Στην πρόσφατη επίσκεψή μου στην Θεσσαλονίκη ανακάλυψα, μεταξύ άλλων, κι ένα Μνημείο, αφιερωμένο στην θυσία και τον πόνο των Ελληνο-Εβραίων της πόλης.
Το Μνημείο αυτό βρίσκεται στην παραλία. Όταν το βρήκα, περπατώντας στην προκυμαία, ήταν λουσμένο στο γλυκύτατο φως του ηλιοβασιλέματος. Ένα μείγμα συναισθημάτων με πλημύρισε. Από την μια μεριά ήταν η ομορφιά της φύσης και της συγκεκριμένης εκείνης στιγμής. Χάρμα οφθαλμών. Από την άλλη ένιωσα μια ανατριχίλα, για το κακό που είχε βρει αυτή την ομάδα των ανθρώπων.
Ως έργο τέχνης το Μνημείο αυτό είναι μια όμορφη και πρωτότυπη καλλιτεχνική σύνθεση, που σου δίνει την αίσθηση της θυσίας μεν, αλλά επίσης και της ανά(σ)τασης.
Δίπλα από το Μνημείο διαβάζουμε την εξής επιγραφή: «Το Μνημείο αυτό αφιερώνεται από τον Ελληνικό λαό στην Ιερή Μνήμη των 50.000 Εβραίων Ελλήνων της Θεσσαλονίκης που την Άνοιξη του 1943 ξεριζώθηκαν από την πόλη τους και εξοντώθηκαν από τους Ναζί κατακτητές στους θαλάμους αερίων των στρατοπέδων θανάτου του Auschwitz - Birkenau. Νοέμβριος 1997».
No comments:
Post a Comment