Λόγος εὶς τὰ ἐγκαίνια τοῦ I.N. Ἁγ. Παντελεήμονος

«Οἶκον προσευχῆς, ἐπήξαμεν καὶ βοῶμεν· τοῦτον τὸν οἶκον, στερέωσον Κύριε»

Ἑορτὴ καὶ Πανήγυρις σήμερα, Σεβασμιώτατε Πάτερ καὶ Δέσποτα, ἀδελφοὶ καὶ Πατέρες, φιλόχριστο πλήρωμα· λαμπρὰ ἑορτὴ καὶ μεγαλοπρεπὴς πανήγυρις, ἀφοῦ αὐτὸ, τὸ ἀπὸ αἰώνων πηγὲν ἱερὸ Θυσιαστήριο, σήμερα μέσω τῶν τιμίων Σας χειρῶν, Σεβασμιώτατε, καθιερώνεται καὶ καθαγιάζεται, ὄχι μόνον εὶς τιμὴν καὶ μνήμην τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος, ἀλλὰ καὶ τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων Κωνσταντίνου τοῦ Ὑδραίου καὶ Γεωργίου τοῦ Χιοπολίτου, τῶν ὁποίων τὰ ἱερὰ λείψανα  ἐνταφιάσθησαν μέσα στὴν Ἁγία Τράπεζα, ὥστε τάφος Μαρτύρων νὰ καταστεῖ καὶ νὰ συνεχἰσει τὸ λειτουργικὸ ἔργο, ποὺ ἀπὸ τὰ χλωρὰ χρόνια, τῶν πρώτων Χριστιανῶν, εἶχεν ἀρχίσει. Καὶ ἡ πρόσφορος, ἀλλὰ καὶ πρόσθετος εὐλογία εἶναι πὼς οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ θὰ συντροφεύουν τὸν μάρτυρα καὶ ἱαματικὸν Ἅγιον Παντελεήμονα, προσέτι δὲ θὰ ἀπονέμουν τὴν εὐλογία, τὴν ἀδιάλειπτο χάρη καὶ τὴν εἰρήνη στὴν ἐνοριακὴ αὐτὴ κοινότητα καὶ ὄχι μόνο. Παρέχει δὲ τιμὴ στὸ ναὸ μας ἡ παρουσία καὶ ἡ κατἀθεση τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου τοῦ Ὑδραίου, ποὺ προἐρχεται ἀπὸ τὴν πανίερον  ἱερὰν Μονὴν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς γείτονος νήσου Σκιάθου, καὶ τὸ ὁποῖον τυγχάνει μἐγιστον ἱστορικὸν κειμήλιον ἀφοῦ, τὸν καιρὸν τοῦ Ἀγῶνος, τὸ ἐδώρησε εἰς Αὐτὴν ὁ Λάζαρος Κουντουριώτης.

Μέσα ἀπὸ τὶς στοιβάδες τοῦ χρόνου μᾶς ἔρχεται ἡ ἀχνὴ πληροφορία, Σεβασμιώτατε, τῆς θεμελιώσεως τοῦ ταπεινοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου μας, κάπου στὶς ἀπαρχὲς τοῦ 17^ου αἰ., ὅταν δειλὰ-δειλὰ οἱ εὐσεβεῖς κάτοικοι τῆς Χώρας αὐτῆς συνέρχονταν ἀπὸ τὴ δύνη τῆς βαρβάρου ἐπιδρομῆς τοῦ πειρατοῦ Βαρβαρόσσα, ὁ ὁποῖος τὸ 1538 διελθὼν ἀπὸ τὴ νῆσο μας δὲν ἀφῆκε λίθον ἐπί λίθου.

Ὁ ναὸς ἐκεῖνος, ἐπὶ τοῦ ὁποίου τὸ ἔτος 1958 ἀνηγέρθη ὁ σημερινὸς, ἦταν μία ταπεινή ξυλόστεγος βασιλικὴ διὰ λιθοδομῆς στερεωμένη καὶ φροντισμένη. Τὸ γλυπτὸν ξύλινο τέμπλο, λείψανα τοῦ ὁποίου διασώζονται, ἐκαλωπίσθη μὲ εἰκόνες κρητικῆς τέχνης τοῦ ἐντοπίου ἁγιογραφικοῦ ἐργαστηρίου, ἀλλὰ καὶ μὲ ἄλλες παλαιότερες, ὅπως ἡ ἐφέστιος εἰκὼν τοῦ Ἁγίου μας, ἡ ὁποία, λόγω τοῦ σεβασμοῦ ποὺ ἔτρεφαν οἱ ἀπόδημοι Σκοπελίτες στὴ Χάρη του, ἐπενδύθηκε μὲ ἀργυρό ὑποκάμισο, τῇ συνδρομῇ τοῦ τότε ἐφημερίου παπα-Ἰωάννου Σκυριανοῦ.

Οἱ παλαιότεροι ἐνορίτες μὲ μεγάλη εὐλάβεια ἐνθυμοῦνται τοῦ παλαιοῦ ἐκείνου ναΐσκου, ὁ ὁποῖος ἔμοιαζε, σύμφωνα μὲ  πληροφορίες πάντοτε,  ὅπως τὰ ἱερὰ ἐκεῖνα καθιδρύματα ποὺ μνημονεύονται στὶς σελίδες τοῦ γείτονος λογογράφου, τοῦ Ἀλεξάνδρου  Παπαδιαμάντη καὶ ἀποπνέουν κατάνυξη καὶ μεταφυσικὸ ρίγος.

Τὸ 1958 λοιπὸν ἀπεφασίσθη ὑπὸ τοῦ τότε Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου ἡ ἀνέγερσις τοῦ νέου ναοῦ,τὸν ὁποῖον βλέπουμε σήμερα. Μἐ τὴ συνδρομὴ δὲ τοῦ φιλοχρίστου λαοῦ τῆς Χώρας αὐτῆς, ἀλλὰ καὶ τῇ βοηθεία τῶν ἀποδήμων Σκοπελιτῶν, ἀνηγέρθη ἐκ βάθρων ὁ περικαλλὴς αὐτὸς ναὸς, ἐπί τῶν ἡμερῶν τῆς Ἀρχιερατείας τοῦ ἀοιδίμου προκατόχου Σας, Σεβασμιώτατε, τοῦ Μητροπολίτου Χαλκίδος κυροῦ Γρηγορίου τοῦ Τηνίου καὶ ἐπί ἐφημερίας τοῦ μακαριστοῦ παπα-Χρυσάνθου Τζανετῆ. Ὅμως, κρίμασιν οἶς οἶδεν μόνον ὁ Κύριος, ὁ ναὸς αὐτὸς δὲν ἔλαβε  τὴν τῶν ἱερῶν Ἐγκαινίων εὐλογίαν, ἕως ὅτου, τῇ σεπτῇ Σας προτροπῇ καὶ φιλοτιμίᾳ, Σεβασμιώτατε, καθιερώθηκε σήμερα καὶ παραδίδεται  στὸ  χριστεπώνυπο πλήρωμα τῆς ἐνορίας, ἀλλὰ καὶ ὅλης τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὡς ἕν ἀκόμη θυσιάστήριον, ὅπου ὁ «Βασιλεύς τῶν Βασιλευόντων καὶ Κύριος τῶν κυριευόντων προσέρχεται σφαγιασθῆναι καὶ δοθῆναι εἰς βρῶσιν τοὶς πιστοῖς» στὴν κάθε Εὐχαριστιακὴ σύναξη μὲ ἀρχὴ αὐτὴν τὴν καινὴν ἑορτὴν καὶ πανήγυριν ποὺ θεσπίζεται σήμερα: τῆς τῶν σεπτῶν Ἐγκαινίων κατὰ τὴν ἀρχαίαν παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας μας. Σφραγίζεται δὲ αὐτὴ ἡ καινὴ ἑορτὴ τῆς ἐνορίας μας μὲ τὴ δικὴ Σας παρουσία, Σεβασμιώτατε, καθὼς τελώντας ἐδῶ αὐτὴ τὴν πρώτην τῶν Ἐγκαινίων Θ. Λειτουργία, ὡς Ἐπίσκοπος, Ποιμένας καὶ κατ᾿ ἀποστολικὴν διαδοχὴν τὸ κέντρον τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ἐπιμηκύνετε «ἔτι καὶ ἐτι» τὸ Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας, πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ σωτηρίαν τῶν πιστῶν καὶ ὄχι μόνο.

Μέσα σὲ τοῦτο τὸ πανίερο, λοιπὸν, κλῖμα τῆς κατανύξεως τὸ ὁποῖον μᾶς προσφέρει ἡ μεγαλοπρεπὴς καὶ συγκινητικὴ αὐτὴ τελετὴ, αἰσθάνομαι τὴν ἀνάγκη νὰ ἐκφράσω τὴν εὐγνωμοσύνη μου, πρῶτον σὲ Σᾶς, Σεβασμιώτατε, ποὺ πρόθυμα δεχθήκατε νὰ τελέσετε αὐτὸ τὸ κορυφαῖο γεγονὸς, ὰπ᾿ ὅπου άρχίζει μιὰ νέα περίοδος λειτουργικῆς ζωῆς τῆς ἐνορίας μας, ἀλλὰ καὶ ἐσᾶς ἀδελφοὶ καὶ πατέρες ποὺ συγκοπίασατε. Εὐγνώμων εἶμαι ἀπέναντι στοὺς καλλικελάδους ἱεροψάλτες, ἀλλὰ καὶ σὲ ὅσους ἐνορίτες κατέβαλαν κόπους καὶ ὅ,τι τὸ χρήσιμο, ὥστε νὰ πραγματοποιηθεῖ αὐτὴ ἡ ἱστορικὴ γιὰ τὴν ἐνορία μας λειτουργικὴ πράξη καὶ ἐκδήλωση.

Ὅμως τὴν κορυφαία καὶ ἱστορικὴ αὐτὴν ἡμέρα δὲν θὰ πρέπει νὰ λησμονοῦμε πὼς λόγος εὐγνωμοσύνης καὶ εὐσεβἀστου εὐχαριστίας, πρέπει ν᾿ ἀπονεμηθεῖ στοὺς κτίτορας τῆς ἐκκλησίας αὐτῆς, στοὺς ἀοιδίμους προκατόχους μου ἐφημερίους, στοὺς κοιμηθέντας ἐνορίτας, ἐπιτρόπους καὶ ἱεροψάλτας τοῦ σεπτοῦ αὐτοῦ καὶ ἱεροῦ ναοῦ. Διότι τὴν ὥρα αὐτὴν οἱ ψυχὲς ὅλων ἐκείνων, ἀπὸ τὸ ὕψος τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ, μᾶς παρατηροῦν μὲ ἀγαλλίασιν καὶ ἱερὰν συγκίνησιν καὶ συλλειτουργοῦν μαζὶ μας, στὴν πρώτη αὐτὴ πανίερον καὶ κατὰ πάντα μεγαλοπρεπῆ Θ. Μυσταγωγίαν. Καὶ τοῦτο ἐπειδὴ αἱ ψυχαὶ αὐτῶν, ποὺ εὐχόμεθα ὅπως  ἐν ἀγαθοῖς αὐλισθήσονται, εἶναι ἡ συντροφιὰ τοῦ ναοῦ αὐτοῦ τὶς ὧρες ἐκεῖνες τῆς σιωπῆς καὶ τῆς καταπαύσεως, ἀλλὰ καὶ ἡ δικὴ μας παρηγορία, ὅταν σὲ εὐκατάνυκτους ἑπερινοὺς καὶ σιωπηλοὺς ὄρθρους, ἐνῶ νομίζουμε πὼς εἴμαστε μόνοι μας, ὅλων αὐτῶν ἡ παρουσία εἶναι ἐμφανὴς καὶ βεβαία. Μιὰ παρουσία ἐλπίδος, χάριτος καὶ ἀληθείας, ὅτι οἱ ψυχὲς αὐτὲς συνεχίζουν νὰ φέγγουν στὸ δρόμο μας, στὴ διακονία μας, στὴν καθημερινὴ μας ἀνάβαση στὸν προσωπικὸ μας Γολγοθᾶ. Σκύβω μὲ δέος καὶ μὲ βαθύτατη ἀναγνὠριση τῶν εὐεργεσιῶν τους καὶ ψελλίζω «Ὑπὲρ τοῦ συγκαταριθμηθῆναι  αὐτοὺς ἐν χορῷ τῶν ἐκλεκτῶν ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν Οὐρανῶν καὶ εὑρεῖν χάριν καὶ ἔλεος ἐν ἡμέρᾳ τῆς Κρίσεως...».

Καθὼς ἡ λαμπρὰ καὶ ἐπίσημος αὐτὴ τελετὴ φθάνει στὸ τέλος της ζητῶ, Σεβασμιώτατε, ὅπως εὔχεσθε ὑπὲρ τῆς μικρᾶς καὶ ἀσημάντου, κατὰ τὸ φαίνεσθαι, ἐνορίας, μεγάλης ὡστόσο καὶ σημαντικῆς  μέσα στὴ διαδρομὴ τῆς ἱστορίας. Νὰ εὔχεσθε καὶ νὰ προεύχεσθε κι σεῖς ἀδελφοὶ καὶ πατέρες ἀλλὰ καὶ ἅπαν τὸ φιλόχριστον πλήρωμα. Νὰ εὔχεσθε ἀκαταπαύστως:  Καὶ «τοῦτον τὸν οἶκον στερέωσον, Κύριε μέχρι τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος, ἀσάλευτον καὶ δεδοξασμένον». Ἀμὴν.  

π. Κων.Ν. Καλλιανός

Σκόπελος 14-10-2007 (Κυριώνυμος ἠμέρα τῶν Ἐγκαινίων τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγ. Παντελεήμονος Σκοπέλου, ὑπὸ τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Χαλκίδος κ. Χρυσοστόμου τοῦ Β΄).

Σημείωση: Παρουσιάζεται γιὰ πρώτη φορὰ ὁ λόγος αὐτὸς, γιὰ νὰ τιμηθεῖ ὁ εἰς τὴν ξένην εγκαινιασθείς  χθες ναὸς τοῦ συνωνύμου Ἁγίου Παντελεήμονος, Harrow, μὲ τὴν εὐχὴ: «Τοῦτον τὸν οἶκον στερέωσον, Κύριε». Ἐπιπροσθέτως δὲ καταθέτουμε τὸν ἀδελφικὸ ἐν Κυρίῳ ἀσπασμὸ στὸν αἰδ. π. Ἀναστάσιο Σαλαπάτα, Πρωτοπρεσβύτερο, εὐχόμενοι ὅπως εὐκλεῶς συνεχίσει τὴν λαμπρὴ διακονία Του, πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ συνδρομῆ τῶν πιστῶν ἀποδήμων ἀδελφῶν μας. Ἀκόμη κατατίθενται τὰ θερμότατα συγχαρητήρια στοὺς ἐκλεκτοὺς Ἀρχοντες καὶ Ἐπιτρόπους, ποὺ ἀόκνως ἐργάστηκαν γιὰ νὰ φτάσει ἠ ἐνορία τους στὴν κορυφαία καὶ ἄκρως συγκινητικὴ αὐτὴ στιγμή. Τέλος δὲ στὸν Ἀρχιθύτην καὶ ἐπιτελοῦντα τὸ ἱερὸν τῶν Ἐγκαινίων Μυστήριον, τὸν Σεβασμιώτατον Αρχιεπίσκοπον Θυατείρων & Μ. Βρετανίας κύριον Γρηγόριον, κατατίθεται στὰ τίμια χέρια του μὲ τὸν βαθυσέβαστον ἀσπασμὸν ἡ εὐχή. Νὰ Σᾶς πολυχρονεῖ ὁ Κύριος, γιὰ νὰ ἐγκαινιάσετε κι ἄλλα ἱ. Θυσιαστήρια.

π. K.N.K.