Οι Απόδημοι Έλληνες βρίσκονται κάθε τόσο σε παρέες, σε οικίες, σε συνάξεις όπου ανανεώνουν τους δεσμούς φιλίας και αγάπης που τους συνδέουν.
Έτσι έγινε και πρόσφατα, όταν μια ομάδα συνελλήνων βρεθήκαμε σε σπίτι φιλικό και εξαιρετικά φιλόξενο (της Άντρης και του Σεραφείμ) και είχαμε την ευκαιρία να τα πούμε και να δειπνήσουμε με παραδοσιακά εδέσματα, τα περισσότερα «της ώρας».
Τα εύγευστα ψητά ετοιμάσθηκαν στον «ελληνικό» κήπο τους. Το κασκόλ και η σημαία δίπλα από το αμπελόκλημα αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Εμείς βέβαια ως Έλληνες θέλουμε και μια γεύση ψαρικού στο τραπέζι μας. Και γι’ αυτό είχαν φροντίσει οι οικοδεσπότες.
Η βραδιά πέρασε πολύ όμορφα και οφείλουμε τα δέοντα στους φιλοξενούντες. Εμείς δε, επιφυλασσόμεθα...
3 comments:
Αυτοί οι ωραίοι δεσμοί, κράτησαν τους συνέλληνες ενωμένους ιδίως στην αλλοδαπή και διατήρησαν τον νόστο και την αγάπη για την Μητρόπολη από αρχαιοτάτων χρόνων.
Να περνάτε πάντα έτσι όμορφα, ελληνικά και όσο πιο συχνά μπορείτε.
Είναι ευλογία η μεταξύ σας αγάπη.
@ Κώστας Καρακάσης,
Έξω πάμε καλά, Άρχοντά μου...
Αααααχ αυτά είναι!! Πάντα τέτοια εύχομαι :-)
Post a Comment