Προσγείωση

Τον περασμένο μήνα είχα την ευτυχή ευκαιρία να προσγειωθώ δύο φορές στο αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης, ερχόμενος από το αγγλικό αεροδρόμιο του Gatwick. Και τις δύο φορές ταξίδεψα με τις Βρετανικές Αερογραμμές.

Οι Βρετανικές Αερογραμμές έχουν πάντα πολύ καλό όνομα για τις καλές υπηρεσίες που προσφέρουν στους πελάτες τους. Θα πρέπει να ομολογήσουμε δυστυχώς ότι το τελευταίο διάστημα έχει πέσει κατακόρυφα το επίπεδο του προσφερόμενου φαγητού. Υποθέτω πως είναι κι αυτό μέσα στα πλαίσια των γενικώτερων περικοπών, λόγω της οικονομικής κρίσης.

Πάντως εμένα, όπως και νάχει, μια πτήση με αεροπλάνο μου δημιουργεί μια άλλη αίσθηση. Από μικρός είχα αυτή την αίσθηση της ανάτασης. «Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα».

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, αλλά και ενωρίτερα -όπως άλλοι με πληροφορούν- έπαιζα με τους χαρταετούς. Τις απόκριες -κάθε χρόνο- ετοιμάζαμε αετούς και τους πετάγαμε για αρκετές ημέρες. Κάποτε είχα και περισσότερους από έναν αετούς. Δεν τους χόρταινα. Μεγάλωσα με αυτή την ματιά που οδηγούσε την σκέψη μου προς τα πάνω.

Απογείωση, πέταγμα, προσγείωση. Έννοιες όχι μόνο με πρακτική / κοσμική ερμηνεία, αλλά κυρίως με πνευματικό περιεχόμενο.

Απολαύστε μερικές φωτογραφίες από τις στιγμές της προσγείωσης του αεροπλάνου στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» της συμβασιλεύουσας.

Άντε, και καλά πετάγματα!!!