Εγκύκλιος Αρχιεπ. Θυατείρων

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
ΘΥΑΤΕΙΡΩΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
ΕΠΙ ΤΗ ΑΓΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΕΙ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Προς το Χριστεπώνυμον Πλήρωμα
της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας.

Αγαπητοί μας εν Κυρίω,

«Πιστεύω σου, Δέσποτα τη οικονομία, πιστεύω σου τη συγκαταβάσει, πιστεύω σου τη προσλήψει της εμης αρχής, πιστεύω σου του προσκυνουμένου σταυρού, πιστεύω σου τοις παθήμασι της σαρκός, πιστεύω σου τω τριημέρω θανάτω, πιστεύω σου τη Αναστάσει» (Χρυσόστομος).

Εορτάζουμεν και φέτος τα Άγια Πάθη και την εκ νεκρών Ανάσταση του Σωτήρος ημών Χριστού έχοντες νωπά στο νου μας τα τραγικά γεγονότα που έπληξαν την Ιαπωνία τον περασμένο μήνα. Παρά δε το γεγονός ότι ολόκληρη η Ανθρωπότητα σκιάζεται από την τραγωδία αυτή, εν τούτοις η Χριστιανωσύνη γιορτάζει και πανηγυρίζει μεγαλοπρεπώς τα Γεγονότα εκείνα που συνετελέσθησαν εις την Αγίαν Πόλη Ιερουσαλήμ σχεδόν πριν δύο χιλιάδες χρόνια, «περί πάντων των συμβεβηκότων τούτων», με Πρωταγωνιστή τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν. Και ύστερα από ολόκληρες εβδομάδες πνευματικής περισυλλογής και προετοιμασίας, εορτάζουμε, βιώνουμε και τιμούμε το Μυστήριον της θείας Οικονομίας, όπου ο Θεάνθρωπος Χριστός παθαίνει, θανατώνεται, και την τρίτην ημέρα εγείρεται από τον ζωηφόρον τάφον, νικητής και τροπαιούχος, «θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασιν ζωήν χαρισάμενος». Τα Γεγονότα δε εκείνα που διαδραματίστηκαν εις την Αγίαν Πόλη συνεχίζουν να απασχολούν, να συγκινούν και να συνέχουν τους πιστούς κάθε ηλικίας και τάξεως μέχρι και τούτη την ώρα. Οι Άγιοι Απόστολοι, οι Δώδεκα και οι Εβδομήκοντα, και οι αμέτρητες μυριάδες των πιστών διά μέσου των αιώνων, έζησαν και απέθαναν με την προσδοκία της εκ νεκρών Αναστάσεως του Χριστού. Ο Απόστολος Παύλος γράφοντας εις τον μαθητήν αυτού Τιμόθεον υπενθυμίζει: «Μνημόνευε Ιησούν Χριστόν, εγηγερμένον εκ νεκρών κατά το Ευαγγέλιόν μου˙ εν ω κακοπαθώ μέχρι δεσμών ως κακούργος» (Β’ Τιμοθ. Κεφ. Β’ 8-9). Δικαιολογημένα οι υμνογράφοι της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος, μετά ζήλου και πίστεως κραταιάς ψάλλουν και δοξολογούν τον Χριστόν και, κατά τρόπον θαυμαστόν και ιλαρόν, μας εισάγουν εις το ιερόν κόσμον της χαράς της αγαλλίασης και της θείας μακαριότητας: «Τα πάθη τα σεπτά, η παρούσα ημέρα, ως φώτα σωστικά, ανατέλλει τω κόσμω˙ Χριστός γαρ επείγεται του παθείν αγαθότητι» (Μ. Δευτέρα).

Οι ημέρες αυτές είναι πηγή χαράς και ειρήνης θεϊκής και πνευματικής άνοιξης και ευτυχίας. Γι’ αυτό, αδελφοί και πατέρες να τιμήσουμε την ημέρα, να εορτάσουμε ιεροπρεπώς και με την ψυχή και με το σώμα μας, με τον νού και με την καρδία μας, και με όλη την ύπαρξή μας να γεμίσουμε από την ειρήνην και το φως της Αναστάσεως. Μου φαίνεται δε ότι καμμία άλλη εποχή όπως η δική μας δεν έχει τόσην ανάγκη τον Χριστό, την Ανάσταση, το Ευαγγέλιό του, την διδασκαλία Του, και την Εκκλησίαν Του.

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός «ανέβη στον Γολγοθά και έκαμεν εθελούσιαν θυσίαν γενόμενος ταυτόχρονα θύτης και θύμα παραγενόμενος Αρχιερεύς των μελλόντων αγαθών δια του ιδίου αίματος εισήλθεν εφάπαξ εις τα άγια, αιωνίαν λύτρωσιν ευράμενος» (Εβραίους, Κεφ. Θ.11-12). Έχοντας κατά νουν αυτήν την μοναδική και ανεπανάληπτη λυτρωτική θυσία και οπλισμένοι από την Αναστάσιμη ελπίδα της νίκης του Θεανθρώπου Χριστού έναντι της φθοράς και του θανάτου, συνεχίζουμε με υπομονή την πρόσκαιρη ζωή μας και μοιραζόμαστε με τους συνανθρώπους μας, τα αγαθά της ζωής, τα λυπηρά του βίου, τις ασθένειες, τους πόνους και τον θάνατον, και τις παντός είδους ταραχές και δοκιμασίες. Προσευχόμαστε για τους εμπολέμους και εκείνους που καταπιέζονται από την τυραννία, την φτώχεια, την ανεργία, τους καταποντισμούς και τους σεισμούς, σαν το τσουνάμι που εμαυροφόρεσε στις μέρες μας την Ιαπωνία. Η χαρά όμως της Αναστάσεως δεν μπορεί ποτέ να επισκιαστεί ούτε να κρυφτεί από τα προβλήματα και τα διάφορα φυσικά κακά που δέρνουν την Κοινωνία, γιατί η Ανάσταση σημαίνει ζωή και αθανασία, σημαίνει ανανέωση ψυχής και σώματος, σημαίνει θεραπεία του πόνου και απάλειψη της δυστυχίας, σημαίνει φανέρωση και επικράτηση της θείας αγάπης προς το Ανθρώπινο Γένος χάριν του οποίου, ο Χριστός ήλθε στην Γη μας για να γεμίσει την Οικουμένη με το έλεος και την φιλανθρωπία Του.

Συμμετέχουμε πρακτικά και ψυχικά εις το θεοπρεπές τούτο παγκόσμιον Γεγονός της Αναστάσεως και το μεταποιούμε εις έργα αγάπης και καλωσύνης και προσφοράς στην καθημερινή μας ζωή. Ενισχύουμε την πίστη μας, μεταλαμβάνουμε των Αχράντων Μυστηρίων, εκφράζουμε την μεταμέλειά μας για τις αμαρτίες και τα λάθη μας προς τους πλησίον μας. Μοιραζόμαστε με γενναιοδωρία τα αγαθά μας με τους φτωχούς και τους πάσχοντες, συγχωρούμε από καρδίας τους φίλους και τους εχθρούς και καλλιεργούμε την αρετή της χαράς και της ειρήνης, της πίστεως και της ελπίδος εις την αγάπη και την φιλανθρωπία του Θεού. Γινόμαστε θεοφόροι, θεολόγοι, Χριστολόγοι και Χριστοφόροι, και αγγελιοφόροι του Μηνύματος της εκ νεκρών Αναστάσεως του Χριστού. Η οικογένεια, οι φίλοι και συνεργάτες μας και η Εκκλησία μας, αποτελούν το ιερόν πεδίο όπου δρά η δική μας αγάπη, το δικό μας ενδιαφέρον και η δική μας δραστηριότητα και φροντίδα για να διαφυλάξουμε, να μεταδώσουμε το πνεύμα και το γράμμα της Αναστάσεως του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, στοιχεία τόσο αναγκαία για τον σύγχρονο συγχυσμένο και από τον Χριστό απομακρυσμένον άνθρωπο. Ιδιαίτερα δε σκεφτόμαστε όλους εκείνους οι οποίοι τείνουν χείρα βοηθείας και ζητούν από μας τους Χριστιανούς ποτήριον ψυχρού ύδατος και ανακουφίσεως στην ερημιά της ψυχής και της ζωής τους.

Ο Νεκραναστημένος Χριστός να επισκεφθεί όλους μας, να διώξει όλα τα κακά από μέσα μας και γύρω μας και να μας αξιώσει να εορτάσουμε με υγεία και χαρά και ευφροσύνη τα Πάθη και την Ανάσταση Του. Μαζί με τον χορόν των Αγίων, των Μαρτύρων και των Οσίων, να συνεορτάσουμεν και εις την κάτω και εις την άνω Ιερουσαλήμ. Ο Νεκραναστημένος Χριστός να μας ειρηνεύσει, να μας φωτίσει και να μας αξιώσει να ψάλλουμε. «Αύτη η ημέρα ήν εποίησεν ο Κύριος˙ αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή».

Στον εκ Νεκρών Αναστάντα Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, ανήκει η δόξα, η Βασιλεία, η προσκύνηση και το άπειρον έλεος εις τους Αιώνας των Αιώνων, αμήν.

Λονδίνο, Πάσχα 2011

Ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων
και Μεγάλης Βρετανίας Γρηγόριος