Αγία και Μεγάλη Δευτέρα

Τῇ ἁγίᾳ καὶ μεγάλῃ Δευτέρᾳ, μνείαν ποιούμεθα τοῦ μακαρίου Ἰωσὴφ τοῦ παγκάλου, καὶ τῆς ὑπὸ τοῦ Κυρίου καταραθείσης καὶ ξηρανθείσης συκῆς.

Στίχοι
Σώφρων Ἰωσήφ, δίκαιος κράτωρ ὤφθη,
Καὶ σιτοδότης· ὦ καλῶν θημωνία!
 
Ἕτεροι, εἰς τὴν ξηρανθεῖσαν Συκῆν
Τὴν συναγωγήν, συκῆν Χριστός, Ἑβραίων,
Καρπῶν ἄμοιρον πνευματικῶν εἰκάζων,
Ἀρᾷ ξηραίει· ἧς φύγωμεν τὸ πάθος.
 
Ταῖς τοῦ παγκάλου Ἰωσὴφ πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Χριστός πάντα και παντού

Ερχόμενος ο Κύριος προς το εκούσιον πάθος… Κυριακή των Βαΐων Εσπέρας! Στον όρθρο της Μεγάλης Δευτέρας! Ω αυτό το ψάλμα! Πως κινεί την ψυχή! Πως μαλακώνει τις καρδιές! Αριστούργημα τούτος ο ύμνος! Ενθουσιασμός και να... δεν πέρασαν λίγα λεπτά και τον ενθουσιασμό διαδέχεται η γλυκιά μελαγχολία των ψαλτάδων και του λαού…

-Του χρόνου πάλι! Αν μας αξιώσει να το ξαναψάλουμε… να το ξανακούσουμε, να το ξαναχαρούμε…
 
Γιατί μόνο λίγα λεπτά να κρατά; Αδελφέ μου, ταλαίπωρε εαυτέ μου,αυτήν την πορεία προς το Εκούσιον Πάθος, την θυσιαστική αγάπη, το Σταυρικό φρόνημα, τη στενή οδό, τη χαρμολυπημένη βιοτή, γιατί την εγκλωβίζεις στα στενά χρονικά όρια ενός βυζαντινού ψαλμού, ενός εθίμου, μιας παράδοσης, μιας γλυκειάς συνήθειας, με αρχή και τέλος;
 
Γιατί δεν βιώνεις τον Εκούσιο προορισμό της Ουράνιας Βασιλείας, της Άνω Ιερουσαλήμ; Συνεχώς και αδιαλείπτως…
 
ΣΤΡΩΝΕ  Βάγια και τα ιμάτιά σου, πάντοτε, κάθε στιγμή!
 
ΓΙΝΕ δοχείο Χάριτος και Αγάπης!
 
Όλο να υποδέχεσαι τον Ερχόμενο Λυτρωτή και όχι έναν διερχόμενο διασώστη Χριστό… Ετοίμαζε τούτη την υποδοχή συνεχώς! Όλο να κεντάς τον Χριστό μέσα σου, σαν τον... Μυροφόρο Μάριο, τον ήρωα απ' τις σελίδες της καρδιάς  του μακαριστού π. Κωνσταντίνου...
 
Ολημερίς, ολονυχτίς, εν τω μέσω της ημέρας, εν τω μέσω της νυκτός!
 
Πάντα Χριστoύγεννα και Θεία Επιφάνεια και Πάθος Εκούσιο και Ανάσταση και Ανάληψη…
 
Πάντα Χριστός! Πάντα και  παντού!
 
Νώντας Σκοπετέας
Κυριακή Βαιών 2025

Προσευχή για Μεγ. Εβδομάδα

 
Με χαρά ανακαλύψαμε μια εξαιρετικά πρωτότυπη ευχή και προσευχή, που μπορεί να διαβάζει κάθε χριστιανός αυτές τις ημέρες, εν όψει της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας.
 

Η προσευχή αυτή συντάχθηκε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μάνης κ. Χρυσόστομο Γ’, στον οποία αξίζουν θερμά συγχαρητήρια και εγκάρδιες ευχές κι ευχαριστίες.

Χώρες με πλούσια ιστορία

 
Δημοσιεύθηκε πίνακας με τις 15 χώρες της υφηλίου που έχουν την πλουσιότερη ιστορία. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την αντικειμενικότητα των στοιχείων που παρουσιάζονται σε αυτόν. Πάντως ως Έλληνες μας κολακεύει ότι η Ελλάδα παρουσιάζεται στη δεύτερη θέση της σχετικής κατάταξης.
 

Εντύπωση κάνει η συμπερίληψη στον εν λόγω πίνακα της Τουρκίας (!!!) στην 8^η θέση. Φυσικά η άποψή μας είναι πως η Τουρκία δεν έχει καμμία θέση στον πίνακα αυτόν, αφού οτιδήποτε ιστορικό (στοιχείο, απομεινάρι, μνημείο) υπάρχει στα χώματα που αυτή διαφεντεύει είναι είτε αρχαιοελληνικό είτε βυζαντινό, που σημαίνει δηλαδή καθαρά ελληνική ιστορία.

Σύγχρονοι Εφιάλτες

 
Η Greek Library of London υποδέχεται τον ιστορικό και συγγραφέα Μενέλαο Χαραλαμπίδη στη σειρά Live Conversations, για μια εκ βαθέων συζήτηση με αφορμή το βιβλίο του «Οι δωσίλογοι: Ένοπλη, πολιτική και οικονομική συνεργασία στα χρόνια της Κατοχής».
 

Μέσα από την έρευνά του, ο συγγραφέας φωτίζει μια από τις πιο σκοτεινές πτυχές της ελληνικής ιστορίας: τη συνεργασία με τις κατοχικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ποιοι ήταν οι δωσίλογοι και τι ρόλο διαδραμάτισαν στην κατοχική Ελλάδα; Πώς επηρεάστηκαν οι κοινωνικές και πολιτικές δομές της χώρας από τη δράση τους; Και ποια ήταν η μεταπολεμική τους πορεία;

Σε μια αποκαλυπτική συζήτηση, ο Μενέλαος Χαραλαμπίδης θα αναδείξει την ιστορική αλήθεια μέσα από τεκμηριωμένες πηγές, αρχειακό υλικό και προσωπικές μαρτυρίες, φέρνοντας στο φως γεγονότα που διαμόρφωσαν τη σύγχρονη ελληνική ιστορική συνείδηση.

Τη συνέντευξη θα συντονίζει η δημοσιογράφος και συγγραφέας Μαρία Αθήνη, μέλος της Society of Women Writers and Journalists, της Ένωσης Δημοσιογράφων του Ηνωμένου Βασιλείου (NUJ), της Society of Authors, της Βρετανικής Εταιρίας Συγκριτικής Λογοτεχνίας, της Ένωσης Ελλήνων Σεναριογράφων (ΕΣΕ), του PEN Greece και WIFT Greece.
 
📍 Τοποθεσία: George IV, 185 Chiswick High Road, London, W4 2DR
📅 Ημερομηνία: Κυριακή 4 Μαΐου 2025
🕕 Ώρα: 18:00 - 20:00 (Door Open 17:30)
🎟️ Τιμή εισιτηρίου: £16
🔗 Εισιτήρια μέσω Eventbrite: www.eventbrite.co.uk/e/live-conversations-4-2025-tickets-1292986570639?
 
Η Greek Library of London, μέσα από τα Live Conversations που εγκαινιάστηκαν το 2019, συνεχίζει τις παρουσιάσεις σύγχρονων Ελλήνων των γραμμάτων και των τεχνών, αναδεικνύοντας σημαντικά ζητήματα της ιστορίας, του πολιτισμού και της λογοτεχνίας.
 
Χορηγοί & Υποστηρικτές Εκδήλωσης:
- Εκδόσεις Αλεξάνδρεια (alexandria-publ.gr)
- The George IV Chiswick (www.georgeiv.co.uk)
 
Χορηγός επικοινωνίας:
 
- Greek List (www.greeklist.co.uk)
- CultureBook (www.culturebook.gr)
 
*Περιορισμένος αριθμός θέσεων, παρακαλούμε προμηθευτείτε τα εισιτήρια σας!
___________________________
Ο Μενέλαος Χαραλαμπίδης γεννήθηκε το 1970 στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Πειραιά και ιστορία στη Φιλοσοφική Σχολή του ΠανεπιστημίουΑθηνών, από όπου και έλαβε τον διδακτορικό του τίτλο.
 
Έχει γράψει τα βιβλία:Η Εμπειρία της Κατοχής και της Αντίστασης στην Αθήνα, 2012 (επεξεργασμένη μορφή της διδακτορικής του διατριβής), Δεκεμβριανά 1944. Η μάχη της Αθήνας, 2014 και Οι Δωσίλογοι. Ένοπλη, πολιτική και οικονομική συνεργασία στα χρόνια της Κατοχής, 2023, όλα από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια.
 
Έχει συνεπιμεληθεί τρεις συλλογικούς τόμους για τη σύγχρονη ελληνική ιστορία, ενώ πολλά κείμενά του έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικές εκδόσεις, ιστορικά περιοδικά και εφημερίδες. Ως ιδρυτικό μέλος του Φόρουμ Κοινωνικής Ιστορίας έχει συνδιοργανώσει τέσσερα συνέδρια για τη σύγχρονη ελληνική ιστορία.
 
Από το 2017 είναι μέλος ΣΕΠ στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Δημόσια Ιστορία και συμμετείχε στην ομάδα ιστορικών που το σχεδίασαν.
 
Από το 2013 ασχολείται συστηματικά με τη Δημόσια Ιστορία. Πραγματοποιεί ιστορικούς περιπάτους στην Αθήνα και τους γύρω δήμους για την περίοδο της Κατοχής και των Δεκεμβριανών, με τη συμμετοχή εκατοντάδων πολιτών. Ήταν οεμπνευστής και επιστημονικός υπεύθυνος των δράσεων υπό τον τίτλο «12 Οκτωβρίου 1944. Η Αθήνα Ελεύθερη», οι οποίες υλοποιήθηκαν από το 2015 έως το 2019. Οι δράσεις αυτές κατάφεραν να καθιερώσουν τον μαζικό εορτασμό της απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Γερμανούς και αποτέλεσαν τη μεγαλύτερη εκδήλωση Δημόσιας Ιστορίας στην Ελλάδα (λεπτομέρειες στο www.freeathens44.org)
 
Από τον Δεκέμβριο του 2019 πραγματοποιεί ιστορικούς περιπάτους με μικρά γκρουπ κάθε εβδομάδα στο πλαίσιο του Athens History Walks (λεπτομέρειες στο www.athenshistorywalks.com)

Μεγάλη Εβδομάδα 2025 στο Bristol

 

ΚΑΛΟ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΠΑΣΧΑ !!!

 

Η Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα είναι η εβδομάδα πριν το Πάσχα (από την Κυριακή των Βαΐων το βράδυ μέχρι το Μεγάλο Σάββατο) και ονομάζεται «Μεγάλη», όχι γιατί έχει περισσότερες μέρες ή ώρες από τις άλλες εβδομάδες, αλλά γιατί τα γεγονότα που τελούνται και βιώνονται στους Ιερούς Ναούς είναι κοσμοσωτήρια για την ανθρωπότητα!
 
Οι πιστοί βιώνουμε τα Πάθη και την Ανάσταση του Χριστού συμμετέχοντας ενεργά σε αυτά με «συμπόρευση», «συσταύρωση» και «συνανάσταση»! Ο Χριστός με την θέληση του (εκουσίως), έπαθε και ανέστη για να σωθούμε όλοι εμείς!
 
Αυτό σημαίνει ότι δεν λυπούμαστε «μοιρολατρικά» για το Πάθος Του, αλλά για τις δικές μας αμαρτίες και αφού μετανοιώνουμε ειλικρινά μπορούμε την αντικειμενική σωτηρία που χάραξε ο Χριστός να την κάνουμε και υποκειμενική - προσωπική σωτηρία!
 
H Εκκλησία μας έχει καθιερώσει πολλές Ιερές Ακολουθίες για τη Μεγάλη Εβδομάδα, που είναι πλούσιες σε πνευματικότητα και κατάνυξη. Ο λειτουργικός χρόνος παρέχει στους συμμετέχοντες αίσθηση αιωνιότητας, που είναι μια πολύ ιδιαίτερη και μοναδική πνευματικά εμπειρία.
 
Το σχετικό Πρόγραμμα των Ιερών Ακολουθιών της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας και του Πάσχα στην Ελληνορθόδοξη Κοινότητα Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στο Bristol της Δυτικής Αγγλίας συμπεριλαμβάνεται στην παρούσα ανάρτηση.

Οι Άγιοι του Ελληνισμού

Ο Βυζαντινός Ελληνισμός, που το κύριο μέρος του απεικονίζεται γεωγραφικά στο εικονίδιο της παρούσας ανάρτησης (βασικά Ελλάδα, Κύπρος, Κωνσταντινούπολη, Μικρά Ασία και Βόρεια Ήπειρος), μπορεί να έχει ιερή εγκαύχηση για το αμέτρητο πλήθος των Αγίων, που γεννήθηκαν, έζησαν, έδρασαν, ασκήθηκαν, δίδαξαν, θαυματούργησαν και προσέφεραν τη ζωή τους στα αγιασμένα κι ευλογημένα εδάφη του.

Με γνώμονα και βάση αυτή την πνευματική πραγματικότητα, ο Μητροπολιτικός αλλά και ο Απόδημος Ελληνισμός δεν έχουν να φοβούνται απολύτως τίποτα, με την προϋπόθεση πως τους Αγίους μας θα τους επικαλούμαστε και θα τους έχουμε συνοδοιπόρους στο διάβα της ζωής!

Της μετανοίας βάλσαμο

Η ψυχή υπάρχει γιατί υπάρχει Θεός. Η ψυχή υπάρχει γιατί υπάρχει αιώνιο. Η ψυχή υπάρχει γιατί υπάρχει η αλήθεια και το Φως!

Ακούει η ψυχή, μιλάει η ψυχή, κλαίει και θρηνεί, γελά και χαίρεται, ελέγχει η ψυχή, αποφασίζει η ψυχή, διψάει η ψυχή, κατανύσσεται μέσα σε χαρμολύπη, λαχταράει την αλήθεια της ζωής… Μεταβαίνει κάποτε εκ του θανάτου εις την ζωήν… Ο άνθρωπος σώμα και ψυχή… Χωρίς ένα από τα δύο δεν είναι άνθρωπος… Μόλις φύγει από εδώ η ψυχή καρτερά την ένωσή της εν εκείνη τη ημέρα της φοβεράς κρίσεως…
 
Και εμείς την ψυχή μας δυστυχώς πολλές φορές την έχουμε βουβή, άλαλη, κουφή την κρατάμε σε λήθαργο σε νάρκη σε ύπνο βαθύ… Την αναισθητοποιούμε, την ακινητοποιούμε, την πορώνουμε, την νεκρώνουμε την αγνοούμε… Ξερική και άνυδρη, ατημέλητη και καθεύδουσα, παραπλανημένη και απροσανατόλιστη, αμετανόητη και επηρμένη… προσμένει φωνή να την ξυπνήσει, δρόσο Θεού να την ποτίσει, πανηγύρι αγγέλων για να γιορτάσει…
 
Ξεκίνησε η Σαρακοστή και τις πρώτες μέρες  της καθαρής Εβδομάδας ένας Άγιος ποιητής ξεκίνησε να της μιλά, να την καλεί σε εγρήγορση… Ένα ποιητικό εγερτήριο κατάγιομο από συντριβή και αλήθεια, μνήμη και Ανάσταση… Και έρχεται η Κυριακή της Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας και η ψυχή ταξιδεύει στο τρισευλογημένο παρελθόν… στα Ιεροσόλυμα ο Άγιος Σωφρόνιος γράφει ίσως το συγκλονιστικότερο βίο του συναξαριού μας… Στα Ιεροσόλυμα  ή στην Πόλη ο Άγιος Ανδρέας γράφει το δικό του γράμμα με δυο αποδέκτες. Τον Σωτήρα Ιησού και την ψυχή κάθε ανθρώπου…Τον μεγάλο κανόνα της Πέμπτης πριν την Κυριακή της Οσίας Μαρίας…
 
Ας μιλήσουμε στις ψυχές μας μέσα από αυτό το αριστούργημα που καταφέρνει να ενώσει σχεδόν όλη την Βιβλική αλήθεια και να την κάνει να φαίνεται σαν την ιστορία της δικής μας ζωής. Ας τις ακούσουμε… Μας προτρέπουν να γεμίσουμε τους Ναούς το βράδυ της Τετάρτης, της παραμονής οπότε και οι ψαλτάδες θα ξεκινήσουν να επικαλούνται το έλεος του Κυρίου. Ελέησόν με ο Θεός ελέησόν με…
 
Ἐμπρός, ταλαίπωρη ψυχή,
μὲ τὸ σῶμα σου στὸν Δημιουργὸ τῶν πάντων
ἐξομολογήσου.
Καὶ δῶσε πιὰ ὑπόσχεση ἀποχῆς
ἀπὸ τ᾿ ἄλογα πάθη ποὺ ἐνεργοῦσες.
Καὶ δεῖξε μετάνοια
       προσφέροντας στὸν Θεὸ δάκρυα. (Μεγ. Κανών)
 
Η Ψυχή να αγρυπνά, η ψυχή να μετανίζει, η ψυχή να δακρύζει!
Φάρμακο στης αμαρτίας τα άλγη, στα τραύματα τα άκλειστα!
Τραυματισμένη ψυχή η αμαρτημένη και μη μετανοημένη...
Νοσοκομείο η Εκκλησία. Εκεί οι νοσηλευτές της αφέσεως!
Εκεί ο Μέγας Ιατρός! Πόσες αναβολές για αυτό το Ουράνιο παραπεμπτικό!
Εμπρός ταλαίπωρη ψυχή!
Σάλπισμα και εγερτήριο δίνει ο Μεγάλος Κανόνας.
Παράδειγμα και πρότυπο η πρώην Πόρνη μεγάλη μας Αγία!
Η μετάνοια θεραπεύει, γαληνεύει, αποκαθιστά, αναγεννά...
Τα δάκρυά της ξεδιψούν και ψωμίζουν σαν καρβέλια που δεν θα ξοδευτούν ποτέ στην έρημο της παντοτινής Ειρήνης και καταλλαγής με τον Δημιουργό!
Της μετανοίας το βάλσαμο θα γιατρέψει τις πληγές ασημάδευτα...
 
Νώντας Σκοπετέας
Κυριακή Ε΄Νηστειών 2025

Garden beneath Jesus’ burial site

 
Archaeologists digging under the Church of the Holy Sepulchre in Jerusalem have found signs of an ancient garden that align with biblical descriptions.
 

Many Christians believe the church is where Jesus was buried and it continues to be a major pilgrimage site.
 
Now, the discovery of 2,000 year-old olive trees and grapevines are believed to reflect accounts in the Gospel of John of where Jesus was crucified and laid to rest.
 
“Now in the place where he was crucified there was a garden, and in the garden a new tomb in which no one had yet been laid,” the Gospel of John states.
 
“The archaeobotanical findings have been especially interesting for us, in light of what is mentioned in the Gospel of John, whose information is considered written or collected by someone familiar with Jerusalem at the time,” Professor Francesca Romana Stasolla told the Times of Israel.
 
“The Gospel mentions a green area between the Calvary and the tomb, and we identified these cultivated fields.”
 
Excavations have since been as the churches expect crowds of pilgrims over Easter celebrations.
 
The 2022 project marked the first major restoration since the 19th century and was headed by a Sapienza University of Rome professor.
 
The restoration had to be agreed on by the Roman Catholic, Armenian and Greek Orthodox custodians. It also needed an Israel Antiquities Authority licence.
 
“With the renovation works, the religious communities decided to also allow archaeological excavations under the floor,” Professor Stasolla said.
 
The team found layers dating from the Iron Age under the basilica, including pottery, oil lamps and soil samples.
 
The presence of pre-Christian artefacts suggests the land changed over time from a quarry, through cultivated land to a burial site over time.
 
SOURCE: MSN

Ark of the Covenant found?

 
Declassified CIA documents suggest that a psychic, "remote viewer #32," located the Ark of the Covenant during a 1988 remote viewing experiment.
 

The psychic, allegedly unaware of the target object, described a gold-plated wooden chest similar to a coffin, decorated with seraphim, and located underground in the Middle East.
 
The documents, declassified in 2000, include the psychic's drawings of the Ark and surrounding buildings with mosque domes.
 
The psychic claimed the Ark is protected by entities that would destroy anyone attempting unauthorized access.
 
Joe McMoneagle, the first person to perform remote viewing for the CIA, dismisses the session as "bogus" and emphasizes the need for physical evidence to validate such claims.
 
ΠΗΓΗ: MSN

Lecture on St. Ephrem

 
The Institute for Orthodox Christian Studies, based in Cambridge, has organised a series of Lenten lectures entitled ‘St Catherine’s Circle’.
 

On Tuesday 8 April, between 6.00-7.30 GMT/BST, in person and online, Mariamni Plested (PhD Candidate in Philosophy at Marquette University; Iconographer-in-residence and Site Manager, St Seraphim’s Museum and Trust, Walsingham) will give a talk on:
 
‘St Ephrem the Syrian and theological language‘!
 
For those who will attend in-person, the lecture will be followed by light refreshments and a chance to continue the discussion informally.
 
The Lecture will be available online via the Zoom link: https://us02web.zoom.us/j/84590091799

Εμείς φέτος τα δώσαμε έξω...

 
"Άκου να τα δώσουν να τους τα κάνουν έξω! Μη χειρότερα, ακόμα τι θα ακούσω! Χάλασε ο κόσμος πιά..., Χάθηκε μιά φούχτα σιτάρι;..."
 

Μια τέτοια κουβέντα, μεταξύ μιάς θείας και μιάς άλλης, πέρασε σαν ανάμνηση από το μυαλό μου. Σαν αυτές τις κουβέντες που πετιούνται στα πρόχειρα και δεν τις πολυδίνουμε σημασία την ώρα που λέγονται. Μέχρι να έρθει κάποια στιγμή που ξεπετάγονται σαν σπίθες και έρχονται και θρονιάζονται απροσκάλεστες στο καθιστικό της μνήμης. Μα πώς  αποθηκεύονται; Πόσα καθίσματα διαθέτει το μυαλό; Πόσες σκέψεις χωρούν; Πόσες κάθονται; Υπάρχει χώρος για όρθιες;
 
Στρογγυλοκαθισμένες ή μη γίνονται αναμνήσεις και όταν παρουσιαστεί η ευκαιρία αναδύονται σαν την Αφροδίτη από τους αφρούς και τα κύματα και σαν τον Φοίνικα που ανταναφλέγεται. Έτσι πετάχτηκε η ξεχασμένη κουβέντα που έγινε χρόνια και χρόνια πριν πηγαίνοντας "επάνω" . Το "επάνω", ήταν η Αγία Ελένη, το Κοιμητήριο στα Θεραπειά, Κωνσταντίνου και Ελένης, των Αγίων και Ισαποστόλων, που ήταν το Εκκλησάκι του νεκροταφείου μας, στο Ροσινιόλ. TARABYA RUM ORTODOKS MEZARLIGI, δωρεά Γ. Ζαρίφη, το 1873.
 
Μαμάδες και γιαγιάδες, παιδιά και παιδάκια σε τρίτροχες μικρές μπισικλέτες, μωρά στις πουσέτες και στα αρμπαδάκια, έπαιρναν την ανηφοριά κάτω από τις αγριοκαστανιές που έριχναν τις σκιές τους στο δρόμο. Βαριά τα κλαδιά φορτωμένα από ρόδινα και λευκά λουλούδια που το φύσημα του αγέρα τα έκανε να πετούν πέρα δώθε. Οι θείες που λέγαμε πιο πάνω, είχαν καιρό να ιδωθούν και βρήκαν την ευκαιρία να πουν δυό λόγια. Ο δρόμος της ανηφορίτσας ήταν μακρύς αλλά ευχάριστος, τα πουλιά φλυαρούσαν χωρίς σταματημό σε ανταγωνισμό των <είπες κι είπα> της φλυαρίας των οδοιπόρων με τα άκακα, τα πιο πολλά- κουτσομπολιά τους. Έλεγε η μια και πριν προλάβει να τελειώσει, έλεγε η άλλη, σταματημό δεν είχαν. Αυτή τη φορά το θέμα ήταν τα Κόλλυβα, που η τάδε γνωστή δεν τα έκανε η ίδια, αλλά τα έδωσε να τα κάνουν έξω.
 
 << Που έξω; Μα γίνεται; >>  <<Αν δεν το κάνεις το κόλλυβο στο σπίτι σου, να έρθει και καμιά γειτόνισσα από την παραμονή, να καθαρίσεις το σιτάρι να μην έχει κανένα πετραδάκι και σπάσει κανείς κανένα δόντι, να το πλύνεις δυό - τρία νερά, να το βράσεις μέχρι να σκάσει, ε, στο μεταξύ να πιείς και κανένα καφεδάκι, να πεις και ένα σοχμπέτι>>. << Ε, να φυλάξεις το κολυβοζούμι για να κάνεις ασουρέ, έχεις που έχεις τα καρύδια και τα αμύγδαλα και τις σταπίδες...>>. Οι δύο αυτές θείες δε πολυσυμφωνούσαν σε πολλά, αλλά η προετοιμασία των Κολλύβων, τις έβρισκε σε πλήρη συμφωνία. Συνέχιζε η άλλη, << Βέβαια, είναι και το άλλο, προσεύχονται; Λένε και κανένα τροπάριο; Ένα Αιωνία η μνήμη τουλάχιστον. Θυμιάζουν; Ανάβουν και κανένα κερί <οι έξω;>. <<Εγώ που λές, βάζω στο τραπέζι πρώτα έναν μουσαμά και από πάνω στρώνω τρεις πετσέτες, πεσκίρια απορροφητικά, μετά απλώνω το βρασμένο σιτάρι και κάνω έναν Σταυρό στη μέση>> <<και εγώ και εγώ>> πρόφταινε η άλλη για να πάρει φόρα, και να μην παραλείψει να πει πως έβγαζε το μεριδοχάρτι από τα Εικονίσματα με τα ονόματα των προσφιλών κεκοιμημένων, τα  έβαζε μαζί την Εικόνα της Αγίας Βαρβάρας δίπλα, άναβε ένα κερί <<λευκό από την Ανάσταση>>, << όχι καλέ, σκούρο, της Μεγάλης Πέμπτης>> πετιόταν η άλλη και θύμιαζε. Θύμιαζε και τα Εικονίσματα, αφού θύμιαζε που θύμιαζε. Σωστό και για τις δυό.
 
Σε τέλεια αρμονία, αφού είχαν πει στο μεταξύ ότι προηγουμένως καβούρντιαζαν ελαφριά λίγο αλεύρι, είχαν αλέσει τα μπισκότα petit beurre, ψιλοκόψει τα καρύδια, ασπρίσει τα αμύγδαλα και αφού έβγαλαν τα κουκούτσια, είχαν  πλύνει και στεγνώσει τις σταπίδες - εδώ λίγο χαλούσε η αρμονία, η μια έλεγε ξανθές, η άλλη πιό σκούρες -όχι !!, αυτές είναι για τους λαδερούς ντολμάδες -και έφταναν στα μυρωδικά. Απαραιτήτως κανέλα και σκόνη κόλιαντρο, τριμμένο μοσχοκάρφι, και yeηi (ή yedi;) bahar και ότι άλλο μυρωδικό είχαν στο σπίτι.
 
Όταν έβλεπαν πως το σιτάρι ήταν έτοιμο, έσβηναν το κερί, τα καρβουνάκια στο μπρούντζινο θυμιατό είχαν σβήσει από ώρα, το μάζευαν και το τύλιγαν σε ένα τρισόνι για να μην ξεραθεί. Ολα αυτά στο τραπέζι, σε γαβάθες και σουπιερίτσες, το ένα τρυπητό πλάϊ στην ψιλή ζάχαρη και στο ψευτοκαβουρντισμένο αλεύρι, το άλλο δίπλα στα τριμμένα πετι-μπορ και η κανονική ζάχαρη στην ζαχαριέρα και φυσικά τα κουκουνάρια. Δίπλα τους τα αμυγδαλοκούφετα, ίδια και απαράλλαχτα με αυτά της χαράς, της βάπτισης και του αρραβώνα, τα πάντα σκεπασμένα με πιάτα και πιατάκια για να μην πάνε οι μύγες. Έτοιμα για την ιεροτελεστία της άλλης μέρας, που ήταν η συναρμολόγηση και το στόλισμα. Έτοιμος και ο δίσκος. Ασημένιος, της προίκας της, της μιάς, από λευκή πορσελάνη της άλλης. Και οι δύο όμως, στρογγυλοί.  Υπήρχε λόγος.
 
Περπατώντας κάτω από τις αγριοκαστανιές, σταματώντας πότε-πότε να πάρουν μιαν ανάσα και να δροσιστούν από μια μικρή πηγή που ανέβλυζε στα αριστερά τους, συνέχιζαν το κουβεντολόϊ με την περιγραφή της συναρμολόγησης. Αφού έμπαιναν τα φακιόλια και τα τουλπάνια στο κεφάλι, βέβαια,  για να μην πέσει καμιά τρίχα από τα μαλλιά, όλα και όλα, νοικοκυρές ήταν.
 
Η διαδικασία, ίδια: Να βγει το σιτάρι από το τρισόνι και να μπεί στην μεγάλη σουπιέρα, να ανακατευτεί με λίγο αλευράκι -φυσικά ότι περισσέψει θα μπει στον ασουρέ μαζί με λίγο σιτσράκι- έτσι για να μην κολλήσει, και μετά τα μυρωδικά και οι ψιλοκομμένοι ξηροί καρποί με τις ξαθιές της μιάς ή τις σκουρόχρωμες της άλλης σταπίδες και τα μυρωδικά μέχρι να γίνει ένα ένα μυρωδάτο χαρμάνι που κατέληγε στον δίσκο. Από πάνω το αλεσμένο μπισκότο πατημένο με τις παλάμες, <για να μην έχει ζαρωματιές εγώ το πατώ με πετσέτα> πρόφταινε η πιό γρήγορη στις κουβέντες, μετά το κοσκινισμένο αλεύρι, <έτσι για ν’ ασπρίσει λίγο το πιάτο και να μην φαίνεται το μπισκότο>. Από πάνω η ζάχαρη και πιό πάνω, εδώ είναι που θέλει μαστοριά, η πούδρα ζάχαρη. Πάλι στρώσιμο με την παλάμη ή με την πετσέτα, είμαι να μην έχει ζάρες σαν ραφές σαν κακοραμμένο φουστάνι, και εδώ είναι που σε θέλω, να μην πάει έξω απο το χείλος του δίσκου, ίσια -ίσια στην μπορντούρα, με το μικρό δαχτυλάκι να μπαίνει σε ενέργεια.
 
Έμενε μόνο το στόλισμα. Πρώτα ένα στρογγυλό ασημένιο κουφετάκι στη μέση και μετά, οι κουφέτες με το αμύγδάλο μέσα, πάνω κάτω, δεξιά και αριστερά, για να γίνει ένας Σταυρός. Κάποια διαφωνία εδώ, αν ο Σταυρός θα ήταν συμμετρικός, αν το επάνω θα είναι μικρότερο από το κάτω, ανάλογα και πόσες κουφέτες υπήρχαν, για να μπούν και στο γύρο της πιατέλας και <εμένα διές, αν δεν φτάσουν,  συμπληρώνω με τα ξεφλουδισμένα αμύγδαλα>.  Αφού πιά είχαν φέρει σε πέρας την ιεροτελεστία του στολίσματος, έμενε η προσεκτική τοποθέτηση στην κατάλευκη κεντημένη με μονόγραμμα ανεβατό πετσέτα -της προίκας και αυτή- για την μεταφορά. Και οι τέσσερις γωνιές μαζί για να δεθεί ο κόμπος και ιδού ο λόγος που προτιμούσαν τις στρογγυλές πιατέλες και στρογγυλούς δίσκους.
 
Έτσι λέγοντας και με τα μάγουλα κοκκινισμένα και τα στήθη γεμισμένα από καθαρό αέρα, -φημισμένος ο αέρας των Θεραπειών, αφού είχε γιατρέψει ακόμα και τον Πατριάρχη Αττικό, μια φορά κι έναν καιρό και λόγω της θεραπείας που βρήκε, έδωσε στο χωριό την ονομασία του- κόντευαν να φτάσουν. Τα κυπαρίσσια πρόβαλαν τις κορφές τους πάνω από τα άλλα δεντρα, ο φρεσκασπρισμένος τοίχος που περικλείει τους τάφους των αγαπημένων μας, άρχισε να φαίνεται. Έχοντας στο ένα χέρι το κόλυβο, στο άλλο την τσάντα με το θυμιατό, τα καρβουνάκια, τα σπίρτα και το θυμίαμα και το τζουζντανάκι με τα ψιλά για τον Παπά, έφταναν επί τέλους <επάνω>, στην είσοδο της Αγίας Ελένης.
 
Κόσμος μέσα αρκετός, που έφτασε πριν  από τις θείες, μουρμουρητά, <<εδώ θα έρθουμε όλοι>> -που να ήξεραν;- ψιθυριστές κουβέντες, και άλλος κόσμος έφτανε μετά από αυτές. Άλλοι με τα πόδια, άλλοι με ταξί, μερικοί με αυτοκίνητα που έκλειναν προσεκτικά και όσο πιο αθόρυβα μπορούσαν για να μην ξυπνήσουν αυτούς που κοιμόταν στην αγκαλιά της αιώνιας ζωής.  Γνωστοί, άγνωστοι, συγγενείς, φίλοι και μη, όλοι με την ίδια έγνοια. Να έρθουν στους δικούς τους φέρνοντας τα δώρα τους. Κόλλυβα. Τι άλλο;
 
Θεία Λεμονίτσα, σαν και σήμερα και πολλά χρόνια πριν μας άφησες. Βρέθηκες αλλού και όχι <επάνω> όπως περίμενες. Δεν σε ξεχνώ.
 
Νίκη Beales
1η μέρα του Απρίλη 2025
Buckingham, Αγγλία