Ευλογημένα Κορίτσια

Έχω τη μέγιστη χαρά να παρουσιάζω σήμερα σε τούτο το ιστολόγιο ένα σύντομο βίντεο (16’) με θέμα: «Ευλογημένα Κορίτσια» («Lucky Girls»). Το βίντεο (το οποίο τραβήχτηκε από αμερικανούς εθελοντές τον Ιανουάριο του 2009) αναφέρεται στο Ελληνορθόδοξο Ορφανοτροφείο της Καλκούτα στην Ινδία. Την ευθύνη του Ορφανοτροφείου έχει σήμερα η ευλαβεστάτη μοναχή Νεκταρία, η οποία είναι συν-ιδρύτρια του σπουδαίου αυτού ιδρύματος, μαζί με τον τότε ιερομόναχο π. Ιγνάτιο, που είναι σήμερα Επίσκοπος Μαδαγασκάρης.

Παλαιότερα το καθημερινό Νηπιαγωγείο της Κοινότητάς μας στο ΒΔ Λονδίνου είχε συνδράμει οικονομικά, σε κάποιες περιπτώσεις, το εν λόγω Ορφανοτροφείο. Έτσι έχουμε χαρά που το βλέπουμε τώρα να έχει αναπτυχθεί τόσο πολύ και να έχει αυτή τη σημαντική προσφορά στο χώρο που βρίσκεται.

Εορτή Τριών Ιεραρχών

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΘΥΑΤΕΙΡΩΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΕΠΙ ΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ, ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011.

Αγαπητοί μας εν Κυρίω,

«Οι των ηθών διορθωταί, και των ψυχών οικονόμοι, οι σωτήρες οι κοινοί των απάντων, και πράξεων ημών και λόγων τύπους δείξοντες, οι παιδευταί του βίου, λαμπροί λαμπρώς ευφημείσθωσαν» (Ύμνος εορτής των Αγίων)

Εορτάζουμε εφέτος τους τρείς Φωστήρας της Οικουμένης, τους μεγάλους Διδασκάλους της Χριστιανοσύνης, Βασίλειον τον Μέγαν, Αρχιεπίσκοπον Καισαρείας Καππαδοκίας, Γρηγόριον τον Θεολόγον, και Ιωάννην τον Χρυσόστομον, Αρχιεπισκόπους Κωνσταντινουπόλεως οι οποίοι με την ζωή, την διδασκαλία και την Ιερωσύνη τους ελάμπρυναν την Εκκλησίαν και εκαλλιέργησαν τα Χριστιανικά και τα Ελληνικά Γράμματα κατά τρόπον μοναδικόν και απαράμιλλον. Δικαιολογημένα λοιπόν, η Ανατολική Εκκλησία τιμά τούτους τους Ιερούς άνδρες και κάθε χρόνο γιορτάζουμε μεγαλοπρεπώς και από Εκκλησίας την μακαρία μνήμη τους. Η ιερή Ακολουθία της Εορτής των Τριών Ιεραρχών είναι ένα θαυμάσιο κείμενο με εμπνευσμένους ύμνους, οι οποίοι εξυμνούν αυτούς, οι οποίοι εγεννήθησαν τον τέταρτο αιώνα, έζησαν και εμεσουράνησαν στο δεύτερο ήμισυ του ιδίου αιώνα εις την Ανατολήν, από την οποία και προήρχοντο. Οι μεν δύο πρώτοι, ο Βασίλειος και ο Γρηγόριος, κατήγοντο από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας, η οποία υπήρξε μητέρα και τροφός μεγάλων πολιτισμών και ανέδειξε μεγάλους Θεολόγους, Μάρτυρες, Ομολογητές, Ασκητές και Μοναχούς, οι οποίοι έβαλαν την σφραγίδα τους στην Ανατολή και την Δύση. Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος κατήγετο από την Αντιόχεια της Συρίας, ο οποίος εγαλουχήθηκε όπως και οι άλλοι δύο από την παράδοση της Έλληνικής Παιδείας, της Ρητορικής και του μοναχικού ιδεώδους το οποίον ήκμαζε στους χρόνους τους.

Μερικά από τα πολλά επιτεύγματα των Μεγάλων τούτων Πατέρων και Διδασκάλων, οι οποίοι έθρεψαν την Χριστιανοσύνην, ήταν το κόσμιον ήθος, ο τίμιος χαρακτήρας τους και η λιπαρά παιδεία τους. Με την σοφία και την δύναμη του λόγου τους κατάφεραν να συνδέσουν την αρχαία φιλοσοφική σκέψη με τα διδάγματα του Χριστιανισμού και με το παράδειγμά τους ενεθάρρυναν τους Χριστιανούς να μελετούν τον Έλληνα λόγον και να τον θέσουν εις την υπηρεσία της Εκκλησίας και της θεολογίας. Η βαθεία γνώση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και η θεολογική γνώση τους, τους κατέστησε μεγάλους ρήτορες, οι οποιοι υπεράσπισαν την χριστιανική πίστη και την επέβαλον στην συνείδηση των μορφωμένων ύστερα από την απελευθέρωση του Χριστιανισμού από τον Μέγα Κωνσταντίνον με το διάταγμα των Μεδιολάνων το έτος 313. Η βαθεία πίστη τους εις το σωτηριώδες έργον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, τους ενέπνευσε να θεολογήσουν φιλοσοφικά και να διατυπώσουν Ορθοδόξως την διδασκαλία του Ευαγγελίου και να προστατεύσουν την Εκκλησίαν από τις ποικιλώνυμες αιρέσεις, οι οποίες κυκλοφορούσαν την εποχή εκείνη και εδίχαζαν τους Χριστιανούς. Οι Μεγάλοι αυτοί Άνδρες ανεδείχθησαν γνήσιοι φορείς του αποστολικού κηρύγματος, γι’ αυτό και επιτυχώς υπομνημάτισαν την Παλαιά και Καινή Διαθήκη και εμόρφωσαν κατά Θεόν τους οπαδούς της νέας θρησκείας, όπως χαρακτηριστικά ο υμνογράφος τονίζει: «Ουράνια μυστήρια, ανθρώπινα μαθήματα, χαρισμάτων συνδρομή παντοδαπών, μετά κατορθωμάτων, νικώντων πάντα λόγον, τους τρεις Αγίους εθαυμάστωσεν».

Οι Τρείς Ιεράρχες ήταν άνθρωποι βαθείας πίστεως, και προσευχής και αγάπης προς τον Θεόν. Γι’ αυτό ασχολήθηκαν με την αναδιοργάνωση της Θείας Λατρείας, την οποίαν επροίκισαν με τα αθάνατα κείμενα, τα οποία αποτελούν τις Θείες Λειτουργίες της Εκκλησίας μας, που φέρνουν το όνομα του Αγίου Βασιλείου και του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Είναι δε καρπός βαθείας εμπιστοσύνης εις τον Ιησούν Χριστόν ως Ευεργέτην και Λυτρωτήν του Ανθρωπίνου Γένους. Χαρακτηριστικά ο Άγιος Βασίλειος γράφει: «Μνήσθητι, Κύριε, του περιεστώτος λαού και των δι’ ευλόγους αιτίας απολειφθέντων και ελέησον αυτούς και ημάς κατά το πλήθος του ελέους σου˙ τα ταμεία αυτών έμπλησον παντός αγαθού˙ τας συζυγίας αυτών εν ειρήνη και ομονοία διατήρησον˙ τα νήπια έκθρεψον˙ την νεότητα παιδαγώγησον˙ το γήρας περικράτησον˙ τους ολιγοψύχους παραμύθησε˙ τους εσκορπισμένους επισυνάγαγε˙ τους πεπλανημένους επανάγαγε και σύναψον τη αγία σου καθολική και αποστολική Εκκλησία» (Θεία Λειτουργία Μεγάλου Βασιλείου).

Τα μαθήματα που παίρνουμε από τους μεγάλους τούτους Διδασκάλους και Ποιμενάρχες της Εκκλησίας μας είναι πολλά και πάντοτε επίκαιρα. Αναφέρω μερικά για να φρεσκάρω την μνήμη μας και να γεφυρώσω τον χρόνον που μας χωρίζει με τους Τρείς Ιεράρχες, αλλά συγχρόνως να τονίσω και το πάντοτε επίκαιρο της διδασκαλίας τους για τον σύγχρονον κόσμο. Τέτοια μαθήματα είναι η πίστη, η προσευχή και η λατρεία του εν Τριάδι Θεού, η μελέτη της Αγίας γραφής, Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, η κατά Θεόν αγωγή των νέων, η ελεημοσύνη, και η έμπρακτη αγάπη προς τον πλησίον μας με την άσκηση της φιλανθρωπίας, των καλών έργων προς τους φτωχούς, τους αρρώστους, τους ηλικιωμένους, τους ξένους, τους εμπερίστατους, τους φυλακισμένους, τους ασθενείς, τις χήρες και τα ορφανά, τους απόκληρους της ζωής και τους απομονωμένους αδελφούς μας που ζουν στις μεγαλουπόλεις και τα διάφορα Ιδρύματα. Η ιεραποστολική τους δραστηριότητα, ιδιαίτερα του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου εις τους Γότθους, το κήρυγμα μετανοίας και συγγνώμης, αποτελούν μερικά από τα μεγάλα επιτεύγματά του ως Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως. Οι Πατέρες της Εκκλησίας εδίδασκαν ότι η γνώση της Κλασσικής Παιδείας είναι σπουδαίος παράγων πολιτισμού, παιδείας και πνευματικού εξοπλισμού του ανθρώπου, ο οποίος σήμερα περιορίζεται και κυριολεκτικά απορροφάται από την τεχνολογία, την τηλεόραση, το διαδίκτυον, και το τηλέφωνο και την μανία του εύκολου πλουτισμού και των καταναλωτικών αγαθών, τα οποία δεν τον βοηθούν να έχει μία ισορροπημένη, ευτυχισμένη και χρηστή διαβίωση. Οι Πατέρες αυτοί ετόνισαν το πρόσκαιρο της ζωής, την μνήμη του θανάτου για την ορθή διαπαιδαγώγηση του ανθρώπου, και την καλή σχέση του με τον Θεό και τον συνάνθρωπό του.

Έχοντες αυτά κατά νουν, αδελφοί και πατέρες, τιμούμε τους Τρείς Ιεράρχες, μελετούμε τα αθάνατα κείμενά τους, τα οποία διασώθηκαν μέχρι σήμερα και μεταφράστηκαν σε όλες τις γνωστές γλώσσες του κόσμου, για να μας διδάσκουν, να μας κατηχούν και να μας υπενθυμίζουν την θεία καταγωγή μας. Να μας εμπνέουν την αρετή, την θεοσέβεια, την ταπεινοφροσύνη, την εγκράτεια, την αφιλοχρηματία, την εμπιστοσύνη εις την πρόνοια του Θεού, την αυτοθυσία και την αυταπάρνηση η οποία διέκρινε τους Τρεις Ιεράρχες, οι οποίοι ανάλωσαν την ζωή τους για την Εκκλησία του Χριστού και την κατά Θεόν Παιδεία και προκοπή του ανθρώπου. Οι υμνογράφοι της Εκκλησίας επιγραμματικά χαρακτηρίζουν τους τρείς Ιεράρχες με τα πιο κάτω λόγια «Ουκ εισί λαλιαί φησίν, ουδέ λόγοι λεγόμενοι, ων ουχί ακούονται αι φωναί αυτών˙ εις πάσαν γην γαρ και θάλασσαν, ο φθόγγος εξέδραμε των ενθέων και σοφών, Διδασκάλων της κτίσεως˙ όθεν άριστα, τοις αυτών θείοις νόμοις συγκροτείται, και συνέχεται προς μίαν ορθοδοξίαν τα πέρατα». Ολόκληρη ο Ανθρωπότητα χρωστά πολλά σ’ αυτούς τους Ιερούς Άνδρες, των οποίων το πέρασμα από την Οικουμένη άφησε ανεξίτηλα σημάδια υπερόχου αρετής, σοφίας και πίστεως εις τον εν Τριάδι δεδοξασμένον Θεό και αγάπης προς τον άνθρωπο.

Εμείς που ζούμε χίλια εξακόσια χρόνια ύστερα από τους μεγάλους τούτους Πατέρες της Εκκλησίας, καλούμαστε να μιμούμαστε το παράδειγμά τους, να μελετούμε την σοφία και τον βίο τους και να ζητούμε τις πρεσβείες τους για να τύχουμε, όπως και εκείνοι, της χαράς της δόξας του εν Τριάδι Θεού, τον Οποίον υπηρέτησαν με τόσην αυταπάρνηση και αυτοθυσίαν οι Τρείς Ιεράρχες, Βασίλειος ο Μέγας, Γρηγόριος ο Θεολόγος και Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Με τις πρεσβείες αυτών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός, ελέησε, φώτισε και παιδαγώγησε τον περιούσιο Λαό σου ως μόνος αγαθός και φιλάνθρωπος και ελεήμων Θεός. Αμήν.

Λονδίνο, 30 Ιανουρίου 2011

Ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων
και Μεγάλης Βρετανίας Γρηγόριος

Παροιμίες για τον Ιανουάριο

Σκέφτηκα πως αντί για μία παροιμία του μήνα αξίζει αυτή τη φορά να αναφέρουμε αρκετές παροιμίες που να αναφέρονται στον τρέχοντα μήνα Ιανουάριο. Είναι όλες πολύ ενδιαφέρουσες και οπωσδήποτε σοφές.

- Σ’ όσους μήνες έχουν «ρο», μπάνιο με ζεστό νερό.

- Χιόνισ’ έβρεξ’ ο Γενάρης, όλ’ οι μύλοι μας θ’ αλέθουν.

- Γενάρη μήνα κλάδευε, φεγγάρι μην ξετάζει.

- Χιόνι πέφτει το Γενάρη, χαρές θα ‘ν’ τον αλωνάρη.

- Κόψε ξύλο το Γενάρι και μη καρτερείς φεγγάρι.

- Γενάρι πίνουν το κρασί, το Θεριστή το ξύδι.

- Του Γενάρη το φεγγάρι παρά λίγο μέρας μοιάζει.

- Του Γενάρη το φεγγάρι είναι σαν του Αλωνάρη.

- Του Γενάρη το φεγγάρι την ημέρα σιγοντάρει.

- Του Γενάρη το φεγγάρι ήλιος της ημέρας μοιάζει.

- Ο λαγός και το περδίκι κι ο καλός ο νοικοκύρης το Γενάρη χαίρονται.

- Εγέλασεν ο Γενάρης.

- Έκαμε κι ο Γενάρης ήλιο.

- Ο Γενάρης δε γεννά μήτε αυγά μήτε πουλιά, μόνο κρύο και νερά.

- Όποιος σπέρνει το Γενάρη, παίρνει την ανεμοζάλη.

- Γενάρης χωρίς χιόνι, κακό μαντάτο.

- Τ’ Αλωναριού τα μεσημέρια, και του Γεναριού οι νύχτες.

- Γενάρη μήνα κλάδευε, φεγγάρι μην κοιτάζεις.

Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος

Η Εθνική Βιβλιοθήκη στην Αθήνα για εμένα προσωπικά δεν είναι απλά ένα ωραίο κτήριο, ούτε ένα αξιοθέατο του ιστορικού κέντρου της διαμαντόπετρας.

Ο χώρος αυτός συνδέεται ιδιαίτερα με τη φοιτητική μου εποχή, όταν οι μελέτες, όχι μόνο για τις σπουδές, αλλά και για διάφορες προσωπικές έρευνες, ήταν στο καθημερινό μου πρόγραμμα.

Τώρα την επισκέπτομαι, και συμβουλεύομαι τους καταλόγους της για διάφορα θέματα, όποτε μπορώ.

Οι πρώτες «Σκέψεις περί σχηματισμού Εθνικής Ελληνικής Βιβλιοθήκης» δημοσιεύθηκαν από τον φιλέλληνα Ιω. Μάγερ σε άρθρο του στα «Ελληνικά Χρονικά» του Μεσολογγίου, τον Αύγουστο του 1824. Η ιδέα υλοποιήθηκε το 1829 από τον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια.

Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος ιδρύθηκε τυπικά με το διάταγμα που εκδόθηκε στις 15 Μαΐου 1832, με την επωνυμία «Δημόσια Βιβλιοθήκη» και με Διευθυντή τον Γεώργιο Γεννάδιο, ο οποίος έφερε τον τίτλο του «Επιστάτου».

Το κεντρικό κτήριο της Βιβλιοθήκης είναι αυτό το γνωστό σε όλους μας νεοκλασικό κτήριο της Οδού Πανεπιστημίου.

Η ανέγερση του κτηρίου άρχισε το 1888 και ολοκληρώθηκε το 1903. Τα σχέδια έγιναν από τον Θεόφιλο Χάνσεν, ενώ η επίβλεψη της ανέγερσης από τον Ερνέστο Τσίλλερ.

Τα έξοδα για την ανέγερση του εν λόγω κτηρίου ανέλαβαν οι αδελφοί Παναγής, Μαρίνος και Ανδρέας Βαλλιάνος.

Σήμερα η Εθνική Βιβλιοθήκη εξακολουθεί να στεγάζεται στο Βαλλιάνειο κτήριο (Πανεπιστημίου 32), καθώς και σε δύο άλλα κτήρια, στην Αγία Παρασκευή και στη Νέα Χαλκηδόνα.

Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος κατέχει -μεταξύ άλλων και- μια από τις μεγαλύτερες συλλογές Ελληνικών Χειρογράφων Κωδίκων διεθνώς. Συγκεκριμένα διαθέτει μια συλλογή από 4.500 περίπου χειρόγραφους κώδικες, περγαμηνούς, χαρτώους, που χρονολογούνται από τον Θ΄ έως τον ΙΘ΄ αι.

Τα πορτοκάλια μας

Εποχή της συγκομιδής στον Αργολικό κάμπο, ο οποίος είναι γεμάτος από πλούσιους πορτοκαλαιώνες.

Οι πριγκίπισσες πορτοκαλιές πλημμυρίζουν από ολόχρυσους καρπούς.

Η παραγωγή είναι μεγάλη φέτος. Η γεύση άριστη, όπως πάντα.

Οι κάτοικοι και οι επισκέπτες απολαμβάνουν τον εύγευστο καρπό.

Παζάρι Βιβλίου

Αυτές τις ημέρες (21 Ιανουαρίου - 9 Φεβρουαρίο 2011) πραγματοποιείται στο κέντρο της Αθήνας, και συγκεκριμένα στην Πλατεία Κλαυθμώνος, το ετήσιο Παζάρι Βιβλίου. Ώρες λειτουργίας καθημερινά είναι: 10.00 π.μ. - 9.45 μ.μ.

Είναι μια ενδιαφέρουσα γιορτή βιβλίου, όπου κανείς μπορεί να βρει μια μεγάλη ποικιλία, παλιών και νέων βιβλίων, καινούργιων ή και «μεταχειρισμένων», που όλα όμως πωλούνται σε πολύ χαμηλές τιμές. Είναι ό,τι καλύτερο για καιρούς χαλεπούς, όπως οι σύγχρονοι.

Έτσι ο χώρος και η ευκαιρία αυτή προσφέρεται για την αγορά πολλών και διαφόρων βιβλίων, είτε για προσωπικό διάβασμα ή μελέτη, είτε ακόμα και για δώρα.

Στο Παζάρι μπορεί κανείς να βρει και να προμηθευτεί ακόμα και σπάνιες εκδόσεις, Ελλήνων και ξένων συγγραφέων και εκδοτών.

Προσωπικά είχα τη δυνατότητα να βρεθώ στη διαμαντόπετρα την πρώτη ημέρα του Παζαριού και βέβαια δεν έχασα την ευκαιρία να το επισκεφθώ.

Θα πρέπει να ομολογήσω ότι, όπως δείχνουν και οι φωτογραφίες που τράβηξα, είχε πάρα πολύ κόσμο, που περπατούσε με βήμα σημειωτόν μέσα στην Έκθεση.

Θα ήθελα να επισημάνω και μια αδυναμία, ότι το Παζάρι είχε ταμεία μόνο στη μία πλευρά (έξοδο) και η ουρά προς αυτά, τουλάχιστον την πρώτη ημέρα ήταν πάνω από 200 μέτρα. Όταν το κατάλαβα, και άκουσα και μια κυρία να λέει πως βρίσκεται στην ουρά πάνω από μία ώρα, άφησα σ’ ένα πάγκο τα βιβλία που είχα διαλέξει και αναχώρησα με άδεια τα χέρια, πολύ δυσαρεστημένος που δεν είχα χρόνο να μείνω για να πληρώσω τα βιβλία αυτά.

Δ. Χριστόπουλος: Ο ζωγράφος του Ναυπλίου

Έχει και η πόλη του Ναυπλίου τον ζωγράφο της, τον δικό της ζωγράφο. Είναι ο Δημήτριος Χριστόπουλος, γέννημα θρέμμα της πρώτης πρωτεύουσας της Ελλάδας μας.

Ο ζωγράφος μας γεννήθηκε στο ονομαστό Ανάπλι το 1936 και έζησε όλη του τη ζωή στην όμορφη αυτή πόλη.

Ως ζωγράφος και γλύπτης είναι ερασιτέχνης, για τούτο στην επαγγελματική του ζωή εργάστηκε ως επιχειρηματίας επί σειρά ετών στη γενέτειρά του.

Τα δύο αυτά είδη της καλλιτεχνίας υπηρετεί πιστά από την εφηβική του ηλικία. Πάντα τα αντιμετώπιζε ως χόμπυ.

Μετά την συνταξιοδότησή του ασχολήθηκε περισσότερο με την τέχνη και κυριολεκτικά της αφοσιώθηκε.

Έχει ποιήσει πολλούς ζωγραφικούς πίνακες και διάφορα γλυπτά.

Τα θέματά του αντλεί από που αλλού, από το ίδιο το Ναύπλιο. Το αγαπημένο του θέμα είναι το κάστρο του λιμανιού, το ονομαζόμενο Μπούρτζι.

Άλλα θέματά του είναι τοπογραφικά της πόλεως αλλά και μυθολογικά στοιχεία.

Ως άνθρωπος είναι γνωστός για την ηρεμία και την ταπείνωσή του. Δεν υπερηφανεύεται για τίποτα και δεν του αρέσει να διαφημίζεται.

Πολλά έργα του βρίσκονται σήμερα σε διάφορες ιδιωτικές και άλλες συλλογές στο Ναύπλιο και αλλού, ακόμα και στο εξωτερικό.

Ο Άρχοντας της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Κώστας Καρακάσης, που ζει επίσης στο Ναύπλιο, μιλάει πάντα με τα καλύτερα λόγια για τον Χριστόπουλο, αναγνωρίζοντας σ’ αυτόν ένα πηγαίο και πλούσιο καλλιτεχνικό ταλέντο.

Γλυκά και ξινά

Όπως έλεγε κι ο Σεφέρης όταν τρέχει το ποτάμι φέρνει μαζί του καθαρό νερό αλλά και διάφορες ακαθαρσίες. Δηλαδή η ζωή μας στην πορεία της μας φέρνει και χαρές και λύπες.

Μια πρόσφατη περιπέτεια υγείας του γεννήτορα πατέρα οδήγησε τα βήματά μου στην πατρική γη για συμπαράσταση και προσκύνημα στα πάτρια.

Εκεί, λοιπόν, παράλληλα με την αγωνία, την ανησυχία, την ανασφάλεια και τον φόβο που φέρνει μια σοβαρή ασθένεια, και μάλιστα αγαπημένου προσώπου, αυτό που γενικά θα λέγαμε τα «ξινά» της ζωής, γεύθηκα και τα πρόσφατα προϊόντα της σπιτικής τέχνης από τη γεννήτορα και «ποιήτρια» μητέρα.

Οι δίσκοι με τα γλυκά, ιδιαίτερα του κουταλιού, πήγαιναν κι έρχονταν. Τα σιρόπια έτρεχαν. Τα «γλυκά» της ζωής φαίνεται να νικούν τελικά τα «ξινά», αν και τα δύο είναι παράλληλες καταστάσεις που είναι πάντα παρούσες στη ζωή του καθενός μας.

«Η προσευχή του Ιησού»

Το βιβλίο «Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή» είναι ένα αριστούργημα της ρωσικής εκκλησιαστικής λογοτεχνίας. Σ’ αυτό, μαθαίνουμε για κάποιον Ορθόδοξο πιστό χριστιανό, ο οποίος στην προσπάθειά του να βρει τον τρόπο για να κάνει καθημερινή πράξη της πνευματικής του ζωής τον ιερό λόγο του Απ. Παύλου «αδιαλείπτως προσεύχεσθε», ταξιδεύει σε διάφορα μέρη και αναζητά με μεγάλη πνευματική δίψα την απάντηση.

Τελικά ο προσκυνητής συναντά ένα μοναχό ο οποίος τον βοηθά να ανακαλύψει το μεγαλείο της «προσευχής του Ιησού», που ονομάζεται και αλλιώς «νοερά προσευχή» ή «προσευχή της καρδιάς». Συγκεκριμένα ο μοναχός του μετέφερε τη διδασκαλία του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, η οποία έχει ως εξής:

«Κάθησε κάτω μόνος σε σιωπή, χαμήλωσε το κεφάλι σου, κλείσε τα μάτια σου, ανάπνεε ήρεμα και φαντάσου ότι βλέπεις μέσα στης καρδιάς σου τα βάθη. Κάνε ώστε οι σκέψεις σου να βαδίζουν απ’ εκεί μέσ’ στην καρδιά σου και με το ρυθμό της αναπνοής σου λέγε: Κ ύ ρ ι ε Ι η σ ο ύ Χ ρ ι σ τ έ ε λ έ η σ ό ν μ ε! Λέγε την επίκληση αυτή ελαφρά με τα χείλη σου ή καλύτερα με το μυαλό σου, προσπάθησε να διώξεις κάθε άλλη σκέψη και με υπομονή και ηρεμία προχώρησε επαναλαμβάνοντάς την συνεχώς».

Από τότε ο προσκυνητής όχι μόνο έλεγε ασταμάτητα την προσευχή αυτή, μέσω της οποίας κατ’ αρχάς επικαλείται το άγιο όνομα του Κ.η.Ι.Χ. και κατόπιν απλά αιτείται το έλεός Του, αλλά όπως μας πληροφορεί ο ίδιος: «Όταν το πικρό κρύο με περονιάζει, αρχίζω την προσευχή του Χριστού και μια γλυκειά θερμότητα απλώνεται σε όλο το κορμί μου. Όταν η πείνα αρχίζει να με κυριεύει, το όνομα του Ιησού με κάνει να την λησμονώ εντελώς. Όταν οι ρευματισμοί απλώνονται στα πόδια και την πλάτη μου, προσηλώνω τις σκέψεις μου στην προσευχή του Ιησού κι έτσι δεν αισθάνομαι τον πόνο. Όταν κανείς μου κάνει κακό, σκέπτομαι αμέσως, “πόσο γλυκειά είναι του Ιησού η προσευχή” και η βλάβη ή η προσβολή φεύγουν και εξαφανίζονται».

Αξίζει βέβαια να αποκαλύψουμε στο σημείο αυτό ότι η εν λόγω υπέροχη και συντομότατη αυτή προσευχή, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από όλους τους χριστιανούς, όπου κι αν βρίσκονται και με ό,τι κι αν ασχολούνται, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Καινή Διαθήκη και ειπώθηκε και από τον τυφλό του σημερινού ευαγγελικού αναγνώσματος, ο οποίος αναφώνησε με πίστη κι εμπιστοσύνη «Ιησού, υιέ Δαυΐδ, ελέησόν με», αιτούμενος από τον Σωτήρα του κόσμου να του χαρίσει το φως. Τόση δύναμη είχε δε η προσευχή και η επίκληση αυτή, που ο τυφλός ελεήθηκε άμεσα από τον Κύριο, ο οποίος του είπε: «Ξανάβλεψε, η πίστη σου σε έσωσε».

Ανάλογη ανταπόκριση από τον Άγιο Θεό μπορεί να έχει και η δική μας προσευχή, αν πραγματικά πηγάζει από τα βάθη της ψυχής μας κι αν τα αιτήματά μας είναι καθαρά πνευματικά. Μεγάλη ψυχική ωφέλεια θα έχουμε μάλιστα αν καταφέρουμε να ομοιάσουμε κι εμείς κατά κάποιον τρόπο στον Ρώσο εκείνο προσκυνητή, ο οποίος «κίνησε γη και ουρανό», όπως συνηθίζουμε να λέμε, για να ανακαλύψει τον αληθινό, τον αποτελεσματικό και πάνω απ’ όλα τον Ορθόδοξο τρόπο προσευχής. Αμήν.

Πρωτοπρ. Αναστάσιος Δ. Σαλαπάτας

Κοπή Βασιλόπιτας Πελοποννησίων Μ.Β.

Έκοψαν την καθιερωμένη Βασιλόπιτα οι Πελοποννήσιοι Μεγ. Βρετανίας χθες το απόγευμα.

Η σύναξη πραγματοποιήθηκε στο ωραίο ελληνικό εστιατόριο «Ρετσίνα» στο ΒΔ Λονδίνο.

Την εκδήλωση παρακολούθησαν αρκετοί Πελοποννήσιοι και φίλοι, περίπου 50 άτομα, μεταξύ των οποίων ήταν και μερικά ζωηρά παιδιά, γιατί πάντα οι Ομογενείς διασκεδάζουν μαζί με τα παιδιά τους.

Δύο γευστικές πίτες ετοίμασαν μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, στο οποίο Πρόεδρος είναι η κα. Ντίνα Κολοκυθά.

Την παραδοσιακή τελετή της κοπής της Βασιλόπιτας τέλεσε ο ιδρυτής της Εταιρείας Πελοποννησίων Μεγ. Βρετανίας, Πρωτοπρ. Αναστάσιος Δ. Σαλαπάτας, ο οποίος έδωσε θερμές ευχές με την ευκαιρία της έναρξης του νέου χρόνου στην Εταιρεία και στα μέλη της.

Η ατμόσφαιρα ήταν πολύ χαρούμενη και ήταν βέβαια μια ωραία ευκαιρία να ανανεωθούν οι δεσμοί φιλίας και αγάπης μεταξύ των μελών της Εταιρείας.

Ανάμεσα στις επόμενες εκδηλώσεις που ετοιμάζει το Συμβούλιο της Εταιρείας είναι αποκριάτικη χοροεσπερίδα και πνευματική εκδήλωση με την ευκαιρία της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου 1821.

Αγία Μονή Ναυπλίου

Κυκλοφόρησε πρόσφατα το νέο Ημερολόγιο τοίχου 2011 της Αγίας Μονής Ζωοδόχου Πηγής Αρείας Ναυπλίου.

Με την ευκαιρία αυτή αξίζει να αναφέρουμε λίγα λόγια για την ιστορική αυτή Μονή, οποία κτίσθηκε από τον Eπίσκοπο Άργους και Ναυπλίου Λέοντα Ατζά το 1149.

Σύμφωνα με τον μελετητή της ιστορίας της Μονής Δρα. Γεώργιο Αθ. Χώρα (ο οποίος απεβίωσε το 2005) «Η Μονή επί Φραγκοκρατίας (1212-1389) έλαβε ειδικά προνόμια από το Λατίνο επίσκοπο Άργους Σεκούνδο Νάνι, παρέμεινε σε χέρια Ελλήνων Ορθοδόξων μοναχών και επί Ενετοκρατίας (1835-1540), κατά δε την επόμενη Τουρκοκρατία παρεχωρήθη με πράξη του νοταρίου (συμβολαιογράφου) Ναυπλίου (1679) στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, ως μετόχιο του Πανάγιου Τάφου. Παρέμεινε πνευματικό κέντρο της περιοχής και προσφιλής τόπος διαμονής λογίων ανδρών - αντιγραφέων χειρογράφων».

Σήμερα η Μονή είναι γυναικεία και ανήκει οργανικά στην Ιερά Μητρόπολη Αργολίδος. Καθηγουμένη είναι η ευλαβεστάτη μοναχή Χαραλαμπία Λαδά. Η συνοδεία της αποτελείται από 10 μοναχές.

Byzantium Café

Στο κεντρικό Λονδίνο και συγκεκριμένα στην περιοχή που ονομάζεται Bayswater, σχεδόν απέναντι από τον Ελληνορθόδοξο Καθεδρικό Ναό της Αγίας Σοφίας, βρίσκεται ένα διακριτό σημείο συνάντησης των Ελλήνων της πόλης. Είναι το καφενείο ή καφετέρια με την παραδοσιακή ονομασία «Βυζάντιο».

Οι σημερινοί ιδιοκτήτες, Παύλος και Νίκος, έκαναν μια πολλή μεγάλη προσπάθεια να το ανακαινίσουν και τελικά κατάφεραν να συνθέσουν το παλιό (τραπέζια με μαρμάρινο top και κλασικές ξύλινες καρέκλες) με το νέο (ωραία μοντέρνα χρώματα).

Τυρόπιτες, μπουγάτσες, σπανακόπιτες και σπιτικά γλυκά είναι πάντα στην ημερήσια διάταξη στο Βυζάντιο. Ο καφές συνοδεύεται πάντα -κατά την ελληνική συνήθεια- με ένα ποτήρι νερό.

Ελληνική τηλεόραση είναι πάντα διαθέσιμη. Πολλοί μαζεύονται με την παρέα τους για να παρακολουθήσουν ομαδικά ποδοσφαιρικούς αγώνες του ελληνικού και ξένων πρωταθλημάτων, μέσα σε μια θερμή ελληνική ατμόσφαιρα.

Η διεύθυνση του καφενείου είναι: Byzantium Café, 31 Moscow Road, Bayswater, London W2 4AH. Οι κοντινότεροι σταθμοί του μετρό είναι: Bayswater, Queensway.

Ημερολόγιο αφιερωμένο στους ξενιτεμένους

Το φετινό Ημερολόγιο - Εορτολόγιο (τσέπης) που κυκλοφόρησε το Ορθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό «Αγία Λυδία» είναι αφιερωμένο στον Απόδημο Ελληνισμό, «στην Ελληνική Ομογένεια, τους λαμπαδηφόρους της Ορθοδοξίας και της Ελλάδος», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι εκδότες.

Ο Πρόλογος του Εορτολογίου τιτλοφορείται: «Αδέλφια Έλληνες του Εξωτερικού». Σ’ αυτόν αναφέρονται τα εξής:

«Αδέλφια Έλληνες, που βρίσκεσθε διασκορπισμένοι ανά τον κόσμο ολόκληρον, που αφήσατε τα ιερά μας εδάφη, την αγαπημένη μας Πατρίδα, την Ελλάδα, και το όμορφο χωριό σας, σας στέλνουμε έναν εγκάρδιο χαιρετισμό. Σας σφίγγουμε δυνατά το χέρι και σας συγχαίρουμε γι’ αυτό που είσθε, γι’ αυτό που κάνετε στο Εξωτερικό. Για την υποδειγματική σας ζωή. Εσείς είσθε ακόμη μία Ελλάδα, η Ελλάδα του Εξωτερικού, που, όταν πήγατε και εγκατασταθήκατε εκεί, μεταφέρατε πολιτισμό και τιμήσατε το όνομα του Έλληνος. Η εντιμότητά σας, η εργατικότητά σας και η πολιτισμένη σας ζωή απέσπασε τον θαυμασμό και την εκτίμησι των λαών των χωρών που σας φιλοξενούν.

Αλλά θα ήταν αδικία, εάν δεν σας λέγαμε πως στην μητροπολιτική Ελλάδα ο λαός σας αγαπά γι’ αυτό που είσθε. Κρατήστε άσβεστη την φλόγα της αγάπης στην Πατρίδα μας και την Πίστι στον Χριστό, τις Παραδόσεις της φυλής μας, τα ήθη και τα έθιμα του Ελληνικού λαού. Σας θαυμάζουμε, γιατί δεν αλλοιωθήκατε, γιατί, όχι μόνον δεν χάσατε τα δύο βασικά στοιχεία της ταυτότητος, του Έλληνος και του Ορθόδοξου Χριστιανού, αλλά τα φυλάξατε βαθειά μέσα στην καρδιά σας και αποτελείτε φωτεινό παράδειγμα για όλους εμάς, που συνηθίσαμε να πιθηκίζουμε, να μιμούμεθα ό,τι ξενόφερτο και να περιφρονούμε τα δικά μας.

Αδέλφια μας, είμαστε κοντά σας. Και, βεβαίως, θέλουμε και περιμένουμε την επιστροφή σας στην μητέρα Ελλάδα. Η Πατρίδα μας διέρχεται σήμερα δύσκολες στιγμές. Εμείς τα παιδιά της θα την στηρίξουμε και θα δουλέψουμε όλοι μας να την κρατήσουμε όρθια, δυνατή, αγαπητή στους φίλους και ανυποχώρητη στους εχθρούς.

Ορθοδοξία και Ελληνισμός είναι οι πολιτιμότατοι θησαυροί μας, θησαυροί τους οποίους πρέπει να διαφυλάξουμε ως κόρην οφθαλμού δια μέσου των αιώνων».

Στην «Αγία Λυδία» αξίζουν θερμότατα συγχαρητήρια για την ιδιαίτερα επιμελημένη έκδοση του Εορτολογίου αυτού, και επιπρόσθετες ευχές για την ωραία και ιστορικά επιβεβλημένη αφιέρωση στον Απόδημο Ελληνισμό.