Γλυκά του κουταλιού

Επειδή ο καιρός του Λονδίνου είναι «χάλια μαύρα», μας έχει κλείσει μέσα στο καβούκι μας και μας έχει μαυρίσει την ψυχή, σκέφτηκα να γλυκαθούμε λίγο.

Έτσι, θυμήθηκα τον καφέ της μάνας, με τον οποίο με υποδέχθηκε πρόσφατα στην Πατρίδα.

Επίσης δε, παραθέτω και μερικές λειχουδιές της, για να μην ξεχνούμε και τα όμορφα γλυκά του κουταλιού, όλα φτιαγμένα με τα χρυσά χεράκια της.

Βερίκοκο, νεραντζάκι και περγαμόντο, και βέβαια κυδώνι.

Δεν ξέρω εσείς. Εγώ πάντως παιδιόθεν ήμουν λειχούδης. Μου άρεσαν τα παντός είδους γλυκά. Στο πατρικό μας ποτέ δεν μας έλειπε το γλυκό. Δυστυχώς όμως, όπως λέει κι ο Πατρινός ποιητής Κώστας Θ. Παπανικολάου, «τώρα όλα στην πόλη τα ξεχάσαμε», ή να συμπληρώσω εγώ, τα βρίσκουμε όλα σε μικρές συσκευασίες στις πολυεθνικές υπεραγορές.