Tuesday 19 May 2009

19η Μαΐου - Ημέρα Μνήμης

...για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου

Η Γενοκτονία των Ποντίων στις αρχές του 20ου αιώνα είχε 353.000 νεκρούς. Για τον λόγο αυτό τον Φεβρουάριο του 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο την περίοδο 1916-1923. Η αναγνώριση αυτή, παρόλη την εβδομηκονταετή καθυστέρηση, δικαίωσε ηθικά τον Ποντιακό Ελληνισμό και συνέδεσε τον σύγχρονο Ελληνισμό με την ιστορική του μνήμη.

"Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο", λένε οι Πόντιοι, δηλαδή "Το Έθνος κι αν σκλαβώθηκε, θ' αναστηθεί και πάλι...".

Η γενοκτονία ως όρος διαμορφώθηκε κυρίως στη δίκη της Νυρεμβέργης το 1945, όπου δικάστηκε η ηγεσία των ναζιστών εγκληματιών του πολέμου. Συγκεκριμένα ο όρος σημαίνει τη μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας.

Το 1919 άρχιζε νέος διωγμός κατά των Ελλήνων από το κεμαλικό καθεστώς, πολύ πιο άγριος κι απάνθρωπος από τους προηγούμενους. Εκείνος ο διωγμός υπήρξε η χαριστική βολή για τον Ποντιακό Ελληνισμό. Στις 19 Μαϊου, με την αποβίβαση του Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα, αρχίζει η δεύτερη και σκληρότερη φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας. Αυτό που δεν πέτυχε το σουλτανικό καθεστώς στους πέντε αιώνες της τυραννικής διοίκησής του, το πέτυχε μέσα σε λίγα χρόνια ο Κεμάλ. Εξόντωσε τον Ελληνισμό του Πόντου και της Ιωνίας.Οι Τούρκοι αρνούνται σήμερα τη σφαγή του 1922 - τη σφαγή των Ελλήνων. Κι όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με αδιάσειστα ντοκουμέντα, τα αποδίδουν στις αναπόφευκτες ακρότητες του πολέμου. Η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική.

Η γενοκτονία των Χριστιανών ήταν ένα καλά μελετημένο σχέδιο εξόντωσης όλων των μεινοτήτων της άλλοτε κραταιάς Αυτοκρατορίας. Ένα σχέδιο που άρχισε να εφαρμόζεται από το 1914, με τον πρώτο διωγμό. Και ολοκληρώθηκε μετά την καταστροφή του 1922.

Η οικογενειακή μας σχέση με τον Πόντο φαίνεται στο οικόσημό μας. Όποιος δεν την «βλέπει» ας ρωτήσει και θα εξηγήσω.


6 comments:

Κώστας Καρακάσης said...

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ.

Α. Παπαγιάννης said...

Ως μη Πόντιος, δεν μπορώ ποτέ να ξεχάσω την επίσκεψη-προσκύνημα στον Πόντο πριν μερικά χρόνια. Δεν μπορώ να ξεχάσω τον μισογκρεμισμένο Άγιο Νικόλαο στο Ιασόνειο Άκρο, τον άλλο Άγιο Νικόλαο στην Κερασούντα που έχει γίνει μουσείο (ο τότε διευθυντής του μας έμπασε μέσα χωρίς εισιτήριο και μας επέτρεψε να ψάλουμε και το απολυτίκιο του Αγίου!), την Αγία Σοφία της Τραπεζούντος και την μεγαλόπρεπη και εμβληματική Παναγία του όρους Μελά, όπου εκατοντάδες Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι ανεβαίνουν καθημερινά για προσκύνημα. Και τον ερειπωμένο Άγιο Ιωάννη Βαζελώνος, όπου ψάλαμε τρισάγιο σε όλες εκείνες τις ψυχές που "ετελειώθησαν στόματι μαχαίρας". Αιωνία η μνήμη τους!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Πολύ φοβούμαι πως οι νέοι δεν γνωρίζουν καν, πολύ δε περισσότερο να θυμούνται...
Μακάρι να κάνω λάθος

Μετ' απασμών τε και εναγκαλισμών

Anastasios said...

@ Κώστας Καρακάσης,

Δεν γίνεται να ξεχάσουμε. Ο λαός μας έχει ως βάση της ζωής του τη μνημοσύνη!

Anastasios said...

@ Α. Παπαγιάννης,

Ευλογημένος είσαι που κατάφερες να πας να προσκυνήσεις τα άγια εκείνα χώματα.

Anastasios said...

@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ,

Η οικογένεια είναι το πρώτο και το μεγαλύτερο σχολείο. Ας καλλιεργήσουμε τη γνώση και την εθνική μνήμη μέσα σ' αυτήν.