Σε ένα Συνέδριο που συμμετείχα πρόσφατα παρουσιάσθηκε από κάποια Φιλανδή Σύνεδρο και συζητήθηκε τούτη η εικόνα, η οποία βάζει στο μυαλό μας την ιδέα της ακρόασης.
Το γεγονός ότι στο πρόσωπο που εικονίζεται εδώ δεν έχει σχηματισθεί στόμα, δείχνει ακριβώς την ιδέα της απουσίας ομιλίας. Τα αυτιά απεικονίζονται μάλλον κάπως μεγάλα, κι έτσι η έμφαση δίνεται στην ακρόαση.
Έχει μεγάλη σημασία, και μάλιστα τώρα στην αρχή της νέας χρονιάς, να υιοθετήσουμε μια νέα στάση, μια στάση ζωής, η οποία θα μας βοηθήσει να ανέβουμε ένα σκαλοπάτι στην πνευματική κλίμακα, αποδεχόμενοι τον άλλον και το λόγο του.
Μέχρι σήμερα είχαμε συνηθίσει να μιλάμε, να μιλάμε, να μιλάμε... ακόμα κι αν δεν υπήρχε κανείς να μας ακούσει. Αρκεί εμείς να μιλάμε...
Όμως η ζωή είναι εκ των πραγμάτων δομημένη πάνω στην ιδέα του διαλόγου. Έτσι, κάποιες στιγμές, ίσως πολλές στιγμές, εμείς θα πρέπει να σιωπούμε, να κλείνουμε το δικό μας στόμα, για να δίνουμε χώρο στον άλλον να ανοίξει το δικό του. Και τότε εμείς θα πρέπει να ανοίξουμε τα αυτιά μας. Έχουμε υποχρέωση να ακούσουμε, έχουμε ανάγκη να ακούμε...
Ένα παλιός συμφοιτητής, συναδελφός και συνιστολόγος (δυστυχώς όχι πολύ τακτικός), γράφει στο ιστολόγιό του συστήνοντας τον εαυτό του: «I am a good listener».
Είναι πράγματι σπουδαίο γεγονός να ξέρεις ότι υπάρχουν γύρω σου άνθρωποι που είναι καλοί ακροατές και που μπορούν να σου αφιερώσουν λίγες στιγμές, όταν πραγματικά έχεις ανάγκη να μιλήσεις.
Εύχομαι καλή ακρόαση σ’ αυτή τη νέα χρονιά!
Το γεγονός ότι στο πρόσωπο που εικονίζεται εδώ δεν έχει σχηματισθεί στόμα, δείχνει ακριβώς την ιδέα της απουσίας ομιλίας. Τα αυτιά απεικονίζονται μάλλον κάπως μεγάλα, κι έτσι η έμφαση δίνεται στην ακρόαση.
Έχει μεγάλη σημασία, και μάλιστα τώρα στην αρχή της νέας χρονιάς, να υιοθετήσουμε μια νέα στάση, μια στάση ζωής, η οποία θα μας βοηθήσει να ανέβουμε ένα σκαλοπάτι στην πνευματική κλίμακα, αποδεχόμενοι τον άλλον και το λόγο του.
Μέχρι σήμερα είχαμε συνηθίσει να μιλάμε, να μιλάμε, να μιλάμε... ακόμα κι αν δεν υπήρχε κανείς να μας ακούσει. Αρκεί εμείς να μιλάμε...
Όμως η ζωή είναι εκ των πραγμάτων δομημένη πάνω στην ιδέα του διαλόγου. Έτσι, κάποιες στιγμές, ίσως πολλές στιγμές, εμείς θα πρέπει να σιωπούμε, να κλείνουμε το δικό μας στόμα, για να δίνουμε χώρο στον άλλον να ανοίξει το δικό του. Και τότε εμείς θα πρέπει να ανοίξουμε τα αυτιά μας. Έχουμε υποχρέωση να ακούσουμε, έχουμε ανάγκη να ακούμε...
Ένα παλιός συμφοιτητής, συναδελφός και συνιστολόγος (δυστυχώς όχι πολύ τακτικός), γράφει στο ιστολόγιό του συστήνοντας τον εαυτό του: «I am a good listener».
Είναι πράγματι σπουδαίο γεγονός να ξέρεις ότι υπάρχουν γύρω σου άνθρωποι που είναι καλοί ακροατές και που μπορούν να σου αφιερώσουν λίγες στιγμές, όταν πραγματικά έχεις ανάγκη να μιλήσεις.
Εύχομαι καλή ακρόαση σ’ αυτή τη νέα χρονιά!
No comments:
Post a Comment