Το ιστολόγιο με τον εμπνευσμένο τίτλο «Ιδιωτική Οδός» είναι πνευματικό τέκνο του συμ-Πελοποννήσιου (Πατρινού) Θεολόγου και Μουσικού Παναγιώτη Ανδριόπουλου. Είναι μια γωνιά του παγκόσμιου ιστού που αξίζει προσοχής και μελέτης. Ο φίλος ιστολόγος, μέσα από τις τακτικότατες αναρτήσεις του, παρουσιάζει τα κύρια και πιο αξιόλογα στοιχεία του Ελληνικού Πολιτισμού και της Οικουμενικής Ορθοδοξίας. Το «ξεφύλλισμα» της Ιδιωτικής Οδού μου δίνει πάντα μια αίσθηση δροσιάς. Η μελέτη της δε, με γεμίζει με γνώσεις, εικόνες και ήχους διαχρονικούς και αξέχαστους. Η ύπαρξη και λειτουργία του ιστολογίου αυτού είναι ένας από του λόγους που μας κάνουν να χαιρόμαστε που ζούμε στην... εποχή του διαδικτύου.
Η χθεσινή ανάρτηση της Οδού ήταν αφιερωμένη στην πρόσφατα εκδοθείσα ποιητική συλλογή μου. Αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά και ευγνωμοσύνη για την ξεχωριστή αυτή τιμή. Παρακάτω αναπαράγω αυτούσιο το κείμενο της ανάρτησης:
Η χθεσινή ανάρτηση της Οδού ήταν αφιερωμένη στην πρόσφατα εκδοθείσα ποιητική συλλογή μου. Αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά και ευγνωμοσύνη για την ξεχωριστή αυτή τιμή. Παρακάτω αναπαράγω αυτούσιο το κείμενο της ανάρτησης:
Παρασκευή, 7 Αύγουστος 2009
Ο Τάσος Βυζάντιος (π. Αναστάσιος Δ. Σαλαπάτας) από το Λονδίνο μας χαρίζει Φαεσφόρο Αίνο (ούτις, Αθήνα 2009 - εξώφυλλο της ζωγράφου Αθηνάς Μπετίνη).
Ποιήματα, γλωσσάρια (της Μεγαλοβδομάδος και της θαλάσσης) και μεταφράσεις ποιημάτων εκ του αγγλικού.Τα ποιήματα του Τ. Βυζάντιου χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: Προεικονίσεις, …εν αποδημία, τα τρέχοντα.
Είναι λογικό οι πηγές του ιερέα – ποιητή να είναι η πατρίδα, η ζωή του ως αποδήμου, η πορεία του στην Εκκλησία, αλλά και τα κινήματα της ψυχής με διάφορα ερεθίσματα.Η γραφή του ρεαλιστική, άμεση, χειροπιαστή. Και ταυτόχρονα δοξολογική! Ένας αίνος στη ζωή και τις ποικίλες εκφάνσεις της.Διαβάζεις ποιήματα – ταξίδια του νου και ροές του χρόνου. Ποιήματα – σημάδια της ψυχής.Ο Τ. Βυζάντιος είναι φανερό πως γράφει γιατί δεν έχει άλλο τρόπο να αποτυπώσει ό,τι τον συγκινεί και τον συνεπαίρνει. Μα θα μου πείτε όλοι αυτό δεν κάνουν όσοι γράφουν ποίηση;Δεν είναι το ίδιο. Ο λόγος της αποδημίας είναι ισχυρός.
«Ο δρόμος της αποδημίας ανήφορος
Κι η καρδιά μας πέτρα ασήκωτη…»
Ένα ταξίδι μακρύ προς την υπέρβαση.Διαβάστε την αναφορά στην ποίηση του Τ. Βυζάντιου, αγαπητοί συνοδίτες, ενός άλλου πεφιλημένου ιερέα ποιητή, του π. Παναγιώτη Καποδίστρια (όπου και τρία δείγματα της ποιητικής του γραφής).Περιμένουμε την νέα συλλογή του αποδήμου ποιητή η οποία ...κυοφορείται στο τυπογραφείο και προβλέπεται να ...γεννηθεί κατά τις 10 Σεπτεμβρίου.
και καλά μας αρμενίσματα.
Ίσως το επόμενο λιμάνι
νάναι κι εκείνο ελληνικό.
Κι αν πάλι όχι
δεν πειράζει
ο κόσμος – η πατρίδα μας
το σύμπαν – ο κόσμος της καρδιάς μας…
(από το ποίημα Υπέρβαση).
2 comments:
Αγαπητέ μου π. Αναστάσιε,
Σας ευχαριστώ πολύ για την αγάπη σας που υπερβάλλει, φυσικά, σε σχέση με την Ιδιωτική Οδό μου.
Χαιρόμαστε, όμως, όταν το διαδίκτυο μας δίνει την δυνατότητα τέτοιας επικοινωνίας σαν τη δική μας, και μας συνδέει άμεσα με τόπους και ανθρώπους που είναι παράθυρο στον κόσμο.
Εύχομαι καλές ποιητικές - και όχι μόνο - διαδρομές εκεί στην αποδημία, για να πλουτίζετε και την δική μας ...ερημία, ενίοτε, στην μητέρα πατρίδα.
Καλό Σαββατοκύριακο!
Π.Α.
Τον Μάιο όταν μας ανακοινώσατε την έκδοση της πρώτης σας ποιητικής συλλογής είχα ευχηθεί μεταξύ των άλλων «Ολόθερμες οι ευχές μου ώστε τα ποιήματά σας να μιλήσουν στην καρδιά των αναγνωστών». Τα διάβασα και μίλησαν στην καρδιά μου. Χαίρω όπου και ο κ. Ανδριόπουλος προβάλει την αξιόλογη παρουσία σας στην «Ιερατική» ποίηση. Περιμένω και εγώ να δω την αναγγελθείσα νέα συλλογή σας.
Post a Comment