Tο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, από το ιερό Ευαγγέλιο του Ματθαίου, μας μεταφέρει αυτούσιο τον ψυχοσωτήριο λόγο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος λέει: «Αλήθεια σας λέγω, ότι δύσκολα πλούσιος άνθρωπος θα μπει στη Βασιλεία των Ουρανών. Πάλι σας λέγω, ότι είναι ευκολώτερο να περάσει μια καμήλα από την τρύπα μιας βελόνας παρά πλούσιος να μπει στη Βασιλεία του Θεού». Όλοι θα συμφωνήσουμε βέβαια ότι αυτά είναι ιδιαίτερα έντονα λόγια και πρέπει να μελετηθούν με μεγάλη προσοχή.
Οι σκέψεις αυτές του Κυρίου λέχθηκαν μετά από τη συνάντηση που είχε με έναν πλούσιο νέο, ο οποίος ρώτησε τον Κύριο πως θα μπορούσε να έχει ζωή αιώνια. Ο Ιησούς του απάντησε πως θα πρέπει να τηρεί τις εντολές. Ο νεαρός ανέφερε πως τηρεί τις εντολές από μικρό παιδί. Τότε ο Μέγας Διδάσκαλος του είπε πως αν πράγματι επιθυμεί να είναι τέλειος θα πρέπει να μοιράσει τα υπάρχοντά του στους φτωχούς και να Τον ακολουθήσει. «Όταν ο νέος άκουσε τα λόγια αυτά, έφυγε λυπημένος, γιατί είχε πολλά κτήματα».
Το μήνυμα που φθάνει καθαρότατα σ’ εμάς από τον παραπάνω διάλογο είναι ότι τα επίγεια αγαθά δεν οδηγούν στη Βασιλεία του Θεού. Εκείνα τα αγαθά που θα πρέπει να έχουν σημασία για εμάς είναι ο «θησαυρός των ουρανών», που ανέφερε ο Κύριος στο νεαρό του σημερινού Ευαγγελίου και κατ’ επέκταση σε όλους τους ανθρώπους. Αξίζει οπωσδήποτε να έχουμε πάντοτε υπ’ όψιν μας ότι ενώ ζούμε στον πλανήτη γη δεν ανήκουμε εδώ. Γι’ αυτό το λόγο τα επίγεια πλούτη δεν είναι δικά μας. Είμαστε μονάχα οι διαχειριστές τους, για όσο καιρό ο Κύριος επιτρέπει την παραμονή μας στον τόπο αυτό. Εκεί που σίγουρα ανήκουμε είναι η Βασιλεία των Ουρανών, κι έτσι έχουμε υποχρέωση να προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε τα ιδιαίτερα αγαθά της, που είναι: «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστοήθεια, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα και εγκράτεια» (Γαλ. 5, 22-23).
Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί συνηθίζουμε να αντιμετωπίζουμε τα υλικά αγαθά με τον τρόπο που τα ερμήνευε ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Σωκράτης, ο οποίος άκουγε κάποτε τον μαθητή του Αλκιβιάδη να του μιλάει για πολλή ώρα για τον οικογενειακό πλούτο και για τα χωράφια που κατείχε στην Αττική. Κάποια στιγμή ο σοφός δάσκαλος παρουσίασε στο μαθητή του ένα χάρτη και του ζήτησε να βρει σ’ αυτόν την Αττική. Ο Αλκιβιάδης την βρήκε και την έδειξε με το δάχτυλό του. Ο Σωκράτης τότε του ζήτησε να βρει στο χάρτη τα χωράφια του. Ο μαθητής κοίταξε προσεκτικά αλλά δεν μπόρεσε να τα βρει. Στράφηκε τότε προς τον δάσκαλό του και του είπε: «Τα χωράφια μου δεν είναι σημειωμένα στο χάρτη». «Παραμένεις, λοιπόν, το ίδιο υπερήφανος γι’ αυτά;», του είπε ο Σωκράτης, «Καυχιέσαι ακόμα για τέτοια ασήμαντα πράγματα, τα οποία δεν καλύπτουν ούτε ένα μικρό τμήμα της γης;»
Αυτό το μάθημα που έδωσε ο σοφός δάσκαλος Σωκράτης στο μαθητή του Αλκιβιάδη, ας γίνει και δικό μας μάθημα. Τελικά, δεν αξίζει να υπερηφανευόμαστε και να είμαστε προσκολλημένοι σε επίγεια πλούτη. Ας ζητούμε, όπως μας επισημαίνει ο Κύριος, τη Βασιλεία του Θεού και τότε όλα τα αγαθά θα μας χορηγηθούν (Ματθ. 6, 33).
Αμήν.
Οι σκέψεις αυτές του Κυρίου λέχθηκαν μετά από τη συνάντηση που είχε με έναν πλούσιο νέο, ο οποίος ρώτησε τον Κύριο πως θα μπορούσε να έχει ζωή αιώνια. Ο Ιησούς του απάντησε πως θα πρέπει να τηρεί τις εντολές. Ο νεαρός ανέφερε πως τηρεί τις εντολές από μικρό παιδί. Τότε ο Μέγας Διδάσκαλος του είπε πως αν πράγματι επιθυμεί να είναι τέλειος θα πρέπει να μοιράσει τα υπάρχοντά του στους φτωχούς και να Τον ακολουθήσει. «Όταν ο νέος άκουσε τα λόγια αυτά, έφυγε λυπημένος, γιατί είχε πολλά κτήματα».
Το μήνυμα που φθάνει καθαρότατα σ’ εμάς από τον παραπάνω διάλογο είναι ότι τα επίγεια αγαθά δεν οδηγούν στη Βασιλεία του Θεού. Εκείνα τα αγαθά που θα πρέπει να έχουν σημασία για εμάς είναι ο «θησαυρός των ουρανών», που ανέφερε ο Κύριος στο νεαρό του σημερινού Ευαγγελίου και κατ’ επέκταση σε όλους τους ανθρώπους. Αξίζει οπωσδήποτε να έχουμε πάντοτε υπ’ όψιν μας ότι ενώ ζούμε στον πλανήτη γη δεν ανήκουμε εδώ. Γι’ αυτό το λόγο τα επίγεια πλούτη δεν είναι δικά μας. Είμαστε μονάχα οι διαχειριστές τους, για όσο καιρό ο Κύριος επιτρέπει την παραμονή μας στον τόπο αυτό. Εκεί που σίγουρα ανήκουμε είναι η Βασιλεία των Ουρανών, κι έτσι έχουμε υποχρέωση να προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε τα ιδιαίτερα αγαθά της, που είναι: «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστοήθεια, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα και εγκράτεια» (Γαλ. 5, 22-23).
Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί συνηθίζουμε να αντιμετωπίζουμε τα υλικά αγαθά με τον τρόπο που τα ερμήνευε ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Σωκράτης, ο οποίος άκουγε κάποτε τον μαθητή του Αλκιβιάδη να του μιλάει για πολλή ώρα για τον οικογενειακό πλούτο και για τα χωράφια που κατείχε στην Αττική. Κάποια στιγμή ο σοφός δάσκαλος παρουσίασε στο μαθητή του ένα χάρτη και του ζήτησε να βρει σ’ αυτόν την Αττική. Ο Αλκιβιάδης την βρήκε και την έδειξε με το δάχτυλό του. Ο Σωκράτης τότε του ζήτησε να βρει στο χάρτη τα χωράφια του. Ο μαθητής κοίταξε προσεκτικά αλλά δεν μπόρεσε να τα βρει. Στράφηκε τότε προς τον δάσκαλό του και του είπε: «Τα χωράφια μου δεν είναι σημειωμένα στο χάρτη». «Παραμένεις, λοιπόν, το ίδιο υπερήφανος γι’ αυτά;», του είπε ο Σωκράτης, «Καυχιέσαι ακόμα για τέτοια ασήμαντα πράγματα, τα οποία δεν καλύπτουν ούτε ένα μικρό τμήμα της γης;»
Αυτό το μάθημα που έδωσε ο σοφός δάσκαλος Σωκράτης στο μαθητή του Αλκιβιάδη, ας γίνει και δικό μας μάθημα. Τελικά, δεν αξίζει να υπερηφανευόμαστε και να είμαστε προσκολλημένοι σε επίγεια πλούτη. Ας ζητούμε, όπως μας επισημαίνει ο Κύριος, τη Βασιλεία του Θεού και τότε όλα τα αγαθά θα μας χορηγηθούν (Ματθ. 6, 33).
Αμήν.
Πρωτοπρ. Αναστάσιος Δ. Σαλαπάτας
No comments:
Post a Comment