Wednesday, 23 October 2024

Φιλοπατρία, ιδεολογήματα και ορθολογιστές

 
Αυτές τις ημέρες οι Έλληνες εορτάζουμε τρεις σημαντικές επετείους: Στις 26 Οκτωβρίου τις νίκες των Ελλήνων επί των στρατευμάτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, στις 28 Οκτωβρίου το ΟΧΙ του ελληνικού λαού και τις νίκες του επί της φασιστικής Ιταλίας και στις 8 Νοεμβρίου το Ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου. Τα τρία αυτά σημαντικά της ιστορίας μας γεγονότα δεν συνδέονται μόνο ημερολογιακά, τα συνδέει κυρίως η φιλοπατρία, σε συνδυασμό με την πίστη στον Θεό, και την αγάπη στο δίκαιο και στην ελευθερία. Αυτά γέμισαν τις ψυχές των αγωνιστών και των τριών γεγονότων και ήσαν έτοιμοι για την θυσία. Γράφει ο πολυτάλαντος Ανδρέας Καραντώνης, τον Οκτώβριο του 1950:
 

«Ναι, με το χαμόγελο στα χείλη, όπως έλεγε και το αλησμόνητο εκείνο τραγούδι, ξεκινήσαμε όλοι μας, σαν και σήμερα, εδώ και δέκα χρόνια. Ο απροσδόκητος κεραυνός του πολέμου που τον εξαπέλυσαν εκείνο το πρωί στον ουρανό μας οι άπληστοι κατακτηταί, δεν τρόμαξε κανένα μας… Ο εχθρός, ματαιόδοξος και θρασύς, νόμισε πως ευθύς μόλις βρυχηθεί με τα στόμια των χιλιάδων πυροβόλων του και με τους βόμβους των αεροπλάνων του, τρόμος θα κυριέψει τις ψυχές των λιγοστών και φτωχών Ελλήνων. Μα γελάστηκε όσο ποτέ κανείς κατακτητής ως τώρα. Μονομιάς οι φτωχοί, οι λιγοστοί, σεμνοί και μετριοπαθείς Έλληνες, αφήσανε κάθε τι που τους κρατούσε στην ειρηνική ζωή, κάμανε το σημείο του Σταυρού, βάλανε το χέρι στην καρδιά τους και δίχως  καν λόγια επανέλαβαν τον προαιώνιο Ελληνικό όρκο: Εμπρός γενναία παιδιά των Ελλήνων, ελευθερώστε την πατρίδα σας, τα σπίτια σας, τις γυναίκες σας, τους τάφους των προγόνων σας: Τίποτε το αγιώτερο δεν υπάρχει από την πατρίδα». (Περιοδικό «Ελληνική Δημιουργία, τόμος 6ος, τεύχος 66, Αθήναι, 1 Νοεμβρίου 1950, σελ. 653-656).
 
Το 1945 ο  Άγγελος Σικελιανός έγραψε για το 1940:  «…Στη μυστικότατη, στην υπερούσιαν αυτήν ώρα, της μετάστασης των πάντων προς τις σφαίρες του υπέρτατου αγνισμού και λυτρωμού που μας προσφέρει η Κοίμηση της Χάρης Της, ο Ιταλός σα νάθελε να πλήξει αντάμα με το ακήρατό της σώμα και το σώμα της βαθιά συναγιασμένης τη στιγμή εκείνη Ελλάδας, ξαφνικά χτυπάει στην Τήνο, δολοφονικά και καίρια, το ιερό απ’ την ώρα αυτή πολεμικό καράβι μας, την “Έλλη”.
 
Αργά τ’ απόγεμα μονάχα ήρθε το μήνυμα στη Φτέρη. Ο ξωμάχος λαός που τόφερε είχε κιόλας στη μορφή του όλη την προεικόνιση του αγώνα, που ξεκίναε τόσο δόλια απ’ τα βάθη του Άδη να προσβάλλει τις κορφές της Λευτεριάς και της ζωής του. Αλλά στη μορφή του αντιφεγγούσε κιόλας από τότε η Αλβανία, αντιφεγγούσε η κορυφαία του Νίκη. Και τεράστιο Σύμβολο αμετάσειστο κι απόρθητο η Κοιμημένη Παναγιά, μετουσιωμένη τώρα στον υπέρτατο αυτόν αγώνα απ’ την Ελλάδα, αναστημένη πια, βάδιζε μπροστά του Αρχιστρατηγούσα, ακοίμητη Υπέρμαχη, ακατάβλητή του Οδηγήτρα…» (Άρθρο στο περιοδικό «Νέα Εστία», τεύχος 1ης Νοεμβρίου 1945 - Αναδημοσίευση εις βιβλίο Μερόπης Ν. Σπυροπούλου «Στην εποποιία του 1940-41 με πίστη», Έκδ. Αρχονταρίκι, Γ΄ Έκδ. 2010, σελ. 173-174).
 
Ο Γιώργος Θεοτοκάς, στις 9 Νοεμβρίου 1940, λίγες δηλαδή ημέρες από την έναρξη του πολέμου, γράφει στα «Νεοελληνικά γράμματα»:
 
«…Θα κάνουμε τον πόλεμο ως το τέλος, ως τις έσχατες συνέπειές του. Το πήραμε απόφαση όλοι μαζί, από την πρώτη στιγμή, με μια σκέψη, μ’ ένα ένστικτο, οι βουνίσιοι και οι καμπίσιοι κι οι κάτοικοι των πόλεων και οι θαλασσινοί κι οι νέοι, οι συντηρητικοί και οι ριζοσπαστικοί, οι ποιητές κι οι εργάτες κι οι μεταπράτες. Δε θα ζητήσουμε ανακωχή για να σώσουμε το κεφάλι μας που κινδυνεύει. Δε θα νοσταλγήσουμε τις μικρές απολαύσεις της ατομικής ευτυχίας, που συνέβηκε τυχόν να γνωρίσουμε μες στην ασφάλεια και την ειρήνη. Δεν θα πούμε εμείς: οτιδήποτε εξόν από τον πόλεμο. Θα πούμε και λέμε ήδη: οτιδήποτε εξόν από τη δουλεία και την ατιμία. Η Ελλάδα μιλά μέσα μας τη γλώσσα των μεγάλων ημερών, των μεγάλων αγώνων και των μεγάλων θυσιών…».
 
Στις 14 Απριλίου 1941 και ενώ, στις 9 Απριλίου, οι Γερμανοί έσπασαν το μέτωπο της ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης, δημοσιεύεται ανωνύμως στην «Πρωία» κείμενο του Γ. Θεοτοκά, που ήταν  στρατιώτης. Γράφει σε αυτήν, μεταξύ άλλων:
 
«Χίτλερ! Χίτλερ! Μπορεί ο κόσμος να σε φοβάται, αλλά εμείς, οι φαντάροι της Ελλάδας, δεν σε φοβηθήκαμε ποτέ, ούτε και τώρα σε φοβόμαστε, που έστειλες εναντίον μας τις φονικές μηχανές σου. Τί μπορείς να μας κάμεις; Να μας σκοτώσεις; Τρεις χιλιάδες χρόνια αυτή τη δουλειά κάνουμε, σκοτωνόμαστε για να ζει η Ελλάδα και για να προκόβει ο κόσμος με τα φώτα και τα παραδείγματα που η Ελλάδα του δίνει. Διακήρυξες ότι ο λαός σου είναι λαός αρχόντων και βγήκες να επιβάλλεις την παντοκρατορία σου με τη φωτιά και το σίδερο, σκορπώντας παντού τον όλεθρο. Εμείς δεν είμαστε λαός αρχόντων, είμαστε κάτι σπουδαιότερο, είμαστε ο λαός που αιώνια θυσιάζεται για τις υπέρτατες αξίες  της ζωής και που δεν πεθαίνει ποτέ... Οι αξίες που αντιπροσωπεύει η Ελλάδα ξαναγεννιούνται καθαγιασμένες, άλλη μια φορά, από τη δική μας θυσία. Για τούτο δε σε φοβόμαστε, γιατί εσύ θα φύγεις και το έργο σου θα χαθεί, ενώ η Ελλάδα θα μείνει». (Σημ. Τα κείμενα αναδημοσιεύονται στο βιβλίο «28 Οκτωβρίου 1940», Έκδ. «Ευθύνη»,  4η Έκδοση, σελ. 106).
 
Το 1976 ο Άγγελος Τερζάκης διείδε να επέρχεται η παγκοσμιοποίηση, ο ατομισμός, ο κοσμοπολιτισμός και η κατάχρηση της επιστήμης και της τεχνολογίας και διερωτάται σε σχετικό άρθρο του:  «Έχει λοιπόν μέλλον η φιλοπατρία μέσα σε έναν κόσμο που αποχρωματίζεται σταθερά, που τυποποιείται;» Και απαντά: «Έχει και θα έχει ενόσω ο άνθρωπος θα γεννιέται φυσιολογικά από τον άνθρωπο, το κάθε παιδί από μια μάννα. Αλλά και δεσμός μητέρας και παιδιού είναι η φιλοπατρία, γι’ αυτό και περιέχει δύο βασικά γνωρίσματα: την τρυφερότητα και την ιερότητα. Στο παιδί που γεννάει η μάννα, νιώθει να συντελείται ένα θαύμα. Το παιδί βλέπει στη μάννα του να ενσαρκώνεται προσωποποιημένη η Φύση… Όσο και αν ένας εωσφορισμός περίεργος διεγείρει σήμερα την επιστήμη, της υποβάλλει ιδέες μητροκτονίας, δεν νομίζω πως ο άνθρωπος θα απαρνηθεί τελικά τη Φύση» (Αυτ. σελ. 242).
 
Διερωτώμαι αυτοί οι λόγιοι, οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες του 1940,  των Βαλκανικών πολέμων, του Αρκαδίου, όλοι οι Έλληνες, που αγάπησαν και θυσιάστηκαν για την Πατρίδα τους, που δεν θέλησαν να παραδώσουν σπιθαμή από το έδαφός της, θεωρούνται «ακροδεξιοί» από τους ιδεολόγους του ορθολογισμού, του ατομισμού και της παγκοσμιοποίησης; Ας το πουν ξεκάθαρα, γιατί όποιος σήμερα έχει τις ιδέες εκείνων έτσι χαρακτηρίζεται από αυτούς. Διερωτώμαι επίσης, ακροδεξιός και ο Τερζάκης, επειδή πιστεύει πως η φιλοπατρία ξεκινά από τη σχέση μητέρας και παιδιού, που εκείνη γεννά και τρέφει με το γάλα της, και πως η μητροκτονία προέρχεται από έναν περίεργο εωσφορισμό;
 
Ασφαλώς κατά τους δέσμιους των ορθολογιστικών ιδεολογημάτων τους «ακροδεξιός» πρέπει να θεωρείται  και ο Τόμας Έλιοτ, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας (βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας το 1948), ο οποίος  το 1931 προβλέπει τα σημερινά ιδεολογήματα και την κατάληξή τους στο δοκίμιό του «Thoughts after Lambeth» (Σκέψεις μετά το Λάμπεθ), από το οποίο ο Ζήσιμος Λορεντζάτος αντιγράφει σε άρθρο του το εξής απόσπασμα: «Ο Κόσμος πειραματίζεται δοκιμάζοντας να διαμορφώσει μια πολιτισμένη, αλλά μη Χριστιανική νοοτροπία. Το πείραμα θα αποτύχει. Όμως πρέπει να δείξουμε μεγάλη υπομονή περιμένοντας το γκρέμισμά του. Στο μεταξύ εξαγοραζόμενοι τον καιρό: ώστε η πίστη να κρατηθεί ζωντανή στη σκοτεινή περίοδο που έχουμε μπροστά μας, ώστε να ανανεώσουμε και να ξαναχτίσουμε τον πολιτισμό και να σώσουμε τον κόσμο από την αυτοκτονία» (Σημ. Το άρθρο του Ζήσιμου Λορεντζάτου επιγράφεται «Τί αν θέλοι ο σπερμολόγος ούτος λέγειν;» και βρίσκεται στο περιοδικό «Εποχές», τεύχος 22, Φεβρουάριος 1965, σελ. 16-21).
 
Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Tuesday, 22 October 2024

Mask of Agamemnon

 
Name: Mask of Agamemnon
 

What it is: A gold funerary mask of a man's face
 
Where it is from: Mycenae, an archaeological site in southern Greece
 
When it was made: Circa 1500 B.C.
 
Related: Phaistos Disk: 3,000-year-old inscriptions from Crete that have never been deciphered
 
This gold death mask was found by German archaeologist Heinrich Schliemann in 1876 during excavations of a Bronze Age tomb at the Mycenae archaeological site in southern Greece.
 
Schliemann believed he had found the body of the mythical king Agamemnon, who led the Achaean (Greek) siege of Troy in Homer's "Iliad” (he is also mentioned in Homer's "Odyssey" and features in some ancient Greek plays.) According to Homer, Agamemnon ruled at Mycenae, and the artifact has been known as the "Mask of Agamemnon" ever since.
 
But the artistic style of the artifact and subsequent studies of the archaeological site on the Peloponnese Peninsula suggest the mask was made in about 1500 B.C. -hundreds of years before Agamemnon might have lived- and some suggest it was made even earlier.
 
The mask is formed from a thin sheet of gold and would have been made in the living likeness of the deceased. The royal tomb where it was found contained the remains of eight people. All of them had weapons, but only five wore gold death masks, which archaeologists think indicated status.
 
The Mycenaeans were a Bronze Age people who lived throughout southern Greece after about 1750 B.C. They spoke an early form of Greek, and their civilization was greatly influenced by the Minoan civilization of Crete.
 
Schliemann thought the Mycenaeans were the Achaeans of the "Iliad" and believed their remains showed the historical reality of the Trojan War. Although some Mycenaean sites correspond to Achaean kingdoms in the "Iliad," archaeologists now think the Mycenaean civilization ended in about 1200 B.C., during the "Late Bronze Age collapse," while the Trojan War may have happened hundreds of years later.
 
SOURCE: Microsoft Start News

Monday, 21 October 2024

Το «Πάτερ ημών» στα Ποντιακά

 
Το παρακάτω κείμενο είναι μια μετάφραση του «Πάτερ ημών» στη διάλεκτο των Ποντίων, η οποία διατηρεί τις ρίζες της στην αρχαία ελληνική γλώσσα και έχει πλούσια πολιτιστική κληρονομιά.
 

Πατέρα εμούν ον είσαι ‘ς σοὐρανόν,
ατώς αγιασθήτω το όνομάς,
ελθέτω η βασιλείασ’ ατώς,
γενέσθω το θέλημάς ατώς,
ατώς ‘ς σον οὐρανόν, κι ‘ς σα τη γαίαν.
Τον εμοίς τον επιούσιον άρτον δίδοι μας σήμερον,
κι άφεκς εμούν τα οφειλήματα εμών,
ατώς κι εμείς αφίουμε τους οφειλέτας εμών.
Κι α μη φέρ’ μας εις πειρασμόν,
αλλά ρύεσ’ μας από τον πονηρόν.
Αμήν.

Sunday, 20 October 2024

Festival of Orthodox Arts (Bath) - 2024

 
I am writing to let you know about our Arts Festival, which is taking place here in Bath on Friday 25th and Saturday 26th October 2024.  We are supporting Genesis Trust, a local charity supporting disadvantaged and vulnerable people in the Bath area.
 

The program, which is attached and also available here includes a talk by Aidan Hart, a discussion organised in partnership with The Institute for Orthodox Christian Studies (IOCS), two concerts, a children’s workshop and exhibitions of icons and other art, including painting, stained glass, sculpture, photography and ceramics.
 

In Christ
Father Richard (Bath Parish)

Saturday, 19 October 2024

Νησιά της Ελλάδος

 
Η Ελλάδα έχει συνολικά 6.000 περίπου νησιά και νησίδες. Από αυτά κατοικούνται τα 227.
 

Τα είκοσι μεγαλύτερα ελληνικά νησιά είναι αυτά που αναφέρονται και απεικονίζονται στο εικονίδιο της παρούσας ανάρτησης.

Friday, 18 October 2024

Σύγχρονη Ελλάδα

 
We don't quite agree with the terminology (especially it was "lost"), but also that it was occupied (probably liberated), while we were attacked (by Italo-Albanians). But it contains a lot of useful information.
 

Δεν συμφωνούμε απολύτως με την ορολογία (ειδικά το "χάθηκαν"), αλλά και ότι ήταν υπό κατοχή (μάλλον απελευθερώθηκαν), ενώ δεχθήκαμε επίθεση (Ιταλοαλβανική). Περέχει όμως αρκετές χρήσιμες πληροφορίες.
 
Η αλήθεια βέβαια είναι πως το Έθνος μας είναι μεγάλο, αλλά το κράτος μας είναι μικρό.

Thursday, 17 October 2024

Phaistos Disk

 
Phaistos Disk: 3,000-year-old inscriptions from Crete that have never been deciphered
 

Name: Phaistos Disk
 
What it is: A fired clay disk inscribed with symbols that have never been deciphered
 
Where it is from: The ancient Minoan civilization on the Mediterranean island of Crete
 
When it was made: More than 3,000 years ago
 
What it tells us about the past:
 
The Phaistos Disk was discovered in 1908 by an Italian archaeologist on Crete. Initially, some scholars thought it was a forgery, but it is now generally accepted as authentic — although some researchers still have doubts.
 
The Minoans were a Bronze Age people who lived on Crete and nearby islands in the eastern Mediterranean Sea. Their civilization is renowned for its art and architecture, and is thought to have inspired the early Mycenaean civilization on the Greek mainland.
 
When their astonishing ruins were excavated in the 19th century, the Minoans were named after the mythical king Minos of Greek legends, who kept a Minotaur in a labyrinth under his palace at Knossos on Crete, until the beast was killed by the Athenian hero Theseus. But experts think the Minoans lived on Crete between about 3100 and 1150 B.C. — probably centuries before Minos and Theseus might have lived in the 12th century B.C.
 
The disk was found in the ruins of a Minoan palace at Phaistos, an archaeological site the south coast of Crete. Measuring roughly 6 inches (15 centimeters) in diameter, it is inscribed with two spirals of symbols, one on each side, which most experts think is a script. But what the symbols say has never been determined, although there have been many attempts.
 
In total the disk has 241 occurrences of 45 symbols. Some symbols clearly portray people, while others depict animals, plants, weapons, tools and other objects. They are grouped into "words" by vertical strokes, but nothing is known about how the symbols sounded or functioned.
 
Early interpretations suggested the symbols were an early written form of Greek that described an animal sacrifice carried out in a temple; but a 2004 interpretation suggested they formed a letter about a dispute over land written in the Luwian language of ancient Anatolia (modern Turkey).
 
Still others propose it was written in Hittite; or Egyptian; or that it was either a prayer to a goddess or a funeral hymn, but written in an unknown language.
 
SOURCE: Microsoft Start News

Wednesday, 16 October 2024

Τι κοράσια, τι κεράσια...

 
Χρειάστηκε πρόσφατα να βρω ένα μεγάλο τραπεζομάντηλο.
 

Και όταν λέω μεγάλο, εννοώ μεγάλο. Από αυτά που οι μαμάδες, οι γιαγιάδες και οι θείες ετοίμαζαν κεντώντας τις προίκες των κοριτσιών -ψάρια στο γιαλό...-, για δώδεκα άτομα με τις πετσέτες τους, πάνω σε λινό. Υπήρχαν βέβαια και τα τσουβάλια της ζάχαρης, που αν είχες και κανέναν γνωστό/συγγενή μπακάλη, γινόταν ανάρπαστα (κληρονόμησα και εγώ από την θεία μου ένα εργόχειρο,  κεντημένο με σκούρα μπλέ μουλινέ ντε-μι-σε- κλωστή, ρίζα και ανεβατό, που κοσμεί το τραπέζι μου και το κοιτάζω τώρα που γράφω) χρειαζόταν βέβαια μπόλικο τσαμασιρ σουγιού (χλωρίνη) για να φύγουν τα μαύρα γράμματα TEKEL IDARESI (μονοπώλιο).
 
Και να τα ανεβατά με βαμβακάκι, και οι σταυροβελονιές για τους μίσχους των λουλουδιών, τα αζούρ στις άκρες, ροκοκό για τους σπόρους και η δύσκολη <πουάν παλεστρίν>, βελονιά που χρειάζεται υπομονή και επιμονή. Και αν ο γάμος θα γινόταν στα γρήγορα, υπήρχε βέβαια και η γρήγορη βελονιά αλυσίδα. Φυσικά και οι κεντίστρες.
 
Άνοιξα που λέτε, το μεγάλο ντουλάπι στο καθιστικό. Βαρύ και ασήκωτο από μόνο του, δεν τ΄ανοίγω και συχνά, έτριξε η πόρτα  - χρειάζεται λάδωμα ο μεντεσές και που να είναι εκείνο το μαραφέτι που λάδωνε η μαμά μου την ραπτομηχανή της γιαγιάς; Η ραπτομηχανή του χεριού υπάρχει, αχρείαστη να είναι...-.
 
Το πρώτο ράφι είναι γεμάτο από πιάτα και πιατάκια -τα καλά- που σπάνια μεταχειρίζονται, το μεσαίο, μεγαλύτερα πιάτα και πιατέλες που ακόμα πιό σπάνια μεταχειρίζονται και στο κάτω ράφι είναι τα "καλά" τραπεζομάντηλα, της προίκας που λέγαμε...
 
Η μια σκέψη φέρνει την άλλη και αφέθηκα να βρίσκομαι και πάλι σε ένα απόγευμα, στην τραπεζαρία του σπιτιού μας στα Θεραπειά που ήταν μαζεμένες όλες οι εξαδέλφες της μαμάς μου, η αδελφή της, η μαμά της - και γιαγιά μου- η μια θεία και η άλλη, που να τις θυμούμαι τώρα...
 
Είχε βγεί το "καλό" τραπεζομάντηλο, εκείνο το λεπτοκεντημένο  σε ανοιχτόχρωμη γαλάζια οργάντζα με τα πετσετάκια του, εξίσου λεπτοκεντημένα, μη μου άπτου, με βελονιά ρίζα και ροκοκό. Πράσινοι οι μίσχοι και τα φύλλα, τριανταφυλλένια λουλουδάκια κερασιάς και που και που, εδώ και εκεί,  σπαρμένα κατακκόκινα κεράσια με τα τρυφερά τσουνάκια τους.
 
Τα πετσετάκια ήταν περισσότερο της επιδείξεως αφού η υφή της οργάντζας δεν φημίζεται για την απορροφητικότητά της.
 
Μαζί με το έργο των χειρών της μαμάς/θείας/γιαγιάς μου (;), είχε βγεί και το καλό σερβίτσιο, από φίνα πορσελάνη, του τσαγιού. Τα φλυτζάνια με τα πιατάκια τους, την ζαχαριέρα με την μασίτσα για την καφέ ζάχαρη, τα ασημένια χουλιαράκια, τα πιρουνάκια για την πάστα, το σουρωτήρι (δεν είχαμε tea bags) και φυσικά το μικρό γυάλινο πιατάκι με τις ψιλοκομμένες φέτες λεμονιού.  Το σερβίτσιο ήταν στολισμένο με ρόδινα άνθη κερασιάς και δυο-τρία κερασάκια που έσπαναν την μονοτονία. Είχα μάθει να ξεχωρίζω την αυθεντικότητα της πορσελάνης, βάζοντας τα δάκτυλά μου στον πάτο και στρέφοντας το όποιο σκεύος προς τον ήλιο και αν έβλεπα τα δάκτυλά μου, ε, τότε, ήταν καλή η ποιότητα. Αδιάψευστο το κόλπο.
 
Αυτό το καλό από οργάντζα τραπεζομάντηλο, ήταν του τσαγιού και όχι του γεύματος ή του βραδινού. 
 
Πίνοντας το τσάι της η θεία Ευριδίκη, αδελφή της θείας Θωμαής -που ήταν γυναίκα του θείου Γιάννη, δηλαδή αδελφού του παππού μου από την πλευρά της μαμάς μου- με το μικρό δακτυλάκι σηκωμένο, άρχισε να μας λέει γελώντας πως δυό τρεις μέρες πριν, πήγε τρεχάτος στο μαγαζί -μπακάλικο-, ο Γιώργος, μικρότερος αδελφός της Στέλλας, ανήσυχος προσπαθώντας να βρει κεράσια. "Κεράσια τώρα χειμωνιάτικα; Τι τα θέλεις;" τον ρώτησε η θεία Ευρίδικη. "Όχι εγώ, τα θέλει ο Δεσπότης. Με είπε να βρω και να μαζέψω τα κοράσια και να τα πάω στην Εκκλησία".
 
O Kαππαδόκης Δεσπότης μας, Ο Aziz Ιάκωβος, μιλούσε στην καθαρεύουσα...
 
Τι κοράσια, τι κεράσια...
 
Νίκη Beales
Οκτώβριος 2024
Buckingham, Αγγλία

Tuesday, 15 October 2024

Πατριαρχείο κι ο Ελληνισμός της Πόλης

 
Ηχηρή παρέμβαση στον ΟΑΣΕ για Πατριαρχείο και Ελληνική μειονότητα
 

Λόγω των συστηματικών και συνεχιζόμενων παραβιάσεων της θρησκευτικής ελευθερίας, καλούνται όλες οι χώρες-μέλη του ΟΑΣΕ / ODHIR να προτρέψουν την τουρκική κυβέρνηση να προσαρμόσει τους νόμους και τις πρακτικές της σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα για την ελευθερία της θρησκείας ή των πεποιθήσεων. 
 
Στην Βαρσοβία από τις 30 Σεπτεμβρίου 2024 έως τις 11 Οκτωβρίου 2024 πραγματοποιήθηκε η διάσκεψη του Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη  (Warsaw Human Dimension Conference).
 
Ο ιστορικός Σύλλογος Κωνσταντινουπολιτών (έτος ιδρύσεως 1928) έκανε δύο σημαντικές παρεμβάσεις: Η πρώτη αφορούσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως (Τρίτη, 8 Οκτωβρίου 2024) και η δεύτερη αφορούσε την Ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης (Τετάρτη, 9 Οκτωβρίου 2024). Οι παρεμβάσεις ήταν έγγραφες και αναλυτικές (διανεμήθηκαν σε όλες τις αντιπροσωπείες των κρατών-μελών του ΟΑΣΕ) καθώς και πολύ σύντομες, προφορικές, ενώπιον της Ολομέλειας τις αντίστοιχες ημερομηνίες.
 
Αυτές ακριβώς τις σύντομες προφορικές παρεμβάσεις (2,5 περίπου λεπτών η κάθε μία) μπορείτε να παρακολουθήσετε στο βίντεο: Παρεμβάσεις του Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών στην Ετήσια Συνδιάσκεψη του ΟΑΣΕ, Βαρσοβία 2024 (youtube.com)  
 
Στην πρώτη προφορική παρέμβαση για το Οικουμενικό Πατριαρχείο τονίζεται ότι μέχρι σήμερα, η τουρκική κυβέρνηση δεν έχει άρει σοβαρούς περιορισμούς στην ελευθερία της θρησκείας, συμπεριλαμβανομένων κρατικών πολιτικών και ασφυκτικών κανονισμών που αρνούνται νομική προσωπικότητα / νομικό καθεστώς στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, για το δικαίωμά του να κατέχει, να διατηρεί και να διαχειρίζεται περιουσία, να εκπαιδεύει κληρικούς και να παρέχει θρησκευτική εκπαίδευση.
 
Λόγω των συστηματικών και συνεχιζόμενων παραβιάσεων της θρησκευτικής ελευθερίας, καλούνται όλες οι χώρες-μέλη του ΟΑΣΕ / ODHIR να προτρέψουν την τουρκική κυβέρνηση να προσαρμόσει τους νόμους και τις πρακτικές της σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα για την ελευθερία της θρησκείας ή των πεποιθήσεων. Συγκεκριμένα:
 
·        Να παρασχεθεί πλήρης νομική προσωπικότητα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, ώστε να απολαμβάνει, μεταξύ άλλων, δικαιώματα ιδιοκτησίας και να ασκεί δικαιώματα διοίκησης και διαχείρισης της περιουσίας του.
 
·        Να επαναλειτουργήσει η Θεολογική Σχολή της Χάλκης για τη σωτηρία της κοινότητας, αλλά και του ίδιου του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
 
·        Να τερματιστούν οι απαιτήσεις για την τουρκική υπηκοότητα που αφορούν τον Οικουμενικό Πατριάρχη και την Αγία και Ιερά Σύνοδο της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, και να τους επιτραπεί να επιλέγουν και να διορίζουν την ηγεσία και τα μέλη τους σύμφωνα με τις εσωτερικές τους κατευθυντήριες γραμμές και πεποιθήσεις.
 
Η πλήρης δήλωση και οι συστάσεις του Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών για το Οικουμενικό Πατριαρχείο υπάρχουν στην σελίδα 2024 Warsaw Human Dimension Conference : – (professors-phds.com) και θα αναρτηθούν και στην ιστοσελίδα ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΩNΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ – ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ : ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΩNΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ (cpolitan.gr), μαζί με την αντίστοιχη απόδοση τους στα Ελληνικά.
 
Όσον αφορά την δεύτερη δήλωση που αφορά την Ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης τονίστηκαν, στην ολομέλεια του ΟΑΣΕ, πολύ κρίσιμα σημεία, τα οποία εν όψει της συστηματικής και επαναλαμβανόμενης προπαγάνδας της Τουρκίας περί δήθεν «καταπίεσης» της μουσουλμανικής μειονότητας στην Ελληνική Θράκη, αποκτούν τεράστια πολιτική σημασία.
 
Έτσι, στην δεύτερη προφορική παρέμβαση αναφέρεται ότι οι μη μουσουλμανικές μειονότητες στην Τουρκία έχουν υποστεί πολλές αδικίες ως αποτέλεσμα διακρίσεων και καταπιεστικών κρατικών πολιτικών. Στην συνέχεια τονίζεται χαρακτηριστικά:
 
Είναι ανθρωπίνως αδύνατο να περιγράψουμε όλες τις κρατικές πρακτικές που οδήγησαν στην εξόντωση της Ελληνικής Μειονότητας της Κωνσταντινούπολης, οπότε θα αναφέρουμε μόνο μερικές:
 
Το 1941, όλοι οι Χριστιανοί ηλικίας 18 έως 45 ετών σύρθηκαν στον στρατό και διασκορπίστηκαν στα βάθη της Μικράς Ασίας για να κατασκευάσουν δρόμους και στρατιωτικά κτίρια υπό τις πιο αντίξοες συνθήκες. Λόγω των αφόρητων δυσχερειών, χιλιάδες από αυτούς πέθαναν.
 
Το 1942, η Τουρκική Κυβέρνηση έθεσε σε ισχύ τον Νόμο 4305, γνωστό ως «Φόρο Βαρλίκ», χρησιμοποιώντας ως κριτήριο τη θρησκεία και την εθνικότητα, επιβάλλοντας έναν δυσβάσταχτο φόρο περιουσίας, ο οποίος στόχευσε στην οικονομική εξαφάνιση των μειονοτήτων στην Τουρκία.
 
Το 1955, η Τουρκική Κυβέρνηση, με ψυχραιμία και τέλεια προετοιμασία, εξαπέλυσε ένα οργανωμένο, δολοφονικό πογκρόμ κατά της Ελληνικής Μειονότητας της Κωνσταντινούπολης, καταστρέφοντας και λεηλατώντας χιλιάδες σπίτια, σχολικά κτίρια, καταστήματα καθώς και πολλούς ιερούς ναούς και άλλα ιερά και όσια.
 
Το 1964, οι μαζικές απελάσεις συνολικά 40.000 Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη και η εφαρμογή ενός απάνθρωπου σχεδίου για την ερήμωση των νησιών Ίμβρου και Τενέδου από Έλληνες κατοίκους.
 
Όλες αυτές οι πολιτικές έχουν οδηγήσει στη δραματική μείωση του ελληνικού πληθυσμού της Τουρκίας, από πάνω από 100.000 τη δεκαετία του 1950 σε λιγότερους από 2.000 σήμερα.
 
Σε αντίθεση, η ακμάζουσα μουσουλμανική μειονότητα στη Δυτική Θράκη αριθμεί περίπου 120.000 μέλη σήμερα, ενώ οι δύο μειονότητες ήταν ίσες σε αριθμό τη στιγμή που υπογράφηκε η Συνθήκη της Λωζάνης. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους.
 
Ο Σύλλογος Κωνσταντινουπολιτών, ως οργάνωση της κοινωνίας των πολιτών, καλεί την Τουρκία να  προστατεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις θεμελιώδεις ελευθερίες και το κράτος δικαίου, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας των πολιτών που ανήκουν σε μειονότητες.
 
Η πλήρης δήλωση και οι συστάσεις του Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών για την Ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης υπάρχουν στην σελίδα https://professors-phds.com/2024/10/10/69970/ και θα αναρτηθούν και στην ιστοσελίδα ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΩNΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ – ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ : ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΩNΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ (cpolitan.gr), μαζί με την αντίστοιχη απόδοση τους στα Ελληνικά.
 
Λεωνίδα Κουμάκη
 
Νομικός, Συγγραφέας, Αρθρογράφος-Αναλυτής, μέλος του International Hellenic Association. Το αυτοβιογραφικό, διαχρονικό βιβλίο του «Το Θαύμα-Μια πραγματική ιστορία», το οποίο αναφέρεται στην μεθοδική εξολόθρευση του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης από το τουρκικό κράτος, υπάρχει εντελώς δωρεάν στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη του ΙΗΑ, τόσο στην Ελληνική όσο και στην Αγγλική γλώσσα. Στις 29/1/2024 στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη του ΙΗΑ προστέθηκε και το βιβλίο «ΕΡΝΤΟΓΑΝΙΣΤΑΝ» το οποίο βοηθάει στην καλύτερη κατανόηση της σημερινής Τουρκίας και το οποίο είναι επίσης διαθέσιμο εντελώς δωρεάν.

Sunday, 13 October 2024

Αγιασμός Οχημάτων


Η χθεσινή ημέρα είχε κάτι ιδιαίτερο, την Τελετή Αγιασμού Οχημάτων, που έλαβε χώρα στον προαύλιο χώρο του Ι.Ν. Απ. Πέτρου και Παύλου στο Bristol της Δυτικής Αγγλίας.
 


Κατά την όμορφη αυτή Τελετή προσευχηθήκαμε, ενώπιον αρκετών οχημάτων Ομογενών...
 


«Κύριε Ιησού Χριστέ Θεέ και Σωτήρα μας· Εσύ που ήλθες για να σώσεις όλους τους ανθρώπους· Εσύ που κάθεσαι στον Ουράνιο Θρόνο Σου σαν Παντοκράτορας του Ουρανού και της γης· Εσύ που όταν ήσουν σωματικά στον κόσμο αυτό  πεζοπορώντας επισκέφθηκες πόλεις και χωριά και λίγο πριν το Εκούσιο Πάθος καθισμένος επάνω στο ταπεινό υποζύγιο εισήλθες στα Ιεροσόλυμα· Εσύ που έστειλες τον Διάκονο Φίλιππο να συναντήσει τον Αιθίοπα Αξιωματούχο και πάνω στο αμάξι του, του μίλησε για Σένα και τον βάπτισε στην συνέχεια, αφού πίστεψε μέσα από την καρδιά του...
 


Εσύ Δέσποτα ευλόγησε τα αυτοκίνητα αυτά και τα πιστά παιδιά Σου που Σε προσκάλεσαν για τον σκοπό αυτό με την Ακολουθία του Αγιασμού. Στείλε τον φύλακα Άγγελο Σου να προστατεύει τα αυτοκίνητα και όσους ταξιδεύουν με αυτά από κάθε κίνδυνο, ατύχημα και από κάθε δυσάρεστη περίσταση και βοήθησε τους να φθάνουν πάντοτε στον προορισμό τους με ασφάλεια, υγεία και χαρά.»

Saturday, 12 October 2024

Νόμπελ Χημείας με... κυπριακό χρώμα

 
Το Βραβείο Νόμπελ Χημείας 2024 απονεμήθηκε σε μια τριάδα επιστημόνων που χρησιμοποίησαν τεχνητή νοημοσύνη για να «σπάσουν τον κώδικα» σχεδόν όλων των γνωστών πρωτεϊνών, των «χημικών εργαλείων της ζωής».
 

Η Επιτροπή Νόμπελ επαίνεσε τον Ντέιβιντ Μπέικερ για την ολοκλήρωση «του σχεδόν αδύνατου άθλου της κατασκευής εντελώς νέων ειδών πρωτεϊνών» και τους Ντέμη Χασάμπη και Τζον Τζάμπερ για την ανάπτυξη ενός μοντέλου τεχνητής νοημοσύνης για την πρόβλεψη των πολύπλοκων δομών των πρωτεϊνών - ένα πρόβλημα που παρέμενε άλυτο επί 50 χρόνια.
 
«Οι δυνατότητες των ανακαλύψεών τους είναι τεράστιες», δήλωσε η επιτροπή κατά την ανακοίνωση του βραβείου στη Σουηδία την Τετάρτη. Το βραβείο, το οποίο θεωρείται το αποκορύφωμα των επιστημονικών επιτευγμάτων, συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 11 εκατομμυρίων σουηδικών κορώνων (1 εκατομμύριο δολάρια).
 
Ο Ντέμης Χασάμπης είναι Βρετανός ερευνητής τεχνητής νοημοσύνης, νευροεπιστήμονας, σχεδιαστής ηλεκτρονικών παιχνιδιών, επιχειρηματίας, και κορυφαίος παίκτης του σκάκι και του γκο σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι ευρύτερα γνωστός ως ένας από τους ιδρυτές της εταιρείας DeepMind, η οποία μετέπειτα αγοράστηκε από την Google όπου πλέον ο Χασάμπης εργάζεται. Για το έργο του έχει τιμηθεί έως τώρα με πλήθος βραβεύσεων.
 
Ο πατέρας του Χασάμπη είναι κυπριακής καταγωγής, ενώ η μητέρα του κινεζικής καταγωγής με προέλευση από την Σιγκαπούρη. Μεγάλωσε στην περιοχή του Ηστ Φίντσλεϋ στο βόρειο Λονδίνο. Ήδη από την παιδική ηλικία ήταν εξαιρετικός σκακιστής, και κατείχε τον βαθμό του μαιτρ στην ηλικία των 13 ετών με βαθμολογία Έλο 2300, και παράλληλα υπήρξε ο αρχηγός πολλών αποστολών της εθνικής παίδων Αγγλίας στο σκάκι.
 
Ολοκλήρωσε το σχολείο στην ηλικία των 16 ετών, και σύντομα έπειτα εργάστηκε ως προγραμματιστής παιχνιδιών στην εταιρεία Bullfrog Productions, στα παιχνίδια Syndicate και Theme Park. Κατόπιν απέκτησε το πτυχίο του στην επιστήμη υπολογιστών από το πανεπιστήμιο του Καίμπρητζ με διάκριση, και για την επόμενη δεκαετία συνέχισε να εργάζεται ως προγραμματιστής ηλεκτρονικών παιχνιδιών, αρχικά στην εταιρεία Lionhead Studios στο παιχνίδι Black & White, και από το 1998 και έπειτα στην εταιρεία Elixir Studios την οποία ίδρυσε ο ίδιος.
 
Το 2009 συνέχισε τις σπουδές του για διδακτορικό δίπλωμα στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο Λονδίνου στην γνωσιακή νευροεπιστήμη, με θέμα έρευνας τους αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης που μπορεί να προκύψουν από τις διαδικασίες του ανθρώπινου εγκεφάλου.
 
 
ΠΗΓΗ: iefimerida

Friday, 11 October 2024

Νόμπελ Λογοτεχνίας με... ελληνικό χρώμα

 
Η Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών απένειμε χθες το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2024 στη Νοτιοκορεάτισα συγγραφέα Χαν Κανγκ, ξαφνιάζοντας τις προβλέψεις.
 

Η βράβευση έγινε για την "έντονη ποιητική πρόζα της που αναλύει ιστορικά τραύματα και τον εύθραυστο χαρακτήρα της ανθρώπινης ζωής". Το χρηματικό έπαθλο ανέρχεται σε 11 εκατομμύρια σουηδικές κορώνες (1,1 εκατ. δολάρια).
 
Στο μυθιστόρημα "Greek Lessons", η Han Kang μας μεταφέρει σε μια τάξη στη Σεούλ, όπου μια νεαρή γυναίκα προσπαθεί να συνδεθεί με τον καθηγητή της αρχαίων ελληνικών, παρά το γεγονός ότι έχει χάσει τη φωνή της. Βλέπουμε την ιστορία να ξετυλίγεται μέσα από τις ζωές δύο μοναδικών χαρακτήρων, ο καθένας με τις δικές του προκλήσεις και βαθύτερα τραύματα.
 
Η κεντρική ηρωίδα έχει πρόσφατα βιώσει την απώλεια της μητέρας της και την ήττα στη δικαστική μάχη για την επιμέλεια του γιου της.
 
Ο δάσκαλός της, από την άλλη, ζει μεταξύ δύο κόσμων, χωρισμένος ανάμεσα στη Γερμανία και την Κορέα, ενώ αντιμετωπίζει σταδιακή απώλεια όρασης. Όλα αυτά δημιουργούν ένα νέο είδος σχέσης μεταξύ τους, μια επικοινωνία που υπερβαίνει τον λόγο και εκφράζει τον κοινό τους πόνο.
 
Το βιβλίο, πυκνογραμμένο και γεμάτο συμβολισμούς, επιτρέπει στον αναγνώστη να επανέρχεται συνεχώς, ανακαλύπτοντας κάθε φορά κάτι καινούριο. Οι αφηγήσεις των δύο χαρακτήρων, η γυναίκα σε τρίτο πρόσωπο και ο άνδρας σε πρώτο, αντικατοπτρίζουν την θολή αντίληψη της πραγματικότητας που βιώνουν καθώς προσπαθούν να βρουν τη δική τους φωνή στον κόσμο.
 
Με αυτή την ιστορία, η Han Kang δεν επιδιώκει να διδάξει αρχαία ελληνικά, μα να παρουσιάσει τις υπαρξιακές αναζητήσεις και την ανάγκη για επικοινωνία πέρα από τα συμβατικά λόγια. Το βιβλίο δείχνει τη βαθιά ανάγκη για έκφραση και κατανόηση, μέσα από τις εμπειρίες των ηρώων του.
 
Η Han Kang είναι μια συγγραφέας καταξιωμένη στον παγκόσμιο λογοτεχνικό χάρτη, γεννημένη το 1970 στη Νότια Κορέα, σε μια οικογένεια με βαθιές λογοτεχνικές ρίζες. Έχοντας κερδίσει το Διεθνές Βραβείο Μαν Μπούκερ για το έργο της "Χορτοφάγος", συνεχίζει να εμπνέει και να πειραματίζεται με διαφορετικούς τρόπους έκφρασης μέσω της τέχνης και της μουσικής, στοιχεία που διαφαίνονται έντονα στις σελίδες των βιβλίων της.
 
Με την απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας 2024, η Han Kang αναγνωρίζεται για την εξαιρετική της ικανότητα να χρησιμοποιεί την τέχνη της γραφής για να εμβαθύνει σε πολύπλοκες θεματικές όπως ο πόνος, η απώλεια και η ανθρώπινη ύπαρξη.
 
Στην Ελλάδα, η Χαν Κανγκ είναι γνωστή από έργα όπως το "Μάθημα ελληνικών" και "Η Χορτοφάγος". Έκπληξη αποτέλεσε το γεγονός ότι το όνομά της δεν φιγούραρε ψηλά στις στοιχηματικές λίστες.
 
Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα από τα μεγάλα φαβορί για το βραβείο ήταν η Ελληνίδα συγγραφέας Έρση Σωτηροπούλου, αναγνωρισμένη για την πρωτοποριακή πεζογραφία της που εξετάζει τα όρια μεταξύ προσωπικού και πολιτικού.
 
ΠΗΓΗ: Maleviziotis.GR

Wednesday, 9 October 2024

Απ. Ιάκωβος του Αλφαίου

 
Συναξριον
Τ Θʹ το ατο μηνς μνμη το γου ποστλου ακβου το λφαου.
Τας το Σο γου πρεσβεαις, Θες, λησον μς. μν.
 

πολυτκιον. Το ποστλου. χος γʹ.
πστολε γιε Ἰάκωβε, πρσβευε τ λεμονι Θε, να πταισμτων φεσιν, παρσχ τας ψυχας μν.

Tuesday, 8 October 2024

Eastern Orthodox and Oriental Orthodox

 
We are delighted to announce a forthcoming IOCS talk by esteemed scholar Dr Christine Chaillot on the theme of “What future for the dialogue between the Eastern Orthodox and Oriental Orthodox Churches?”, on Wednesday 23 October, between 5-6pm. This is both a physical event taking place at Wesley House in Cambridge and online via Zoom.
 

Dr Christine Chaillot is the Swiss author of numerous articles and books on the Eastern Orthodox and Oriental Churches in the fields of history, theology and spirituality, notably Vie et spiritualité des Églises orthodoxes orientales des traditions syriaque, arménienne, copte et éthiopienne (Le Cerf, Paris, 2010), The Orthodox Church in Eastern Europe in the Twentieth Century (Peter Lang, Oxford, 2011, Les Coptes d’Égypte. Discriminations et persécutions (1970-2011) (L’Harmattan, Paris, 2014), The Theological Dialogue Between the Eastern and Oriental Orthodox Churches (Volos, 2016), The Assyrian Church of the East. History and Geography (Peter Lang, Oxford, 2021), The Traditional Teaching of the Ethiopian Orthodox Täwahedo Church, (Lit Verlag, 2023). Her books have been translated into eleven languages.
 
To book your place at the event in Cambridge, please visit this link. (Alternatively, you can email us at info@iocs.cam.ac.uk).
 
Dr Razvan Porumb
Director of Research and Vice-Principal
The Institute for Orthodox Christian Studies
31 Jesus Lane, Wesley House
Cambridge CB5 8BJ