να έλθει προς βοήθειά μας στο ζήτημα αυτό.
Xαίρομαι ιδιαίτερα γι' αυτά τα αφιερώματα. Ο κ. Καρακάσης είναι μια γοητευτική προσωπικότητα της λογοτεχνίας και επειδή τον γνωρίζω προσωπικά, επιβεβαιώνω ότι αυτή η θετική αύρα που αποπνέουν τα βιβλία του, σε συνεπαίρνει και σε μια προσωπική συζήτηση μαζί του. Δεν τον θαυμάζω απλώς, αλλά τον εκτιμώ και τολμώ να πω ότι τον αγαπώ για το τσαγανό και την οξυδέρκειά του. ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΤΡΑΥΛΟΥ
@ ΠΑΣΧΑΛΙΑ,
Ευχαριστούμε εξαιρέτως για την συμμετοχή σου στην κουβέντα αυτή.
Ανάλογα αισθανόμαστε όλοι όσοι έχουμε γνωρίσει προσωπικά τον δημιουργό.
Μια καλημέρα από το ηλιόλουστο Ναύπλιο προς όλους τούς μακρινούς φίλους.
Ευχαριστώ από καρδιάς για τα καλά και φιλόφρονα λόγια σας καθώς και για την κριτική σας για τα πονήματά μου.
Επίσης ευχαριστώ την αγαπητή μου φίλη Πασχαλία Τραυλού, την τόσο καταξιωμένη συγγραφέα για τα δικά της λόγια, που αντανακλούν την ωραία της ψυχή.
Για την φίλη Καλλιόπη έχω να πω, πως αν είχε διαβάσει την "Αθηνά" θα είχε καταλάβει γιατί μπήκε ο συνοδευτικός τίτλος δίπλα από το όνομα της ηρωίδας.
Είναι λιγάκι δύσκολο να αναπτύξω εδώ τους λόγους για τους οποίους μπήκε αυτή η μικρή φράση στον αρχικό τίτλο του βιβλίου. Θα πρέπει να....ανασκουμπωθεί και να το διαβάσει.
Να είστε όλοι καλά εκεί στην μακρινή αλλοδαπή και να έχετε την ευλογία του Θεού στα έργα σας.
Κ.Κ.
(όπως υπογράφω πάντα στα μηνύματά μου)
@ Κώστας Καρακάσης,
Άρχοντα,
Τιμή μου μεγάλη να σας φιλοξενώ στο ταπεινό ιστολόγιό μου.
Πάντα επιτυχίες εύχομαι.
Αναμένουμε με αγωνία το επόμενο "ποίημά" σας.
π.Αναστασιε
τον εχω γνωρισει κι γω τον Καρακαση, αφου ζει εδω στο Ναυπλιο, τον εχω διαβασει και τον συναντησα και στην παρουσιαση του βιβλιου της Τζιριτα το "Παιδι της Αγαπης"
ειναι απ τους συγγραφεις που μου αρεσουν ο Καρακασης.
ομορφο το αφιερωμα σου!
Καλέ και πολύτιμε μου φίλε π. Αναστάσιε.
Ζητώ συγνώμη, αλλά ήθελα να αλλάξεις τον τίτλο "ημερολόγιο αποδημίας" γιατί μοιάζει σαν να έχουμε "αποδημήσει" προς Κύριον.....!
Εκτός και αν υποκρύπτεται μια μικρή χιουμοριστική υπενθύμιση, ότι προς τα εκεί βαδίζουμε όλοι μας....
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Κ.Κ.
@ Aliki,
Toν Καρακάση και τα μάτια σας εκεί στο Ναύπλιο, γιατί αυτός είναι που γράφει ιστορία.
Οι Άρχοντες του Πνεύματος είναι οι πραγματικοί Ηγέτες του πονεμένου λαού μας.
@ Κώστας Καρακάσης,
Άρχοντά μου,
Με όλο τον σεβασμό, ο όρος "Αποδημία" εδώ έχει αναφορά στον ξενιτεμό και στους Απόδημους Έλληνες, ή Έλληνες της Διασποράς.
Πάντως την πρότασή σας για αλλαγή την σκέφτομαι. Εδώ και οι "φίλοι" μας οι Αμερικάνοι αποφάσισαν να κάνουν αλλαγή, γιατί να μην κάνουμε κι εμείς.
Καλέ μου φίλε.
Γνωρίζω το πνεύμα της γραφής σου. Και εγώ υπήρξα απόδημος αλλά και παραμένω "απόδημος" στην ίδια μου την πατρίδα. Ή τουλάχιστον έτσι νοιώθω. Τρεις γενιές πρόσφυγες είμαστε και είμασταν....
Ήθελα απλά να κάνω ένα μικρό καλοπροαίρετο λογοπαίγνιο... Ούτως ή άλλως η "αποδημία" μας είναι το μόνο σίγουρο αυτής της Ζωής, όπως και η Ανάσταση η μόνη μας Ελπίδα.
Να που μπήκα και στα δικά σας οικόπεδα! Κι ας μην είμαι θεολόγος....
Παραμένω ένας απλός γραφιάς που προσπαθεί να συντροφέψει την ανθρώπινη μοναξιά.
Και όλοι εσείς της διασποράς -όπου γης- την έχετε ανάγκη περισσότερο από εμάς τους "Μητροπολιτικούς" Έλληνες...
Να είστε πάντα καλά.
Με τις ευχαριστίες μου για όλους όσους στέλνουν την ματιά της καρδιάς τους στην μετριότητά μου.
Κ.Κ.
@ Κώστας Καρακάσης,
Τα λογοπαίγνια σας τα έχουμε ανάγκη.
Συνεχίστε το έργο σας με αμείωτο ρυθμό.
Σας παρακολουθούμε στενά και μας προσφέρετε πολλαπλές εμπνεύσεις.
Η Πασχαλία Τραυλού (η πασχαλίτσα μου όπως την λέω με πολύ αγάπη που της έχω) ήταν υποψήφια εφέτος για το βραβείο αναγνωστών του ΕΚΕΒΙ.
Πέρα όμως από φίλη μου, είναι για την ταπεινή μου γνώμη, όχι μόνο σήμερινή, αλλά και η μεγάλη ελπίδα της Ελληνικής Λογοτεχνίας.
Υποκλίνομαι στο ταλέντο, τα ωραία της ελληνικά και την γραφίδα της.
Όλα είναι τόσο όμορφα όσο και η ίδια.
Πασχαλίτσα μου σ' αγαπώ.
Κώστας Καρακάσης
Κ.Κρακάση τιμή μου η απάντησή σας, όμως με κάθε σεβασμό το βιβλίο το διάβασα ανασκουμπωμένη!
Στο βιβλίο μου τράβηξε αρχικά την προσοχή το εξώφυλλο. Βλέπεται τυχαίνει να μοιάζω με την ηρωίδα σας στο εξώφυλλο και σκέφτηκα "δηλ. δε γεννήθηκα όμορφη;"
Αμέσως μετά χαμογέλασα και είπα στον Θανάση (το βιβλιοπώλη) αυτό θα πάρω!
Απλά ποτέ δε θεώρησα πως μια γυναίκα για να αγαπηθεί τόσο και να καταφέρει τόσα έπρεπε να ήταν όμορφη...
Αγαπητή Καλλιόπη.
Χαίρομαι που το έχεις ήδη διαβάσει.
Άρα διαπίστωσες ότι η "ομορφιά" δεν είναι ΜΟΝΟ θέμα φυσικής παρουσίας, αλλά κύρια η ομορφιά του χαρακτήρα και της προσωπικότητας ενός εκάστου εξ ημών. Δεν αμφιβάλω ότι διαθέτεις αμφότερες τις ομορφιές...αλλά όταν θα φύγει η μία θα σου έχει μείνει η άλλη που είναι και η πιο πολύτιμη.
Κ.Κ.
Αδελφέ μου π.Αναστάσιε.
Ξέχασες να βάλλεις και τα εξώφυλλα των άλλων μου βιβλίων και έτσι οι επισκέπτες σου θα νομίζουν ότι έχω γράψει μόνο αυτά τα δύο...
Δεν έχεις παρά να τα ξεσηκώσεις από το ιστολόγιο μου και να τα "φορέσεις" στο δικό σου...
Έτσι για ενημέρωση.
Και δεν θυμάμαι αν σου έχω στείλει τις "Ιστορίες" και λέω να τις στείλω με αφιέρωση στην πρεσβυτέρα σου για τα Χριστούγεννα.
Κ.Κ.
Post a Comment