Θυατείρων Νικήτας προς Κληρικούς

Αγαπητοί Αδελφοί και συνεργάτες στον αμπελώνα του Κυρίου,

 

Photo by Alexios Gennaris!

"Ό Θεός ἡμῶν καταφυγὴ καὶ δύναμις, 

βοηθὸς ἐν θλίψεσι ταῖς εὑρούσαις ἡμᾶς σφόδρα. 

Διὰ τοῦτο οὐ φοβηθησόμεθα ἐν τῷ ταράσσεσθαι τὴν γῆν 

καὶ μετατίθεσθαι ὄρη ἐν καρδίαις θαλασσῶν, 

ἤχησαν καὶ ἐταράχθησαν τὰ ὕδατα αὐτῶν, 

ἐταράχθησαν τὰ ὄρη ἐν τῇ κραταιότητι αὐτοῦ” (Ψαλμ. 46:1-3).

Εχθές εορτάσαμε την Σταυροπροσκύνηση - το μέσον της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Ήταν μια μέρα που άπαντες, κλήρος και λαός μαζί, προσδοκούσαμε. Περιμέναμε να αντικρίσουμε τον Ζωηφόρο Σταυρό και να λάβουμε δύναμη, ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε το πνευματικό μας ταξίδι προς το Πάσχα. Περιμέναμε να αντικρίσουμε το Σταυρό και να ζητήσουμε ίαση, έλεος και χάριν. Οι εκκλησίες θα ξεχείλιζαν, γεμάτες ανθρώπους. Δυστυχώς, οι εκκλησίες ήταν κλειστές και άδειες. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι το μήνυμα του Σταυρού απουσίαζε για εμάς και για τον κόσμο. Το μήνυμα της πίστεως, της ελπίδος και της αγάπης συνεχίζει να εκπορεύεται και να γεμίζει την οικουμένη εξαιτίας του Κυρίου.

Δεν είναι ανάγκη να σας πω ότι αντιμετωπίζουμε δύσκολους και απαιτητικούς καιρούς. Οι άδειοι δρόμοι και οι άδειες καρδιές των ανθρώπων το μαρτυρούν. Είναι, ωστόσο, επίσης ο καιρός που εμείς, ως κλήρος, οφείλουμε να αρθούμε στο ύψος της κλήσεώς μας ως διάκονοι και ιερείς του Θεού. “Υπάρχει για κάθε τι ο καιρός του”, όπως μας θυμίζει ο Εκκλησιαστής, και τώρα είναι η ώρα κατά την οποία οφείλουμε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά και να διακονήσουμε τον πάσχοντα κόσμο.

Υπάρχουν αυτοί που αναζητούν απαντήσεις σε πλήθος ερωτήσεων αναφορικώς προς τον κορωνοϊό. Για τις περισσότερες από αυτές τις ερωτήσεις δεν έχουμε απαντήσεις, καθώς εμείς δεν είμαστε επαγγελματίες ιατροί. Παρά ταύτα, είμαστε εντεταλμένοι να αποκριθούμε σε καρδιές που παραπαίουν από την απογοήτευση προκειμένου να τις πληρώσουμε διά παρηγορίας, ελπίδος και αγάπης, ιδίως όταν άνθρωποι μας λένε “πως μπορεί ο Θεός να το  επιτρέπει αυτό στον κόσμο;” Όταν η πίστη διέρχεται κρίση, είναι τότε που εμείς πρέπει να σταθούμε δυνατοί και να γίνουμε το αντίβαρο εν μέσω της θυέλλης που μας έχει υπερσκελίσει. 

Βεβαίως, στην ιστορία της Εκκλησίας οι προπάτορές μας ήρθαν και αυτοί ενώπιον μεγάλων προκλήσεων και κρίσεων και ο Θεός έστειλε αγίους ανθρώπους να διακονήσουν τους εμπερίστατους. Η πρόνοια και το έλεος του Θεού αποκαλύφθηκαν όταν ήγειρε τους Κριτές για να σώσει τον λαό Του. Σε δύσκολους καιρούς πείνας, ασθένειας και αναταραχής, ο Θεός εισάκουσε τις κραυγές και τις αιτήσεις των πιστών. Είναι δικό μας καθήκον να ταπεινωθούμε και να προσευχηθούμε. 

Ο Ουράνιος Πατέρας μας μπορεί να επιλέξει να ενεργήσει θαύμα μέγα και να μας ελευθερώσει άμεσα από τον λοιμό, ή μπορεί να επιτρέψει τα πράγματα να ακολουθήσουν το δρόμο τους. Ό,τι και αν συμβεί, εμείς οφείλουμε να μείνουμε σταθεροί, ως Χριστιανοί και ως άνθρωποι της Εκκλησίας. “Τοῦ λοιποῦ, ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ” (Εφ. 6:10). "Ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ ἐνοικείτω ἐν ὑμῖν πλουσίως, ἐν πάσῃ σοφίᾳ, διδάσκοντες καὶ νουθετοῦντες ἑαυτοὺς ψαλμοῖς, ὕμνοις, ὠδαῖς πνευματικαῖς ἐν χάριτι ἄδοντες ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν τῷ θεῷ” (Κολ. 3:16). Ας ευχηθούμε ο Θεός να εισακούσει τις αιτήσεις και τις κραυγές μας προς Εκείνον.

Ως πατέρας σας, ανησυχώ για την προσωπική σας υγεία και ευεξία. Ζήτησα από τους γηραιότερους κληρικούς να παραμείνουν κατ’ οίκον και να εισέλθουν σε περίοδο αυτο-απομόνωσης. Το ίδιο ζητήθηκε και από όσους ιερείς είναι ασθενείς ή έχουν προβλήματα υγείας. Μπορούμε να υπηρετήσουμε κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον Χριστό και τον λαό Του, όταν φροντίζουμε την δική μας υγεία μας. 

Ως εκ τούτου σας παρακαλώ να μην θέτετε τον εαυτό σας σε κίνδυνο, αλλά να ενεργείτε κατά το μέγιστο των δυνατοτήτων σας υπό τις παρούσες συνθήκες, με την λογική να σας καθοδηγεί. Δεν έχουμε ανάγκη από ήρωες, έχουμε ανάγκη από ανθρώπους της προσευχής και της αγάπης, οι οποίοι να μπορούν να διακονήσουν και να μοιραστούν τον Χριστό με τους άλλους. Από τις οικίες σας και μέσω των κινητών σας τηλεφώνων, καλέστε και ανακουφίσετε και υποστηρίξετε ο ένας τον άλλο. Μην λησμονείτε ότι υπάρχουν και άγαμοι κληρικοί που δεν έχουν οικογενείς εδώ. Μπορεί να αισθάνονται μόνοι και απομονωμένοι. Μη τους επιτρέψετε να πέσουν σε κατάθλιψη από τον πόνο που προκαλεί η στενοχώρια της απομόνωσης. Πείτε σε αυτούς τους αδελφούς σας εν Κυρίω ότι κάποιος νοιάζεται γι’ αυτούς. 

Μαζί με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζετε εσείς και η οικογένειά σας, δεν παύετε να είστε πνευματικοί πατέρες των πιστών. Ως ποιμένες του κατά τόπους ποιμνίου και των κατά τόπους κοινοτήτων, καλείστε να φροντίζετε και να επιβλέπετε την ποίμνη σας. Όπως ευπειθώς διακονήσατε το ποίμνιο σας στο διάβα των χρόνων, συνεχίσετε να το διακονείτε, έχοντες προ οφθαλμών την εικόνα του ελαχίστου μεταξύ των αδελφών σας.  

“Πτωχῷ ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου, ἵνα τελειωθῇ ἡ εὐλογία σου. 

Χάρις δόματος ἔναντι παντὸς ζῶντος καὶ ἐπὶ νεκρῷ μὴ ἀποκωλύσῃς χάριν.

Μὴ ὑστέρει ἀπὸ κλαιόντων καὶ μετὰ πενθούντων πένθησον. 

Μὴ ὄκνει ἐπισκέπτεσθαι ἄρρωστον, ἐκ γὰρ τῶν τοιούτων ἀγαπηθήσῃ. 

Ἐν πᾶσι τοῖς λόγοις σου μιμνήσκου τὰ ἔσχατά σου, καὶ εἰς τὸν αἰῶνα οὐχ ἁμαρτήσεις.” (Σοφία Σειράχ 7:31-36)

Έχοντας κατά νου όλα τα παραπάνω, θα ήθελα να θέσω υπ’ όψιν σας κάποιες σκέψεις:

• Η εκκλησία, αν και κλειστή για δημόσια λατρεία, πρέπει να παραμένει ανοικτή, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να προσέρχονται για προσευχή και παράκληση προς τον Θεό να θεραπεύσει τον πεπτωκότα κόσμο μας και να καθοδηγήσει τους ειδήμονες προς εύρεση της θεραπείας του κορωνοϊού.
• Η Ενορία είναι η πνευματική οικογένεια των πιστών και τα μέλη της οικογένειας στηρίζουν και βοηθούν το ένα το άλλο, συμπεριλαμβανομένης και της φροντίδας και κατανόησης των προκλήσεων που επιφέρει η κατάθλιψη. Κάτι τόσο απλό όσο μια λέξη ή ένα νεύμα ευγενούς συναντίληψης μπορούν να προσφέρουν στήριξη και ενδυνάμωση.  
• Όσοι μπορούν και θέλουν, οφείλουν να φέρουν τρόφιμα (ιδίως μακράς διαρκείας) στην εκκλησία. Αυτά τα τρόφιμα μπορούν να διανεμηθούν σε ανθρώπους ενδεείς. 
• Κάθε Ενορία πρέπει να δημιουργήσει ομάδες δράσης προκειμένου να διακονήσουν ανάγκες και προκλήσεις της κοινότητας. 
• Αυτές οι μικρές ομάδες πρέπει να συγκεντρώσουν τα ονόματα των ανθρώπων που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου (ηλικιωμένοι, ασθενείς, φτωχοί) και να τους καλούν σε σταθερή βάση. 
• Οι ομάδες αυτές μπορούν να αγοράζουν και να παραδίδουν τρόφιμα και άλλα αναγκαία είδη σε όσους αδυνατούν να εξέλθουν των οικιών τους.
• Σε περιπτώσεις ανθρώπων περιορισμένων πόρων ή απόρων, η ομάδα μπορεί να διανείμει τα είδη που δωρήθηκαν και προσφέρθηκαν στην εκκλησία, κάνοντας διανομές σε όσους είναι μόνοι. 
• Θυμηθείτε ότι ο ιός έχει προσβάλει τον κόσμο όλο, όχι μόνο την κοινότητα μας. Οι πόροι που διαθέτουμε πρέπει να μοιραστούν σε κάθε άνθρωπο που βρίσκεται σε ανάγκη.
• Παρακαλείσθε να μη συσσωρεύετε και αγοράζετε πράγματα που δεν χρειάζεστε. Είναι ιδιαιτέρως σημαντικό για την Εκκλησία να δείξει και να διδάξει ευαισθησία ως προς αυτή την πλευρά της κρίσεως. 

Μη λησμονείτε ότι τα γραφεία της Αρχιεπισκοπής παραμένουν ανοικτά και είμαστε στη διάθεσή σας. Όπως σας θυμάμαι στις προσευχές μου, σας παρακαλώ να θυμάστε στις προσευχές σας τον Πατριάρχη μας και όλους τους ανθρώπους του Θεού. Προσευχηθείτε για τους γιατρούς, τους νοσηλευτές, τους ερευνητές, για όσους υποφέρουν και για όσους θρηνούν. Ζητήστε από τους Αγίους Αναργύρους να μεσιτεύσουν για εμάς. Είθε ο Χριστός να μας θεραπεύσει και να μας σώσει.

Με πατρική αγάπη και ευχές,

+ O Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας Ν Ι Κ Η Τ Α Σ