Monday 4 May 2009

Φαεσφόρος Αίνος

Με ειλικρινή αισθήματα ταπείνωσης αλλά και χαράς θα ήθελα να μοιρασθώ με τους φίλους και αναγνώστες αυτού του ιστολογίου την έκδοση και κυκλοφορία της πρώτης μου ποιητικής συλλογής, με τον τίτλο «Φαεσφόρος Αίνος». Ένα τραγούδι που φέρνει φως σε όλους μας. Στο παρόν Ημερολόγιο έχω δημοσιεύσει κατά καιρούς ποιήματά μου, όπως επίσης έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογικούς τόμους, περιοδικά και εφημερίδες. Όμως τώρα ωρίμασαν οι συνθήκες για την έκδοση της πρώτης αυτόνομης έκδοσης, η οποία μπορεί να θεωρηθεί περισσότερο ως ποιητική ανθολογία, αφού περιέχει ποιήματα από διάφορες εποχές και από μικρές συλλογές. Η ύλη διαιρείται στα εξής μέρη: Προεικονίσεις, ...εν αποδημία, Τα τρέχοντα, Γλωσσάρια και Μεταφράσεις.
 
 
Για προσωπικούς λόγους επέλεξα να χρησιμοποιήσω ψευδώνυμο, το Τάσος Βυζάντιος. Ίσως κάποια στιγμή εξηγήσω περισσότερα. Η έκδοση έγινε από το νεόδμητο Εκδοτικό Οίκο «Ούτις», που έχει έδρα την Αθήνα. Η εκδότρια Περσεφόνη Γιαννέλου, Φιλόλογος και Διδάκτωρ της Ιστορίας, είχε την ευθύνη για την φιλολογική επιμέλεια και τις διορθώσεις. Η εργασία, η προσφορά και η φιλία της είναι ανεκτίμητα στοιχεία στην όλη αυτή διαδικασία και παραμένω ευγνώμων για τις συμβουλές, τις ιδέες, το ενδιαφέρον και την εμπιστοσύνη της. Το εξώφυλλο είναι έργο της αγαπητής φίλης ζωγράφου Αθηνάς Μπετίνη, την οποία ευχαριστώ από μέσης καρδίας για την γενναιοδωρία και την αγάπη της. Το ISBN του βιβλίου είναι: 978-960-91959-4-2. Ο «Αίνος» είναι αφιερωμένος «Στη Βιργινία, κεντήστρα των ονείρων μου». Εκείνη ξέρει...

Ένα ελάχιστο δείγμα, που δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι μπορεί να θεωρηθεί αντιπροσωπευτικό της έκδοσης, είναι το παρακάτω:


ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ

Το γραφείο μου είναι γεμάτο με βιβλία ιστορίας
και έγγραφα από μια θητεία
σε χώρο που μπορεί να ορισθεί
ως... μια άλλη Ελλάδα.

Όταν αναχωρώ απ’ αυτό
αφήνω τον υπολογιστή ανοιχτό
με μια εικονική παράσταση κασσετόφωνου
στη γαλάζια οθόνη
απ’ όπου ξεχύνονται ήχοι μελωδικοί
που γεμίζουν το γραφείο
και διαχέονται παντού.


Στο γυρισμό μου η μουσική έχει παύσει
όμως, σαν καθήσω στην πολυθρόνα
και κοιτάξω γύρω
το βλέμμα μου γεμίζει με σκόρπιες νότες
κολλημένες σαν τα γλυκύτερά μας αισθήματα
γύρω μου και μέσα μου.

Όταν αναχωρώ απ’ το γραφείο μου
η μουσική μένει μόνη της
και μελαγχολεί
όμως παράγει τον καλύτερο εαυτό της
έτσι ώστε, όταν γυρίσω,
να εισέλθω σε... χώρα άλλη
όπου οι νόμοι και οι προφήτες
υπακούουν στη λογική τη δική της.


Το ίδιο κάνω κι εγώ
και την παρακαλώ να ξαναρχίσει
το εύηχο παραμύθι της
που μ’ αρέσει ν’ αφήνω πάντα ν’ ακούγεται
ως το τέλος.

Όταν αναχωρώ απ’ το γραφείο μου
η μουσική μένει εκεί.


Λονδίνο, Αύγουστος 2000

22 comments:

Anonymous said...

Να ευχηθώ από καρδιάς κάθε επιτυχία στο πόνημα που εκφράζει τις μυστικές ώρες της καρδιάς σας....
Είμαι σίγουρος ότι για άλλη μία φορά ο Λόγος σας θα είναι αντανάκλαση της φωτεινής σας ψυχής.
Από την Πατρίδα μια ζεστή Καλημέρα!

P. Kapodistrias said...

Καλώς ήρθες, αγαπητέ, ΚΑΙ εκδοτικά στον χώρο της Ιερατικής Ποίησης. Αν θυμάσαι, σ' έχω ήδη κατατάξει στην "ενότητα" αυτήν, σε παλαιότερό μου δημοσίευμα, και τώρα απλώς δικαιώνομαι.

Πολύ πολύ χαίρομαι γι' αυτό. Συγχαίρω όλος! Μακάρι το φως που θα φέρει προς όλους μας αυτός ο Αίνος, να καταυγάσει το όποιο προσωπικό του καθενός μας γκρίζο!

Αναμένω με αγάπη!

Anonymous said...

ο τίτλος, το εξώφυλλο και το πρώτο δείγμα γραφής είναι πολύ νοσταλγικά, ο δε έπαινος του Φωτός εύχομαι να διαδοθεί!

Καλή επιτυχία!

Anastasios said...

@ Anonymous,

Καλημέρα και θερμές ευχαριστίες για τα ευγενή και γλυκύτατα λόγια σου.

Anastasios said...

@ Π.Κ.,

Σου είμαι ευγνώμων για μια σειρά λόγους που εσύ γνωρίζεις...

Η εγκαρδιότητά σου με αφοπλίζει.

Οπωσδήποτε να αναμένεις!

Anastasios said...

@ ηλιογράφος,

Ευχαριστώ από καρδιάς!

Φως και χαρά εύχομαι ολόψυχα και σε σένα!

π Παντελεήμων Kρούσκος said...

Πάτερ Αναστάσιε, τις θερμότερες ευχές για κάθε επιτυχία στην πρώτη αυτή προσπάθεια σας.

Anastasios said...

@ π. Παντελεήμων,

Αδελφέ μου,

Με συγκινεί ειλικρινά η αγάπη, το ενδιαφέρον και η εγκαρδιότητά σου.

Αντεύχομαι τα κάλλιστα.

Σοφία said...

Θερμές ευχές για καλή επιτυχία!

Anastasios said...

@ Σοφία,

Ευχαριστώ πολύ.

Ευτυχώς που πρόλαβες και πήγες χθες στο Hastings, γιατί αν περίμενες να πας σήμερα, θα έβλεπες ένα χειμωνιάτικο σκηνικό... πάλι. Τι θα γίνει μ' αυτό το καιρό της Αγγλίας;!

Anonymous said...

Ένας ποιητής μοιράζεται το φωτεινό ποιητικό του έργο, τις σκέψεις, τις αναζητήσεις και τα όνειρα του με τους συνανθρώπους του... Πολύ συγκινητική στιγμή για σας! Χαιρόμαστε μαζί σας.Καλή επιτυχία!ΑΣ

Anastasios said...

@ ΑΣ,

Θεωρώ πως η καρδιά του σχολίου σου είναι ο όρος "μοιράζεται". Είναι μια μεστή πραγματικότητα αυτό. Μπορεί να μην είναι ο λόγος της καταγραφής, είναι όμως σίγουρα η αιτία της δημοσίευσης του ποιήματος.

Είναι τιμή μου να μοιράζομαι τα εσώψυχά μου με φίλους, αλλά και άλλους.

Titos Christodouloou said...

H ποίηση είναι φιλοσοφικότερη από την ιστορία αφώρισεν ο φιλόσοφος, αφού καταγράφει αλήθειες καθολικές της ανθρώπινης κατάστασης κι ουσίας.. Ρίχνει έτσι «φως» αληθείας καταυγάζοντας την καθαρότητα της καθολικής έννοιας με την προσωπική αλήθεια της ευαισθησίας. Είναι τιμή μου που ο εκλεκτός ελλόγιμος και ευαίσθητος διάκονος του Κυρίου με λογίζει ως φίλον, τόσον σωτήριος σε ώρες δύσκολες της μοναξιάς και δοκιμασίας, όπου πιότερο παρά ποτέ θεραπεύει η ίαση της ποίησης «νάρκης του άλγους δοκιμές, εν φαντασία και λόγωι. Έπαινος λοιπόν και στο δικό σας λύκιειον πόνημα, έργον Φωτός το οποίο ευελπιστώ να έχω και την ευλογίαν εκ του πλησίον συζητήσεως. (Διάβαζα αυτές τις ημέρες κι ένα θρησκειολογικό βιβλίο με τίτλο «Ελλοχείμ» για τον Εβραϊκό μονοθεϊσμό, με αναφορά και στην προέλευση της ταύτισης του θείου με το φως. Με χαρά μου να το συζητήσουμε κι αυτό!

Anastasios said...

@ Titos Christodouloou,

H δαψιλής κι ολόφωτη παρουσία σου πλούμισε με λεκτικά στολίδια το ταπεινό τούτο ιστολόγιο.

Θα σε αναμένω σύντομα...

Anonymous said...

H προς τα έξω κίνηση της έκδοσης των ποιημάτων/σκέψεων σας να βρει την αναταπόκριση πολλών, πολλών,πολλών... όπως και του ιστοχώρου σας. γιατί τις χρειαζόμαστε τις άλλες φωνές, ψίθυρους , κραυγές ... εν τη ερήμω.
συν χαίρω και συν χαίρομαι

Anonymous said...

Φίλος από τα παληά.

Αδελφέ μου Αναστάσιε , χαίρομαι από καρδίας για την καινούργια σου προσπάθεια .
Το δείγμα είναι ΥΠΕΡΟΧΟ .
Μέχρι τώρα , στον τομέα της Ιερατικής ποίησης , καμάρωνα( & καμαρώνω )τον παληό μου συμφοιτητή , Π.Κ. ,τώρα θα καμαρώνω & για σένα .
Θα χρησιμοποιήσω λόγια του ανωνύμου των 4.38 :
" ο Λόγος σου είναι αντανάκλαση της φωτεινής σου ψυχής "
Χαίρομαι μαζί σου & μαζί με την κεντήστρα τών ονείρων σου .
Να είσαι πάντα γερός , σε καμαρώνω

Α. Παπαγιάννης said...

Ήρθε, όπως φαίνεται, το πλήρωμα του χρόνου για την συλλογική παρουσίαση μιας ποιητικής έκφρασης που μας έδινε κάθε τόσο τα δείγματά της. Από καρδιάς θερμές ευχές για περισσότερα τέτοια ξαφνιάσματα, και η κεντήστρα να συνεχίσει να κεντάει...

Anastasios said...

@ georgios d.kapetanakis,

Με συγκινεί ιδιαίτερα η γλυκειά κι ευνοϊκή ανταπόκρισή σου.

Σ' ευχαριστώ πολύ.

Anastasios said...

@ Φίλος από τα παληά,

Εσύ που δεν είσαι μόνο φίλος, αλλά και όμαιμος και ομογάλακτος αδελφός, μπορείς να καταλάβεις τις αφετηρίες και τις δονήσεις μυαλού και ψυχής.

Καμαρώνω κι εγώ για σένα. Με κάνει πλουσιώτερο η παρουσία σου στη ζωή μου.

Anastasios said...

@ Α. Παπαγιάννης,

Το φρούτο όντως ωρίμασε. Η ζωή μάς χαρίζει με γενναιοδωρία τα δώρα της, κι εμείς έχουμε υποχρέωση να προσφέρουμε συνεχώς αντίδωρα, προς όλες τις κατευθύνσεις.

Η κεντήστρα δεν με αφήνει καθόλου ήσυχο κι ανεπηρέαστο. Γύρω μου βλέπω, ακουμπάω και γεύομαι συνεχώς τα έργα των χειρών της...

Αναστάσιος said...

Σας χαιρετώ, συγχαίροντας για την έκδοση του πρώτου σας βιβλίου με τα ποιήματά σας.
Ολόθερμες οι ευχές μου ώστε τα ποιήματά σας να μιλήσουν στην καρδιά των αναγνωστών.
Είθε ο Κύριος να σας χαρίζει υγεία για χρόνια πολλά ώστε να αυξήσετε την πνευματική σας προσφορά.

Anastasios said...

@ Αναστάσιος,

Καλωσορίζουμε τον συνονόματο και καλοδεχόμαστε τις εγκάρδιες ευχές του.

Χαρά μεγάλη μας φέρνει η συνάντηση αυτή.