Αναχώρηση

Ένα πολυ-αγαπημένο μέλος της οικογενείας μας βρίσκεται δυστυχώς στις τελευταίες ημέρες της ζωής του. Αυτό με αναγκάζει να αναχωρήσω εσπευσμένα για την Πατρίδα. Είναι δύσκολες οι ώρες. Ένας αυθεντικός άνθρωπος, μόλις 56 ετών, αναμετράται με τον θάνατο σε έναν άνισο αγώνα.

.

Ο ίδιος χρειάζεται οπωσδήποτε ενίσχυση και πολλή πρακτική βοήθεια. Οι γύρω του έχουν μεγάλη ανάγκη από ανθρώπινη συμπαράσταση. Όλοι βέβαια βρισκόμαστε στα χέρια του Θεού. Είτε ζούμε είτε πεθαίνουμε ανήκουμε σ' Εκείνον. Ελπίζω και υπολογίζω στις προσευχές όλων σας...

Καλοκαιρινά φρούτα

To καλοκαίρι ήλθε και στην Αγγλία. Δεν ξέρουμε για πόσο θα κρατήσει. Συνήθως μένει μαζί μας για λίγο. Πάντως οι προβλέψεις για φέτος είναι καλές. Θα δούμε αν πραγματοποιηθούν.

Όπως και νάχει. Εμείς αποζητούμε την καλοκαιρινή γεύση όχι μόνο στον ήλιο και τη ζέστη αλλά και στα φρούτα. Αυτά μάλιστα. Τα έχουμε σε αφθονία.

Πρόσφατα, με την ευκαιρία οικογενειακών γενεθλίων, βρεθήκαμε φιλοξενούμενοι από φίλους, «καρδιακούς» όπως τους λέμε στην Πατρίδα. Εκεί, λοιπόν, γευθήκαμε πολλά και εύγευστα φρούτα. Οι πιατέλες γέμισαν την πλούσια τράπεζα. Ευτυχώς πρόλαβα και πήρα φωτογραφίες. Στους απόντες και ζηλεύοντες λέμε με ακαρδοσύνη «φάτε μάτια... φρούτα».

Καλό Καλοκαίρι!

Χριστιανικός Αναρχισμός

ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ;

Η κοινωνική δομή των πόλεων, ο αστικός, δηλαδή, τρόπος ζωής υπόκειται σε νόμους και θεσμούς οι οποίοι βοηθούν στην επιβίωσή τους, στερώντας, αναντίρρητα, κάποιες ελευθερίες των πολιτών, χάριν του κοινού καλού. π.χ. απαγορεύεται η διάβαση και παραμονή πολιτών κατά το θέρος σε άλση και δρυμούς μετά τη δύση του ηλίου για την αποφυγή πυρκαϊάς.

Ακόμη, η ανάγκη αμυντικής θωράκισης της χώρας από ξένες επιβουλές επιτάσσει την επιλεκτική, σε άλλες χώρες, υποχρεωτική στην Ελλάδα, στράτευση των δυναμένων να φέρουν όπλο αρρένων πολιτών.

Τις εξουσίες αυτές, όπως και πολλές άλλες, τις έχει παραχωρήσει ο λαός, διά των αντιπροσώπων του στην κοινοβουλευτική και εκτελεστική εξουσία. Για δε τη σύννομη εφαρμογή τους έχει εμπιστευθεί την κρίση της δικαστικής εξουσίας.

Υπάρχουν όμως ομάδες οι οποίες αρνούνται αυτή την εξουσιαστική δομή της κοινωνίας και την υπακοή στους νόμους και τις υποχρεώσεις που εκπηγάζουν από αυτή τη δομή. Η άρνηση μπορεί να είναι είτε απλή είτε δυναμική και ανατρεπτική. Μπορεί, για παράδειγμα, κάποιος να αρνηθεί ως αντιρρησίας συνείδησης να στρατευτεί και να φέρει όπλο,(απλή άρνηση) μπορεί όμως και να επιχειρήσει να καταστρέψει αποθήκες πυρομαχικών (δυναμική άρνηση). Οι ομάδες αυτές ονομάζονται με μία λέξη ‘αναρχικές’.

Η βάση της ιδεολογίας των αναρχικών ομάδων είναι αντιεξουσιαστική και αντικαπιταλιστική (μαρξιστική). Αρνούνται την κρατική εξουσία και όχι τόσο το δικαίωμα της ιδιοκτησίας, όσο τη συσσώρευση πλούτου στα χέρια των ολίγων, όποιοι και αν είναι αυτοί, φυσικά αλλά και νομικά πρόσωπα. Η αδυναμία επικράτησης των αναρχικών ιδεωδών στην ευρύτερη κοινωνία οδήγησε πολλές φορές τους πρώην ιδεολόγους αναρχικούς σε πράξεις τρομοκρατικές με τις οποίες ταυτίζουμε, λίγο ως πολύ, σήμερα τις αναρχικές ομάδες.

Ανάμεσά τους, ωστόσο, υφίσταται μία ομάδα η οποία επιθυμεί την επικράτηση της αναρχίας, είτε ειρηνικά είτε δυναμικά, και τα μέλη της εμφορούνται από τις αξίες του χριστιανισμού. Είτε δέχονται την Εκκλησία ως θεσμό είτε αρνούνται σε αυτή το δικαίωμα της ιδιοκτησίας, πάντως τρέφουν απεριόριστο σεβασμό για το μοναχισμό και ειδικότερα για τις μοναστικές κοινότητες της Αιγύπτου των πρώτων χριστιανικών αιώνων (έρημος της Νιτρίας).

Αυτοαποκαλούνται χριστιανοί αναρχικοί είτε αναρχοχριστιανοί. Θεμέλιο λίθο των πιστεύω τους αποτελούν η επί του όρους ομιλία του Κυρίου και η καθολική επιστολή του Ιακώβου. Κείμενα θεωρητικών του χριστιανικού αναρχισμού του 19ου και 20ού αιώνα που έχουν διαμορφώσει τη συνείδησή τους είναι των Leo Tolstoy, Η βασιλεία του Θεού είναι μέσα σας, Dorothy Day, περιοδικό Καθολικός Εργάτης, Vernard Eller, Χριστιανική αναρχία. Με βάση αυτή την ιδεολογία υπήρξαν διάφορα κινήματα [Catholic Worker Movement (Dorothy Day, Peter Maurin) 1933, Hopedale Community (Adin Ballou 1803-1890), Church of the Brethern (Vernard Eller)] στο παρελθόν σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες.

Όμως, υπάρχει χριστιανικός αναρχισμός; Πώς ερμηνεύουν οι χριστιανοί αναρχικοί την αποστροφή του απ. Παύλου στην επιστολή του στους Ρωμαίους (13:1) «Κάθε άνθρωπος οφείλει να υποτάσσεται στις ανώτερες εξουσίες, γιατί δεν υπάρχουν εξουσίες παρά από το Θεό. κι αυτές οι εξουσίες που υπάρχουν έχουν τεθεί από το Θεό. Έτσι, λοιπόν, όποιος αντιτάσσεται στην εξουσία, αντιστέκεται στην τάξη που έβαλε ο Θεός. κι όσοι αντιστέκονται είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για την τιμωρία τους…»;

Ακόμη, είναι ίδιον των χριστιανών αναρχικών να αρνούνται την καταβολή φόρου. Εδώ όμως έχουν να έλθουν αντιμέτωποι με την πρακτική του ίδιου του Κυρίου: (Μτθ. 22:17-21) «‘Πες μας, λοιπόν, τι γνώμη έχεις; Επιτρέπεται να πληρώνουμε φόρο στον αυτοκράτορα ή όχι;’ Ο Ιησούς κατάλαβε την πονηριά τους και τους είπε: ‘Γιατί προσπαθείτε να με παγιδέψετε, υποκριτές; Δείξτε μου το νόμισμα που πληρώνουμε για φόρο’. Εκείνοι του έφεραν ένα δηνάριο. ‘Ποιανού είναι αυτή η εικόνα και η επιγραφή;’ τους ρωτάει. ‘Του αυτοκράτορα’, του απαντούν. ‘Δώστε, λοιπόν’, τους λέει, ‘στον αυτοκράτορα ό,τι ανήκει στον αυτοκράτορα, και στο Θεό ό,τι ανήκει στο Θεό’.»

Άλλες ‘αξίες’ των χριστιανών αναρχικών όπως η χορτοφαγία, η φιλαδελφία, η διαβίωση κοντά στη φύση, ανευρίσκονται σε πολλά αναρχικά κινήματα όπως και στον μοναχισμό. Εν τούτοις, ο μοναχισμός, και μάλιστα ο ορθόδοξος, δεν φαίνεται να ασπάζεται όλες τις αρχές των χριστιανών αναρχικών.

Κατά πρώτον ο μοναχισμός δεν μπαίνει σε πλαίσια και καλούπια αντικρατιστικά. Σύμφωνα με άγραφη παράδοση, οι μοναχοί του Αγ. Όρους δεν προσέρχονται να ψηφίσουν, απεμπολώντας έτσι το εκλογικό τους δικαίωμα. Ωστόσο, υποδέχονται και ενίοτε με τιμές τους εκπροσώπους της κρατικής εξουσίας, ημεδαπής και αλλοδαπής.

Κατά δεύτερον οι μοναχοί δεν επιθυμούν την κατάργηση του κόσμου και τη μοναστικοποίησή του. Επιθυμούν μια προσευχητική αλλοίωση του κοσμικού φρονήματος του κόσμου, αλλ΄ όχι την εξαφάνισή του. Αντίθετα, οι χριστιανοί αναρχικοί επιθυμούν την εξάπλωση των ιδεών τους και την ανατροπή της κοινωνίας όπως τη γνωρίζουμε.

Ώστε η ύπαρξη χριστιανών-αναρχικών να μη συνεπάγεται την ύπαρξη χριστιανικής αναρχίας. Η Εκκλησία δεν είναι χαοτική, δεν είναι ά-ναρχη, έχει αρχή το Χριστό και δεν δύναται να είναι ανατρεπτική των αρχών, παρά δέχεται τις αρχές, σέβεται την εξουσία τους, εργάζεται δε για την κατά Θεό βελτίωσή τους και μεριμνά για τη σωτηρία των αρχόντων, όπως και όλων των πιστών.

πρεσβύτερος Γεώργιος Κανάκης

Γενέθλια του blog

Σήμερα το blog έχει τα πρώτα του γενέθλια. Δυστυχώς η Marilyn Monroe δεν είναι εδώ για να του τραγουδήσει Ηappy Βirthday, αλλά όλοι μας αισθανόμαστε με το ένα ή τον άλλο τρόπο το εορταστικό της ατμόσφαιρας.

Θα ήθελα να μου επιτρέψετε να ευχαριστήσω από μέσης καρδίας συγγενείς, φίλους, αναγνώστες, και όλους όσους εμπλέκονται στη δημιουργία και στη ζωή του παρόντος ιστολογίου. Η καθεμία και ο καθένας είναι ένα διαμάντι λαμπερό πάνω στο οικοδόμημα αυτής της νεόφυτης προσπάθειας.

Δεν μπορώ να προβλέψω τίποτα για το μέλλον, άμεσο ή απώτερο. Μπορώ όμως να πω με σιγουριά ότι θα συνεχίσω να υπηρετώ αυτό τον ιερό σκοπό της επικοινωνίας μεταξύ μας, γιατί στο χρόνο που πέρασε διέκρινα ότι το είχαμε ανάγκη, ίσως εγώ περισσότερο από άλλους.

Τα λόγια, τα βιβλία, οι εικόνες, η μουσική, η τέχνη, είναι η πρώτη ύλη αυτού του ιστοτόπου, όπως και των άλλων φυσικά. Ας τα αξιοποιήσουμε, όσο μπορούμε, για να γινόμαστε κάθε ημέρα καλύτεροι.

Είναι βέβαιο ότι η προσωπική επικοινωνία είναι το απόγειο των ανθρωπίνων σχέσεων. Ίσως όμως ετούτο το ιστολόγιο να διακονεί λίγο, όχι να αντικαθιστά, την υπόθεση της προσωπικής σχέσης, με ένα κάπως μυστικό αλλά, όπως και νάχει, πραγματικό κι όχι ιδεατό τρόπο.

Η Χριστίνα ζωγραφίζει

Μια από τις αγαπημένες μου ανηψιές είναι η Χριστίνα. Είναι 5 χρονών, κατοικεί με την οικογένειά της στο Άργος και είναι μαθήτρια Νηπιαγωγείου. Εκτός από τη φυσική ομορφιά της έχει και άλλα ταλέντα.

Ένα από αυτά είναι η ζωγραφική. Πρόσφατα μου έστειλε δυό ζωγραφιές της με το ταχυδρομείο και σκέφθηκα να τις μοιρασθώ μαζί σας.

Όπως βλέπετε χρησιμοποιεί πολλά χρώματα, τα πρόσωπα είναι χαρούμενα, ζωγραφίζει σε όλη την έκταση του χαρτιού και έχει σαφές θέμα, διαφορετικό σε κάθε χαρτί. Αυτά όλα δείχνουν άτομο με ψυχολογική και οικογενειακή ισορροπία και βέβαια με ιδιαίτερο και έμφυτο χάρισμα στην τέχνη.

Ας ευχηθούμε να δούμε στο μέλλον κι άλλα έργα της, πιο πλούσια και πολύπλοκα. Όσο θα μεγαλώνει άλλωστε θα αυξάνεται και η διανοητική της δύναμη αλλά και η καλλιτεχνική της ευαισθησία.

Ευγένιος Σπαθάρης

Κάθε Σάββατο αγοράζω τους Times του Λονδίνου, μια ιδιαίτερα σοβαρή και έγκριτη εφημερίδα, η οποία κρατά πάντα ένα υψηλό επίπεδο σε όλους τους τομείς, και μάλιστα στο γλωσσικό ύφος. Χθες είχα κι ένα λόγο παραπάνω να την αγοράσω. Πίστευα πως θα εύρισκα κάποιο ενδιαφέρον άρθρο και φωτογραφίες από τα εγκαίνια του νέου Μουσείου της Ακρόπολης. Υπήρχε βέβαια κάτι, στη σελ. 48, το οποίο ήταν πολύ μικρό και σχεδόν κρυμμένο. Έγραψαν δηλαδή κάτι για να μην κατακριθούν ότι δεν γράφουν.

Όμως η αποκάλυψη, όσον αφορά τα ελληνικά θέματα, ήταν η νεκρολογία για τον Ευγένιο Σπαθάρη, στη σελ. 100. Ένα όμορφο κείμενο και μια χαρακτηριστική φωτογραφία του «μαέστρου (doyen) του Θεάτρου Σκιών της Ελλάδας και της Μικράς Ασίας». O συγγραφέας του κειμένου ήταν πολύ καλά ενημερωμένος για τη ζωή και το έργο του μεγάλου αυτού λαϊκού δημιουργού, τον οποίο συγκρίνει και παραλληλίζει με τον Αριστοφάνη. Σε γενικές γραμμές το κείμενο εστιάζεται στα παρακάτω:

Αφού παρουσιάζει αρκετές λεπτομέρειες για την οικογενειακή ιστορία του Ευγένιου, στη συνέχεια αναφέρει ότι η πρώτη του παράσταση την οποία πραγματοποίησε μόνος του (solo performance) δόθηκε στο Βρετανικό Συμβούλιο στην Αθήνα το 1947. Ακολούθησαν πολλές προσκλήσεις για παραστάσεις στη Νέα Υόρκη, το Παρίσι και το Λονδίνο. Στα χρόνια της δικτατορίας (1967-74) ο Σπαθάρης έβαζε στα έργα που έπαιζε μηνύματα αντιεξουσιαστικά, κι αυτό συνετέλεσε στο να ανέβει πολύ ψηλά στη συνείδηση των φοιτητών. Το Θέατρο Σκιών και ο Καραγκιόζης άρχισαν να αισθάνονται κάποια πίεση όταν στη δεκαετία του 1960 ήλθε στη ζωή μας η τηλεόραση. Παρ’ όλα αυτά όμως, ο Καραγκιόζης όχι μόνο επέζησε αλλά και παρέμεινε δημοφιλής και μπήκε δυναμικά στον 21ο αιώνα.

Παρουσίαση βιβλίου

Το Γραφείου Τύπου της Ελληνικής Πρεσβείας μας εδώ στο Λονδίνο πρόκειται να παρουσιάσει ένα ενδιαφέρον βιβλίο, την Τρίτη 23 Ιουνίου στο Ελληνικό Κέντρο. Το βιβλίο, που έχει τίτλο «Language and National Identity in Greece, 1766-1976», έγραψε ο Ομότιμος Καθηγητής των Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Peter Mackridge. Οι λεπτομέρειες της εκδήλωσης έχουν ως εξής:

Μυθικά όντα

Οι Άγγλοι ασχολούνται πολύ με τη μυθολογία, τα μυθικά όντα και τα διάφορα μυστήρια και ανεξήγητα φαινόμενα.

Γι’ αυτό έχουν πολλούς μύθους, οι οποίοι κάνουν αναφορές σε μυθικά όντα, όπως γίγαντες, δράκους, γοργόνες, φαντάσματα, μονοκέρατα άλογα και βέβαια νεράϊδες.

Όλη αυτή η σχετική φιλολογία δεν θα μπορούσε να μην επηρεάσει τα Αγγλικά Ταχυδρομεία και την Υπηρεσία Γραμματοσήμων. Έτσι, η τελευταία σειρά που κυκλοφόρησε αυτές τις ημέρες στην Αγγλία είναι αφιερωμένη στα μυθικά όντα.

Ντολμαδάκια

H Νηστεία των Αγίων Αποστόλων ξεκινάει από την Δευτέρα μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων και τελειώνει την παραμονή της Εορτής των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (29η Ιουνίου). Επειδή η Κυριακή των Αγίων Πάντων εξαρτάται από την κινητή εορτή του Πάσχα δεν τιμάται σε συγκεκριμένη ημερομηνία. Έτσι η διάρκεια της Νηστείας των Αγίων Αποστόλων δεν είναι ίδια κάθε χρόνο.

Πάντως ευρισκόμενοι ήδη μέσα στο πλαίσιο αυτής της Νηστείας σκεφθήκαμε να προτείνουμε ντολμαδάκια, χωρίς κιμά βέβαια. Είναι τα λεγόμενα γιαλαντζί, από την τούρκικη λέξη yalanci, που μεταφέρθηκε αυτούσια στα ελληνικά και σημαίνει τον ψεύτη και κατ’ επέκταση τον ψεύτικο, τον ψευδεπώνυμο, τον ιμιτασιόν. Τα ντολμαδάκια ονομάζονται γιαλαντζί, δηλαδή ψεύτικα, προφανώς γιατί ως κανονική συνταγή θεωρήθηκε εκείνη που περιέχει απαραίτητα και τον κιμά.

Αμπελόφυλλα και ρύζι είναι τα βασικά συστατικά της συνταγής. Ό,τι άλλο, αποτελεί «μυστικό» της κάθε νοικοκυράς.

Οι φωτογραφίες μας δείχνουν όμορφα σχέδια και χρώματα, αποδεικνύοντας ότι η μαγειρική είναι όντως τέχνη, που για να την ασκήσεις χρειάζεται ταλέντο και πολύ μεράκι.

Πάντως εμείς μπορούμε να επικυρώσουμε ότι -εκτός από την όψη- η γεύση ήταν καταπληκτική. Θα ξαναμαγειρέψουμε σύντομα το φαγητό αυτό, γιατί είναι υγιεινό και νόστιμο. Όσοι πιστοί (εννοώ καλοφαγάδες) προσέλθετε...

«Κούρος Ευρωπού»

Λάβαμε την παρακάτω ανακοίνωση, την οποία με μεγάλη χαρά παρουσιάζουμε εδώ:

Η Μακεδονική Εταιρεία ΤΕΧΝΗ Κιλκίς ανακοινώνει, ότι το Σάββατο, 27 Ιουνίου 2009, στις 8.30 το βράδυ, στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήμου Κιλκίς, θα γίνει η Απονομή του Αριστείου Ποίησης «Κούρος Ευρωπού». Πρόκειται για το τιμητικό αφιέρωμα «Ψελλίζοντας τα ουσιώδη των σιωπών…» στον ποιητή π. Παναγιώτη Καποδίστρια από τη Ζάκυνθο και η απονομή σ’ αυτόν του «Αριστείου 2009» για την εξαιρετική του πνευματική προσφορά.

Για το ποιητικό του έργο ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Ως ποιητής και δοκιμιογράφος, αλλά και για τις θεολογικές και ιστοριοδιφικές του μελέτες, έτυχε και πολλών άλλων πανελλαδικών και διεθνών διακρίσεων. Αναφορά στον τιμώμενο ποιητή και το έργο του θα κάνει η κ. Μαρία Λιτσαρδάκη, Καθηγήτρια του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Αποσπάσματα από το έργο του θα αποδώσουν μέλη της Θεατρικής Σκηνής της ΤΕΧΝΗΣ. Η σκηνοθετική επιμέλεια του αφιερώματος ανήκει στον Παύλο Δανελάτο.

Θερμότατα συγχαρητήρια και εγκαρδιότατες ευχές ανήκουν δικαιωματικά στον αγαπητό αδελφό, συλλειτουργό και συνιστολόγο π. Παναγιώτη Καποδίστρια, ο οποίος με το σημαντικό έργο του τιμά τον Ελληνορθόδοξο Κλήρο και τη Νέα Ελληνική Ποίηση. Και εις ανώτερα...

Φράουλες

Στο Λονδίνο είχαμε χθες 27 βαθμούς Κελσίου. Καύσωνας, για τα βρετανικά δεδομένα. Έτσι, σκεφθήκαμε να βγούμε στον κήπο μας και να μαζέψουμε φράουλες, που θεωρούνται ως δροσιστικά φρούτα. Ιδού το αποτέλεσμα. Ένα ωραίο και μεγάλο πιάτο, γεμάτο με τα εύγευστα αυτά φρούτα.

Η φράουλα έχει -όπως λένε- το χρώμα του πάθους και βέβαια έχει και γλυκιά γεύση. Μπορούμε να την βρούμε όλο τον χρόνο, αλλά αυτήν την περίοδο είναι άφθονες αφού η κορύφωση της παραγωγής τους είναι από τον Απρίλιο μέχρι Ιούλιο.

Είναι ιδιαίτερα θρεπτική, καθώς έχει άφθονη βιταμίνη C, βιταμίνη Ε, βιταμίνη Α (καροτίνη), ασβέστιο, φώσφορο, κάλιο, ιώδιο, μαγνήσιο, σελήνιο, τανίνες, και αρκετές φυτικές ίνες. Τα οφέλη για την υγεία καταναλώνοντας την είναι πολλά. Βοηθά όσους πάσχουν από αναιμία, υπέρταση αλλά και δυσκοιλιότητα.

Οι φράουλες μπορούν να καταναλωθούν με ποικίλους τρόπους. Μπορούμε να τις απολαύσετε ωμές, σκέτες αλλά και με ζάχαρη, γιαούρτι αλλά και σαντιγί. Μπορούμε όμως να φτιάξουμε και ένα δροσιστικό μίλκ σέικ φράουλας, φρουτοσαλάτα, γρανίτα, ζελέ με φράουλες αλλά και κοκτέιλ με φράουλες.

Ρεσιτάλ Τσέλου

Το Σάββατο βράδυ περάσαμε μια υπέροχη βραδυά, σε ένα πολύ φιλόξενο περιβάλλον, στη Λέσχη Θαλασσίων Αθλημάτων Seahorse του Wembley, όπου απολαύσαμε τους μελωδικώτατους ήχους του βιολοντσέλου της εξαίρετης και πολυτάλαντης μουσικού κας Ειρήνης Χατζηπατέρα.

.

To μουσικό πρόγραμμα (με αυτόγραφο από την ίδια την καλλιτέχνιδα!) είχε ως εξής:

Τα εύγευστα κεράσματα επιμελήθηκε η φίλη ζωγράφος κα Αθηνά Μπετίνη. Μια οπτική γεύση δεν βλάπτει:

Καταπληκτική αίσθηση δημιούργησε στο ακροατήριο ο συνδυασμός της μουσικής του τσέλου με την βροχή που άρχισε να πέφτει κατά τα μέσα του ρεσιτάλ. Η βραδυά ήταν αρκετά ζεστή, καλοκαιρινή θα έλεγα. Έτσι η βροχή ήλθε αναπάντεχα, πέρασε μέσα από τα ανοιχτά παράθυρα, ενώθηκε με τους ήχους του τσέλου, και συμπλήρωσε την μαγεία των αισθημάτων που είχαν πλημυρίσει τους ακροατές.

Μερικά φωτογραφικά στιγμιότυπα από την εκδήλωση:

Δεν θα μπορούσαν βέβαια να απουσιάζουν και κάποια ζωντανά μουσικά στιγμιότυπα:

Πανορθόδοξη Διάσκεψη

Ἡ Δ’ Προσυνοδική Πανορθόδοξος Διάσκεψις, συγκληθεῖσα ὑπό τῆς Α.Θ. Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, τῇ συμφώνῳ γνώμῃ τῶν Μακαριωτάτων Προκαθημένων τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἐκφρασθείσῃ κατά τήν ἐν Φαναρίῳ ἀπό 10ης ἕως 12ης Ὀκτωβρίου 2008 Ἱεράν Σύναξιν αὐτῶν, συνῆλθεν εἰς τό ἐν Σαμπεζύ Γενεύης Ὀρθόδοξον Κέντρον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἀπό 6ης μέχρι 12ης Ἰουνίου 2009.

Αἱ ἐργασίαι τῆς Διασκέψεως ἤρξαντο διά Πανορθοδόξου Θείας Λειτουργίας κατά τήν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς, διεξήχθησαν δέ ὑπό τήν προεδρίαν τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Περγάμου κ. Ἰωάννου, ἐκπροσώπου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, τῇ συνδρομῇ καί τοῦ Γραμματέως ἐπί τῆς προπαρασκευῆς τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἑλβετίας κ. Ἱερεμίου. Εἰς τάς ἐργασίας τῆς Διασκέψεως συμμετέσχον ἐκπρόσωποι πασῶν τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, τῇ προσκλήσει τῆς Α.Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου.

Οἱ Προκαθήμενοι τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἀπέστειλαν χαιρετισμούς εἰς τούς συμμετέχοντας τῆς Διασκέψεως διά μηνυμάτων ἤ καί διά τῶν ἐκπροσώπων αὐτῶν. Τά μέλη τῆς Διασκέψεως ἀπέστειλαν τηλεγραφήματα πρός πάντας τούς Προκαθημένους τῶν κατά τόπους Ἐκκλησιῶν, ἐξαιτούμενοι τάς προσευχάς καί τάς εὐλογίας αὐτῶν διά τό προκείμενον αὐτοῖς ἔργον.

Θέμα τῆς Δ’ Προσυνοδικῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως ἦτο, συμφώνως πρός τήν βούλησιν τῶν Προκαθημένων καί τῶν ἀντιπροσώπων τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἐκφρασθεῖσαν εἰς τό Μήνυμα τῆς ἐν Φαναρίῳ Ἱερᾶς Συνάξεως αὐτῶν (Ὀκτώβριος 2008), ἡ συζήτησις ἐπί τοῦ ζητήματος τῆς κανονικῆς ὀργανώσεως τῆς Ὀρθοδόξου Διασπορᾶς. Ἡ σχετική ἀπόφασις περί τῆς ἡμερησίας διατάξεως ἐλήφθη ὑπό τῆς Διασκέψεως κατά τήν ἔναρξιν τῶν ἐργασιῶν αὐτῆς.

Ἡ Διάσκεψις ἐξήτασε τά ὑπό τῆς Διορθοδόξου Προπαρασκευαστικῆς Ἐπιτροπῆς προετοιμασθέντα κείμενα εἰς τάς ἐν Σαμπεζύ συνελεύσεις αὐτῆς, ἤτοι α) ἀπό 10ης ἕως 17ης Νοεμβρίου 1990 καί β) ἀπό 7ης ἕως 13ης Νοεμβρίου 1993, ὡς ἐπίσης καί τό κείμενον τοῦ ἐν Σαμπεζύ συγκληθέντος Συνεδρίου Κανονολόγων ἀπό 9ης μέχρι 14ης Ἀπριλίου 1995. Τά κείμενα ταῦτα, εἰς τά ὁποῖα ἐγένοντο διευκρινήσεις, συμπληρώσεις, διορθώσεις καί προσθῆκαι, ἐνεκρίθησαν ὁμοφώνως.

Ἡ Διάσκεψις ἐξέφρασε τήν κοινήν βούλησιν πασῶν τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν διά τήν ἐπίλυσιν τοῦ προβλήματος τῆς κανονικῆς ὀργανώσεως τῆς Ὀρθοδόξου Διασπορᾶς, συμφώνως πρός τήν ἐκκλησιολογίαν, τήν κανονικήν παράδοσιν καί πρᾶξιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἡ Διάσκεψις ἀπεφάσισε τήν ἵδρυσιν νέων Ἐπισκοπικῶν Συνελεύσεων εἰς ὡρισμένας περιοχάς τοῦ κόσμου διά τήν διευθέτησιν τοῦ ζητήματος τῆς Διασπορᾶς, ἤτοι τῶν ἐκτός τῶν παραδοσιακῶν ὁρίων τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἐγκατεστημένων ὀρθοδόξων πιστῶν. Πρόεδροι τῶν Συνελεύσεων εἶναι οἱ πρῶτοι τῶν ἐν τῇ περιοχῇ ἐκείνῃ ἐπισκόπων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἐν ἀπουσίᾳ δέ αὐτῶν οἱ ἑπόμενοι κατά τήν τάξιν τῶν Διπτύχων τῶν Ἐκκλησιῶν.

Μέλη τῶν Συνελεύσεων τούτων εἶναι πάντες οἱ ὑπό πασῶν τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἀνεγνωρισμένοι ὡς κανονικοί ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι ποιμαίνουν τάς εἰς ἑκάστην περιοχήν ὑφισταμένας κοινότητας. Ἀποστολή τῶν Ἐπισκοπικῶν Συνελεύσεων εἶναι ἡ ἀνάδειξις καί προαγωγή τῆς ἑνότητος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ κοινή ποιμαντική διακονία τῶν ὀρθοδόξων πιστῶν τῆς περιοχῆς καί ἡ ἀπό κοινοῦ μαρτυρία αὐτῶν πρός τόν κόσμον. Αἱ ἀποφάσεις τῶν Ἐπισκοπικῶν Συνελεύσεων λαμβάνονται ἐπί τῇ βάσει τῆς ἀρχῆς τῆς ὁμοφωνίας τῶν Ἐκκλησιῶν, αἱ ὁποῖαι ἐκπροσωποῦνται εἰς αὐτάς δι’ ἐπισκόπων.

Ἡ Διάσκεψις ἐνέκρινεν ἐπίσης διά διευκρινήσεων, διορθώσεων καί συμπληρώσεων τό σχέδιον Κανονισμοῦ λειτουργίας τῶν Ἐπισκοπικῶν Συνελεύσεων, διά τοῦ ὁποίου καθορίζονται αἱ βασικαί ἀρχαί ὀργανώσεως καί λειτουργίας αὐτῶν.

Τά ὑπολειπόμενα θέματα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ἤτοι τοῦ τρόπου ἀνακηρύξεως τοῦ Αὐτοκεφάλου καί τοῦ Αὐτονόμου, ὡς καί τῆς τάξεως τῶν Διπτύχων, θά ἐξετασθοῦν ὑπό τῶν ἑπομένων Συνελεύσεων τῶν Διορθοδόξων Προπαρασκευαστικῶν Ἐπιτροπῶν καί θά ὑποβληθοῦν εἰς τάς ἑπομένας Προσυνοδικάς Πανορθοδόξους Διασκέψεις πρός ἔγκρισιν.

Ἐν Σαμπεζύ Γενεύης, τῇ 12ῃ Ἰουνίου 2009.

Ὁ Πρόεδρος τῆς Διασκέψεως
† ὁ Περγάμου Ἰωάννης

Πηγή: Οικουμενικό Πατριαρχείο
http://www.ec-patr.org/docdisplay.php?lang=gr&id=1086&tla=gr

Ηλίας Κεφάλας

Σκέφθηκα σήμερα να αφιερώσω την παρούσα ανάρτηση σε έναν σπουδαίο και Μεγάλο Έλληνα, τον Ηλία Κεφάλα. Ο Κεφάλας είναι κεφάλαιο, μεγάλο και τρανό, για την σύγχρονη Ελληνική Ποίηση. Είναι σίγουρα από τους κορυφαίους εν ζωή Έλληνες δημιουργούς.

Ο ποιητής Ηλίας Κεφάλας γεννήθηκε το 1951 στο λιλιπούτειο χωριό Μέλιγος Τρικάλων. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα, όπου και έζησε από το 1969 έως το 1992. Σήμερα ζει και πάλι στο γενέθλιο τόπο, εργαζόμενος σε Υπηρεσία του Δημοσίου. Ασκεί λογοτεχνική και εικαστική κριτική, συνεργαζόμενος με περιοδικά λόγου και τέχνης. Ασχολήθηκε με το ραδιόφωνο και περιστασιακά με την τηλεόραση. Μεταφράζει και παρουσιάζει γαλλόφωνους ποιητές. Σε στήλη του περιοδικού «Ευθύνη» δημοσιεύει κριτικές αποτιμήσεις προσώπων και κειμένων της νεοελληνικής γραμματείας, ως ύστερες εντυπώσεις από μια δεύτερη ανάγνωση. Συντελεί στην έκδοση της επιστημονικής επετηρίδας «Τρικαλινά», η οποία συνιστά μια δημιουργική επισκόπηση των τεχνών και των επιστημών στην περιοχή των Τρικάλων. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά και πολωνικά.

H Εργογραφία του:

.

Ποίηση: "Τα μαστίγια" (1980), "Μεταλλαγή στο απροσδόκητο" (1982, 1984), "Τα φύλλα του νερού" (1986), "Σκοτεινός μαγνήτης" (1989), "Το έρημο λυκόφως" (1992), "Λόγος για την αβεβαιότητα" (1997, 1999), "Τα μνήστρα της αβύσσου" (2003), "Σιωπητήριο χιονιού" (2005).

.

Δοκίμια: "Η γενιά του ιδιωτικού οράματος" (1987), "Η Κυριακή των ποιητών" (1993), "Παράθυρα ονείρου" (2000), "Νίκος Παππάς. Μιά παρουσίαση" (2002).

.

Πεζογραφία: "Μεσημβρινά δαιμόνια" (1997), "Φάσματα της ερημιάς" (1999), "Χιόνι στα όνειρα" (2001), "Χώμα, χώματα" (2007).

.

Παιδικά: "Η μαγική τρομπέτα" (ποίηση, 2003), "Ανθισμένες καρδούλες" (αφήγημα, 2004), "Το λαίμαργο γουρουνάκι" (παραμύθι, 2004), "Ιστορίες που δεν πρέπει να ξεχαστούν" (παραμύθια, 2004).

.

Ανθολογίες: "Ανθολογία Σύγχρονης Ποίησης: Η δεκαετία του 1980. Το ιδιωτικό όραμα" (1989).

Στην ποίησή του παλεύει με διάφορα θέματα, αγκάθια της ποιητικής του ψυχής. Η ερημία, η μοναξιά, ο ορισμός της πατρίδας και ένας νόστος, που μπορεί να είναι φυσικός ή ιδεολογικός, αποτελούν μερικές από τις σκέψεις και βιωματικές εμπειρίες του που καταγράφονται και στολίζονται με τα κοσμήματα της αθάνατης ελληνικής γλώσσας και κουλτούρας. «Η συνείδηση της γης» του, για την οποία μίλησε με στόμφο ο Σικελιανός, και η μυρωδιά του αχνιστού χώματος, που προσωποποιείται και βγαίνει στην αρένα της ζωής πάντα νικητής, καυτηριάζουν το είναι του ποιητή και του θεραπεύουν πάσα νόσο και πάσα ασθένεια. Μαζί του στην ίαση ακολουθούμε κι εμείς, προσδοκώντας να γευθούμε λίγο από τον στεναγμό και την ανάστασή του.

Αξίζει να απολαύσουμε κάτι από την δική του γλυκειά ματιά:


Η ΠΑΛΙΑ ΒΡΟΧΗ

Γυρίζω
και είμαι σαν ένα ρούχο παλιό
φαγωμένο από μέσα.
Κρύες ανάσες με διαπερνούν
και με μουσκεύει μια παλιά βροχή.
Από που αρχίζει και που τελειώνει
ο κόσμος;
Απέραντα χωράφια υγρά μ’ εκμηδενίζουν.
Και αυτό το κοράκι
πάνω στη γέρικη μοναχική λεύκα
κοιμάται από τη μέρα που λείπω.

(1992)

ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΣΑ ΚΟΣΜΟΥ

Μεγάλα πηγάδια ανοίγονται μέσα σου
από άγνωστους φοβερούς καιρούς
προσέχεις να μην κατολισθήσεις
απορείς για την σκοτεινιά που αναβλύζουν
σκέφτεσαι να απευθύνεις το λόγο
στην τρομερή ηχώ τους
και λέξεις ανυποψίαστες επιστρέφουν
στο αμήχανο πρόσωπό σου
αναρωτιέσαι αν συλλάβισες ποτέ
και είπες: έρμαιο ή σύγκρυο
λέξεις με άνεμο και παγερό νερό μέσα τους
λέξεις του μέσα κόσμου που σε αγκαλιάζουν
με τα μεγάλα μαύρα τους φτερά.

(1990)

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Με συλλαβισμούς
επάλληλους στη γλώσσα
βρήκα το ξόρκι.

Μ’ αρχαία δίψα
αναβάτης και ίππος
μπήκαν στη νύχτα.

Στο «αχ» - φαράγγι.
Ανοίγω τα φτερά μου
και -μέσα- πέφτω.

Χαρτιά, μολύβια
κι ατέλειωτο ποίημα.
Το τσάι κρύο.

Πότε τα ’ζησα;
Σκόρπια χρόνια σαν φύλλα.
Πότε τα ’χασα;

Δημογραφία

Στο εξαίρετο Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας του Καθ. Γ. Μπαμπινιώτη βρίσκουμε τον ορισμό για τη δημογραφία. Εκεί, λοιπόν, διαβάζουμε πως ο επιστημονικός κλάδος της δημογραφίας έχει ως αντικείμενο τη στατιστική μελέτη του πληθυσμού, δηλ. τη διάρθρωση (λ.χ. κατά ηλικία, κατά φύλο κ.λπ.) και τη δυναμική του (γεννήσεις, γάμοι, θάνατοι, μεταναστευτικά ρεύματα κ.λπ.). Όταν βέβαια αυτά είναι απλά μια επιστήμη, όπως όλες οι άλλες, μελετάται από ειδικούς κι εμείς οι υπόλοιποι μαθαίνουμε μερικές γενικές και περισσότερο εκλαϊκευμένες αρχές αυτού του τομέα, έτσι για να εμπλουτίσουμε τις γενικές μας γνώσεις.

Όμως εδώ έχουμε να κάνουμε με με μια επιστήμη και κάποια εξαιρετικής σημασίας και αξίας για τη ζωή και τον πολιτισμό μας συμπεράσματά της, που αν είναι αληθινά και ακριβή θα πρέπει να λειτουργήσουν ως κώδωνας κινδύνου, για τον τρόπο ζωής έτσι όπως τον γνωρίζουμε τους τελευταίους αιώνες στην Ευρώπη και γενικώτερα. Δεν θέλω να πω περισσότερα. Απλά σας συστήνω να αφιερώσετε λίγα λεπτά να δείτε το παραπάνω βιντεάκι. Σας διαβεβαιώνω ότι δεν θα είστε οι ίδιοι άνθρωποι μετά από 7’.

Ονομαστήρια Α.Θ.Π.

Σήμερα εορτάζει την ονομαστική του εορτή η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος Α΄.

Στην σεπτή κορυφή της Οικουμενικής Ορθοδοξίας, τον σοφό οιακοστρόφο του σκάφους της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως και Παναγιώτατο Πατριάρχη του θεοφιλούς Γένους των Ελλήνων, ας ευχηθούμε να είναι τα Έτη του Πολλά, Καλά, Ευλογημένα και να ορθοτομεί πάντοτε τον λόγο της αληθείας, προς όφελος των απανταχού της γης ευρισκομένων Ορθοδόξων Χριστιανών.

Με την ωραία αυτή ευκαιρία ας αναφέρουμε λίγα στοιχεία για τον Άγιο Βαρθολομαίο, ο οποίος ήταν ένας από τους δώδεκα Απόστολους του Κυρίου και καταγόταν από την Κανά της Γαλιλαίας. Ο εκκλησιαστικός ιστορικός Ευσέβιος αναφέρει την πληροφορία ότι ο Βαρθολομαίος κήρυξε στην Ινδία, όπου θανατώθηκε στην πόλη Ουρβανούπολη.

Ορθόδοξη Θεολογία

Ένα νέο βιβλίο κυκλοφόρησε πρόσφατα (Δεκέμβριος 2008), με τίτλο «The Cambridge Companion to Orthodox Christian Theology», και με σκοπό να παρουσιάσει την Ανατολική Ορθόδοξη Θεολογία στο Δυτικό Χριστιανικό κόσμο. Την γενική επιμέλεια είχαν δύο εξαιρετικές επιστήμονες: η Mary B. Cunningham του Πανεπιστημίου του Nottingham και η Elizabeth Theokritoff (Independent Scholar).

Στο βιβλίο βλέπουμε να δίδεται έμφαση στην Ελληνική και τη Ρωσική Παράδοση, αλλά παρουσιάζεται και η λιγότερο γνωστή Αντιοχειανή Παράδοση. Όλοι οι συγγραφείς είναι Ορθόδοξοι, από διάφορες χώρες και Παραδόσεις. Στην αναφορά για την Αραβική Χριστιανική Παράδοση γίνεται και παρουσίαση του ενδιαφέροντος θέματος που αφορά τις σχέσεις μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Ειδική αναφορά γίνεται ακόμα και στην Ορθόδοξη παρουσία στη Δύση.

Τα περιεχόμενα έχουν αναλυτικά ως εξής:

Μέρος I. Δόγμα και Παράδοση:

1. Who are the Orthodox Christians? A historical introduction, Mary Cunningham και Elizabeth Theokritoff
2. Scripture and tradition in the Church, Theodore G. Stylianopoulos
3. Biblical interpretation in worship, Archimandrite Ephrem Lash
4. God in Trinity, Boris Bobrinskoy
5. Creator and creation, Elizabeth Theokritoff
6. Christ and salvation, Peter Bouteneff
7. Eschatology, Bishop Hilarion Alfeyev
8. The Church, Matthew Steenberg
9. Theology of the icon, Mariamna Fortounatto και Mary Cunningham
10. The human person as image and likeness of God, Nonna Verna Harrison
11. The spiritual way, John Chryssavgis

Μέρος II. Σύγχρονη Ορθόδοξη Θεολογία: Η Μορφή και ο Χαρακτήρας:

12. Church Fathers and the shaping of orthodox theology, Augustine Casiday
13. The patristic revival and its protagonists, Andrew Louth
14. The Russian religious revival and its theological legacy, Michael Plekon
15. Some key themes and figures in Greek theological thought, Athanasios N. Papathanasiou
16. Personhood and its exponents in twentieth-century orthodox theology, Aristotle Papanikolaou
17. The witness of the church in a pluralistic world: theological renaissance in the Church of Antioch, Nicolas Abou Mrad
18. Russian theology after totalitarianism, Leonid Kishkovsky
19. Orthodox Christianity in the West: the ecumenical challenge, John Jillions

Tell me why

H εικόνα της Αγ. Τριάδος

Σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία μας τιμά την εορτή του Αγίου Πνεύματος. Έχει δε καθιερωθεί να εορτάζεται σύνολη η Αγία Τριάδα. Η εικόνα της ημέρας είναι σύμφωνα με την Ορθόδοξη διδασκαλία και Παράδοση η «Φιλοξενία του Αβραάμ». Τρεις άγγελοι (που συμβολίζουν την Αγία Τριάδα) με ποικιλόχρωμη ενδυμασία εμφανίζονται ως ξένοι, τους οποίους δεξιώνεται το ζεύγος του πατριάρχη Αβραάμ και της συζύγου του Σάρρας, υπηρετώντας την τράπεζα, όπου παρακάθονται οι φιλοξενούμενοί τους, απολαμβάνοντας ποτά και εδέσματα (Γέν. 18, 1-15).

Η πιο γνωστή τέτοια εικόνα έχει ιστορηθεί από τον Ρώσο Αντρέϊ Ρουμπλιώφ στον 15ο αιώνα. Ο Παύλος Ευδοκίμωφ αναφέρει χαρακτηριστικά πως «σπάνια θα βρούμε όμοιά της με τέτοια δύναμη θεολογικής σύνθεσης, με τέτοιον πλούσιο συμβολισμό και τέτοια καλλιτεχνική ωραιότητα».

Μια άλλη εικόνα που είναι επίσης γνωστή στους Ορθόδοξους πιστούς είναι και η παραπάνω, στην οποία απεικονίζονται τα τρία πρόσωπα, ο Άναρχος Πατήρ ως «Παλαιός των ημερών», ο Κ.η.Ι.Χ. όπως «εφανερώθη εν σαρκί» και το Άγιο Πνεύμα εν είδει περιστεράς.