Προσκύνημα στην Αγία Μονή

Για την ιστορική βυζαντινή Αγία Μονή Ναυπλίου είχαμε κάνει στο παρελθόν ένα σύντομο αλλά βέβαια σαφώς οφειλόμενο αφιέρωμα.

Σήμερα έχουμε την ευκαιρία να αναρτήσουμε λίγες φωτογραφίες από το πρόσφατο (μέσα Φεβρουαρίου 2016) προσκύνημά μας στη Μονή.

Το Καθολικό της Μονής και κάποια κτήρια του μοναστηριακού συγκροτήματος ανακαινίζονται αυτή την εποχή, με ευθύνη της τοπικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.

Η Μονή είναι σήμερα γυναικεία και η εξαιρετικά φιλόξενη Ηγουμένη Χαραλαμπία καλοδέχεται πάντοτε κι εμάς και όλους τους ευλαβείς προσκυνητές.

Στον ευλογημένο αυτό και πανέμορφο τόπο γίνεται κανείς προσκυνητής της Παναγίας (η Μονή είναι αφιερωμένη στη Ζωοδόχο Πηγή), αλλά και της ιστορίας.

Οπωσδήποτε βέβαια απολαμβάνει και την υπέροχη φύση με την οποία έχει προικίσει ο Άγιος Θεός τη Αγία Μονή και τα περί αυτήν.

Το Εργαστήρι Αγιογραφίας συνεχίζεται...

Ξεκινήσαμε δειλά - δειλά πριν από δυο εβδομάδες το Εργαστήρι Βυζαντινής Αγιογραφίας στην Ελληνορθόδοξη Κοινότητα Αγ. Παντελεήμονα στο Harrow - ΒΔ Λονδίνου.

Ευθύνη για το Εργαστήρι έχει η εμπνευσμένη Καθηγήτρια της ιερής τέχνης Ελισάβετ Σουρή και ο εξαίρετος Αγιογράφος σύζυγός της Θεόδωρος Βογδάνος. Παράλληλα αγιογραφούν τον τρούλο του Ιερού Ναού της Κοινότητας.

Η αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε προβλέψει τη μεγάλη επιτυχία και απήχηση που μπορούσε να έχει το Εργαστήρι. Το αποτέλεσμα μας εξέπληξε θετικά και είμαστε όλοι κατενθουσιασμένοι με την αθρόα συμμετοχή μικρών και μεγάλων, Ελλήνων και Ρουμάνων, που επιθυμούν να γνωρίζουν και να μυσταγωγηθούν με τα μυστικά της Βυζαντινής Τέχνης.

Σήμερα ανακοινώνουμε την επικείμενη τρίτη συνάντηση του Εργαστηρίου, η οποία θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη Κυριακή. Ευελπιστούμε σε ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή και επιτυχία!

Παναγία Ελπίδα στην Πόλη

Η Βασιλεύουσα Πόλη μας έδειχνε από πάντα ιδιαίτερο σεβασμό και απέδιδε ξεχωριστή τιμή στην Υπεραγία Θεοτόκο.

Πολλές δεκάδες ναοί έχουν από αιώνων οικοδομηθεί στον ευλογημένο αυτό τόπο των ονείρων και των πάντα ζωντανών ελπίδων μας, με σκοπό να τιμηθεί η Μητέρα του Κυρίου μας.

Ένας από αυτούς τους ναούς είναι ο Ι.Ν. Παναγίας Ελπίδας, στην περιοχή Κοντοσκάλι της Κωνσταντινούπολης.

Ο ναός αυτός έχει μεγάλη, σπουδαία και μακρά ιστορία. Ο σημερινός ναός θεμελιώθηκε στις 4 Ιουνίου 1895, αλλά στον ίδιο χώρο υπήρχε χώρος λατρείας από τον 14^ο αι.

Η τοπική ενορία δυστυχώς, ακολουθώντας τη γενικώτερη απώλεια δύναμης της εκεί Ελληνικής Ομογένειας, δεν έχει πλέον ενορίτες.

Σήμερα εξυπηρετείται από οικογένεια Αντιοχειανών Ορθοδόξων Χριστιανών, που όπως και σε άλλους ναούς της Πόλης, διακονούν ως νεωκόροι και φύλακες των σπουδαίων αυτών μνημείων της Ορθοδοξίας.

Η συνήθης πρακτική των Ομογενών της Πόλης, όπως και της Ελληνικής Διασποράς, είναι πάντοτε να κτίζουν Ελληνικό Σχολείο δίπλα από το ναό.

Στην περίπτωση της Παναγίας Ελπίδας βλέπουμε ακριβώς δίπλα από το ναό ένα τριώροφο κτήριο, το οποίο κατά την περίοδο της ακμής κι ευημερίας χρησιμοποιήθηκε ως σχολειό της τοπικής κοινότητας, αλλά σήμερα βρίσκεται σε κατάσταση ερείπωσης.

Πολλά έργα θα πρέπει να γίνουν για να επανέλθουν ο ναός και το σχολείο σε καλή κατάσταση. Η απουσία όμως ανθρώπινου δυναμικού δημιουργεί ένα σκηνικό ερημίας και μοναξιάς...

Μέ τήν ἀνοχή Του, συνεχίζουμε, λοιπόν...

Φέγγει ἡ νέα ἐπέτειος, ἡ τριακοστή ἑβδόμη τῆς ἱερατικῆς διακονίας καί φωτίζει τό νέο δρομολόγιο πού ἀρχίζει. Γιατί τά τριάντα ἕξι χρόνια, τό διάστημα τό χρονικό  δηλαδή πού ἄρχισε ἐκείνη τή Κυριακή τῶν Βαΐων τῆς 30^ης Μαρτίου 1980,  καί συνεχίζεται ἴσαμε σήμερα, εἶναι γιά τόν ὑποφαινόμενο ἕνα θαῦμα. Ναί, ἕνα θαῦμα, ἀφοῦ κατόρθωσε καί πέρασε τό φράγμα τῶν τόσων  χρόνων, μηνῶν καί  ἡμερῶν. Πού ἄν τά κοιτάξεις σέ βάθος παρατηρεῖς ὅτι εἶναι μιά ἀλυσσίδα γεγονότων πού συρράπτονται μεταξύ τους μέ τήν ἀνοχή Του. Γεγονότων πού συμπληρώνουν στιγμή τή στιγμή, ὥρα τήν ὥρα, μέρα τή μέρα τό προσωπικό «μωσαϊκό» τοῦ ἱερατικοῦ του βίου. Καί εἶναι τοῖς πᾶσι γνωστό,  πώς αὐτό τό μωσαϊκό ἀποτελεῖται ἀπό ψηφίδες διάφορες καί ἄνισες μεταξύ τους. Ψηφίδες βιοτῆς, πασπαλισμένες μέ δάκρυα καί ἀγωνία.

Κάπου-κάπου μπορεῖ νά διακρίνονται καί οἱ ζωηρές ἀκτῖνες ἀπό μέρες φωτεινές, μέρες καί ὧρες πού τίς ἄγγιξε ὁ ἐνθουσιασμός κι ἡ εὐχαρίστηση. Μόνο πού αὐτές εἶναι τόσο ἐλάχιστες, ὥστε νὰ ἀδυνατεῖς κάποτε νὰ τὶς γυρεύεις. Ὡστόσο καταλαβαίνεις πολύ καλά, ὅσο περνοῦν τά χρόνια, ὅτι οἱ δυσκολίες, οἱ ἀγωνίες, οἱ γκρίζες μέρες εἶναι κάποτε περισσότερο ἀπαραίτητες ἀπό ἐκεῖνες τῆς χαρμοσύνης, γιατί γίνονται σπουδαῖα μαθήματα, κατά τό ἀρχαῖο ρητό «Παιδείας αἱ μέν ρίζαι πικραί οἱ δέ καρποί γλυκεῖς». Κι εὐτυχῶς δηλαδή, ἐπειδή ὅλα τά παραπάνω σφυρηλατοῦν τήν ψυχή καί τή γαλβανίζουν, ὤστε ν᾿ ἀντέχει στίς ἐπερχόμενες καταιγίδες. Κι ἔνας ποιμένας, σέ ὅποια κοινότητα κι ἄν διακονεῖ, μικρή-μεγάλη, σέ χωριό ἤ σέ πόλη, στήν Ἑλλάδα ἤ στήν ξένη, πάντα ταξιδεύει, καθώς ξετυλίγει τή διακονία του, σέ «κυμαινομένη θάλασσα», μέ καταιγίδες σφοδρές ἤ ὄχι. Κι ἄν, κατά τό κοινῶς λεγόμενο «ὁ καλός ὁ καπετάνιος στή φουρτούνα φαίνεται», κι ὁ ἐνδεδυμένος τήν τῆς ἱερατείας χάριν,  στίς ταραγμένες θάλασσες πού καθημερινά ταξιδεύει, φαίνεται πόσο ὑπεύθυνος εἶναι καί προσεκτικός, ἔχοντας πρωτίστως ἐμπιστοσύνη, ὄχι στίς δυνάμεις του, ἀλλά στήν ἄνωθεν συνδρομή.  «Γεννηθήτω τό θέλημά Σου». Μέ αὐτό πορεύεται, μέ αὐτό διακονεῖ μέ αὐτό ἀναζητᾶ εὐκαιρίες γιά νά ξεπερνᾶ τίς ὅποιες συμπληγάδες.

Τριανταεφτά χρόνια. Τό δρομολόγιο ἀκόμα συνεχίζεται... Καί μαζύ του αὐξάνεται ἡ εὐγνωμοσύνη. Πρωτίστως σέ Κεῖνον καί μετά στούς συνεργάτες καί δικούς του ἀνθρώπους. Γιατί ὅλοι τους τόν στηρίζουν. Καί τήν ἔχει τόση ἀνάγκη αὐτή τή βακτηρία. Περισσότερο, τώρα πού βαραίνουν τά χρόνια πάνω του....

π. Κ.Ν. Καλλιανός

Ο Σεβ. Θυατείρων για Σαρακοστή

Εγκύκλιος του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας κ. Γρηγορίου, προς το Χριστεπώνυμο Πλήρωμα της Βιβλικής αυτής Επαρχίας του Οικουμενικού Θρόνου με την είσοδο μας στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή 2016.

Αγαπητοί μας εν Κυρίω,

Με τη χάρη και την ευλογία του εν Τριάδι προσκυνουμένου Θεού, αξιωθήκαμε και φέτος να φτάσουμε αυτές τις Άγιες μέρες και να συνεχίζουμε με ευλάβεια και πίστη την ορθόδοξη Παράδοση και Λατρεία μας. Καθημερινά Τον υμνολογούμε και με την ψυχή μας και με τα έργα μας όπως μας προτρέπει ο ψαλμωδός,  «Πάσα πνοή  αινεσάτω τον Κύριον». Βρισκόμαστε στην κατανυκτική περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, μιας περιόδου γεμάτης από μεγάλα και σωτήρια διδάγματα, τα οποία εκφράζει η θεία λατρεία και προσευχή, η μελέτη του Θείου λόγου και η ανάκληση στη μνήμη μας της ζωής της στρατευμένης Εκκλησίας, η οποία συν-οδοιπορεί και συν-αγωνίζεται μαζί με τους Αγίους οι οποίοι «ουράνωσαν» την γή με την αιματηρά τους θυσία και συνέβαλαν ιεροπρεπώς για την επικράτηση της Βασιλείας του Θεού στην Οικουμένη.

Η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι περίοδος γεμάτη από υψηλά μαθήματα αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπον, παρμένα από την ιστορία της Ανθρωπότητος, την οποία ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός αγίασε, ανακεφαλαίωσε, αναγέννησε και της έδωσε νέα πνοή, νέα ζωή, όπως μας διδάσκει ο θείος Παύλος: «Ο δε Θεός πλούσιος ων εν ελέει, διά την πολλήν αγάπην αυτού ην ήγάπησεν ημάς, και όντας ημάς νεκρούς τοις παραπτώμασι συνεζωοποίησε τω Χριστώ· χάριτί εστε σεσωσμένοι· και συνήγειρε και συνεκάθισεν εν τοις επουρανίοις εν Χριστώ Ιησού» Εφεσίους, Κεφ. 2:4-6). Ο δε υμνωδός της Εκκλησίας μας προσκαλεί να «ταπεινωθώμεν εναντίον του Θεού τελωνικώς διά νηστείας κράζοντες: ιλάσθητι υμίν ο Θεός τοις αμαρτωλοίς» (ὐμνος Τριωδίου).

Βασικά, υπαρξιακά μαθήματα των αγίων τούτων ημερών είναι η προσευχή, η μετάνοια, η ταπείνωση, η συγγνώμη, η συγχώρηση, η φιλανθρωπία, η ελεημοσύνη, η αγάπη προς τον Θεόν και προς τους ανθρώπους, η νηστεία, η άσκηση της αρετής και των ωφελίμων διά τους ανθρώπους έργων. Η πίστη στον Θεό και η απόλυτη εμπιστοσύνη μας στο Άγιον θελημά Του, και την φιλανθρωπίαν Του, την οποίαν «ο Θεός πολυμερώς και ποικιλοτρόπως» έδειξεν προς τον άνθρωπον αποτελεί  την προὓπόθεση της σωτηρίας της ψυχής μας. Να αποφεύγουμε, αδελφοί, τον εγωισμόν, την υπερηφάνεια, την κενοδοξία, όπως μας διδάσκει ο υμνωδός: «Εκ ταπεινώσεως γέρας υψοποιόν, εκ δε της επάρσεως, πτώμα βλέπων χαλεπόν, του Τελώνου ζήλου τα καλά και του Φαρισσαίου κακίαν μίσησον» και μας υπενθυμίζει ότι ο Θεάνθρωπος Χριστός «αρίστην έδειξεν οδόν υψώσεως την ταπείνωσιν, ταπεινωθείς μέχρι και δουλικής μορφής».

Οι Άγιες αυτές μέρες μας καλούν να επαναεξετάσουμε τας πράξεις του βίου μας, να παύσουμε να σπαταλούμεν τα αγαθά μας για ταπεινά και ασήμαντα πράγματα, και να διαθέτουμε την υγεία, την παιδεία, και τα χρήματα μας για καλούς και ιερούς σκοπούς μη «εκδαπανώμεν ραθύμως τον βίον μας» από ματαιοδοξίαν και κοσμικόν φρόνημα.

Το παράδειγμα της μετάνοιας του Τελώνου, του Ασώτου υιού, και της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας παραμένουν πάντα επίκαιρα και διδακτικά για κάθε άνθρωπο που θέλει να αποκαταστήσει το «κατ’ εικόνα» με το οποίο μας έπλασεν ο Θεός. Δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος ζωής ενάρετης και δίκαιας παρά  μόνον η επιστροφή του ανθρώπου προς τον Θεόν, την οποίαν  ευρίσκει –αποκαλύπτει με την αγάπη και την συνεργασία του με τον πλησίον του. Με το πνεύμα θυσίας και προσφοράς προς τους άλλους, μιμούμεθα τον Φιλάνθρωπον και Ελεήμονα Θεόν. Ο Θεάνθρωπος Χριστός» εσταυρώθη για να μας ανεβάσει εις τον ουρανόν και να μας κάμει μέλη και μετόχους της ουρανίου βασιλείας του. Γι’ αυτό, αδελφοί και πατέρες, να νηστεύσουμε και με το σώμα μας και με το πνεύμα μας, να μετανοήσουμε για τα σφάλματα μας, και να συγχωρήσουμε εαυτούς και αλλήλους. Να καταφύγουμε στην Εκκλησία να προσευχηθούμε, να μεταλάβουμε των Αχράντων Μυστηρίων εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον, για να εορτάσωμεν θεοπρεπώς τα Σωτήρια Πάθη και την Ανάστασιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, Αυτόν δοξολογούντες με χαράν και ευφροσύνην γιατί «εαυτόν εκένωσε μορφήν δούλου λαβών, εν ομοιώματι άνθρώπων γενόμενος και σχήματι ευρεθείς ως άνθρωπος εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού» (Φιλιπ. 2:7-8) για την λύτρωσιν του ανθρωπίνου γένους. Σ’ αυτόν ανήκει η δόξα, το άπειρον έλεος, και η Βασιλεία, εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Λονδίνο, Μεγάλη Τεσσαρακοστή 2016

Ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Γρηγόριος

Εφύμνιο στα χείλη

Νέα εκπομπή για την Β΄Εβδομάδα των Νηστειών, αφιερωμένη στην Ανύμφευτη Νύμφη και Μητέρα της Ζωής ημών.

EFYMNIO STA XEILH XAIRETISMOI PANAGIAS .mp3

				EFYMNIO STA XEILH XAIRETISMOI PANAGIAS .mp3 MediaFire is a simple to use free service that lets you put all your photos, documents, music, and video in a single place so you can access them anywhere and share...
				Προβολή στη διεύθυνση www....	Προεπισκόπηση από Yahoo

Καλή συνέχεια στον αγώνα.

Νώντας Σκοπετέας

Εγκύκλιος Εθνικών Επετείων

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΘΥΑΤΕΙΡΩΝ & ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

ΓΙΑ ΤΗΝ 25^Η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 ΚΑΙ 1^Η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1955

Είμαστε όλοι Έλληνες. Οι Νόμοι μας, τα Γράμματά μας, η Θρησκεία μας, οι Τέχνες μας, έχουν τις ρίζες τους στην Ελλάδα

Percy Shelley (Hellas: A Lyrical Drama) 1821

Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 και ο πόλεμος των Ελλήνων για την Ανεξαρτησία τους από τον Ανατολικό Δεσποτισμό πολύ σωστά θεωρήθηκε ως ένα καθαρά Ευρωπαϊκό γεγονός στα μάτια των συγχρόνων της και αποτελεί μια από τις πρωταρχικές εκφράσεις της Ευρωπαϊκής ταυτότητος. Είναι η τρίτη πετυχημένη νεωτέρα επανάσταση μαζί με την Αμερικανική Επανάσταση της Ανεξαρτησίας (1776) και την Γαλλική Επανάσταση της καταλύσεως της Δεσποτείας των Βουρβώνων (1789).

Σε αντίθεση με αυτές, η Ελληνική Επανάσταση εκδηλώθηκε ως ένα πολιτικό γεγονός εκ των προτέρων σχεδιασμένο. Η ουσιαστική της έναρξη είναι σωστό να αναζητηθεί μερικές δεκαετίες πριν το επίσημο ξέσπασμά της, όχι ως μία δυναμική αυθορμήτων εξεγέρσεων αλλά ως μια ιδεολογική και πολιτική στρατηγική εκφρασθείσα από ένα οργανωμένο πολιτικό υποκείμενο, την Φιλική Εταιρεία. Η Φιλική Εταιρεία, μία ακόμη μυστική οργάνωση, ανάμεσα στις τόσες άλλες, αποτέλεσμα του συντηρητισμού της Παλινόρθωσης και του τέλους της Φιλελεύθερης Ουτοπίας  είχε την γενεσιουργό της μήτρα στις ριζοσπαστικές αξίες του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, αλλά αντλούσε την έμπνευσή της και σ’ εκείνες του Ελληνικού Διαφωτισμού και της πολλαπλής εταιρότητας των υποκειμένων της. Έμποροι και καραβοκύρηδες, λόγιοι και Φαναριώτες όπως ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος, ταπεινοί κληρικοί όπως ο Αναστάσιος Γοργίας, αλλά και πεφωτισμένοι ρασοφόροι, όπως οι Άνθιμος Γαζής, Γρηγόριος Δικαίος, ο γνωστός ‘Παπαφλέσσας’, Ευγένιος ο Βούλγαρης και ο Ιγνάτιος της Ουγγροβλαχίας, αλλά και λόγιοι του Αποδήμου Ελληνισμού, επώνυμοι και ανώνυμοι, όπως ο Αδαμάντιος Κοραής και ο συγγραφεύς της «Ελληνικής Νομαρχίας», ριζοσπάστες επαναστάτες, όπως ο Ρήγας Βελεστινλής, καπεταναίοι και στρατιωτικοί, όπως ο Κολοκοτρώνης και ευγενείς πρίγκηπες όπως ο Υψηλάντης και άλλοι πολλοί, κοινωνούντες των ιδεών του Ελληνικού Διαφωτισμού υφαίνουν με υπομονή και σχέδιο την εξέγερση εναντίον της Οθωμανικής Τυραννίας. Αναζητούν μια ελευθερία οργανωμένη στο θεσμικό πλαίσιο ενός ανεξάρτητου κράτους, μεταστρέφοντας τις συνειδήσεις τους και αναδημιουργώντας τους ορίζοντες που επιδιώκουν ρήξη με το παραδοσιακό σύστημα παραστάσεων και επανατοποθετούν τις προοπτικές της επανάστασης όχι στη Δεσποτική Ανατολή αλλά στην  Ευρωπαϊκή Δύση. Όλα αυτά ανατρέπουν την γεωπολιτική σταθερότητα που επιβάλλουν οι νικητές του Ναπολέοντα, η οποίοι με πρωτοεξάρχοντα τον Αυστριακό πρωτο-πρίγκηπα Κλέμενς φον Μέττερνιχ, αντιδρούν στην εθνο-γενετική επανάσταση ενός λαού που υψώνοντας την σημαία «Ελευθερία ή Θάνατος» από ραγιάς «κατορθώνει» μια καινούργια ταυτότητα. Γίνεται Έλληνας!

Όταν οι Έλληνες αποτίναξαν με αίμα και θυσίες τον Οθωμανικό ζυγό και απελευθέρωσαν μέρος της Πατρίδας από τον ξένο δυνάστη, στις επετειακές ενθυμίσεις του δοξασμένου κατορθώματός τους, αποπέμποντας ευχαριστίες στον Τριαδικό Θεό και την Παναγία Θεοτόκο, τον Ευαγγελισμό της οποίας συνέδεσαν υπαρξιακά με την δική τους Ελευθερία και αποτίναξη από την δουλεία. Εορτάζουμε σήμερα Εκκλησία και Έθνος, δύο ιστορικά Γεγονότα, αυτό της Επανάστασης του 21 και εκείνο της αναγγελίας υπό του Αρχαγγέλου Γαβριήλ για την Ενανθρώπηση του Χριστού για την Ελευθερία του Ανθρωπίνου Γένους από την αμαρτία και την απομάκρυνση από τον Θεό και «Για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία».

Αυτόν τον διπλό Ευαγγελισμό της δημιουργίας του Ελληνικού Έθνους και του ερχομού του Σωτήρος Χριστού για να ελευθερώσει τον ξεπεσμένο άνθρωπο από την πτώση και τη  παρακμή, εορτάζουμε και τιμούμε σήμερα ως Έλληνες και Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Στους εορτασμούς αυτούς προσθέτουμε με υπερηφάνεια  και μια άλλη επέτειο, αυτήν της εξέγερσης, την  1 Απριλίου 1955, ενός άλλου τμήματος του Ελληνισμού, του Κυπριακού λαού, που στα μέσα του 20ου αιώνα διεκδίκησε  την δική του συντεταγμένη πολιτεία και τελικά το κατόρθωσε με τους δίκαιους και ένδοξους αγώνες του.

Σας καλούμε λοιπόν όλους σας, Αγαπητοί Ομογενείς στις εορταστικές εκδηλώσεις που θα γίνουν για να τιμηθούν οι ήρωες των αγώνων του Έθνους για την Ελευθερία και την Πατρίδα. Την Κυριακή 20 Μαρτίου 2016, και στις 3:30 μμ, στο Ashmole Academy, Cecil Road, Southgate Β. Λονδίνου θα λάβει χώρα ο Παμπαροικιακός εορτασμός των Εθνικών Επετείων της 25ης Μαρτίου 1821 και της 1ης Απριλίου 1955. Ο Πανηγυρικός της ημέρας θα εκφωνηθεί από τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκο Χριστοδουλίδη. Την Κυριακή 27 Μαρτίου 2016, στον Ιερό Καθεδρικό Ναό της του Θεού Σοφίας Bayswater Κεντρικού Λονδίνου, θα τελεστεί Ευχαριστήρια Δοξολογία για την επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821. Ο Εξοχώτατος Πρέσβυς της Ελλάδος κ. Κωνσταντίνος Μπίκας θα εκφωνήσει τον Πανηγυρικό της Περιώνυμης ημέρας της Εθνικής επετείου. Τέλος, στα Σχολεία και τις Εκκλησίες μας εορταστικές εκδηλώσεις και ομιλίες, στοχασμοί και ιστορικά περιδιαβάσματα, θα πρέπει να θυμίσουν και να γνωρίσουν στα παιδιά μας και τους δασκάλους τους το νόημα των αγώνων για την Ελευθερία και την Αξιοπρέπεια του ανθρώπου και τα προαπαιτούμενα για την κατάκτησή τους. Αυτά είναι η αδελφοσύνη, τα κοινά οράματα και η ομόνοια η επίζηλη και συνάμα την τόσο αγνοημένη και περιφρονημένη στο ιστορικό διάβα των Ελλήνων. Ιδιαίτερα σήμερα οι δυσκολίες των καιρών στην πατρίδα μας απαιτούν την κάθε συνέργεια στο μόνιασμα της κοινωνίας και των υποκειμένων της για το ξεπέρασμα των δυσκολιών και του άχθους της ζωής. Είναι αυτή η ομόνοια και αυτή η αγάπη που με αγωνία αναζητά και που παραινετικά προτρέπει ο Εθνικός μας ποιητής, ο Διόνυσιος Σολωμός όταν γράφει στον «’Υμνο προς την Ελευθερία»: «Σαν μισούνται μεταξύ τους, δεν τους πρέπει λευτεριά».

Ευχόμενος όπως με υγεία και ανάταση ψυχής και σώματος εορτάσουμε τις μέρες του Εθνικού ξεσηκωμού και της εορτής του Ευαγγελισμού της Παναγίας και της κατανυκτικής περιόδου της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, διατελώ μετά θερμών ευχών και αγάπης και τιμής.

Χρόνια πολλά!

Λονδίνο, 25 Μαρτίου 2016

Ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Γρηγόριος

Σημείωση: Να αναγνωστεί από Άμβωνος αντί Κηρύγματος την Κυριακή 20 ή 27 Μαρτίου 2016   

Τηλεόραση και τα δύο φύλα

H επενέργεια της τηλεοπτικής εικόνας στη διαμόρφωση του ρόλου των δύο φύλων

Ως γνωστόν, η τηλεόραση επηρεάζει τις απόψεις των παιδιών για την κοινωνική πραγματικότητα. Μια επίδραση που μπορεί να ενθαρρύνει τις στερεότυπες γνώμες σχετικά με κοινωνικά θέματα, είναι κι αυτή των ρόλων των δύο φύλων. Η ανάλυση των προγραμμάτων της τηλεόρασης στις ΗΠΑ έδειξε, ότι η τηλεόραση δείχνει πολύ στερεότυπες απόψεις του αρσενικού και ειδικά του θηλυκού ρόλου. Οι μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά που στις Ηνωμένες Πολιτείες παρακολουθούν περισσότερες ώρες τηλεόραση έχουν πιο στερεότυπες απόψεις για τους ρόλους των φύλων, απ’ ότι τα παιδιά που βλέπουν λιγότερο τηλεόραση. Οι αντρικοί χαρακτήρες είναι περισσότεροι από τους γυναικείους σε αναλογία 3 προς 1 και με λίγες μόνο εξαιρέσεις, οι γυναίκες παρουσιάζονται ως αδύναμοι, παθητικοί δορυφόροι των δυναμικών και πετυχημένων ανδρών[1].

Στις ταινίες η γυναίκα προβάλλεται ως «σκεύος ηδονής», ως ένα αντικείμενο προορισμένο να ικανοποιεί τις σεξουαλικές ορμές του άνδρα[2] με αποτέλεσμα οι άντρες να αποκομίζουν μια διαστρεβλωμένη και εξευτελιστική εικόνα για τη γυναίκα από τη στιγμή που αυτή εμφανίζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Στα παιδιά, στα οποία η σεξουαλικότητα δεν έχει ακόμα εκδηλωθεί, διαστρεβλώνεται βίαια η σεξουαλική τους ανάπτυξη. Όταν η γενετήσια πράξη και το γυμνό γυναικείο σώμα εξυπηρετούν τη θεαματικότητα για το κέρδος, τότε παρατηρείται έλλειψη σεβασμού και εξευτελισμός της γυναικείας προσωπικότητας αλλά και της ιδιότητάς της ως ηθοποιού. Όταν η αισθητική και καλλιτεχνική αξία αλλοιώνεται, τότε το έργο παύει να υφίσταται σαν έργο τέχνης και λειτουργεί σαν εμπορεύσιμο προϊόν[3]. Οι σκηνές αυτές μπορεί να απευθύνονται ακατάσχετα στη σεξουαλική στέρηση του τηλεθεατή, ωστόσο, το μόνο τελικά που ικανοποιείται μέσα από αυτές δεν είναι άλλο από το ίδιο το ανικανοποίητο. Ο τηλεθεατής δεν μπορεί παρά να προσβλέπει στην πρόσκαιρη ικανοποίηση μιας ανάγκης του να παρηγορείται από υποκατάστατα, που έχουν την ιδιότητα να τον ικανοποιούν σε μικρές δόσεις, αφήνοντάς τον διαρκώς ανικανοποίητο[4].

Η προβολή των ακατάλληλων αυτών εικόνων με τα σύγχρονα τεχνικά μέσα αποτελεί ισχυρό διεγερτικό για τους ανήλικους, πράγμα που αυξάνει και η απομόνωσή τους, το σκοτάδι, ο δυνατός φωτισμός της οθόνης[5]. Έτσι, η εικόνα φαίνεται ως η πλέον ζωντανή έκφραση της πραγματικότητας. Ο ρεαλισμός της διευκολύνει το θεατή ν’ αναγνωρίσει αυτό που συμβαίνει στον ίδιο και στην ταινία και τον βοηθά να μεταφέρει αυτά που είδε και έμαθε από εκεί στην πραγματική ζωή[6].

Οι υπεύθυνοι παραγωγής τηλεοπτικών έργων καταφεύγουν με μεγάλη ευκολία σε εικόνες γενετήσιας πράξης και ευτελούς εντυπωσιασμού. Η συχνή επανάληψη των μέσων αυτών παρακινεί πολλούς θεατές να ξαναζήσουν ό, τι προηγουμένως είδαν, αγνοώντας πώς αυτό επενεργεί στο δικό τους υποσυνείδητο και πολύ περισσότερο σε αυτό των παιδιών τους[7]. Κι αυτό γιατί η ένταση της διέγερσης των γενετήσιων ενστίκτων που επιφέρει η παρακολούθηση πορνογραφικών ταινιών ποικίλλει ανάλογα με το επίπεδο νοημοσύνης των θεατών. Οι εικόνες αυτές επηρεάζουν καθοριστικά τις σχέσεις των δύο φύλων[8], αφού είναι διαποτισμένες με υπερβολική πολυτέλεια, ευκολία ζωής, αλλά και με ηθική νοσηρότητα, ακόμα και με σαδομαζοχισμό[9].

Τα παιδιά έχουν την τάση να εξιδανικεύουν τα χαρίσματα των ηρώων. Τα αγόρια μάλιστα δίνουν έμφαση στην περιπέτεια και στη δράση, ενώ τα κορίτσια αρέσκονται από την εμφάνιση, την ευγένεια και την καλοσύνη, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι ρόλοι τους έχουν ήδη σε μεγάλο βαθμό διαμορφωθεί μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον. Επακόλουθο αυτής της εξιδανίκευσης είναι η μίμηση ακόμη και της ενδυμασίας, της κόμμωσης ή των εκφράσεων του ήρωα και η αναπαραγωγή σκηνών που έχουν προηγουμένως δει στα παιχνίδια με τους ομηλίκους τους. Έτσι, αφού αρχικά τα παιδιά ταυτιστούν με τα πρότυπα των γονέων, στη συνέχεια – μέσα από την ταύτιση με ήρωες – αναπροσαρμόζουν τον ιδανικό τους χαρακτήρα[10].

Μολονότι τα τελευταία χρόνια έχουν σημειωθεί σημαντικές αλλαγές για το ρόλο των φύλων, εντούτοις η εικόνα που προβάλλεται για το ρόλο του άνδρα και της γυναίκας είναι η παραδοσιακή[11]. Στις παιδικές εκπομπές κατά βάση αναπαράγονται παλιά στερεότυπα συμπεριφοράς. Στις ελληνικές σειρές ως κεντρικοί ήρωες παρουσιάζονται άνδρες δυναμικοί, έξυπνοι, δραστήριοι, πετυχημένοι και γυναίκες που κύριο μέλημα έχουν την αναζήτηση συζύγου, τη μητρότητα, τη μέριμνα του σπιτιού, χωρίς να λείπει και ο τονισμός της συναισθηματικότητας των τελευταίων, σε συνδυασμό με τη γλυκύτητα και την ομορφιά τους[12]. Η ομορφιά μάλιστα, σε συνδυασμό με τη γοητεία και τα πλούτη[13], προτάσσονται ως ποθητό όνειρο όλων των κοριτσιών και θεωρούνται ένα σπουδαίο εφόδιο κοινωνικής επιτυχίας. Η συμμετοχή τους στην κοινωνική ζωή εμφανίζεται υποβαθμισμένη. Παρουσιάζονται να δρουν κάτω από τη σκιά του άνδρα και για να πετύχουν τους στόχους τους προσφεύγουν συχνά στη γοητεία τους και λιγότερο στις ικανότητες, στην αξιοσύνη ή στα τυπικά τους προσόντα[14]. Σε σχέση με τους άνδρες εμφανίζονται λιγότερο ικανές να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους, λιγότερο δημιουργικές αλλά και λιγότερο δραστήριες. Κατά βάση παρουσιάζεται ο τύπος της μεμψίμοιρης πεθεράς, της εξαρτημένης ή υποταγμένης συζύγου, της ανίκανης οδηγού, της ανόητης νεαρής ξανθιάς[15]. Σε αντίθεση με τους άντρες που πετυχαίνουν υψηλές επαγγελματικές επιδόσεις, εμφανίζονται λιγότερο στον εργασιακό και επαγγελματικό τους χώρο και περισσότερο στον οικιακό, όπου εκτελούν τις παραδοσιακές και καθορισμένες για το φύλο τους εργασίες. Μπορεί οι ασχολίες που αναπαρίστανται να διαφέρουν αισθητά μεταξύ τους, ωστόσο όσον αφορά στα εργασιακά στερεότυπα και στην εξουσία δεν υπάρχει διαφορά στη δομική σχέση μεταξύ των δύο φύλων[16]. H σκεπτόμενη, δυναμική γυναίκα, που παίζει σημαντικό ρόλο στην κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική ζωή, στο χώρο δηλαδή της επιστήμης, της τέχνης και του επαγγέλματος προβάλλεται περιορισμένα. Ακόμη και όταν αυτή παρουσιάζεται στον εργασιακό και επαγγελματικό της χώρο, συνήθως εμφανίζεται στο ρόλο της διεκπεραιώτριας, εκτελώντας εργασίες που της υποδεικνύουν οι άνδρες[17]. Μολονότι τα τελευταία χρόνια σε αρκετές ελληνικές σειρές εμφανίζονται ως εργαζόμενες και μάλιστα επιστήμονες, εντούτοις και πάλι τονίζεται ως κύριο ενδιαφέρον τους στη ζωή ο έρωτας και η κατάκτηση του άνδρα, από την αγάπη του οποίου εμφανίζονται συνήθως εξαρτημένες γι’ αυτό και συναισθηματικά ευάλωτες[18]. Έτσι, μέσα από τα πολλά αυτά πρόσωπά τους δημιουργούνται και τα αντίστοιχα πρότυπα[19].

Συμπερασματικά λοιπόν θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν έχει ακόμη επιτευχθεί και γι’ αυτό συχνά ευθύνεται η εικόνα της τηλεόρασης[20], αφού άμεσα ή έμμεσα μεταφέρει στα παιδιά, που δεν έχουν ακόμη διαμορφώσει στάση και γνώμη, στερεότυπες αντιλήψεις. Βλέποντας οι μικροί δέκτες τις ανισότητες ή τις διακρίσεις ανάμεσα στα φύλα διαιωνίζουν τα προβαλλόμενα πρότυπα. Κι αυτό γιατί επικεντρώνονται σε ό, τι αφορά το δικό τους φύλο και στην αναγνώριση του φύλου τους με βάση τηλεοπτικούς ομόφυλους χαρακτήρες[21]. Έτσι, η τηλεόραση, με τη δύναμη της εικόνας της, κατευθύνει, καθορίζει και διαμορφώνει αντιλήψεις και χαρακτήρες.

Βασιλική Β. Παππά

Msc, MA Θεολόγος - Υπεύθυνη του ΚΕΣΥΠ Ηγουμενίτσας

---

[1]Βλ. N. Signorelli, “Television and conceptions about sex roles: Μaintaining conventionality and the status quo”, Sex Roles, 21 (5) s.s 341-342.

[2] Βλ. Χριστιανική ένωση επιστημόνων, «Η λογοκρισία στις άσεμνες κινηματογραφικές ταινίες και στα χυδαία έντυπα και εικόνες», περ. Ακτίνες (1985), τεύχ. 458, σ. 53.

[3] Βλ. Π.Δάφνου, «Κινηματογράφος και ΜΜΕ», Πρακτικά Β΄ Πανελλήνιου Συνεδρίου για τα ΜΜΕ (16-20 Ιουνίου 1993), Αθήνα (εκδ. της Διασωματειακής Επιτροπής για την τηλεόραση και το Ραδιόφωνο) 1994, σ. 381.

[4] Βλ. Κ. Ναυρίδη, «Επικοινωνία με τηλεόραση», στον τόμο Δικαιοσύνη και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. 1^ο Νομικό Συνέδριο (2 και 3 Δεκεμβρίου 1994), Αθήνα (εκδ. Αφοί Σάκκουλα) 1995, σσ. 146-147.

[5] Βλ. Β.Π. Νικολοπούλου (επιμ.), Τηλεόρασις: εχθρός ή φίλος;, εκδ. Δευτέρα, εκδ. Χριστιανικής Εστίας Πατρών, Πάτραι 1989, σσ. 85-86.

[6] Βλ. Β.Π. Νικολοπούλου, ό.π., 85-86.

[7]Βλ. K. Popper, «Ένας νόμος για την τηλεόραση» στο K. Popper, J. Condry, Τηλεόραση: Κίνδυνος για τη δημοκρατία, Αθήναι (εκδ. Λιβάνη) 1995, σσ. 29, 30, 37-38. Βλ. επίσης Μ. Ζαφρανά, «Εγκέφαλος και Τηλεόραση», στον τόμο Τ. Δουλκέρη (επιμ.), Τα ΜΜΕ στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Πρακτικά Α΄ Επιστημονικής Συνάντησης του Τμήματος Δημοσιογραφίας του ΑΠΘ, χ.χ., σσ. 142-148.

[8] Βλ. Σ. Μεσημέρη, «Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και η επίδρασή τους στην ψυχολογία του παιδιού», στον τόμο Το παιδικό θέαμα, Α’ Πανελλήνιο Συνέδριο 1988, με συνεργασία του δήμου Καρδίτσας και της ετήσιας έκδοσης έρευνας και μελέτης «Επιθεώρηση παιδικής λογοτεχνίας» υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, Αθήνα (εκδ. Καστανιώτη) 1989, σ. 43. Βλ. επίσης Κ. Ανδριανού, «Ακόμα Πέντε Λεπτά Τηλεόραση», περ. Παιδί και Νέοι γονείς (1994), τεύχ. 113, σ. 76.

[9] Βλ. Ι. Φραντζεσκάκη, «Παράγοντες εγκληματικότητας ανηλίκων και μέτρα πρόληψης και καταπολέμησής της», περ. Θεοδρόμος (1984), τεύχ. 2, σ. 352.

[10] Βλ. Κ. Βρύζα, Μέσα Επικοινωνίας και Παιδική Ηλικία, Θεσσαονίκη (εκδ. Βάνια) 1997, σσ. 27 και 28-29. Βλ. επίσης Μ. Κασσωτάκη, Τηλεόραση και αγωγή. Συμβολή στη μελέτη των επιπτώσεων της τηλεοράσεως στην ψυχική υγεία και αγωγή των νέων. Έκδοση Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων των μαθητών, εκδ. Π.Σ.Π.Α., Αθήνα 1978, σ. 20.

[11] Βλ. Σ. Δρακοπούλου, «Τηλεόραση και οι ρόλοι των φύλων», στον τόμο Κ. Ναυρίδη, κ.ά. (επιμ.), Τηλεόραση και επικοινωνία, Θεσσαλονίκη (εκδ. Παρατηρητής) 1988, σ. 83.

[12] Βλ. O’ Kelly, “Sexism in children’s television”, στο Jornalism Quarterly, (1974), τόμ. 5, αρ. 4, σσ. 722-724. Βλ. επίσης Τ. Δουλκέρη, Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας και ισότητα των δύο φύλων: μια πρώτη θεωρητική προσέγγιση και εμπειρική έρευνα, (Πάντειος σχολή), εκδ. Παπαζήση, Αθήνα 1990, σσ. 43-44, 61.

[13] Βλ. Ν. Δήμου, Ελληνική κοινωνία. Κοινωνία και τηλεόραση στην Ελλάδα, περ. Νέα Κοινωνιολογία (1988), τεύχ. 2, σ. 15. Βλ. επίσης Γ. Μπαρτζή, «Για το αποπροσανατολιστικό παιδικό βιβλίο», στην Επιθεώρηση Παιδικής Λογοτεχνίας (1988), τεύχ. 3, σ. 296.

[14] Βλ. Τ. Δουλκέρη, Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας και ισότητα των δύο φίλων, ό.π., σσ. 44 και 52.

[15] Βλ. Σ. Δρακοπούλου, «Τηλεόραση και οι ρόλοι των φύλων», ό.π., σσ. 84 και 87.

[16] Βλ. J. Fiske & J. Hartley, Η Γλώσσα της τηλεόρασης, μετάφρ. Ρ. Αστρινάκη, Αθήνα (εκδ. Επικοινωνία και Κουλτούρα) 1992, σς. 27-28. Βλ. επίσης Β. Βουϊδάσκη, Η τηλεοπτική βία και επιθετικότητα και οι επιδράσεις τους στα παιδιά και στους νέους, εκδ. Γρηγόρη, Αθήνα 1992, σ. 175. Α. Ηλιοπούλου, «Το γυναικείο ζήτημα και η αντιμετώπισή του από τα μαζικά μέσα ενημέρωσης», Υλικά & Πρακτικά του Α΄ Πανελληνίου Συνεδρίου Ραδιο – Τηλεόρασης, διοργ.: Π.Ο.Θ.Α., Αθήνα (εκδ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος – Ακροάματος) 1983, σ. 83.

[17] Βλ. Γ. Ζώτου, «Η εικόνα της γυναίκας μέσα από τη διαφήμιση. Κριτική εξέταση ερευνών που γίνονται στις ΗΠΑ με βάση τα περιοδικά μαζικής κυκλοφορίας». Κοινωνιολογία, Επιστημονική σκέψη (1986), τεύχ. 23, σ. 81.

[18] Βλ. Τ. Δουλκέρη, Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας και ισότητα των δύο φίλων, ό.π., σσ. 151.

[19] Βλ. Ε. Βινιεράτου Ν. Περπατάρη, «Η γυναίκα της μικρής οθόνης», περ. Διπλό Τηλέραμα (1989), τεύχ. 634, σ. 18.

[20] Βλ. Ε. Βινιεράτου Ν. Περπατάρη, ό.π., σ. 21.

[21] Βλ. Ε. Μάινου, Επίδραση της τηλεόρασης στα παιδιά, (διπλωματική εργασία, Φιλοσοφική Σχολή Α.Π.Θ. Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής), Θεσσαλονίκη 2003, σ. 48.

Στο Μετρό της Πόλης

Κατά την πρόσφατη επίσκεψη στη Βασιλεύουσα Πόλη είχαμε την ευκαιρία, εκτός των άλλων, να χρησιμοποιήσουμε και να εξερευνήσουμε και το Μετρό της.

Το Μετρό της Κωνσταντινούπολης πραγματοποιεί δρομολόγια για πολύ συγκεκριμένες αποστάσεις, ενώ πιο διαδεδομένα μέσα μεταφοράς είναι τα λεωφορεία και τα τραμ.

Το κόστος είναι περίπου 0,75€ ανά διαδρομή. Δυστυχώς οι υπάλληλοι δεν μιλούν αγγλικά και χρειάζεται να χρησιμοποιήσει κανείς τη νοηματική γλώσσα για να καταφέρει να συννενοηθεί.

Πάντως, το Μετρό -όσο το χρησιμοποιήσαμε- διαπιστώσαμε ότι είναι ευρωπαϊκών προδιαγραφών, με κυλιόμενες σκάλες, πολύ καθαρό, περιποιημένο, στολισμένο με ζωγραφιές και με γρήγορα βαγόνια.

St. Panteleimon FC Πρωταθλήτρια

Η Ποδοσφαιρική Ομάδα της καρδιάς μας, η Ομάδα την οποία δημιουργήσαμε εκ του μηδενός, η Ομάδα της Ελληνικής Κοινότητας ΒΔ Λονδίνου, με την επωνυμία «Άγ. Παντελεήμων», κατάφερε τον ιστορικό άθλο, να στεφθεί Πρωταθλήτρια από την πρώτη της σεζόν, αγωνιζόμενη στο Κυπριακό Πρωτάθλημα ΚΟΠΑ της Αγγλίας!

Ο προχθεσινός (Κυριακή 20 Μαρτίου 2016) νικηφόρος (2-0) αγώνας μας, εντός έδρας εναντίον της Αράχνης FC, παρότι δεν ήταν ο τελευταίος του Πρωταθλήματος, μας προσέφερε όμως αρκετούς βαθμούς για να μπορούμε να αναδειχθούμε Πρωταθλητές!

Ο Γενικός Γραμματέας του Πρωταθλήματος ΚΟΠΑ Μιχάλης Γιακουμή ήταν στο γήπεδο, παρακολούθησε τον αγώνα και αμέσως μετά το σφύριγμα της λήξης από τον διαιτητή, προσέφερε επισήμως στον Αρχηγό μας Νίκο Σαλαπάτα και σε όλους μας το Κύπελο του Πρωταθλήματος της Β΄ Κατηγορίας!

Ο Προπονητής Γιώργος Φραγκέσκου, όλοι οι Παίκτες μας, οι Χορηγοί, με επικεφαλής τον Σάββα Ανδρέου και τον Παναγιώτη Αργυρού, ο Πρόεδρος της Κοινότητας Δρ. Σεραφείμ Κυριακίδης, ο Ιερέας Πρωτοπρ. Αναστάσιος Δ. Σαλαπάτας και πλήθος Ομογενών, φίλων και υποστηρικτών της Ομάδας μας, ήταν παρόντες και γιόρτασαν όλοι μαζί, μέσα σε αυθόρμητους και εγκάρδιους πανηγυρισμούς την τεράστια αυτή επιτυχία!

Το βράδυ της ίδιας ημέρας, οι κύριοι Χορηγοί της Ομάδας μας, Σάββας Ανδρέου και Παναγιώτης Αργυρού, δεξιώθηκαν όλη την Ομάδα (Παίκτες και Παράγοντες) στο εστιατόριό τους «ΟΡΑΜΑ». Ήταν μια όμορφη, πολύ ευχάριστη και απολαυστική βραδιά, όπου όλοι εόρτασαν με την ψυχή τους τη μεγάλη αυτή και ιστορική επιτυχία!