Συναίσθημα και προσφορά

Γεγονός είναι ότι προ της προσφοράς προηγείται το συναίσθημα που μας καταβάλλει ψυχή και σώματι και μας προκαλεί να προσφέρουμε στον συνάνθρωπό μας ό,τι είναι δυνατόν, οικονομική ή και εθελοντική εργασία. Δεν μπορεί να υπάρχει προσφορά παντοίου είδους χωρίς  την δημιουργία συναισθηματικής ερεθίσεως. 

Ένας ερεθισμός μπορεί να προέρχεται από πόνο από τον οποίο κάποιος να πάσχει σε σημείο αβάσταχτο. Εδώ η αγάπη μας για τον συνάνθρωπο μετατρέπεται σε πράξη βοηθείας προς θεραπεία του δεινοπαθούντος.

Άλλος ερεθισμός μπορεί να προέρχεται ίσως από κατάσταση λιμοκτονούντων  ανθρώπων. Έχων ως παράδειγμα μία οικογένεια με δύο ή και τρία παιδιά, της οποίας οι γονείς είναι άνεργοι. Η οικογένεια αυτή ευρίσκεται στο έλεος των ανθρώπων που προσφέρουν σιωπηλώς ό,τι είναι δυνατόν από το στέρημά των.

Γονείς κλαίνε γοερά γιατί έχασαν το μονάκριβο παιδί τους. Ποιός είναι εκείνος που μπορεί να αντισταθεί και να αρνηθεί να προσφέρει την παρηγοριά στους χαροκαμένους γονείς, απαλύνοντας τον αβάσταχτο πόνο τους.

Παιδιά με διάκριση στην μάθηση, αριστούχοι στο σχολείο, αλλά προερχόμενα από πάμπτωχες οικογένειες, παιδιά έτοιμα να προσφέρουν στην κοινωνία την ικανότητά τους σε γνώσεις. Ποιός είναι εκείνος που είναι οικονομικώς δυνατός να προσφέρει την βοήθειά του και την αρνείται.

Παιδιά στην εφηβική ηλικία γυρίζουν σαν αδέσποτα σκυλιά για να επιζήσουν εργαζόμενα ως πλανόδιοι πωλητές.  Τα παιδιά αυτά αντί να είναι μαθητές σε κάποιο σχολείο στερούνται την μάθηση. Αλλά λαχταρούν όμως τη μάθηση. Πρωτοβουλία μιας ομάδας εκπαιδευτικών επενόησαν και δημιούργησαν το νυκτερινό σχολείο στο οποίο πολλά παιδιά από αυτά σήμερα διαπρέπουν στην κοινωνία.

Ποιός μπορεί να μή συμετάσχει σε κάποια δυσκολία που παρουσιάζεται  σε συνάνθρωπό μας και συνειδητά να αποφεύγει την προσφορά του  απαλύνοντας τον πόνο του πάσχοντος;

Όλοι οι άνθρωποι από κάτι πάσχουμε, άλλος πολύ και άλλος λίγο. Δεν είναι ντροπή να ζητήσουμε την βοήθεια από τον πλησίον συνάνθρωπό μας.

Ευτυχείς είναι εκείνοι που μπορούν να προσφέρουν στους αδυνάτους, γιατί την εδώ προσφορά τους θα την λάβουν πολλαπλάσια όταν έλθουν σε συνάντηση με Αυτόν που είπε «ό,τι προσφέρατε στον δεινοπαθούντα συνανθρωπό σας, είναι το ίδιο σαν να το προσφέρατε σε  ΕΜΕΝΑ».

Νικόλαος Πούλιος

Ομότιμος Αρχιγραμματέας Ι.Α. Θυατείρων & Μ.Β.