Ονομαστήρια Αρχιεπ. Θυατείρων

 Από την Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας ανακοινώνεται πως ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος κ. Νικήτας θα εορτάσει τα ονομαστήριά του σε ειδική Εορταστική Εκδήλωση, η οποία θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2025, εορτή του Αγίου Νικήτα του Μεγαλομάρτυρος, στο ξενοδοχείο Royal Lancaster, Λονδίνο (W2 2TY).
 
Η εορταστική αυτή βραδιά θα περιλαμβάνει δείπνο τριών πιάτων και μια ξεχωριστή μουσική εμφάνιση από την Αγγελική Δάρρα. Η εκδήλωση θα ξεκινήσει στις 7 μ.μ. και όλα τα έσοδα θα διατεθούν για την ενίσχυση των Φιλανθρωπικών και Εκπαιδευτικών Υπηρεσιών της Αρχιεπισκοπής.
 
Παρακαλούνται θερμά όλες οι Κοινότητες της Ιεράς Αρχιεπισκοπής να εκπροσωπηθούν σε αυτή τη χαρμόσυνη εκδήλωση. Είναι μια ευκαιρία να τιμηθεί η διακονία του Αρχιεπισκόπου και να υποστηριχθεί το σημαντικό φιλανθρωπικό και εκπαιδευτικό έργο της τοπικής Εκκλησίας των Θυατείρων.
 
Η κράτηση είναι απαραίτητη και τα εισιτήρια (£100 ανά άτομο) είναι διαθέσιμα στην εξής ηλεκτρονική διεύθυνση:
 
https://www.archevents.co.uk/arch-events-nameday-gala

Ποιός έγραψε την Αγία Γραφή;

 
Η καθηγήτρια Ελίζαμπεθ Πόλτσερ, βιβλική επιστήμονας από το Πανεπιστήμιο Βιλανόβα στην Πενσυλβάνια, προκάλεσε αίσθηση με μια δήλωσή της σχετικά με την Αγία Γραφή – υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για έργο "δεκάδων" συγγραφέων.
 

Η επιστήμονας εκτιμά ότι πάνω από 40 άτομα συνέβαλαν στη συγγραφή του ιερού βιβλίου, επιμένοντας ότι "κάθε βιβλίο της Αγίας Γραφής πρέπει να εξετάζεται ξεχωριστά για να προσδιοριστεί ποιος το έγραψε."
 
Η επίλυση του μυστηρίου για το ποιος έγραψε αυτό το ιερό κείμενο δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, δήλωσε στη MailOnline, παραδεχόμενη ότι ο προσδιορισμός του συγγραφέα είναι "αρκετά περίπλοκος."
 
Ενώ κάποιοι συγγραφείς βιβλίων της Αγίας Γραφής είναι γνωστοί, άλλοι παραμένουν καλυμμένοι από μυστήριο, εξηγεί η καθηγήτρια Πόλτσερ.
 
Η χριστιανική Αγία Γραφή χωρίζεται σε δύο μέρη: την Παλαιά Διαθήκη, που είναι η αρχική Εβραϊκή Βίβλος και γράφτηκε μέσα σε αιώνες, και την Καινή Διαθήκη, η οποία δημιουργήθηκε από Χριστιανούς τον 1ο αιώνα μ.Χ.
 
Ο ακριβής χρονολογικός προσδιορισμός για την Παλαιά Διαθήκη είναι δύσκολος, λόγω ασυνεπειών στο ημερολόγιο και διαφορετικών ιστορικών ερμηνειών.
 
«Μερικά από τα αρχαιότερα υλικά μπορεί να χρονολογούνται ακόμη και από το 1200 π.Χ., αλλά τα βιβλία πιθανότατα επιμελήθηκαν στη μορφή που έχουν σήμερα τον 6ο ή 5ο αιώνα π.Χ.», εξήγησε.
 
Παρά τις παραδοσιακές πεποιθήσεις ότι ο Μωυσής έγραψε βιβλία όπως η Γένεση και η Έξοδος, οι αντιφάσεις και οι επαναλήψεις δείχνουν ότι υπήρξαν πολλοί συγγραφείς με την πάροδο του χρόνου, σύμφωνα με την καθηγήτρια Πόλτσερ, όπως αναφέρει η Express.
 
Η καθηγήτρια πιστεύει ακόμη ότι τα τέσσερα Ευαγγέλια, τα οποία υποτίθεται ότι γράφτηκαν από τους Ματθαίο, Μάρκο, Λουκά και Ιωάννη, μπορεί στην πραγματικότητα να μην είναι γνήσια.
 
Είπε: «Τα Ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου, του Λουκά και του Ιωάννη είναι τεχνικά ανώνυμα και αποδόθηκαν σε αυτούς τους τέσσερεις ευαγγελιστές σε πολύ πρώιμο στάδιο από τους Πατέρες της Εκκλησίας. Είναι δύσκολο να γνωρίζουμε πόσο από αυτή την απόδοση βασίζεται σε ιστορικά γεγονότα και πόσο είναι προϊόν θρύλων.»
 
ΠΗΓΗ: MSN

Ονειροτροφείο

 
Μια νέα ελληνοαραβική Ποιητική συλλογή του στοχαστικού και λυρικού Ζακυνθινού Ποιητή Παναγιώτη Καποδίστρια κυκλοφόρησε πρόσφατα (Α’ έκδοση: Απρίλιος 2025), από τις έγκριτες εκδόσεις Εν πλω, με τον τίτλο: «Μια ζωή σε Ονειροτροφείο».
 

Η εν λόγω συλλογή εμπεριέχει 20 Ποιήματα, στην ελληνική και την αραβική γλώσσα, σε αντικρυστές σελίδες, ως άλλα αντίφωνα. Τη μετάφραση επιμελήθηκε ο ελληνομαθής λιβανέζος φιλόλογος και μεταφραστής Ρόνι Μπου Σάμπα. Η ακουαρέλα του εξωφύλλου είναι έργο της Κωνσταντίνας Δήμζα (Κωνένα).

Το βιβλίο προλογίζει ο Θεολόγος, μουσικός και μπλόγκερ Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος, ο οποίος μεταξύ άλλων αναφέρει: «...γράφει ποίηση σχεδόν μισό αιώνα! Μια μαθητεία στην ομορφιά! Η ποίησή του δεν είναι εύκολη. Σίγουρα δεν είναι συναισθηματική... Είναι πέρα ως πέρα αληθινή και γι’ αυτό είναι ερωτική, ειρωνική (στη σωστή δοσολογία), ζακυνθινή και οικουμενική μαζί. ...μιλάμε για μια ποίηση στέρεη, αρρενωπή, διαχρονική... Υποδεχόμαστε, λοιπόν, μια έκδοση ζωογόνο και αναστάσιμη, από κάθε άποψη...»!

 
Τα Ποιήματα της παρούσας συλλογής είναι ποικίλης θεματολογίας. Άπτονται δε της Ορθόδοξης Παράδοσης, της φιλοσοφίας, της ιστορίας, της τέχνης, της σύγχρονης ζωής και της μαγευτικής φύσης.

 
Αξίζει οπωσδήποτε να μελετήσει κανείς την υπέροχη αυτή Ποιητική συλλογή, η οποία έχει μια εσωτερική και ακαταμάχητη πνοή που αγγίζει βαθιά την ψυχή κάθε αναγνώστη. Η μαγευτική αύρα των στίχων του δημιουργού διαπερνά την καρδιά, εισχωρώντας αθόρυβα στην ύπαρξη του μελετητή, αιχμαλωτίζοντας τον νου και συγκινώντας την ψυχή. Η λυρική φωνή του φίλου Ποιητή αγγίζει αβίαστα το πιο μύχιο σημείο κάθε ευαίσθητης καρδιάς. Ας είναι το εμπνευσμένο αυτό έργο καλοτάξιδο!

Πολίτες ή οδίτες;

 
Το γνωμικό του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου υπογραμμίζει τη βαθιά πνευματική θεώρηση της ζωής ως προσωρινής πορείας και όχι ως μόνιμου προορισμού. Ο άνθρωπος, σύμφωνα με τον άγιο, δεν είναι πολίτης της γης, αλλά "οδίτης" - δηλαδή ταξιδιώτης που πορεύεται προς έναν ανώτερο και αιώνιο προορισμό: την επουράνια πόλη, τον Ουρανό. Αυτή η θεώρηση φέρνει στο φως την ασκητική και εσχατολογική διάσταση της χριστιανικής ζωής, όπου οι κοσμικές απολαύσεις, οι θλίψεις και τα γεγονότα του παρόντος δεν είναι ο τελικός σκοπός, αλλά στάδια στο ταξίδι προς την ένωση με τον Θεό.
 

Επιπλέον, η φράση «τα παρόντα είναι δρόμος» δίνει έμφαση στην έννοια του μόχθου και της ενεργούς συμμετοχής του ανθρώπου στη σωτηρία του. Ο δρόμος απαιτεί περπάτημα, κόπο και υπομονή - έννοιες που στη χριστιανική διδασκαλία μεταφράζονται σε μετάνοια, αγώνα κατά των παθών και καλλιέργεια των αρετών. Η ζωή, λοιπόν, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με προσκόλληση στα γήινα αλλά με διάθεση πνευματικής πορείας και προσδοκίας της αιώνιας πολιτείας, όπου βρίσκεται ο αληθινός προορισμός του ανθρώπου.

Καϊμάκι, βύσσινο και μισίρες

 
Το συνηθίζουν τέτοια εποχή οι παφλασμοί της θάλασσας να σβήνουν χαδιάρικα στο λιμάνι νανουρίζοντας και σιγοντάροντας τα κυματάκια που κάνουν αταξίες και παιχνιδίζουν με τις αραγμένες βάρκες. 
 

Τα ψαροπούλια μαζί με τα θαλασσοπούλια το έριξαν στον ύπνο. Στην απέναντι όχθη μιά άλλη ήπειρος αναπνέει τον ίδιο αέρα με την δική μας.  Ένα φορτωμένο βαπόρι που πέρασε σαν την Αργώ, σώο και αβλαβές  ανάμεσα από τις Συμπληγάδες Πέτρες, μη θέλοντας να ταράξει την γλύκα της βραδιάς, χαμηλώνει τα φώτα και τις μηχανές του, κόβει ταχύτητα σκίζοντας, όσο πιο αθόρυβα μπορεί, τα νερά του Βοσπόρου, εν πλω για άλλα λιμάνια.   
 
Μυρωδιασμένη βραδιά φορτισμένη με αρώματα που μόνο οι βραδιές σ΄αυτό το κομμάτι τoυ πλανήτη μονοπωλούν.  Περασμένες οκτώ, ο απαραίτητος περίπατος στην παραλία μετά το δείπνο, στα αριστερά το τσαρσί, στα δεξιά ο δρόμος που πάει στην Αγία Παρασκευή και στην μέση το πάρκο, στα μισά του λιμανιού. Βαρκούλες ταπεινές, και σκάφη πολυτελείας με πανιά και κατάρτια, συνυπάρχουν και λικνίζονται αμέριμνα. Εστιατόρια, καζινάκια με όλα τα καλά. Κάπου εκεί κοντά στην μέση, συναντιούνται τα πάντα και οι πάντες.  Καλοκαιρινοί παραθεριστές και ντόπιοι. Από τα ενδότερα, τον Φραγκομαχαλά τα Τσερκέζικα και από τον Ντερέ. Παρέες από νιάτα και γεράματα, οικογένειες και ζευγάρια με μισοκοιμισμένα παιδιά που τα τραβούν απ’ το χέρι, μωρά στα αραμπαδάκια και στις πουσέτες που γκρινιάζουν κουρασμένα από το παιχνίδι της ημέρας. Πού να τα αφήσουν; Όλοι έχουν έξοδο, παππούδες και γιαγιάδες που όσο αντέχουν τα πόδια τους, βγαίνουν και αυτοί να πάρουν αέρα, να απολαύσουν την ακροθαλασσιά με το φεγγάρι, να πουν καμιά κουβέντα στο πόδι, <τι κάνετε; Ζέστη σήμερα! Τι μαγειρέψατε;>  Θα βρεθεί κάποιο παγκάκι αν χρειαστεί, ποιός ξέρει αν θα είμαστε του χρόνου...
 
Μέσα στο καζάνι βράζουν μισίρες (καλαμπόκια), <Taze sutlu mιsιr (φρέσκο, ζουμερό καλαμπόκι)>  φωνάζει ο μισιρντζής που μόλις διακρίνεται πίσω από τον ατμούς που ανεβαίνουν να ανταμώσουν τον ουρανό και η ουρά μεγαλώνει. Οι χρυσοκίτρινες αχνιστές μισίρες βγαίνουν με την  μασιά (λαβίδα) με ταχύτητα και με δεξιοτεχνία μαέστρου. Τα βρεγμένα τους μαλλιά, ανάμεσα στα δυο-τρία κολλημένα φύλλα, στάζουν καυτές σταγόνες. Ο πωλητής πασπαλίζει το καλαμπόκι με μπόλικο αλάτι που λιώνει στην στιγμή, το τυλίζει σε ένα-δυο φρέσκα φύλλα και το δίνει στον αγοραστή που προσπαθεί να μην κάψει τα χέρια του. "Άϊντε" φωνάζουν οι ανυπόμονοι από πίσω.
 
Λίγο παραπέρα μια άλλη ουρά, του Dondurmaci (παγωτατζή) συναγωνίζεται σε μέγεθος και μάκρος αυτήν του μισιρντζή. Όποιος δοκίμασε το παγωτό καϊμάκι και το παγωτό βύσσινο του Βελή δεν μπορεί να το ξεχάσει. Αμαν,  μην τελειώσει... Παραδοσιακή  συνταγή, η διαδικασία της προετοιμασίας και της παρασκευής  πάνω στον πάγο που καταφθάνει με τα τσουβάλια, παραμένει μυστική και Κύριος οίδε.
 
Τα Θεραπειά, λουσμένα στα αρώματα του καλοκαιριού, της γλυκιάς αλμύρας, της άγριας φράουλας, τις μανόλιες από τον μπαξέ του Χαριτωνίδη, του σαλκιμιού και της γαζίας από το μπαλκόνι της Λίτσας, πιάνονται χέρι με την νύχτα που τυλιγμένη στα πέπλα της κατεβαίνει. Τελειώνει το σήμερα. Και αύριο μέρα είναι.   
 
Ξημερώνει το αύριο, μέρα κι αυτή που γεννιέται για να βραδιάσει και να αραδιάσει άλλα χρώματα κι άλλα αρώματα. Ως εδώ - ως εκεί, οι κατσιβέλες θα κατεβάσουν από τα τσιφλίκια και τα χωράφια μυρωδάτες σμέουρες, θα καθίσουν στην άκρη στο πεζοδρόμιο, ξέρουν αυτές, <Σμέουρες, Agaç çilek, ahududu> και όπου πάρει ο κόσμος. Όποιος προλάβει. Ευωδιάζει ο τόπος. Γιατρεύει τα σωθικά. Όσο πουθενά. Κάτι ήξερε η Μήδεια, κάτι ήξερε  ο Πατριάρχης Αττικός.
 
Πέρασε η ώρα, χτύπησε και η τρίτη καμπάνα. Της Αγίας Παρασκευής σήμερα. 
 
Η γιορτή της Μεταμόρφωσης για να ευλογηθούν τα σταφύλια του Ζελκίφι, πλησιάζει, λίγες μέρες ακόμη.  Ένα τσαμπάκι, δυο-τρεις ρώγες, άρτος με γλυκάνισο και Θεοτόκε Παρθένε. Αλλιώς δεν γίνεται. 
 
Νίκη Beales
Βuckingham, Αγγλία
Ιούλιος  2025

Μηχανισμός Αντικυθήρων

 

Discovery at shipwreck of 'world's oldest computer' which inspired Indiana Jones

 

Το μυστήριο γύρω από το ναυάγιο που περιέχει ένα πολύ ασυνήθιστο εύρημα, το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως ο «πρώτος υπολογιστής στον κόσμο», βαθαίνει μετά από μια αποκαλυπτική ανακάλυψη των ερευνητών.
 
Οι επιστήμονες που μελετούν το ναυάγιο βρίσκονται τώρα αντιμέτωποι με νέα ερωτήματα σχετικά με ένα μυστηριώδες δεύτερο πλοίο που συνόδευε το αρχικό σκάφος και επίσης χάθηκε στα βάθη της θάλασσας. Το πλοίο των Αντικυθήρων ναυάγησε τον 1ο αιώνα π.Χ., κοντά στο ελληνικό νησί που του έδωσε το όνομά του.
 
Επάνω στο αρχαίο ελληνικό πλοίο υπήρχαν θησαυροί ανεκτίμητης αξίας, καθώς και μια μυστηριώδης συσκευή, γνωστή ως «Μηχανισμός των Αντικυθήρων». Το εύρημα αυτό είναι μια ελληνική συσκευή ηλικίας περίπου 2.000 ετών, η οποία αποκαλείται συχνά ως «ο πρώτος αναλογικός υπολογιστής στον κόσμο».
 
Πιστεύεται ότι ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων χρησιμοποιούταν για την πρόβλεψη αστρονομικών φαινομένων, όπως οι εκλείψεις, οι φάσεις της Σελήνης και πιθανώς οι κινήσεις των πλανητών, και ενέπνευσε στοιχεία της ταινίας Indiana Jones and the Dial of Destiny.
 
Τα υπολείμματα του ναυαγίου των Αντικυθήρων ανακαλύφθηκαν το 1900 από τον καπετάνιο Δημήτρη Κοντό – όταν το πλήρωμά του, δύτες από τη Σύμη, εντόπισαν τυχαία το αρχαίο ναυάγιο. Οι ειδικοί έμειναν κατάπληκτοι όταν βρήκαν πρόσφατα ξύλινα τμήματα από το ναυάγιο, τα οποία δεν ταιριάζουν με εκείνα που είχαν εντοπιστεί τη δεκαετία του 1970 – διαφέρουν τόσο σε μέγεθος όσο και στην κατασκευή.
 
Αυτά τα νέα ξύλινα ευρήματα δημιουργούν ερωτήματα σχετικά με ένα μυστηριώδες πλοίο που βρίσκεται στον βυθό.
 
Ο Λορένζ Μπέμερ από το Πανεπιστήμιο της Γενεύης στην Ελβετία, ο οποίος ηγήθηκε φέτος αποστολής στο ναυάγιο, δήλωσε:
 
«Οι διαστάσεις είναι διαφορετικές. Το πάχος των σανίδων που βρήκε ο Κουστό ήταν περίπου 10 εκατοστά, ενώ αυτές που βρήκαμε εμείς είναι περίπου 5 – είναι μεγάλη διαφορά.
 
Τώρα πρέπει να βρούμε μια εξήγηση – είναι κάποιο άλλο τμήμα του πλοίου; Είναι πιθανό να χρησιμοποιούσαν πιο λεπτές σανίδες στα ανώτερα μέρη, αλλά αυτό είναι καθαρά υπόθεση προς το παρόν. Ή μήπως είναι – και για μένα αυτό είναι πιθανό – ένα βοηθητικό σκάφος. Πολλά εμπορικά πλοία είχαν μικρότερα σκάφη μαζί τους».
 
Η ανακάλυψη έχει οδηγήσει τους ειδικούς στη θεωρία ότι το πλοίο των Αντικυθήρων συνοδευόταν από ένα δεύτερο πλοίο, το οποίο επίσης βυθίστηκε. Ο δρ. Μπέμερ ανέφερε τις σκέψεις του βασιζόμενος σε ένα τεχνικό σχέδιο δύο πλοίων – το ένα ρυμουλκούσε το άλλο – το οποίο βρέθηκε στο Οίκημα του Πλοίου της Ευρώπης, στην Πομπηία.
 
Είπε:
 
«Είναι πολύ λεπτομερές και ακριβές, οπότε το σχέδιο αυτό έχει γίνει από κάποιον που γνωρίζει από πλοία και από τεχνικά ζητήματα. Στο πίσω μέρος του πλοίου "Ευρώπη" κρέμεται ένα μικρότερο δεύτερο πλοίο. Έχουμε δύο ναυάγια.
 
Περίπου 200 μέτρα νοτιότερα υπάρχει ένας μεγάλος χώρος – γεμάτος αμφορείς. Χρονικά τα δύο σημεία ταιριάζουν, οπότε ίσως τα πλοία αυτά ταξίδευαν μαζί».
 
Πρόσθεσε:
 
«Δεν μπορούμε να πούμε αν βυθίστηκαν το ένα μετά το άλλο ή αν υπήρχαν χρόνια, εβδομάδες ή μέρες διαφορά ανάμεσά τους.
 
Αλλά φαίνεται ότι βρισκόμαστε στην ίδια περίπου χρονική περίοδο».
 
ΠΗΓΗ: MSN

Έρανος Θυατείρων για πυροπλήκτους Κύπρου

 
Εφιαλτικές ώρες πέρασαν οι κάτοικοι της περιοχής Λεμεσού αυτές τις ημέρες, εξ αιτίας των φονικών πυρκαγιών, που συνέβησαν στην εν λόγω περιοχή και κάλυψαν μεγάλο μέρος και πολλά χωριά της τοπικής Επαρχίας, έχοντας ως αποτέλεσμα δύο θανάτους πολιτών, αρκετούς τραυματισμούς και μεγάλες ζημιές σε ζώα, σπίτια, λοιπά κτήρια, οχήματα και στο σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας.
 

Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μ.Β. κ. Νικήτας, ανταποκρινόμενος με ευαισθησία και αγάπη στο μεγάλο αυτό πρόβλημα, έστειλε εγκύκλιο στις Κοινότητες της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, προσκαλώντας όλους να συνδράμουν οικονομικά, μέσω ειδικού εράνου που θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη Κυριακή 27 Ιουλίου τ.έ., με τελικό σκοπό την ανακούφιση των πληγέντων.

Στα πεταχτά...

 
Η γιορτή της Αγίας Μαρίνας  τις περασμένες και του Αη Γιάννη τις προάλλες, δυό Παρεκκλησάκια - Αγιάσματα, που τα χωρίζει ένα ντερεδάκι και που αγκαλιάζουν, ποιός ξέρει από πότε, την παλιά μου γειτονιά. 
 

Ανάμεσα, έτσι για ισορροπία και η μνήμη της Αγίας Κυριακής. Δίπλα στο αστείρευτο κρυσταλλένιο νερό της πηγής, τρέχει κόσμος και κοσμάκης για προσκύνημα στο εξωκλήσι της και μετά την Λειτουργία θα καθίσει κάτω από τον πλάτανο που έχει τα χρονάκια του. Πότε άραγε τον έσπειρε η φύση και πότε, με την βοήθεια του Θεού φύτρωσε, μεγάλωσε και από τα χρόνια τα εκείνα προσφέρει προστασία από τον καυτό τό ήλιο του καλοκαιριού; 
 
Σε λίγες μέρες, της Αγίας Παρασκευής. «Θ. Λειτουργία, Αρτοκλασία, Εσπερινός», θρόϊσμα στα κλαδιά, μυρωδιά της θάλασσας, γλυκάνισο. Εν ολίγοις, Πανήγυρις.   
 
Από μακριά, στα πεταχτά, με τον νου στα Θεραπειά...
 
Νίκη Beales
Ιούλιος 2025
Αγγλία

Η υγιεινή των δοντιών

Την Κυριακή 20 Ioυλίου τ.έ., στον Ι.Ν. Απ. Πέτρου και Παύλου, στο Bristol, μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, πραγματοποιήθηκε η Πνευματική Σύναξη του Ιουλίου, με εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ομιλία, η οποία είχε θέμα: «Η υγιεινή των δοντιών»! Ομιλητής ήταν ο έμπειρος Ροδίτης Οδοντίατρος Δρ. Δημήτρης Ξεζωνάκης.

Η ομιλία αφορούσε τη στοματική υγεία σε ενήλικες και παιδιά και τόνισε τη σημασία της για τη γενική υγεία. Ο ομιλητής εξήγησε συχνές παθήσεις που συναντώνται καθημερινά όπως η τερηδόνα, η ουλίτιδα και η περιοδοντίτιδα, καθώς και τα συμπτώματα και τις θεραπείες τους. Παρείχε δε πρακτικές συμβουλές για το σωστό βούρτσισμα, και μεσοδόντιο καθαρισμό, ενώ τόνισε την αποφυγή διαβρωτικών προϊόντων ή συνηθειών. Έδωσε μάλιστα έμφαση στη διατροφή και στη μείωση της ζάχαρης και των αναψυκτικών, καθώς και στην τακτική επίσκεψη στον οδοντίατρο. Τέλος, υπογράμμισε τη σημασία της εκπαίδευσης των παιδιών από μικρή ηλικία, με μεγάλη έμφαση να δίνεται στην σωστή ενημέρωση και πρόληψη. Μετά την ομιλία, ακολούθησε γενική συζήτηση. Ο ομιλητής έδωσε σαφείς απαντήσεις στις πολύ ενδιαφέρουσες και εύστοχες ερωτήσεις του κοινού.

Εντοιχισμένο οικόσημο

 
Η πλούσια και ποικίλη ιστορία της συνοικίας Two Mile Hill, στο Kingswood του Ανατολικού Bristol, απεικονίζεται σε μια ζωντανή νέα τοιχογραφία που ιστορήθηκε τον Νοέμβριο 2023, στην αρχή του δρόμου Broadfields Avenue.
 

Με μια συνεργασία των καλλιτεχνών του δρόμου Andy Council και Acerone (γνωστός και ως Luke Palmer), ζωγραφίστηκε μια πρωτότυπη εικόνα, για να γιορτάσει τη δύναμη της κοινότητας στη γειτονιά στην άκρη του Kingswood.
 

Το εν λόγω έργο χαρακτηρίστηκε ως «οικόσημο» για το Two Mile Hill και απεικονίζει τη βιομηχανική κληρονομιά και την άγρια φύση του, καθώς και τους τοπικούς ήρωες, συμπεριλαμβανομένης μιας εικόνας του Άρη, ως φόρο τιμής στον πλανητικό επιστήμονα Colin Pillinger, γεννημένο στο Kingswood, ο οποίος είναι διάσημος για την εργασία του για την εκτόξευση του Beagle 2 Mars.
 

Κίσσες πετούν περήφανα στην κορυφή της τοιχογραφίας, η οποία απέχει 20 λεπτά με τα πόδια από το φυσικό καταφύγιο Magpie Bottom, και άλογα απεικονίζουν τη βιομηχανική κληρονομιά, καθώς και δεσμούς με τον John Wesley, ο οποίος συνήθιζε να κηρύττει έφιππος στην περιοχή.

 
Ο Άντι ανέφερε χαρακτηριστικά: «Υπήρχαν όλα τα διαφορετικά στοιχεία, με αναφορά στην τοπική ιστορία και την άγρια φύση και τα κτίρια, οπότε αποφασίσαμε να κάνουμε ένα είδος οικόσημου του Two Mile Hill». Πρόσθεσε δε: «Πέρα από τον καιρό, ήταν πολύ ωραίο που ήρθα εδώ και συζήτησα με ανθρώπους για την περιοχή και η ανταπόκριση ήταν τόσο καλή».

Μια που το θυμήθηκα....

 
Αφού περνούσε η Απογευματινή από τον ένα στον άλλο, μάλλον από την μιά στην άλλη αφού ο μόνος άλλος ήταν ο μπαμπάς μου, πρώτα από τα χέρια και τα μάτια της γιαγιάς, μετά της μαμάς, κατόπιν απ’ τα δικά μου, τελικά έφτανε και σε εκείνον και έπεφτε και στα δικά του χέρια. Στην διαδρομή περνούσε βέβαια και από τα αυτιά μας - είχε, η αγαπημένη μαμά της μαμάς μου, την συνήθεια να μοιράζεται φωναχτά αυτά που διάβαζε με τους παρόντες - για να ξαναεπιστρέψει εκεί από όπου άρχισε τον περίπατο, στην γιαγιά. Δίπλωνε τότε προσεκτικά την εφημερίδα στα τέσσερα και την έβαζε «στην κόχη»,  όπως έλεγε,  στο τραπεζάκι δίπλα στο πιάνο, σε μιά γωνιά κάτω από το παράθυρο. Όχι για να την ξαναδιαβάσει, την άλλη μέρα θα ερχόταν άλλη με άλλες κηδείες, άλλα μνημόσυνα και τα υπόλοιπα. Τι; Μπαγιάτικες ειδήσεις θα κοίταζε; Αλλος ήταν ο λόγος. Ο πατέρας του Nasit bey.
 

Ο Νασίτ μπεης,  ήταν ένας συνάδελφος του μπαμπά μου, πολύ ψηλός, λίγο κυρτός που φορούσε ένα κιτρινο-κανελί πανωφόρι σαν ώριμη μπανάνα και για αυτό τον λόγο το μυαλό μου τον κατέγραψε "ο μπανάνα μπέης". Ο πατέρας του, τον οποίο ουδέποτε συναντήσαμε ήταν από την Κρήτη. Αγαπούσε να διαβάζει, όπως μας έλεγε ο γιός του. Αλλά μόνο Ελληνικά. Με χίλια ζόρια, έμαθε να μιλά Τουρκικά, δεν προσπάθησε να μάθει να τα διαβάζει, δεν τα χρειαζόταν, "τι να τα κάνω;" αναρωτιώταν, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Νασίτ μπέη / μπανάνα. 
 
Έτσι ο λοιπόν όταν αυτός ο πολυ ευγενικός άνθρωπος, με τις χίλιες υποκλίσεις και τα χίλια Tesekkur ederim, τα παρακαλώ και τα ευχαριστώ σε κάθε ποτήρι νερό και σε κάθε sekerli καφέ ερχόταν στο σπίτι μας, η γιαγιά μου είχε έτοιμη μια μικρή στοίβα από Απογευματινές, δεμένη προσεκτικά με κόκκινο και άσπρο σπαγκάκι για να την πάει στον γέρο-πατέρα του, που ζούσε ελπίζοντας πως μιά μέρα θα ξαναγυρνούσε στον τόπο του. 
 
Και μια λοιπόν που το θυμήθηκα...
 
Νίκη Beales

Γαλλία: Επέτειος, γεγονότα και αποτελέσματα

 
Τα όσα συμβαίνουν στη Γαλλία έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για εμάς τους Έλληνες. Αυτό γιατί η γαλλοθρεμμένη ιντελιγκέντσια της χώρας μας είναι θαμπωμένη από τα «φώτα» της εν λόγω χώρας και επιδιώκει να μας κάνει όμοιά της, λες και είμαστε σε πολιτισμικό σκοτάδι, λες και δεν έχουμε δική μας μεγάλη πνευματική κληρονομιά.
 

Στις 14 Ιουλίου ήταν η επέτειος της ενάρξεως της Γαλλικής Επανάστασης, με την πτώση της Βαστίλης. Για μιαν ακόμη φορά εορτάσθηκε στο Παρίσι με μεγαλειώδη στρατιωτική παρέλαση. Λόγω της επετείου η «Φιγκαρό» διενήργησε δημοσκόπηση για το αν αισθάνονται πατριώτες οι Γάλλοι. Η συντριπτική πλειοψηφία, το 81% των ερωτηθέντων, απάντησαν θετικά. Απολύτως αντίθετοι προς τον πατριωτισμό δήλωσαν το 5% και το 13% δήλωσαν πως δεν αισθάνονται και πολύ πατριώτες. Η Γαλλική Επανάσταση ήταν εξόχως εθνικιστική. Όμως από τη δεκαετία του 1960 και μετά στα ΜΜΕ και στους «προοδευτικούς» κύκλους κυριαρχεί το πνεύμα της παγκοσμιοποίησης και η woke ιδεολογία. Αλλά από το αποτέλεσμα της δημοσκόπησης φαίνεται ότι η σιωπηλή μεγάλη πλειοψηφία των Γάλλων αντιστέκεται στην επιβολή απάνθρωπων συνθηκών στη ζωή τους.
 
Τα γεγονότα, που συνέβησαν σχεδόν ταυτόχρονα με την εθνική επέτειο των Γάλλων είναι χαρακτηριστικά της λογικής της κυβέρνησής τους. Στις 15 Ιουλίου ο πρωθυπουργός Φρανσουά Μπαϊρού ανακοίνωσε σκληρά μέτρα λιτότητας, «για να μην καταρρεύσει η οικονομία της χώρας και βρεθεί στη θέση της Ελλάδος, του 2015». Χαρακτηριστικά σημείωσε: «Κάθε δευτερόλεπτο το χρέος της Γαλλίας αυξάνεται κατά 5.000 Ευρώ».
 
Γι’ αυτό και πρότεινε σκληρά μέτρα λιτότητας: Πάγωμα των συντάξεων και των επιδομάτων, κατάργηση δύο ημερών αργίας -η μία είναι η Δευτέρα ημέρα του Πάσχα- και αύξηση της φορολογίας των μεγαλυτέρων εισοδημάτων.
 
Παράλληλα όμως με τα μέτρα λιτότητας και το πάγωμα των συντάξεων η υπουργός κατά των διακρίσεων Ορόρ Μπερζέ βρήκε τα Ευρώ που της χρειάζονταν για να χρηματοδοτήσει ήδη επιδοτούμενες οργανώσεις, σκοπός των οποίων είναι να επισημαίνουν στην ARCOM (Αρχή για την παρακολούθηση της λειτουργίας των ραδιοφωνικών, τηλεοπτικών και ηλεκτρονικών ΜΜΕ) τα ΜΜΕ που κρίνουν πως εκφράζουν ιδέες αντισημιτικές, ρατσιστικές, ομοφοβικές, μισογυνικές. Οι οργανώσεις αυτές σε άλλους καιρούς θα χαρακτηρίζονταν ότι διευκολύνουν αυταρχικά καθεστώτα στην επιβολή της εξουσίας τους και πως δρουν όχι τόσο ως «παρατηρητήρια» και λογοκριτές, όσο ως καταδότες αυτών που με φανατισμό θεωρούν εχθρούς τους, επειδή, όπως υποστηρίζουν, έχουν μίσος κατά συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων (ΛΟΑΤΚΙ κ.λ.π.). Όπως γράφει ο Mathieu Bock- Cote «το μίσος στην περίπτωση, από τις εν λόγω οργανώσεις, δεν θεωρείται ως το αντίθετο της αγάπης, αλλά  ως αντίθετο προς τον προοδευτισμό, όπως αυτές τον πρεσβεύουν…».
 
Βασικό συμπέρασμα από τα εν λόγω δύο γεγονότα είναι πως το χάσμα μεταξύ του γαλλικού απλού λαού και της κυβέρνησής του είναι τόσο βαθύ όσο ποτέ στο παρελθόν. Παρά την επιβολή του υλισμού στο γαλλικό κράτος, η πλειοψηφία των Γάλλων τάσσονται υπέρ της προστασίας της ζωής (εκτρώσεις, ευθανασία), της οικογένειας, της ελευθερίας της έκφρασης, της εθνικής ταυτότητας, της γαλλικής εκπαίδευσης και της λαϊκής κυριαρχίας. Η κυβέρνηση του προέδρου Μακρόν, αντίθετα προς τις απόψεις της πλειοψηφίας του λαού, υποτάσσεται στις θελήσεις των μειοψηφιών, ήτοι των λόμπις, των τεχνοκρατών, των διεθνών οργανώσεων της «νέας εποχής» και τις επιβάλλει.
 
Πρακτικά η κυβέρνηση Μακρόν:
 
Ψηφίζει νόμους που δεν ανταποκρίνονται στη λαϊκή θέληση.
 
Με διάφορες μεθόδους εφαρμόζει λογοκρισία, εν ονόματι της προστασίας μειονοτήτων, που αφήνει ελευθερία μόνο στις φωνές που αποδέχονται και υποστηρίζουν την ιδεολογία, που θέλει να επιβάλει.
 
Κυβερνά εν στενώ κύκλω, μακριά από την αλήθεια, μην ακούοντας τις φωνές δυστυχίας και πόνου, την ανησυχία και τις εκδηλώσεις θυμού μεγάλου μέρους του λαού.
 
Δεν πολιτεύεται με βάση την εντολή της πλειοψηφίας του λαού, αλλά επιβάλλει την ιδεολογία μικρής αλλά πανίσχυρης μειοψηφίας.
 
Αποτελέσματα της υλιστικής και ηδονιστικής κατάστασης στη Γαλλία, όπως την διαμορφώνει η κυβέρνηση Μακρόν, είναι τα κάτωθι που παρατηρούνται κατά το πρόσφατο χρονικό διάστημα:
 
Στο ερώτημα σε δημοσκόπηση αν στην πολιτική για την οικογένεια πρέπει η κυβέρνηση να δώσει προτεραιότητα, το 76% των Γάλλων και των Γαλλίδων απάντησε θετικά. Επίσης σε άλλη δημοσκόπηση, της Fondapol, αν τα κάτω των 35 ετών παντρεμένα ζευγάρια κάνουν λιγότερα παιδιά από τη θέλησή τους, το 70% απάντησε θετικά. Αλλά η προπαγάνδα του «no kids» από τα ΜΜΕ ασκείται εντατικά και το δέλεαρ είναι για μια ζωή εγωιστική, ηδονιστική, ανέμελη, πιο καταναλωτική. Παράλληλα η γαλλική κυβέρνηση, με την ιδιαίτερη εύνοιά της στα ομόφυλα ζευγάρια, μειώνει την αξία της φυσιολογικής οικογένειας και της απόκτησης παιδιών.
 
Έχει αυξηθεί η βία και τα σεξουαλικά εγκλήματα κατά ανηλίκων, στα σχολεία, αλλά και από ιατρούς… Έχει επίσης αυξηθεί η παιδική εγκληματικότητα.
 
Επιβάλλεται αυστηρότερος έλεγχος και πίεση στη λειτουργία των ιδιωτικών  και ειδικότερα των ρωμαιοκαθολικών σχολείων. Η καταπίεση φθάνει έως την απομάκρυνση καθηγητών, επειδή δίδασκαν εκτός της ιδεολογίας του αθέου κράτους...
 
Η ώθηση των νέων να πηγαίνουν στα πανεπιστήμια, δημιουργεί μιαν υπερπαραγωγή πτυχιούχων και έλλειψη τεχνικών υψηλού και μέσου επιπέδου, κάτι που οδηγεί στο χάος τη γαλλική κοινωνία. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το 96% των μαθητών πετυχαίνουν να πάρουν το μπακαλορεά και έχουν τη δυνατότητα να εγγραφούν σε κάποια ανώτατη σχολή. Σημειώνεται επίσης ότι στις ηλικίες 25-34 ετών πανεπιστημιακό δίπλωμα έχει το 40%, ενώ στις ηλικίες 55-64 ετών το αντίστοιχο ποσοστό είναι 16%. Το ποσοστό τείνει να είναι μεγαλύτερο, στις ηλικίες 18-24 ετών.
 
Για την εξέλιξη της γαλλικής κοινωνίας, μετά μάλιστα και την επανάσταση, που επιφέρει η Τεχνητή Νοημοσύνη, η 99χρονη Μονίκ Λεβί – Στρος, χήρα του γνωστού ανθρωπολόγου και εθνολόγου Κλοντ Λεβί – Στρος, στην ερώτηση για το αν βλέπει μιαν αληθινή ανθρωπολογική επανάσταση να εξελίσσεται απάντησε: «Βλέπω ότι το πάν γίνεται όλο και ταχύτερα, σχεδόν στιγμιαία. Το βλέπω, το δέχομαι, αλλά σκέφτομαι, όπως το σκεφτόταν και ο σύζυγός μου, ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε χωρίς τον άνθρωπο και θα εξακολουθήσει να πορεύεται χωρίς τον άνθρωπο. Το βασίλειο του ανθρώπου είναι προσωρινό. Και αυτός κάνει ό,τι πρέπει για να αυτοκαταστραφεί…».
 
ΥΓ. Αν στη θέση της Γαλλίας βάλετε, αγαπητοί αναγνώστες, τη σημερινή Ελλάδα, θα παρατηρήσετε πως σε πολλά μοιάζουμε…  
 
Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Διεθνής Ημέρα Νέλσον Μαντέλα

 
Με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Νέλσον Μαντέλα, η οποία τιμάται κάθε χρόνο στις 18 Ιουλίου, ημέρα γενεθλίων του εμβληματικού ηγέτη της Νότιας Αφρικής, ως παγκόσμια υπενθύμιση της δύναμης που μπορεί να ασκήσει ένα άτομο στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, παραθέτουμε παρακάτω μια συγκλονιστική ιστορία, που ο ίδιος διηγείται και η οποία δείχνει πραγματικά το ήθος του ανδρός:
 

Αφού έγινα Πρόεδρος, ζήτησα από κάποια μέλη της σωματοφυλακής  μου να πάμε βόλτα στην πόλη...
 
Μετά την βόλτα πήγαμε για μεσημεριανό σε εστιατόριο. Καθόμασταν σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία, και ο καθένας μας αποφάσισε  τι θέλει.
 
Μετά από λίγη αναμονή, εμφανίστηκε ο σερβιτόρος που έφερε τα μενού μας. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι στο τραπέζι που ήταν ακριβώς μπροστά από το δικό μας υπήρχε ένας μοναχικός άνθρωπος που περίμενε να τον σερβίρουν.
 
Όταν εξυπηρετήθηκε, είπα σε έναν από τους στρατιώτες μου: πήγαινε να ζητήσεις από αυτόν τον άντρα να έρθει μαζί μας.
 
Ο στρατιώτης πήγε και μετέφερε την πρόσκληση μου.
 
Ο άνθρωπος στάθηκε όρθιος, πήρε το πιάτο και κάθισε δίπλα μου.
 
Ενώ έτρωγε, τα χέρια του έτρεμαν  συνεχώς και δεν σήκωνε το κεφάλι του από το φαγητό.
 
Όταν τελειώσαμε, με χαιρέτησε χωρίς καν να με κοιτάξει, ...του έσφιξα το χέρι και απομακρύνθηκε!
 
Ο στρατιώτης μου είπε:
 
- Κύριε, αυτός ο άνθρωπος πρέπει να είναι πολύ άρρωστος. Παρατήρησα  τα χέρια του, δεν σταμάτησαν να τρέμουν ενώ έτρωγε.
 
- Καθόλου! Ο λόγος για το τρέμουλό του είναι άλλος - απάντησα...
 
Με κοίταξαν περίεργα και τους είπα:
 
- Αυτός ο άνθρωπος ήταν ο φύλακας της φυλακής που ήμουν κλειδωμένος μέσα. Συχνά, μετά τα βασανιστήρια που μου έγιναν, ούρλιαζα και έκλαιγα για νερό. Εκείνος, ήρθε να με ταπεινώσει, γέλασε μαζί μου και αντί να μου δώσει νερό κατούρησε στο κεφάλι μου...
 
Δεν ήταν άρρωστος, φοβήθηκε τώρα που είμαι πρόεδρος της Νότιας Αφρικής, μήπως θα τον έστελνα φυλακή και θα έκανα το ίδιο πράγμα που έκανε μαζί μου, βασανίζοντάς τον  και  ταπεινώνοντάς τον.
 
Αλλά δεν είμαι εγώ έτσι. Αυτή η συμπεριφορά δεν είναι μέρος του χαρακτήρα μου, ούτε της ηθικής μου.
 
Μυαλά που ζητούν εκδίκηση καταστρέφουν τα κράτη, ενώ εκείνα που ζητούν συμφιλίωση χτίζουν Έθνη.

Επτά θαύματα

 
Τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου ήταν εντυπωσιακά αρχιτεκτονικά και καλλιτεχνικά επιτεύγματα που δημιουργήθηκαν από διάφορους αρχαίους πολιτισμούς. Περιλάμβαναν τις Πυραμίδες της Γκίζας στην Αίγυπτο, τους Κρεμαστούς Κήπους της Βαβυλώνας, το Άγαλμα του Δία στην Ολυμπία, τον Ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο, το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού, τον Κολοσσό της Ρόδου και τον Φάρο της Αλεξάνδρειας. Αυτά τα έργα ενσάρκωναν την ανθρώπινη δημιουργικότητα, τη δεξιοτεχνία και την πίστη στο θείο ή τη δύναμη της φύσης και των βασιλέων.
 

Αν και τα περισσότερα από αυτά τα θαύματα έχουν καταστραφεί από φυσικές καταστροφές ή τον χρόνο, εξακολουθούν να συναρπάζουν ιστορικούς, αρχαιολόγους και επισκέπτες παγκοσμίως. Οι Πυραμίδες της Γκίζας είναι το μόνο θαύμα που διασώζεται μέχρι σήμερα, αποτελώντας σύμβολο του αρχαίου αιγυπτιακού πολιτισμού. Τα υπόλοιπα διατηρούνται στη μνήμη μέσω γραπτών πηγών και καλλιτεχνικών απεικονίσεων, υπενθυμίζοντάς μας πόσο σπουδαία ήταν τα επιτεύγματα των προγόνων μας και πώς διαμόρφωσαν την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά.

Βράβευση Κικής Σονίδου

Η φίλη Ιατρός Κική Σονίδου, επίτιμη πρόεδρος του «Μέλαθρου» Οικουμενικός Ελληνισμός και εκπρόσωπος του στο Ηνωμένο Βασίλειο, βραβεύτηκε πρόσφατα σε μια λαμπρή εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Πολεμικό Μουσείο της Αθήνας.

Στην ίδια τελετή τιμήθηκε και ο γνωστός σκηνοθέτης Ιωάννης Σμαραγδής, ο οποίος αναγνωρίστηκε ως επίτιμος πρόεδρος, μαζί με άλλες τρεις διακεκριμένες προσωπικότητες από όλο τον κόσμο, μια σημαντική διάκριση που αναδεικνύει το έργο και την προσφορά τους.
 
Την παράδοση των βραβείων ανέλαβε η σπουδαία ηθοποιός και επίτιμη πρόεδρος του «Μέλαθρου», Μιμή Ντενίση, προσδίδοντας στην εκδήλωση μια ξεχωριστή αίγλη και συγκίνηση.
 
Μια αξέχαστη στιγμή για την Καστοριά και τον ελληνισμό, που αναδεικνύει τα επιτεύγματα και την προσφορά της Κικής Σονίδου στον Οικουμενικό Ελληνισμό.

Ελληνικό καλοκαίρι

 
Το καλοκαίρι είναι εδώ. Ο καλός και ζεστός καιρός, τα φρούτα, τα παγωτά, οι παρέες, η θάλασσα και τόσα άλλα.
 

Έκανα μια μικρή δημοσκόπηση, για να δω τι μας αρέσει και τι μας χαρακτηρίζει στη σχέση μας με αυτή την όμορφη και ξέγνοιαστη εποχή. Έτσι ετοιμάσθηκε και τούτο το σύντομο άρθρο, περισσότερο με Ποιητική διάθεση παρά με επιστημονικά κριτήρια.
 
Ετοίμασα λοιπόν τρεις απλές ερωτήσεις. Η συμμετοχή στη δημοσκόπηση ήταν ανώνυμη. Συμμετείχαν φίλοι μου, τους οποίους και ευχαριστώ από μέσης καρδίας.
 
Οι ερωτήσεις που έδωσα και οι απαντήσεις που συνέλεξα έχουν ως εξής:
 
1). Ποιός ήχος σου θυμίζει καλοκαίρι;
 
·        Το κύμα της θάλασσας (13)
·        Το κύμα που σκάει στην ακτή (4)
·        Ο ήχος του δροσερού απαλού κύματος πάνω στη ζεστή παραλία
·        Φλοίσβος (2)
·        Θάλασσα (6)
·        Τζιτζίκια (46)
·        Οι φωνές των παιδιών που παίζουν στην πλατεία (2)
·        Οι φωνές των παιδιών που παίζουν μέχρι αργά στους δρόμους
·        Παιδιά που παίζουν στην παραλία
·        Τριζόνια (3)
·        Ο Τρίτος (αναφέρεται στη Βυζαντινή Μουσική)
·        Ο ήχος των σειρήνων και η μαύρη επέτειος του πραξικοπήματος και της εισβολής στην Κύπρο
·        Πιάνο
·        Κουνούπια / μύγες
·        Η φωνή του γκιώνη
·        Περιστέρι
 
2). Ποιά γεύση σου θυμίζει καλοκαίρι;
 
·        Τα γεμιστά (4)
·        Τα γεμιστά της μητέρας μου με γιαούρτι
·        Πιπεριά και ντομάτα
·        Ντομάτα
·        Μελιτζάνες με σκορδαλιά
·        Καρπούζι (55)
·        Πεπόνι (2)
·        Σύκα / φραγκόσυκα (2)
·        Το ώριμο σύκο
·        Κεράσι
·        Ροδάκινο (3)
·        Φράουλες
·        Παγωτό
·        Παγωτό σοκολάτα
·        Ο ανανάς σε παγωτό
·        Παγωτό καιμάκι με σορόπι βύσσινο απο το γλυκό κουταλιού που έφτιαχνε η γιαγιά και ήταν και θα είναι το καλύτερο του κόσμου
·        Βύσσινο γλυκό κουταλιού
·        Βανίλια (υποβρύχιο)
·        Ούζο (2)
·        Ούζο με θαλασσινά
·        Φραπέ
·        Αλμύρα της θάλασσας
 
3). Ποιά εικόνα (όχι θρησκευτική) σου θυμίζει καλοκαίρι;
 
·        Η εικόνα ανθρώπων να διασκεδάζουν σε πανηγύρι
·        Η εικόνα ανθρώπων που αγναντεύουν την καλοκαιρινή πανσέληνο σε μια παραλία
·        Θάλασσα (13)
·        Θάλασσα και ήλιος (2)
·        Θάλασσα με το πεύκο
·        Το ψάρεμα στη θάλασσα
·        Μάσκα και βατραχοπέδιλα
·        Κοχύλια
·        Παραλία (9)
·        Παραλία σε νησί
·        Οι γεμάτες κόσμο παραλίες (3)
·        Ομπρέλες σε μια παραλία
·        Παιδιά στην αμμουδιά
·        Ακρογιαλιά με τα ανέμελα γέλια και παιχνίδια των παιδιών στη θάλασσα
·        Παιδάκια με κουβαδάκια, να φτιάχνουν κατασκευές στην άμμο και να βγάζουν με τις μάσκες τους κοχύλια και καβούρια
·        Ηλιόλουστη παραλία, με αμμουδιά και φοινικιές
·        Σε ένα μικρό νησιωτικό λιμανάκι λίγο πριν το σούρουπο, μπυρίτσα και με παρέα τους γλάρους, σκαρφαλωμένους στα ιστία των σκαφών
·        Ηλιοβασίλεμα (2)
·        Ηλιοβασίλεμα στη θάλασσα στην Ελλάδα (4)
·        Ηλιοβασίλεμα, στην Οία της Σαντορίνης, κρεμασμένα χταπόδια λιαστά!
·        Η τεράστια αμμουδερή ακτογραμμής της Ελαίας (απο Καλό νερό μέχρι κάτω Σαμικό) με το ροζ ηλιοβασίλεμα λίγο πριν την ώρα που βγαίνουν οι καρέτα- καρέτα και δεν υπάρχουν άνθρωποι
·        Ο Επικούρειος Απόλλωνας στις Βάσσες
·        Καυτά πεζούλια
·        Ψαρομεζέδες σε παραθαλάσσιο ταβερνάκι με καρό (μπλε και άσπρο) τραπεζομάντηλο
·        Τραπέζι με μεζέδες και τσίπουρο
·        Μια βάρκα με κουπιά
·        Καράβι που αρμενίζει
·        Ένα ιστιοφόρο να πλέει
·        Τα πλοία της γραμμής
·        Άσπρο πανί μέσα στο απέραντο γαλάζιο

·       Το απέραντο της θάλασσας με ένα - δύο ιστιοπλοϊκά να αρμενίζουν
·        Αποσπερίδα  στην αυλή του πατρικού σπιτιού να τρώμε καρπούζι και να παίζουμε επιτραπέζια παιγνίδια…
·        Ποτάμι
·        Νησί (2)
·        Γυναίκες με σανδάλια στους δρόμους
·        Ο καταγάλανος ουρανός (3)
·        Τα απογευματινά χρώματα του ουρανού
·        Κληματαριά με σταφύλια
·        Βασιλικός στη γλάστρα
·        Αυγουστιάτικο φεγγάρι
·        Εξωκκλήσια στις Κυκλάδες, δίπλα στη μπλε θάλασσα του Αιγαίου
·        Τα Αιγαιοπελαγίτικα ασπρισμένα σοκάκια με τις ανθισμένες βουκαμβίλιες
·        Το άσπρο των σπιτιών των ελληνικών νησιών
·        Οι ανταύγειες του φωτός στα λευκά σπίτια, με φόντο το ηλιοβασίλεμα στη θάλασσα
·        Η εναλλαγή λευκού και γαλάζιου στα Αιγαιοπελαγίτικα νησιά
·        Σαντορίνη (Καλντέρα)
·        Φραγκοσυκιές
·        Μπουγελομαχία
·        Παππούδες / γιαγιάδες
·        Στάχυα σιταριού
·        Ο ξεριζωμός των προσφύγων και οι μαυροφορεμένες μάνες να αναζητούν τους αγαπημένους τους
·        Θερισμός
·        Πράσινο
 
Όπως διαπιστώνουμε από τις απαντήσεις, πρωταθλητής είναι το... καρπούζι και ακολουθούν, σε απόσταση αναπνοής, τα... τζιτζίκια, ενώ λίγο πιο κάτω βρίσκεται και η πολυαγαπημένη μας θάλασσα.
 
Όλες οι απαντήσεις είναι ενδιαφέρουσες, έως και συγκινητικές!
 
Ας ευχηθούμε να έχουμε ένα καλό κι ευλογημένο καλοκαίρι!